سینما گران با نمایش روبان سفیدروی فرش قرمزاسکار خواستار آزادی جعفرپناهی خواهند شد
فیروزه خطیبی
http://www.voanews.com/persian/news/arts/WhiteRibbonPanahi-2011-1-14-113618009.html
پل هگیس، کارگردان برنده اسکار از دست اندرکاران فیلمسازی هالیوود درخواست کرد تا با قراردادن یک روبان سفید روی لباس های خود درمراسم مختلف اهدای جوایز سینمایی در هفته های آینده از سینماگران ایرانی جعفرپناهی و محمد رسول اف در مقابل حکم زندان ٦ ساله ای که برای آن ها تعیین شده حمایت کنند.
درمقاله ای به قلم «سوزان کینگ» در روزنامه «لس آنجلس تایمز» از قول «پل هگیس» کارگردان صاحب نام فیلم «کراش» Crasg آمده است که دست اندرکاران سینمای هالیوود می توانند با قرار دادن روبان سفید کوچکی روی یقه لباس های خود مخالفت خود را از رفتار و برخوردی که دولت ایران با فیلمساز سرشناس ایرانی جعفر پناهی وهمکار او محمد رسول اف داشته است نشان دهند. این دو علاوه بر حکم زندانی ٦ ساله به مدت ٢٠ سال از ساختن فیلم محروم شده اند.
پناهی که از حامیان جنبش سبز دروقایع پس از آخرین انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال ٢٠٠٩ که نهایتا منجر به انتخاب دوباره محمود احمدی نژاد به این مقام شد بوده است در ماه مارچ گذشته به اتهام توطئه علیه نظام و ساختن فیلمی بدون مجوز قانونی دستگیر و زندانی شد. رسول اف هم به عنوان همکاری با این کارگردان در همان زمان بازداشت شد.این دوفیلمساز چندی بعد به جرم اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغات علیه رژیم اسلامی ایران دردادگاه محکوم شدند.
هرچند پل هگیس هیچگونه آشنایی شخصی با پناهی یا رسول اف ندارد و دولت ایران هم همواره نشان داده است که در مقابل فشارهای خارجی در این گونه موارد ایستادگی می کند اما این کارگردان آمریکایی می گوید وقتی خبر محکومیت این سینماگران ایرانی را شنید احساس کرد باید عکس العمل نشان بدهد:« این جریان اثر عمیقی روی من گذاشت چرا که گاه احساس می کنم عدم تحمل نوع تفکردیگران کم کم در این مملکت هم دارد ریشه می دواند. مسئله ای که حتی تصور آن هم برای من غیرممکن است. »
هگیس پایه گزارسازمان «هنرمندان برای صلح» که ضمن همکاری با «سازمان عفو بین الملل » به همراه شاون پن، مارتین اسکورسیزیز و هاروی واینستاین تهیه کننده هالیوود کمپینی برای آزادی پناهی و رسول اف ایجاد کرده است می گوید:«واقعه ای شبیه به این دردهه پنجاه میلادی در همین مملکت و در هالیوود هم اتفاق افتاد. زمانی که موجی از مخالفت های ضد کمونیستی باعث دستگیری، فرار، دادگاهی شدن و مجرم شناختن نویسندگان، فیلمنامه نویسان، کارگردان ها وبازیگران این شهر شد ونام آن ها را برای مدت ها در یک فهرست سیاه ثبت کردند.»
انتظار می رود که مسئله محکومیت پناهی و رسول اف در جشنواره سینمایی «ساندنس» Sundance Film Festival که هفته آینده در «پارک سیتی» یوتا برگزار خواهد شد در مرکز توجه جهانیان قرار بگیرد. دو فیلمساز جوان ایرانی که فیلم های خود را برای نخستین بار در این جشنواره به نمایش خواهند گذاشت قرار است تا در این مورد اظهار نظرکرده و مسئله محکومیت این دوسینماگر ایرانی را بیش از همیشه در مرکز توجه جهانیان قراردهند.
علی صمدی احدی کارگردان فیلم «بچه های گمشده» با مستند تازه ای به نام «موج سبز» درباره وقایع پیش و پس از انتخابات ریاست جمهوری ٢٠٠٩ در ایران به ساندنس خواهد آمد. این فیلم در بخش رقابت های این فستیوال به نمایش درخواهد آمد. علی صمدی احدی که از ٢٥ سال پیش در آلمان زندگی می کند می گوید ساختن این فیلم برای اعضای خانواده او در ایران دردسر ومشکلات زیادی بوجود آورده است. به ویژه پس از آنکه این کارگردان دریک مصاحبه تلویزیونی با بخش فارسی صدای آمریکا درمورد فیلم مستند خود صحبت کرده است این فشارها از سوی مقامات امنیتی رژیم تهران بیشتر شده است.
احدی که آخرین بار دو ماه پیش از انتخابات ٢٠٠٩ به ایران رفته است می گوید:«تنها کاری که در این گونه مواقع می توان انجام داد کار درست است. اگر ما داریم درباره حقوق بشر صحبت می کنیم پس باید بدانیم که جعفر پناهی کارخلافی نکرده است. او از حقوق اولیه بشری خود و حق خود به عنوان یک هنرمند فیلمساز استفاده کرده است. برای همین هم من فکر می کنم ما باید صدای خودمان را برسانیم و بگوئیم دیگر بس است. جعفرپناهی درواقع سمبلی است از تمام سینماگران ایرانی و حتی مردم کوچه و خیابان . سئوال اصلی این است که اگر رژیم با شخصیت شناخته شده ای چون جعفر پناهی چنین رفتاری دارد پس با مردم معمولی چگونه برخورد می کند و آن ها را چگونه و از چه راهی ساکت می کند؟»
مریم کشاورز، فیلمساز ایرانی ساکن نیویورک با فیلم «شرایط» Circumstance درباره وقایع زندگی دو دختر جوان به بخش رقابت های ساندنس خواهد آمد. او می گوید در ایران فیلمسازی و گرفتن مجوز برای ساختن فیلم هرروز مشکل تر می شود:«من فیلم شرایط را در لبنان ساختم. خیلی از فیلمسازان به خاطر وضعیت موجود فیلم های خود را در خارج از مملکت می سازند. هرچند وقایع این فیلم ها همه در ایران اتفاق می افتد.»
علاوه بر «سازمان عفو بین الملل»، انجمن کارگردان های آمریکا و انجمن ملی منتقدان فیلم نیز اعتراض خود را نسبت به محکومیت پناهی و رسول اف اعلام کرده اند.
جن کریستوفر هوراک، رئیس آرشیو فیلم و تلویزیون دانشگاه لس آنجلس که از سال ١٩٩٠ تا کنون جشنواره سینمای ایران را در این دانشگاه برگزار می کند می گوید به تاثیرات اینگونه اعتراض های نمادین زیاد خوشبین نمی باشد:«همانطور که می دانید دولت هایی مثل ایران غیرقابل پیش بینی هستند و ما نمی دانیم این اعتراض ها چه نتایجی به بار خواهد آورد. اما چیزی که می توانم با اطمینان به شما بگویم این است که فیلمسازها درهرگونه شرایط سیاسی که قرار بگیرند در هرکشوری که باشند بیدهایی نیستند که از این بادها بلرزند. آن ها علیرغم بازداشت ها و محکومیت ها به کار خودشان ادامه می دهند و هیچ قدرتی نمی تواند این واقعیت را عوض کند.»
شیرین نشاط عکاس و کارگردان ایرانی ساکن نیویورک می گوید:«دولت ایران با کارهای من و اصولا با هرکاری مشکل دارد. خیلی از ما که فعال سیاسی نبودیم هم در وقایع بعد از انتخابات خرداد ٢٠٠٩ سیاسی شدیم و کوشیدیم صدای ملت ایران را به همه جا برسانیم. جعفرهم درهمین شرایط قرار داشت. او یک کارگردان واقع گرای فیلم های اجتماعی است و به محض آنکه وقایع به صورتی که دیدیم اتفاق افتاد او نخواست ساکت بنشیند و درنهایت به طرفداری از آنچه که به آن اعتقاد داشت پرداخت. رژیم ایران درواقع او را به خاطر اینکه نترسیده تا از چیزی که به آن اعتقاد دارد طرفداری کند محکوم کرده است.»
پناهی اخیرا با ارسال نامه ای به دادگاه از کارخود دفاع کرده است و مجرم شناخته شدن خود را حکمی برای محکومیت کل سینماگران در ایران خوانده است.
هرچند در سال های اخیر بسیاری از کارگردان ها از جمله «بهمن قبادی» ایران را ترک کرده اند اما پناهی گفته است که هیچ برنامه ای برای ترک مملکت ندارد:«من درایران می مانم و دوست دارم همینجا در کشور خودم کار کنم. من عاشق ایران هستم و بهای این عشق را هم پرداخته ام و اگر لازم باشد یک بار دیگر هم خواهم پرداخت.»
فیروزه خطیبی
http://www.voanews.com/persian/news/arts/WhiteRibbonPanahi-2011-1-14-113618009.html
پل هگیس، کارگردان برنده اسکار از دست اندرکاران فیلمسازی هالیوود درخواست کرد تا با قراردادن یک روبان سفید روی لباس های خود درمراسم مختلف اهدای جوایز سینمایی در هفته های آینده از سینماگران ایرانی جعفرپناهی و محمد رسول اف در مقابل حکم زندان ٦ ساله ای که برای آن ها تعیین شده حمایت کنند.
درمقاله ای به قلم «سوزان کینگ» در روزنامه «لس آنجلس تایمز» از قول «پل هگیس» کارگردان صاحب نام فیلم «کراش» Crasg آمده است که دست اندرکاران سینمای هالیوود می توانند با قرار دادن روبان سفید کوچکی روی یقه لباس های خود مخالفت خود را از رفتار و برخوردی که دولت ایران با فیلمساز سرشناس ایرانی جعفر پناهی وهمکار او محمد رسول اف داشته است نشان دهند. این دو علاوه بر حکم زندانی ٦ ساله به مدت ٢٠ سال از ساختن فیلم محروم شده اند.
پناهی که از حامیان جنبش سبز دروقایع پس از آخرین انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال ٢٠٠٩ که نهایتا منجر به انتخاب دوباره محمود احمدی نژاد به این مقام شد بوده است در ماه مارچ گذشته به اتهام توطئه علیه نظام و ساختن فیلمی بدون مجوز قانونی دستگیر و زندانی شد. رسول اف هم به عنوان همکاری با این کارگردان در همان زمان بازداشت شد.این دوفیلمساز چندی بعد به جرم اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغات علیه رژیم اسلامی ایران دردادگاه محکوم شدند.
هرچند پل هگیس هیچگونه آشنایی شخصی با پناهی یا رسول اف ندارد و دولت ایران هم همواره نشان داده است که در مقابل فشارهای خارجی در این گونه موارد ایستادگی می کند اما این کارگردان آمریکایی می گوید وقتی خبر محکومیت این سینماگران ایرانی را شنید احساس کرد باید عکس العمل نشان بدهد:« این جریان اثر عمیقی روی من گذاشت چرا که گاه احساس می کنم عدم تحمل نوع تفکردیگران کم کم در این مملکت هم دارد ریشه می دواند. مسئله ای که حتی تصور آن هم برای من غیرممکن است. »
هگیس پایه گزارسازمان «هنرمندان برای صلح» که ضمن همکاری با «سازمان عفو بین الملل » به همراه شاون پن، مارتین اسکورسیزیز و هاروی واینستاین تهیه کننده هالیوود کمپینی برای آزادی پناهی و رسول اف ایجاد کرده است می گوید:«واقعه ای شبیه به این دردهه پنجاه میلادی در همین مملکت و در هالیوود هم اتفاق افتاد. زمانی که موجی از مخالفت های ضد کمونیستی باعث دستگیری، فرار، دادگاهی شدن و مجرم شناختن نویسندگان، فیلمنامه نویسان، کارگردان ها وبازیگران این شهر شد ونام آن ها را برای مدت ها در یک فهرست سیاه ثبت کردند.»
انتظار می رود که مسئله محکومیت پناهی و رسول اف در جشنواره سینمایی «ساندنس» Sundance Film Festival که هفته آینده در «پارک سیتی» یوتا برگزار خواهد شد در مرکز توجه جهانیان قرار بگیرد. دو فیلمساز جوان ایرانی که فیلم های خود را برای نخستین بار در این جشنواره به نمایش خواهند گذاشت قرار است تا در این مورد اظهار نظرکرده و مسئله محکومیت این دوسینماگر ایرانی را بیش از همیشه در مرکز توجه جهانیان قراردهند.
علی صمدی احدی کارگردان فیلم «بچه های گمشده» با مستند تازه ای به نام «موج سبز» درباره وقایع پیش و پس از انتخابات ریاست جمهوری ٢٠٠٩ در ایران به ساندنس خواهد آمد. این فیلم در بخش رقابت های این فستیوال به نمایش درخواهد آمد. علی صمدی احدی که از ٢٥ سال پیش در آلمان زندگی می کند می گوید ساختن این فیلم برای اعضای خانواده او در ایران دردسر ومشکلات زیادی بوجود آورده است. به ویژه پس از آنکه این کارگردان دریک مصاحبه تلویزیونی با بخش فارسی صدای آمریکا درمورد فیلم مستند خود صحبت کرده است این فشارها از سوی مقامات امنیتی رژیم تهران بیشتر شده است.
احدی که آخرین بار دو ماه پیش از انتخابات ٢٠٠٩ به ایران رفته است می گوید:«تنها کاری که در این گونه مواقع می توان انجام داد کار درست است. اگر ما داریم درباره حقوق بشر صحبت می کنیم پس باید بدانیم که جعفر پناهی کارخلافی نکرده است. او از حقوق اولیه بشری خود و حق خود به عنوان یک هنرمند فیلمساز استفاده کرده است. برای همین هم من فکر می کنم ما باید صدای خودمان را برسانیم و بگوئیم دیگر بس است. جعفرپناهی درواقع سمبلی است از تمام سینماگران ایرانی و حتی مردم کوچه و خیابان . سئوال اصلی این است که اگر رژیم با شخصیت شناخته شده ای چون جعفر پناهی چنین رفتاری دارد پس با مردم معمولی چگونه برخورد می کند و آن ها را چگونه و از چه راهی ساکت می کند؟»
مریم کشاورز، فیلمساز ایرانی ساکن نیویورک با فیلم «شرایط» Circumstance درباره وقایع زندگی دو دختر جوان به بخش رقابت های ساندنس خواهد آمد. او می گوید در ایران فیلمسازی و گرفتن مجوز برای ساختن فیلم هرروز مشکل تر می شود:«من فیلم شرایط را در لبنان ساختم. خیلی از فیلمسازان به خاطر وضعیت موجود فیلم های خود را در خارج از مملکت می سازند. هرچند وقایع این فیلم ها همه در ایران اتفاق می افتد.»
علاوه بر «سازمان عفو بین الملل»، انجمن کارگردان های آمریکا و انجمن ملی منتقدان فیلم نیز اعتراض خود را نسبت به محکومیت پناهی و رسول اف اعلام کرده اند.
جن کریستوفر هوراک، رئیس آرشیو فیلم و تلویزیون دانشگاه لس آنجلس که از سال ١٩٩٠ تا کنون جشنواره سینمای ایران را در این دانشگاه برگزار می کند می گوید به تاثیرات اینگونه اعتراض های نمادین زیاد خوشبین نمی باشد:«همانطور که می دانید دولت هایی مثل ایران غیرقابل پیش بینی هستند و ما نمی دانیم این اعتراض ها چه نتایجی به بار خواهد آورد. اما چیزی که می توانم با اطمینان به شما بگویم این است که فیلمسازها درهرگونه شرایط سیاسی که قرار بگیرند در هرکشوری که باشند بیدهایی نیستند که از این بادها بلرزند. آن ها علیرغم بازداشت ها و محکومیت ها به کار خودشان ادامه می دهند و هیچ قدرتی نمی تواند این واقعیت را عوض کند.»
شیرین نشاط عکاس و کارگردان ایرانی ساکن نیویورک می گوید:«دولت ایران با کارهای من و اصولا با هرکاری مشکل دارد. خیلی از ما که فعال سیاسی نبودیم هم در وقایع بعد از انتخابات خرداد ٢٠٠٩ سیاسی شدیم و کوشیدیم صدای ملت ایران را به همه جا برسانیم. جعفرهم درهمین شرایط قرار داشت. او یک کارگردان واقع گرای فیلم های اجتماعی است و به محض آنکه وقایع به صورتی که دیدیم اتفاق افتاد او نخواست ساکت بنشیند و درنهایت به طرفداری از آنچه که به آن اعتقاد داشت پرداخت. رژیم ایران درواقع او را به خاطر اینکه نترسیده تا از چیزی که به آن اعتقاد دارد طرفداری کند محکوم کرده است.»
پناهی اخیرا با ارسال نامه ای به دادگاه از کارخود دفاع کرده است و مجرم شناخته شدن خود را حکمی برای محکومیت کل سینماگران در ایران خوانده است.
هرچند در سال های اخیر بسیاری از کارگردان ها از جمله «بهمن قبادی» ایران را ترک کرده اند اما پناهی گفته است که هیچ برنامه ای برای ترک مملکت ندارد:«من درایران می مانم و دوست دارم همینجا در کشور خودم کار کنم. من عاشق ایران هستم و بهای این عشق را هم پرداخته ام و اگر لازم باشد یک بار دیگر هم خواهم پرداخت.»
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر