گزارش: بازيافت بيش از اندازه محصولات الکترونيکی در چين
http://www.voanews.com/persian/news/China_Waste-2011-05-04-121234224.html
حافظان محيط زيست سعی دارند تا از بازيافت بيش از اندازه محصولات الکترونيکی در چين جلوگيری کنند. به گفته آنها زندگی هزاران نفر به خاطر مواد شيميايی سمی قطعات بازيافت شده در خطر قرار می گيرد. آنها همچنين اخطار می دهند قطعات سمی که از فناوری های بسيار قديمی بدست می آيند، پس از بازيافت شدن، در محصولات جديد الکترونيکی بکار می روند که در چين و کشورهای ديگر به فروش می رسند.
هوای شهر جنوبی گويو در چين پر شده است از بوی سيم ها و قطعات پلاستيکی سوخته. کارگران مهاجر در اين شرايط بسيار آلوده، دستگاه های الکترونيکی را با دست متلاشی می کنند تا شيشه و قطعات الکترونيکی بدربخور را جدا کنند. اين کار خود منجر به پخش شدن قباری سربی در هوای اطراف می شود.
بيش از يک دهه است که فعالان محيط زيست و همچنين رسانه ها بر روی خطراتی که کارگران چينی طی بازيافت زباله های الکترونيکی در معرض آنها خواهند بود، تأکيد کرده اند.
با اين حال، ديدار از شهر گويو(۱) که به عنوان مرکز زباله های الکترونيکی شناخته شده است، نشان می دهد نه تنها چيزی بهبود نيافته است، بلکه وضعيت به خاطر افزايش ميزان زباله های خود کشور چين وخيم تر نيز شده است.
بر اساس آمار يک سازمان غير انتفاعی به نام «شبکه کاری بازل» (۲) که در آمريکا واقع شده است، شهر گويو سالانه يک و نيم ميليون تن زبالهالکترونيکی را دريافت و بازيافت می کنند. از جمله اين زباله ها می توان به مدارهای الکترونيکی، مونيتورهای کامپيوتر، و دستگاه های بازی، اشاره کرد.
فعالان محيط زيست متعلق به گروه گرين پيس (۳) می گويند بيشتر اين زباله ها از آمريکا و کشورهای غربی ديگر به چين وارد می شوند. به گفته آنها زباله های ابزار الکترونيکی سمی هستند و نه تنها برای کارگران چينی، بلکه برای محيط زيست نيز ضرر خواهند داشت.
«لايی يون» يکی از اعضای گرين پيس می گويد برخی از قطعات الکترونيکی پس از بازيافت، در ساخت اسباب بازی مورد استفاده قرار گرفته و در سراسر دنيا فروخته می شوند وی می گويد: «طی چند سال اخير ما شواهدی داريم که نشان می دهند برخی از قطعات بازيافت شده در محصولات جديد مثل موبايل يا اسباب بازی کودکان مورد استفاده قرار می گيرند. اين محصولات جديد ممکن است سمی باشند و به سلامت مردم صدمه بزنند.»
عامل اين اقدامات نيز اقتصادی است. در کشورهای غربی که مقررات امنيتی هزينه بازيافت زباله را بسيار بالا برده است، صادر کردن اين زباله ها به کشورهای در حال توسعه تا ده برابر ارزان تر تمام می شود.
در چين، مهاجران فقير که از حومه کشور آمده اند و به خواست خود سلامتشان را به خطر می اندازند تا درآمدی ناچيز داشته باشند، توسط شرکت های تشنه سود استعمار شده اند. مقامات چينی نيزبه کمپانی هايی که مجوز دارند اجازه می دهند تا زباله های خود را در آنجا بريزند.
چين با سازمان ملل به توافق رسيده است تا از صادرات زباله های الکترونيکی از کشورهای توسعه يافته به کشورهای در حال توسعه جلوگيری کند. اما زوايايی در قوانين وجود دارند که مانع اجرای همه گير اين مقررات می شود. گفته می شود بسياری از زباله های الکترونيکی که در شهر گويو وجود دارند، به صورت قاچاق از هنگ گنک به اين مکان وارد شده اند.
سازمان های غيرانتفاعی سعی دارند تا آگاهی فراگيری در سطح دنيا بوجود آورند تا مقررات سفت و سخت اجرا شوند. «لی بو» يکی از فعالان محيط زيست سازمان «دوستان زمين» (۴) می گويد: «تمام کشورها از جمله چين بايد مقررات بسيار جدی تری را برای اداره زباله های الکترونيکی اعمال کنند. بايد شهروندان ياد بگيرند چگونه با مسأله اين زباله ها کنار بيايند. البته شرکت ها مسؤليت عمده ای دارند. آنها نبايد فقط مسؤل توليد و فروش باشند و بايد مسؤليت محصولات خود را پس از مصرف نيز بر عهده بگيرند. ما برای اداره کردن اين موارد نياز به قوانين و مقررات زيادی داريم.»
معضل زباله های الکترونيکی از مرزهای چين نيز فراتر رفته است. اما در حال حاضر همين معضل، محل درآمد کارگران فقير در شهر گويو شده است.
۱. GUIYU
BASEL ACTION NETWORK .۲
GREENPEACE .۳
FRIENDS OF EARTH .۴
iran#
http://www.voanews.com/persian/news/China_Waste-2011-05-04-121234224.html
حافظان محيط زيست سعی دارند تا از بازيافت بيش از اندازه محصولات الکترونيکی در چين جلوگيری کنند. به گفته آنها زندگی هزاران نفر به خاطر مواد شيميايی سمی قطعات بازيافت شده در خطر قرار می گيرد. آنها همچنين اخطار می دهند قطعات سمی که از فناوری های بسيار قديمی بدست می آيند، پس از بازيافت شدن، در محصولات جديد الکترونيکی بکار می روند که در چين و کشورهای ديگر به فروش می رسند.
هوای شهر جنوبی گويو در چين پر شده است از بوی سيم ها و قطعات پلاستيکی سوخته. کارگران مهاجر در اين شرايط بسيار آلوده، دستگاه های الکترونيکی را با دست متلاشی می کنند تا شيشه و قطعات الکترونيکی بدربخور را جدا کنند. اين کار خود منجر به پخش شدن قباری سربی در هوای اطراف می شود.
بيش از يک دهه است که فعالان محيط زيست و همچنين رسانه ها بر روی خطراتی که کارگران چينی طی بازيافت زباله های الکترونيکی در معرض آنها خواهند بود، تأکيد کرده اند.
با اين حال، ديدار از شهر گويو(۱) که به عنوان مرکز زباله های الکترونيکی شناخته شده است، نشان می دهد نه تنها چيزی بهبود نيافته است، بلکه وضعيت به خاطر افزايش ميزان زباله های خود کشور چين وخيم تر نيز شده است.
بر اساس آمار يک سازمان غير انتفاعی به نام «شبکه کاری بازل» (۲) که در آمريکا واقع شده است، شهر گويو سالانه يک و نيم ميليون تن زبالهالکترونيکی را دريافت و بازيافت می کنند. از جمله اين زباله ها می توان به مدارهای الکترونيکی، مونيتورهای کامپيوتر، و دستگاه های بازی، اشاره کرد.
فعالان محيط زيست متعلق به گروه گرين پيس (۳) می گويند بيشتر اين زباله ها از آمريکا و کشورهای غربی ديگر به چين وارد می شوند. به گفته آنها زباله های ابزار الکترونيکی سمی هستند و نه تنها برای کارگران چينی، بلکه برای محيط زيست نيز ضرر خواهند داشت.
«لايی يون» يکی از اعضای گرين پيس می گويد برخی از قطعات الکترونيکی پس از بازيافت، در ساخت اسباب بازی مورد استفاده قرار گرفته و در سراسر دنيا فروخته می شوند وی می گويد: «طی چند سال اخير ما شواهدی داريم که نشان می دهند برخی از قطعات بازيافت شده در محصولات جديد مثل موبايل يا اسباب بازی کودکان مورد استفاده قرار می گيرند. اين محصولات جديد ممکن است سمی باشند و به سلامت مردم صدمه بزنند.»
عامل اين اقدامات نيز اقتصادی است. در کشورهای غربی که مقررات امنيتی هزينه بازيافت زباله را بسيار بالا برده است، صادر کردن اين زباله ها به کشورهای در حال توسعه تا ده برابر ارزان تر تمام می شود.
در چين، مهاجران فقير که از حومه کشور آمده اند و به خواست خود سلامتشان را به خطر می اندازند تا درآمدی ناچيز داشته باشند، توسط شرکت های تشنه سود استعمار شده اند. مقامات چينی نيزبه کمپانی هايی که مجوز دارند اجازه می دهند تا زباله های خود را در آنجا بريزند.
چين با سازمان ملل به توافق رسيده است تا از صادرات زباله های الکترونيکی از کشورهای توسعه يافته به کشورهای در حال توسعه جلوگيری کند. اما زوايايی در قوانين وجود دارند که مانع اجرای همه گير اين مقررات می شود. گفته می شود بسياری از زباله های الکترونيکی که در شهر گويو وجود دارند، به صورت قاچاق از هنگ گنک به اين مکان وارد شده اند.
سازمان های غيرانتفاعی سعی دارند تا آگاهی فراگيری در سطح دنيا بوجود آورند تا مقررات سفت و سخت اجرا شوند. «لی بو» يکی از فعالان محيط زيست سازمان «دوستان زمين» (۴) می گويد: «تمام کشورها از جمله چين بايد مقررات بسيار جدی تری را برای اداره زباله های الکترونيکی اعمال کنند. بايد شهروندان ياد بگيرند چگونه با مسأله اين زباله ها کنار بيايند. البته شرکت ها مسؤليت عمده ای دارند. آنها نبايد فقط مسؤل توليد و فروش باشند و بايد مسؤليت محصولات خود را پس از مصرف نيز بر عهده بگيرند. ما برای اداره کردن اين موارد نياز به قوانين و مقررات زيادی داريم.»
معضل زباله های الکترونيکی از مرزهای چين نيز فراتر رفته است. اما در حال حاضر همين معضل، محل درآمد کارگران فقير در شهر گويو شده است.
۱. GUIYU
BASEL ACTION NETWORK .۲
GREENPEACE .۳
FRIENDS OF EARTH .۴
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر