چرا
بحث محمد امینی در مورد تبعیض ملی مهم است
http://iranscope.blogspot.com/2015/07/blog-post_11.html
آقای محمد امینی بحث های مهمی را در برنامه یک کلمه این هفته
خود در مورد تبعیض ملی و قومی
و زبانی در ایران، مطرح کردند. ایشان اشاره کردند که تبعیض
حقیقی و حقوقی متفاوت است و گرچه اولی در تاریخ ایران تا به امروز واقعیتی غیرقابل
انکار است اما دومی اساساً افسانه ای بیش نیست و اینکه راه حل اولی در جدا شدن گروه
بندی های مختلف ملی و قومی و زبانی تشکیل دهنده رنگارنگ چل تکه ایران نیست، بلکه
راهکار تلاش مستمر برای رفع تبعیض است (1).
بحث آقای امینی بسیار درست است و در تاریخ در جوامع مختلفی که
با معضلات مشابهی در عرصه تبعیض گروه بندی های مختلف جامعه علیه یکدیگر روبرو بوده
اند، راه حل، تکه تکه کردن جامعه نبوده و برخوردی پلورالیستی قدرت جامعه را افزایش
داده است، و نه ایجاد واحدهای مونیستی جداگانه از تبعیض شدگان و تبعیض کنندگان، که
در عمل دوباره تبعیض در واحدهای جدید سر بلند کند. مثلاً در آمریکا عده ای راه حل مبارزه
با تبعیض نژادی علیه سیاهان را بازگشت آنها به آفریقا می دیدند و حتی کشور لیبریا
در آفریقا محصول این طرز تفکر و مهاجرت بردگان پیشین به آفریقا است. اما در
واقعیت رفع
تبعیض در آمریکا راهی بود که کل جامعه آمریکا برگزید و امروز حتی رییس جمهوری سیاه
پوست در آمریکا دو ترم بر مسند قدرت نشسته و هواداران و مخالفانش از سیاه و سفید
هستند.
همچنین موضوع دیگری که بسیار توسط تجزیه طلبان ایران مورد
تحریف قرار می گیرد بحث اداره کشور است. مدل فدرال یا دولت متمرکز دو شیوه برای
اداره کشور هستند و جدا از آنکه کشوری نظیر آمریکا از اتحاد دولت های پراکنده بوجود
آمده باشد یا نه، می تواند مدل کنترل و محاسبه دولتی فدرال را برگزیند که سیاست
خارجی و بودجه کل کشور و دفاع ملی در دست دولت مرکزی باشد و امور دیگر بین دولت
مرکزی و دولتهای محلی تقسیم شود و این کنترل و محاسبه به دموکراسی یاری رساند.
مدل دولت متمرکز که در قانون اساسی صدر مشروطیت برای ایران برگزیده شد لزوماَ
بهترین راه برای دستیابی به دموکراسی در ایران نیست. اما این بحث همانگونه که آقای
امینی هم اشاره می کند ربطی به مسأله ملی در ایران ندارد و موضوع پلورالیسم سیاسی
ایران است. ضمناً در این مورد و رابطه اش با دخالت های دولت های بیگانه به تفصیل
بحث شده است (2).
راه حل تبعیض ملی و قومی
و زبانی نظیر تبعیض سیاسی و جنسیتی و نژادی و
همه تبعیض های دیگر در پلورالیسم است (3). در قرن بیست و یکم دیگر چه بگوییم ملت
ایران و چه بگوییم ملتهای ایران در درک پلورالیستی کشور تفاوتی ندارد و مهم شکل
ساختار حقوقی در قانون اساسی آینده است (4).
به امید
جمهوری
آینده نگر
دموکراتیک
و سکولار در ایران
سام قندچی، ناشر و سردبير ایرانسکوپ
http://www.ghandchi.com
بیست و یکم تیر ماه 1394
July 11, 2015
بیست و یکم تیر ماه 1394
July 11, 2015
پانویس:
1. محمد امینی، برنامه یک کلمه، دهم جولای 2015
2. درباره نامه استالین به پیشه وری
http://www.ghandchi.com/950-stalin-pishevari.htm
http://www.ghandchi.com/950-stalin-pishevari.htm
يادداشتی درباره طرح بحث انگيز خودمختاری کردستان
http://www.ghandchi.com/723-kurdistan-autonomy.htm
A Note about the Controversial Kurdistan Autonomy Plan
http://www.ghandchi.com/723-kurdistan-autonomy-eng.htm
http://www.ghandchi.com/723-kurdistan-autonomy.htm
A Note about the Controversial Kurdistan Autonomy Plan
http://www.ghandchi.com/723-kurdistan-autonomy-eng.htm
3. چرا پلوراليسم؟ (ويرايش دوم)
http://www.ghandchi.com/294-cherApluralism.htm
http://www.ghandchi.com/294-cherApluralism.htm
4. فدرالیسم در برنامه پیشنهادی حزب آینده نگر ایران
http://www.ghandchi.com/754-federalism-va-iran.htm
Federalism in the Platform of Iran's Futurist Party
http://www.ghandchi.com/754-federalism-va-iran-eng.htm
http://www.ghandchi.com/754-federalism-va-iran.htm
Federalism in the Platform of Iran's Futurist Party
http://www.ghandchi.com/754-federalism-va-iran-eng.htm
متون برگزیده
ایرانسکوپ#
#iranscope
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر