دلنوشته ای از مهندس طبرزدی: گرامی باد پانزدهمین سالگرد جنبش دانشجویی ۱۸ تیر ماه ۱۳۷۸ خورشیدی
منبع
گرامی باد پانزدهمین سالگرد جنبش دانشجویی ۱۸ تیر ماه ۱۳۷۸ خورشیدی.
گرامی باد خاطرۀ از جان گذشتگی دانشجویان و جوانان در ان روز و روز ها و ماه های بعد در خیابان ها، دانشگاه ها و زندان ها به ویژه شکنجه گاه توحید. گرامی باد یاد و خاطره ی شهدایی چون عزت ابراهیمی نژاد و اکبر محمدی. گویا امروز سالگرد ۱۸ تیر است که چنین سکوت قبرستانی بر این ملت تحمیل شده و ازادی خواهان ما نیز تا ان جا با این سکوت و سرکوب انس گرفته اند که حتی در پست های مجازی یادی از ۱۸ تیر نمی کنند تا به عذاب وجدان گرفتا نشوند!؟ گویا این من زندانی با مرخصی مشروط و این همه غل و زنجیر که بر پایم بسته اند باز همچون خروس بی محل یادی از ۱۸ تیر و خواسته هایش می کنم. لابد در انتظار ۲۵ روز دیگر نشسته اید تا روحانی زمام امور را رسماً در دست بگیرد و زندانیان سیاسی تان را آزاد کند و سرکوبگران ۱۸ تیر و سال ۸۸ را به کیفر برساند!؟
یا این که به دنبال معجزۀ تحریم های غرب هستید تا حکومت سقوط کند و شما ها به نان و مسکن و ازادی برسید!؟ نمی دانم شما ها را چه شده که حتی یادی از زندانیان سیاسی تان نیز نمی کنید. درود بر زندانیان سیاسی از هر دسته و عقیده واندیشه که اگر نبودند نامی از آزادگی در این مملکت نبود. اف بر کسانی که از ترس زندان و شکنجه و از دست دادن نان و کار خود حتی یادی از این زنان و مردان با شرافت نمی کند که هیچ به پست هایی مربوط به ان ها نیز نزدیک نمی شوند. من نمی دانم این ترس بی اندازه ناشی از چیست و این چه بلایی است که خود بر خود نازل کرده ایم. اما می دانم از این همه ترس و محافظه کاری و مصلحت اندیشی دارم خفه می شوم. لطفا کسانی برای من دل نسوزانند که تو نباید برگردی زندان.
با این وضعیت زندان برایم آزادی است.
گرامی باد پانزدهمین سالگرد جنبش دانشجویی ۱۸ تیر ماه ۱۳۷۸ خورشیدی.
گرامی باد خاطرۀ از جان گذشتگی دانشجویان و جوانان در ان روز و روز ها و ماه های بعد در خیابان ها، دانشگاه ها و زندان ها به ویژه شکنجه گاه توحید. گرامی باد یاد و خاطره ی شهدایی چون عزت ابراهیمی نژاد و اکبر محمدی. گویا امروز سالگرد ۱۸ تیر است که چنین سکوت قبرستانی بر این ملت تحمیل شده و ازادی خواهان ما نیز تا ان جا با این سکوت و سرکوب انس گرفته اند که حتی در پست های مجازی یادی از ۱۸ تیر نمی کنند تا به عذاب وجدان گرفتا نشوند!؟ گویا این من زندانی با مرخصی مشروط و این همه غل و زنجیر که بر پایم بسته اند باز همچون خروس بی محل یادی از ۱۸ تیر و خواسته هایش می کنم. لابد در انتظار ۲۵ روز دیگر نشسته اید تا روحانی زمام امور را رسماً در دست بگیرد و زندانیان سیاسی تان را آزاد کند و سرکوبگران ۱۸ تیر و سال ۸۸ را به کیفر برساند!؟
یا این که به دنبال معجزۀ تحریم های غرب هستید تا حکومت سقوط کند و شما ها به نان و مسکن و ازادی برسید!؟ نمی دانم شما ها را چه شده که حتی یادی از زندانیان سیاسی تان نیز نمی کنید. درود بر زندانیان سیاسی از هر دسته و عقیده واندیشه که اگر نبودند نامی از آزادگی در این مملکت نبود. اف بر کسانی که از ترس زندان و شکنجه و از دست دادن نان و کار خود حتی یادی از این زنان و مردان با شرافت نمی کند که هیچ به پست هایی مربوط به ان ها نیز نزدیک نمی شوند. من نمی دانم این ترس بی اندازه ناشی از چیست و این چه بلایی است که خود بر خود نازل کرده ایم. اما می دانم از این همه ترس و محافظه کاری و مصلحت اندیشی دارم خفه می شوم. لطفا کسانی برای من دل نسوزانند که تو نباید برگردی زندان.
با این وضعیت زندان برایم آزادی است.
iran#
iranscope#
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر