بهروز سورن: نیمه شب نوشته ها – 40 – چه اندازه تا لغو مجازات اعدام فاصله داریم؟
باز هم خبر اعدام در ملا عام پیش پرده رسانه ای شده است و اینبار در شهر سبزوار و با حضور هزاران نفره مردمی که بیش از سه دهه مجازات اعدام را همیشه در نزدیکترین فاصله از زندگی روزمره خود احساس کرده اند و وجود چنین مجازاتی را بخشی از آن روزمرگی می دانند. پرشمار افرادی که اجرای این حکم وحشیانه و قتل عمد دولتی را همانند فیلم های مهیج و جالب! و سرگرم کننده می شمارند و اوقات فراغت خود را شاید با حضور سرشار خود در ورزشگاه شهرو مشاهده آن قتل سازماندهی شده دولتی پر می کنند.
دریغا که هنوز هزاران یافت می شوند که چنین مات و بی احساس شاهد قتل و مرگ جوانی هستند که دم پائی پلاستیکی ارزان و آبی اش لحظاتی دیگر بر کف زمین می افتد و جرمش تعلق به حاکمانی دارد که فرهنگ تحجر و توحش را به جامعه ای انسانی و به مردمی با تمدن دیرین!! هر روزه تزریق می کند و این داستان سی و اندی سال ادامه دارد. همان حاکمانی که دستانشان تا آرنج در خون جوانان و فرهیختگان کشورمان فرو رفته است و همانها که هزاران زندانی سیاسی را از دم تیغ گذراندند و به پر شمار زنان زندانی تجاوز کردند و هم اکنون در منصب و مقام حکومتی هستند و به پاس جنایت پیشگی شان همانند پور محمدی ارتقاء یافته اند.
فساد و تجاوز به حقوق انسانی شهروندان از جمله حرفه های اراذل و اوباش جمهوری اسلامی بوده است و روزی نیست که در افشای بزه کاری آنان سخن رانده نشود. بسیار شاهدان تجاوز عمال حکومت اسلامی در زندان ها که خاطرات خود را نقل کرده اند و بسیار یادنامه هائی که از رذالت وحوش حاکم نوشته شده اند.
تجاوز جنسی ( تجاوز به عنف ) قطعا زشت است. مجازات آفرین است و نکوهش می شود. تلخ است و قربانی خود را با صدماتی جبران ناپذیر باقی می گذارد همانطور که مواد مخدر و اعتیاد است. اما در شرایطی که رژیم خود از توزیع کنندگان گران در سطح داخلی و بین المللی است و این نکته بارها از سوی منابع خبری افشا شده, قطعا در صدد ریشه یابی و ریشه کنی این ناهنجاری نیست.
کار فرهنگی, در اختیار قرار دادن امکانات درمانی و ریشه کنی فقر و بی عدالتی اجتماعی و ناهنجاری های دیگر میتواند تا حدود زیادی از وقوع اینگونه حوادث در اجتماع انسانی جلو گیرد. بخش بزرگی از متجاوزان نیز خود از جمله افرادی بشمار می روند, که در دوران کودکی و شرایط زیستی خویش مورد تجاوز به انحاء مختلف قرار گرفته اند. تجاوز جنسی و خشونت از عواملی هستند که میتوانند در شکل گیری شخصیتی و کسری های روحی و روانی این ( متجاوزان به عنف ) و وقوع چنین جرائمی نقش بازی کنند.
اعدام در ملا عام, رواج خشونت در جامعه و زنده کردن مجدد مجازاتی وحشیانه و بدوی است که با هدف تزریق خشونت و افزایش ناهنجاری های اجتماعی انجام میشود.
اگر جمهوری اسلامی ادعا میکند که اجرای این مجازات وحشیانه در ملاء عام میتواند درس عبرتی برای سایر بزه کاران باشد. حال آنکه آمارهای ارائه شده نشاندهنده افزایش تصاعدی این اتفاقات در سطح کشور است.
تنها در سال گذشته میلادی بیش از 580 نفر اعدام شده اند.
چندی پیش درباره تعداد زندانیان در کشورهای متعدد آماری ارائه شده است که نشان دهنده کمترین تعداد زندانیان در کشورهائی است که قانون لغو اعدام را اجرا می کنند. در کشورهای اسکاندیناوی کمترین تعداد زندانی موجود است. در کشور دانمارک تنها هشت زندانی در مقطع زمانی ارائه آمار وجود داشته است.
قطعا با لغو مجازات اعدام نمیتوان تمامی ناهنجاری های اجتماعی را ریشه کن کرد اما میتوان از هم اکنون در نهادینه کردن مخالفت با مجازات اعدام در این مسیر گام نهاد. هزاران نفری که در مراسم اجرای قتل و اعدام انسان ها شرکت می کنند و شاهد هستند که انسانی دیگر جان میدهد تا لغو این مجازات در کشورشان فاصله ای بسیار دارند.
بهروز سورن
Sooren001@yahoo.de
17.01.2013
عکس ها از باشگاه خبرنگاران
iran#
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر