دوشنبه، تیر ۰۷، ۱۳۸۹
شرکت هزاران جوان و نوجوان در کارناوال صلح و موسیقی الکترونیکی گل فتاب گردان
شرکت هزاران جوان و نوجوان در کارناوال صلح و موسیقی الکترونیکی گل فتاب گردانپ
http://www1.voanews.com/persian/news/arts/Electric-2010-6-28-97356404.html
کارناوال صلح و موسیقی الکترونیک «گل آفتاب گردان»بیش از۱۸۵ هزار جوان علاقمند را به مدت دوشبانه روز به استادیوم بزرگ «کالیسیوم» و پارک جنبی آن «اکسپوزیسیون» درشهر لس آنجلس کشاند. مکانی که این جوانان با موسیقی «ویل آی ام» Will.I.am و دی جی «کاسکید» Cascaid و «ددمن فایو»Deadman Five فضایی صلح دوستانه ایجاد کرده و پیام صلح خود را به صورت انرژی مثبت به سراسر جهان فرستادند.
کارناوال گل آفتاب گردان با صدای طبل های الکترونیکی و موسیقی دیجیتالی، بدن های نیم عریان و رقص و پایکوبی توانست جمعیتی را از شهرهای دور و نزدیک به لس آنجلس بکشاند. از جمله «لاتیفه هوسن» ۲۱ ساله و دوست پسر۲۲ ساله او «کروز ریوس» که از یکی از شهرهای دوردست شمال کالیفرنیا به این کارناوال آمده اند:«این فقط به خاطر تماشای بهترین «دی جی» های دنیا نبود که ما به اینجا آمدیم. حتی این شرکت در جشن و سرور«مارتی گرا» و از این حرفها نبود بلکه ما می خواستیم یک فضای کوچک تری که نمونه ای از صلح جهانی است را تجربه کنیم. اینجا توی این استادیوم همه با هم دوست هستند و با هم کنارمی آیند. این چیزی است که توجه همه ما جوانان را به خودش جلب کرده. همین حالت صلح و دوستی بین همه!»
به این صورت لاتیفه و کروز در میان جمعیت حاضرو راهروی ورودیه استادیوم بزرگ که با فانوس ها و چراغ های بادی رنگارنگ ژاپنی تزئین شده بود خود را گم کردند. دراطراف آن ها، آتشکده های کوچک نور خود را برروی مجسمه ها وتندیس های آهنی می انداختند.
احساسات «اوتوپیایی» از سال ها پیش به عنوان بخشی از موسیقی مدرن شناخته شده اند. از همان سال ۱۹۶۹ که فستیوال عظیم موسیقی «ووداستاک» Woodstock در مزرعه ای در شهرک کوچکی درنزدیکی نیویورک برگزار شد.
با این حال موسیقی «الکترونیک» تا همین چندی پیش نتوانسته بود خود را به عنوان یک موسیقی صلح جویانه و صلح دوستانه به اثبات برساند. به خصوص هنگامی که موجی از «پارتی» و جشن و سرورهای اروپایی که نموداری از موسیقی الکترونیک به همراه رقص و مواد مخدراز جمله «اکتسی»Ecstacy محسوب می شدند به عنوان «ریو»RAVE پا گرفت و رواج پیدا کرد و درنهایت در اواخر دهه ۹۰ میلادی این نوع پارتی ها به ایالات متحده آمریکا هم سرایت کرد وعکس العملی شبیه به یک حمله تروریستی یا شیوع بیماری واگیرداری مثل «طاعون» را در برخی از جوامع آمریکا ایجاد کرد.
در آن زمان حتی «فاکس نیوز» یکی از محافظه کار ترین رسانه های آمریکا نیز کوشش داشت تا جریان را به سوی وضع قوانین تازه ای برعلیه موسیقی الکترونیک و رقص و پارتی های آنچنانی بکشاند. این کمپین در سال ۲۰۰۲ منجر به ارائه طرح تازه ای به نام «ریو» یا «جلوگیری از ضایعه پذیری آمریکایی ها در مقابل قرص اکستسی» به سنای آمریکا شد. در آن زمان سناتور جو بایدن (معاون ریاست جمهورکنونی) لایحه ای را نیز برمبنای جلوگیری از وسایل استفاده از اکستسی به تصویب رساند.
دراین چهاردهمین سال برگزاری کارناوال گل آفتاب گردان که از روزجمعه گذشته آغاز و روز یکشنبه به پایان رسید، همه چیز رنگ دیگری به خود گرفته است. درواقع به جز هجوم تعدادی از شرکت کنندگان به دروازه های آهنی برای تماشای هنرمندان شرکت کننده واقعه ناهمگون دیگری اتفاق نیافتد و همه چیز با صلح و صفا در حضور قوای انتظامی و پلیسی که انتظار وقایع غیرقابل پیش بینی شده ای را داشتند به پایان رسید.
«پاسکال روتلا» برگزار کننده این برنامه شبانه روزی «کارناوال موسیقی الکترونیک» می گوید:«هجوم به دروازه آهنی پشت صحنه چیز خیلی تازه ای بود برای ما و اصلا به فرهنگ این کارناوال ربطی نداشت. اغلب این افراد دردسرسازاصلا برای شنیدن موسیقی به اینجا نمی آیند و مشکلات خودشان را دارند.»
روتلا می گوید:«با این همه باورم نمی شود این همه تماشاگر به برنامه امسال پاسخ مثبت داده اند. من یادمه روزهایی بود که همه از موسیقی الکترونیک و فرهنگ آن دوری می کردند. در آن زمان حتی امیدی هم به پخش این نوع موسیقی در کلوپ های شبانه نبود. گاه فکر می کردم این موسیقی هرگز چنین روزی را به خود نخواهد دید که ۱۸۵ هزار نفر برای شنیدن آن در یک محل جمع شوند!»
درسال ۱۹۹۷هنگامی که روتلا اولین «کارناوال موسیقی الکترونیک آفتاب گردان» را در آدیتوریوم «شراین» برگزار کرد تنها 5000 نفر در آن شرکت کردند.
آن روزگار امروز به رویای دوردستی شباهت دارد چرا که در آخرهفته گذشته جوانان و نوجوانان و حتی سی و چند ساله ها جمع شدند تا با کلاه های پردار و لباس های عجیب و غریبی چون دامنک های کوتاه باله و چکمه های پشمالو، صورت های نقاشی شده و کلاه هایی به شکل حیوانات، جوراب های مشبک سیاه و ماسک های کارناوال های ونیزی در بزرگ ترین کارناوال جوانان امروز آمریکا شرکت کنند و سه شبانه روز را با رقص و پایکوبی بی وقفه بگذرانند.
لوئیس شاوز ۲۴ساله که به همراه دوست دختر خود و دو تن از رفقایش از یکی از شهرهای اطراف لس آنجلس به نام «ریورساید» به کارناوال آمده است می گوید:«این موسیقی الکترونیک نه موسیقی کالیفرنیایی است نه موسیقی شیکاگوئی نه نیویورکی یا حتی آسیایی. این یک موسیقی جهانی است!»
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
بايگانی وبلاگ
-
▼
2010
(741)
-
▼
ژوئن
(62)
- گنجینه ای از آثارهنری گمشده در جنگ جهانی دوم برای ...
- در مورد حکم اعدام زينب جلاليان-گفتگو با امير سالار...
- نمایش فیلم «بی تا» و گرامی داشت یاد هژیر داریوش در...
- [فکاهی] حبيب- محمود --- بی تو تنها و غريبم
- سه شهر ژاپن در فهرست نخست گران ترین شهرهای دنیا
- اجرای موسیقی، ویتنام و آمریکا این دشمنان سابق را ...
- شرکت هزاران جوان و نوجوان در کارناوال صلح و موسیقی...
- بریتانیا، منشور حقوق بشر کوروش را به ایران نخواهد ...
- سناتور رابرت برد درگذشت
- کورش زعیم-جایگاه نهاد مجلس در سیاست ایران
- گفتگو با پسر حشمت الله طبرزدی، 6 تيرماه 1389
- قندچی-مستقل انديشی
- سخنرانی محرمانه معاون وزیر اطلاعات در مشهد، آبان م...
- گفتگو با همسر منصور اسانلو در مورد ضرب و شتم عروس ...
- کيانوش سنجری و پانته آ بهرامی- شکنجه
- قندچی-حزب آينده نگر يا جبهه واحد
- تخریب پنجاه منزل از منازل بهائیان در روستای ایول م...
- دکتر اسماعيل نوری علا-پای سخن حجة الاسلام کديور
- نامه پارسا، فرزند هفت ساله محمد اولیاییفرد به پدر...
- فيروزه خطيبی-چگونه مقاله مجله رولینگ استون مسیر حر...
- نامه شیوا نظرآهاری خطاب به پدرش:تو یادم دادی که نش...
- پاسخ غيرمستقيم آيـت الله صادق لاريجانی به محمود اح...
- تنش بی سابقه در مجلس شورای اسلامی
- گل های رز سرخ و سفیدی که برای یادبود کشته شدگان سی...
- تلويزيون 24 ساعته برای کودکان به فارسی
- ترانه فريدون فرخزاد در مورد سعيد سلطانپور
- مصاحبه با محمد رضا شجريان
- درخواست عفو بین الملل برای آزادی شیوا نظر آهاری
- گفت و گويی با مهدی خانباباتهرانی در مورد اوضاع ايران
- پدر محمد کامراني (يکي از جان باختگان) : در دادگاه ...
- ف.م. سخن-حداکثرها و حداقلها
- علی حبيبی موسوی (خواهر زاده میرحسین موسوی) دقایقی...
- قبض جریمه خانم های بد حجاب
- اکبر گنجی-آیت الله خمینی؛ بی گناه یا... چند نکته پ...
- اجرای نخستین کنسرت موسیقی وآوازخوانی دستجمعی زندان...
- نسخه شنيداری شاهنامه
- مریم زندی مدرک درجه یک هنری را نپذیرفت
- سيمين بهبهانی-هرگزنخواب کورش
- انگشتان «گالیله» در موزه تاریخ علوم فلورانس در ایت...
- یادمان جان لنون وصلح جهانی در غرفه لیورپول نمایشگا...
- پنج ماه قبل ازحمله صدام به ایران
- فکری برای اختلافات مرزی ایران و عراق کنید
- نخستین نگاه به داخل پارک تفریحی «هری پاتر» در فلوریدا
- گفتگو با الهه نازجو در مورد بازداشت بابک حشمت ساران
- قندچی-آقای موسوی ديگر بس است با جان مردم بازی نکنيد
- بابک ساران فرزند زنده یاد امیر حسین حشمت ساران دست...
- قندچی-یک پیشنهاد به تبعیدیان جدید ایرانی
- نسرین ستوده: روند رسیدگی به پرونده آقای طبرزدی نام...
- روایت تازه ای ازداستان «موبی دیک» یا «وال سفید» با...
- سیلویو رودریگز، آوازخوان انقلابی کوبا، روی صحنه تا...
- مجيد توکلی: ما آينده را می سازيم
- اعضای شورای مرکزی جبهه دموکراتیک ایران خواستار روش...
- شماره خرداد ماه نشريه جهان نوين
- عیادت اعضای ارشد جبهه ملی ایران از دکتر محمد ملکی
- مراجعۀ مادر فرزاد کمانگر به استاندار کردستان برای ...
- قندچی-آيا مسأله آيت الله خمينی است؟
- جولی تابوه -اهدای جایزه موسیقی به پل مک کارتنی در ...
- عرفان قانعی فرد-در پاسخ به لُمپنیسم و تزویر
- شرح ملاقاتی با مهندس حشمت الله طبرزدي
- فيلم برای ندا توليد اچ بی او
- حشمت الله طبرزدی، دبیر کل جبهه دموکراتیک ایران به ...
- يوسف رشيدی محکوم به اعدام
-
▼
ژوئن
(62)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر