سارا مک لاکلن از شهرت خود برای کمک رسانی به نيازمندان استفاده ميکند
http://www.voanews.com/persian/news/Sara_McLachlan-2011-05-20-122289344.html
برای ديدن ويدئو مصاحبه به لينک زير برويد
http://www.youtube.com/watch?v=hU9d-rk_d04
بسياری از خوانندگان با نام سارا مَک لاکلِن آشنايی دارند. کنسرت اين خواننده کانادايی چندی پيش در واشنگتن برگزار شد و وی طی مدت اقامتش در اين شهر، گفتگويی نيز با صدای آمريکا داشت که گوشه ای از آنرا در زير می خوانيد.
سارا مک لاکلن، خواننده محبوب کانادايی، ازجمله هنرمندانيست که از شهرت و جايگاه خود برای کمک رسانی به نيازمندان و سازمانهای خيريه نيز استفاده ميکند.
سارا می گويد: «خيلی خوشبخت و خوش شانسم که اين زندگی به من داده شده و طبيعيست که شکرگزار و ممنون باشم و يکی از راههای تشکر کردن اينست که از شغلم و صحنه، برای داد و ستدی دوطرفه استفاده کنم. با بالاتر رفتن سنم متوجه شدم که چقدر مهم است که عضوی از يک گروه باشيم و گرد هم بياييم. مخصوصاً حالا که هر کس به تنهايی در دنيای کوچک خود با پيامهای کامپيوتری و توييتر و غيره مشغول است.»
سارا مک لاکلن بانی فستيوال موسيقی خوانندگان زن به نام ليليث فير است که با موفقيت در سالهای ۱۹۹۷ تا ۱۹۹۹، شش ميليون دلار از در آمد خود را به سازمانهای خيريه اختصاص داد. دور دوم اين فستيوال در تابستان ۲۰۱۰ با حضور خوانندگان مطرحی چون کولبی کايلت، شريل کرو و مری جی بلايج در آمريکا بر پا شد. به دليل مشارکت تنها زنان در اين فستيوال بسياری سارا مک لاکلن را فمينيست ناميده اند. اما اين خواننده خود را مدافع انسانيت ميداند و نه فمينيست.
ختنم مک لاکلن می گويد: «بر خلاف اظهارات سياسی که ما را گروه فمينيستی و ضد مرد ميداند، ما فقط ميخواهيم زنان را تجليل کنيم که موجودات فوق العاده ای هستند که به موفقيت های زيادی دست يافته اند. کجای اينکار اشتباه است؟ چرا بايد از مردان متنفر باشيم؟ اين يکی از سوالهايی بود که از من پرسيده شد، که حتما از مردان متنفريد؟! .. چرا؟ چون از زنان تجليل ميکنيم؟ چه حرف احمقانه اي؟» ..!
سارا ادامه می افزايد: «ما زنان آمريکايی از موقعيت های زيادی برخورداريم. گاهی دريک حباب زندگی ميکنيم که همه چيز را حق خود ميدانيم و بيشتر و بيشتر هم انتظار داريم... که بايد هم داشته باشيم اما کافيست به کشورهای رو به توسعه نگاه ميکنيم که هنوز زنان را به جرم زنا سنگسار ميکنند ... وحشتناک است... زنان کشته ميشوند فقط به اين خاطر که خانواده شوهرشان از آنها خوششان نميآيد... يا خيلی چيزهای ديگر مثلا ختنه زنان... خيلی از اينها در فرهنگ ريشه دارند و من اينرا ميدانم... و البته که من به عنوان يک زن از شمال آمريکا از دور به اين مسائل نگاه ميکنم و فکر ميکنم چطور ميشود به آن خاتمه داد. ميدانم که تغيير به آهستگی ميسر است»
بانی فستيوال موسيقی خوانندگان زن می گويد: «من طرفدار هر موجودی هستم که از خود صدايی ندارد، زنان، کودکان،... حيوانات... هر چه مرا تحت تاثير قرار دهد. اگر کسی به من بگويد اين آدمها يا حتی اين حيوانها به کمک نياز دارند و تو ميتوانی کمک کنی، اگر شدنی باشد و در برنامه زمانی ام بگنجد، من هستم.»
سارا ميگويد با ترانه های آلبوم آخرش به نام «قوانين توهم» رابطه ای قلبی احساس ميکند و «هميشه در ترانه هايم ازآنچه احساساتم را بر ميانگيزد ميگويم؛ از تجربيات خودم و اطرافيانم... و يا داستانی که مرا تحت تاثير گذاشته باشد... من نميتوانم ترانه نويسی ام را توصيف کنم... کاری را ميکنم که احساس خوبی به من ميدهد، آنرا بر کاغذ می آورم و رهايش ميکنم. در آلبوم جديدم، خيلی به عمق احساساتم نزديک شده ام. جدايی ام از همسرم باعث شد که مسير زندگی ام به کلی عوض شود. اينکه چگونه تکه های اين شيشه شکسته را بردارم و دوباره به هم پيوند بزنم و اين سوال که اصلا من که هستم و چگونه خود را دوباره بسازم و ادامه دهم... هر تغييری سخت و دردناک است... آهسته و زشت است... آشفته و کثيف است ... اما زيبا هم هست چرا که نتيجه چيزی جز رشد و جلو رفتن نيست.
http://www.voanews.com/persian/news/Sara_McLachlan-2011-05-20-122289344.html
برای ديدن ويدئو مصاحبه به لينک زير برويد
http://www.youtube.com/watch?v=hU9d-rk_d04
بسياری از خوانندگان با نام سارا مَک لاکلِن آشنايی دارند. کنسرت اين خواننده کانادايی چندی پيش در واشنگتن برگزار شد و وی طی مدت اقامتش در اين شهر، گفتگويی نيز با صدای آمريکا داشت که گوشه ای از آنرا در زير می خوانيد.
سارا مک لاکلن، خواننده محبوب کانادايی، ازجمله هنرمندانيست که از شهرت و جايگاه خود برای کمک رسانی به نيازمندان و سازمانهای خيريه نيز استفاده ميکند.
سارا می گويد: «خيلی خوشبخت و خوش شانسم که اين زندگی به من داده شده و طبيعيست که شکرگزار و ممنون باشم و يکی از راههای تشکر کردن اينست که از شغلم و صحنه، برای داد و ستدی دوطرفه استفاده کنم. با بالاتر رفتن سنم متوجه شدم که چقدر مهم است که عضوی از يک گروه باشيم و گرد هم بياييم. مخصوصاً حالا که هر کس به تنهايی در دنيای کوچک خود با پيامهای کامپيوتری و توييتر و غيره مشغول است.»
سارا مک لاکلن بانی فستيوال موسيقی خوانندگان زن به نام ليليث فير است که با موفقيت در سالهای ۱۹۹۷ تا ۱۹۹۹، شش ميليون دلار از در آمد خود را به سازمانهای خيريه اختصاص داد. دور دوم اين فستيوال در تابستان ۲۰۱۰ با حضور خوانندگان مطرحی چون کولبی کايلت، شريل کرو و مری جی بلايج در آمريکا بر پا شد. به دليل مشارکت تنها زنان در اين فستيوال بسياری سارا مک لاکلن را فمينيست ناميده اند. اما اين خواننده خود را مدافع انسانيت ميداند و نه فمينيست.
ختنم مک لاکلن می گويد: «بر خلاف اظهارات سياسی که ما را گروه فمينيستی و ضد مرد ميداند، ما فقط ميخواهيم زنان را تجليل کنيم که موجودات فوق العاده ای هستند که به موفقيت های زيادی دست يافته اند. کجای اينکار اشتباه است؟ چرا بايد از مردان متنفر باشيم؟ اين يکی از سوالهايی بود که از من پرسيده شد، که حتما از مردان متنفريد؟! .. چرا؟ چون از زنان تجليل ميکنيم؟ چه حرف احمقانه اي؟» ..!
سارا ادامه می افزايد: «ما زنان آمريکايی از موقعيت های زيادی برخورداريم. گاهی دريک حباب زندگی ميکنيم که همه چيز را حق خود ميدانيم و بيشتر و بيشتر هم انتظار داريم... که بايد هم داشته باشيم اما کافيست به کشورهای رو به توسعه نگاه ميکنيم که هنوز زنان را به جرم زنا سنگسار ميکنند ... وحشتناک است... زنان کشته ميشوند فقط به اين خاطر که خانواده شوهرشان از آنها خوششان نميآيد... يا خيلی چيزهای ديگر مثلا ختنه زنان... خيلی از اينها در فرهنگ ريشه دارند و من اينرا ميدانم... و البته که من به عنوان يک زن از شمال آمريکا از دور به اين مسائل نگاه ميکنم و فکر ميکنم چطور ميشود به آن خاتمه داد. ميدانم که تغيير به آهستگی ميسر است»
بانی فستيوال موسيقی خوانندگان زن می گويد: «من طرفدار هر موجودی هستم که از خود صدايی ندارد، زنان، کودکان،... حيوانات... هر چه مرا تحت تاثير قرار دهد. اگر کسی به من بگويد اين آدمها يا حتی اين حيوانها به کمک نياز دارند و تو ميتوانی کمک کنی، اگر شدنی باشد و در برنامه زمانی ام بگنجد، من هستم.»
سارا ميگويد با ترانه های آلبوم آخرش به نام «قوانين توهم» رابطه ای قلبی احساس ميکند و «هميشه در ترانه هايم ازآنچه احساساتم را بر ميانگيزد ميگويم؛ از تجربيات خودم و اطرافيانم... و يا داستانی که مرا تحت تاثير گذاشته باشد... من نميتوانم ترانه نويسی ام را توصيف کنم... کاری را ميکنم که احساس خوبی به من ميدهد، آنرا بر کاغذ می آورم و رهايش ميکنم. در آلبوم جديدم، خيلی به عمق احساساتم نزديک شده ام. جدايی ام از همسرم باعث شد که مسير زندگی ام به کلی عوض شود. اينکه چگونه تکه های اين شيشه شکسته را بردارم و دوباره به هم پيوند بزنم و اين سوال که اصلا من که هستم و چگونه خود را دوباره بسازم و ادامه دهم... هر تغييری سخت و دردناک است... آهسته و زشت است... آشفته و کثيف است ... اما زيبا هم هست چرا که نتيجه چيزی جز رشد و جلو رفتن نيست.
iran#
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر