کنگره فرانکفورت و یک نگرانی
http://iranscope.blogspot.com/2015/07/blog-post_13.html
در اين ميان، يکی از اطمينان خاطرهای من آن بوده است که گردانندگان جنبش سکولار دموکراسی ايران، همواره و تا کنون، کار خود را بر مبنای *شفافيت تمام* انجام داده و هر تماس و مذاکره ای را که داشته اند علنی کرده اند اما، از نظر من، و با اطمينان از عدم پنهان کاری گردانندگان کنگره، معنای حضور آقای دکتر شهريار آهی در کنگرهء فرانکفورت را در نمی يابم و خاطرهء *نشست پاریس* که در ژوئن 2007 مطرح شد و عاقبت نیز، با شکست تشکیلات "هما"، به پايان رسيد در ذهنم زنده می شود.
در آن زمان آقای دکتر آهی برای اپوزیسیون ایران فردی ناشناخته بود و متأسفانه هنگامی هم که به اپوزیسیون معرفی شد اين کار با شفافیت انجام نشد و، در نتیجه، آنچه برداشت اپوزیسیون از او به شمار می رود حاصل حرف های تکذيب نشده ای است که در گزارش نیویورکر(4) و برخی مصاحبه های ويدئوئی(5) در مورد ارتباط ايشان با مقامات آمريکائی آمده است، بطوری که می شود چنين استنباط کرد که ايشان (همراه با آقای تيمرمن) از جانب آمريکائی ها در آن نشست شرکت کرده بودند.
در نتيجه، بخاطر همين عدم شفافيت، و همانگونه که می دانيم، آخرین تلاش های جمع *نشست پاریس* نيز، که در سایت *انتخابات آزاد* دنبال می شد، با بسته شدن آن سایت به پایان رسید و ديگر باره ثابت شد که، در شکست و پیروزی آنگونه تلاش های اپوزیسیون، *شفافیت* موضوعی کلیدی است(6).
به اعتقاد من، سکولار دموکرات ها نيز در اکنون و آينده بايد آگاهانه از افتادن در اين چاله پرهيز کنند و، در واقع، عطف به اين سابقه، است که اکنون می کوشم بدانم که آيا حضور دکتر آهی در اين کنگره ربطی به روابط علنی شدهء قبلی ايشان دارد يا نه؟
البته، واقعیت آن است که از نظر من هیچ اشکالی ندارد که اپوزیسیون ایران حتی با شخصیت ها و سفیرانی که مورد پسند دولت آمریکا هستند ـ چه آنها آمریکایی باشند و چه ایرانی الااصل ـ تبادل نظر و مراوده کند، اما اگر آن افراد بخواهند، بجای شفافیت در اين مورد، خود را بعنوان *فعالین اپوزیسیون* معرفی کنند، تلاش هایی همچون اقدامات سکولار دموکرات ها نيز عملاً شکست می خورد و، بجای برقراری مراودهء سازنده، نتیجهء کار شروع حملات متقابل بخش های مختلف اپوزیسیون به یکدیگر خواهد بود؛ يعنی درست همان نکته ای که گردانندگان جنبش سکولار دموکراسی بر آن انگشت نهاده و شفافيت را علاج چنان وضعيت ناهنجاری دانسته اند.
در واقع، و همانطور که رژیم جمهوری اسلامی با مقامات آمریکایی مراوده می کند، اپوزیسیون هم می تواند چنین کند و این برخوردی متمدنانه است و نیازی به ظاهر سازی هائی نیست که در دوران قاجار مرسوم بود. به نظر من، و همانطور که هفته پیش در نامه ای سرگشاده به دکتر شهریار آهی بيان کردم، راهکار درست *مراودات همراه با شفافیت* است(6). توسل به *شفافیت* راه حل بسياری از مشکلات کنونی است وگرنه همهء تلاش های صادقانه، همچون 8 سال گذشته، بجای رشد دادن اپوزیسیون، به شکست انجاميده و به ايجاد سوء ظن ها کمک می کند.
2. دکتر اسماعیل نوری علا: دست آوردهای يک کنار هم نشستن
http://iranscope.blogspot.com/2015/07/blog-post_75.html
3. دکتر پرویز داورپناه: عاقبت کوه موش زائید؛ دست آورد فرانکفورت: قطع امید از سازمان های سیاسی
http://ehterameazadi.blogspot.de/2015/07/blog-post_12.html
4. پيوند به مطلب نيويورکر:
http://www.newyorker.com/magazine/2006/03/06/exiles-6
5. احمد علی مسعود انصاری، شانزدهم مارس 2012، در تلویزیون مردم
https://www.youtube.com/watch?v=TN0JzZrEVYA
6. لزوم شفافيت در مورد نشست های خارج کشور
http://www.ghandchi.com/739-transparency.htm
7. نامه سرگشاده به دکتر شهریار آهی
http://www.ghandchi.com/955-shariar-ahy.htm
ایرانسکوپ#
کنگرهء سوم جنبش سکولار دموکراسی در روزهای 13 و 14 تیرماه سال
1394 در فرانکفورت به همت آقای دکتر اسماعیل نوری علا برگزار شد. او، با دانش وسیع
خود، در چند سال اخیر درگیر جزئی ترین کارهای این همایش ها بوده و برای برگزاری
کنگره های جنبش سکولار دموکراسی تلاشی خستگی ناپذیر کرده که با توجه به وضعیت
جسمانی ایشان غیرقابل باور است و کلمهء *خسته نباشید* نمی تواند احساس قدردانی مرا
نسبت به کوشش های ایشان بیان کند(1). همچنين، در پی برگزاری کنگرهء سوم سکولار
دموکرات ها، دکتر اسماعیل نوری علا نظر خود را در مورد نتیجهء این گردهمایی در قالب
يکی از *جمعه گردی ها*يش منتشر کرد(2). مخالفان کنگرهء فرانکفورت نیز نظرات خود را
بارها نوشته اند و جا دارد که خوانندگان نظرات آنها را هم بخوانند(3).
در اين ميان، يکی از اطمينان خاطرهای من آن بوده است که گردانندگان جنبش سکولار دموکراسی ايران، همواره و تا کنون، کار خود را بر مبنای *شفافيت تمام* انجام داده و هر تماس و مذاکره ای را که داشته اند علنی کرده اند اما، از نظر من، و با اطمينان از عدم پنهان کاری گردانندگان کنگره، معنای حضور آقای دکتر شهريار آهی در کنگرهء فرانکفورت را در نمی يابم و خاطرهء *نشست پاریس* که در ژوئن 2007 مطرح شد و عاقبت نیز، با شکست تشکیلات "هما"، به پايان رسيد در ذهنم زنده می شود.
در آن زمان آقای دکتر آهی برای اپوزیسیون ایران فردی ناشناخته بود و متأسفانه هنگامی هم که به اپوزیسیون معرفی شد اين کار با شفافیت انجام نشد و، در نتیجه، آنچه برداشت اپوزیسیون از او به شمار می رود حاصل حرف های تکذيب نشده ای است که در گزارش نیویورکر(4) و برخی مصاحبه های ويدئوئی(5) در مورد ارتباط ايشان با مقامات آمريکائی آمده است، بطوری که می شود چنين استنباط کرد که ايشان (همراه با آقای تيمرمن) از جانب آمريکائی ها در آن نشست شرکت کرده بودند.
در نتيجه، بخاطر همين عدم شفافيت، و همانگونه که می دانيم، آخرین تلاش های جمع *نشست پاریس* نيز، که در سایت *انتخابات آزاد* دنبال می شد، با بسته شدن آن سایت به پایان رسید و ديگر باره ثابت شد که، در شکست و پیروزی آنگونه تلاش های اپوزیسیون، *شفافیت* موضوعی کلیدی است(6).
به اعتقاد من، سکولار دموکرات ها نيز در اکنون و آينده بايد آگاهانه از افتادن در اين چاله پرهيز کنند و، در واقع، عطف به اين سابقه، است که اکنون می کوشم بدانم که آيا حضور دکتر آهی در اين کنگره ربطی به روابط علنی شدهء قبلی ايشان دارد يا نه؟
البته، واقعیت آن است که از نظر من هیچ اشکالی ندارد که اپوزیسیون ایران حتی با شخصیت ها و سفیرانی که مورد پسند دولت آمریکا هستند ـ چه آنها آمریکایی باشند و چه ایرانی الااصل ـ تبادل نظر و مراوده کند، اما اگر آن افراد بخواهند، بجای شفافیت در اين مورد، خود را بعنوان *فعالین اپوزیسیون* معرفی کنند، تلاش هایی همچون اقدامات سکولار دموکرات ها نيز عملاً شکست می خورد و، بجای برقراری مراودهء سازنده، نتیجهء کار شروع حملات متقابل بخش های مختلف اپوزیسیون به یکدیگر خواهد بود؛ يعنی درست همان نکته ای که گردانندگان جنبش سکولار دموکراسی بر آن انگشت نهاده و شفافيت را علاج چنان وضعيت ناهنجاری دانسته اند.
در واقع، و همانطور که رژیم جمهوری اسلامی با مقامات آمریکایی مراوده می کند، اپوزیسیون هم می تواند چنین کند و این برخوردی متمدنانه است و نیازی به ظاهر سازی هائی نیست که در دوران قاجار مرسوم بود. به نظر من، و همانطور که هفته پیش در نامه ای سرگشاده به دکتر شهریار آهی بيان کردم، راهکار درست *مراودات همراه با شفافیت* است(6). توسل به *شفافیت* راه حل بسياری از مشکلات کنونی است وگرنه همهء تلاش های صادقانه، همچون 8 سال گذشته، بجای رشد دادن اپوزیسیون، به شکست انجاميده و به ايجاد سوء ظن ها کمک می کند.
به امید
جمهوری
آینده نگر
دموکراتیک
و سکولار در ایران
سام قندچی، ناشر و سردبير ایرانسکوپ
http://www.ghandchi.com
بیست و دوم تیر ماه 1394
July 12, 2015
بیست و دوم تیر ماه 1394
July 12, 2015
پانویس:
1. خسته نباشید به دکتر اسماعیل نوری علا
http://www.ghandchi.com/928-esmail-nooriala-kongereh.htm
http://www.ghandchi.com/928-esmail-nooriala-kongereh.htm
2. دکتر اسماعیل نوری علا: دست آوردهای يک کنار هم نشستن
http://iranscope.blogspot.com/2015/07/blog-post_75.html
3. دکتر پرویز داورپناه: عاقبت کوه موش زائید؛ دست آورد فرانکفورت: قطع امید از سازمان های سیاسی
http://ehterameazadi.blogspot.de/2015/07/blog-post_12.html
4. پيوند به مطلب نيويورکر:
http://www.newyorker.com/magazine/2006/03/06/exiles-6
5. احمد علی مسعود انصاری، شانزدهم مارس 2012، در تلویزیون مردم
https://www.youtube.com/watch?v=TN0JzZrEVYA
6. لزوم شفافيت در مورد نشست های خارج کشور
http://www.ghandchi.com/739-transparency.htm
7. نامه سرگشاده به دکتر شهریار آهی
http://www.ghandchi.com/955-shariar-ahy.htm
متون برگزیده
#iranscope
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر