سوراخ خرگوش، فیلم احساسی که نیکول کیدمن را به نامزدی جایزه اسکار رساند
آلن سیلورمن - هالیوود
http://www.voanews.com/persian/news/arts/NicoleKidman-2011-1-27-114725234.html
اندوه دلخراش از دست دادن یک فرزند، موضوع اصلی داستان فیلم «سوراخ خرگوش» Rabbit Hole است که برای بازیگر برنده اسکار نقش اول آن، نیکول کیدمن، یک بار دیگر نامزدی جایزه اسکار را به همراه داشته است.
کیدمن در این فیلم تازه با «ارون اکهارت» هم بازی شده است که در این فیلم نقش پدری دلسوخته و غم زده را بازی می کند.
«بکا» و «هاوی»زندگی مشترک خوبی در یکی از شهرهای زیبا در حومه نیویورک داشتند. اما یک اتفاق ناگوار و غیرقابل پیش بینی همه چیز را برهم می زند. وقتی که درهای باغ خانه بزرگ باز می ماند و سگ خانه و به دنبال او پسر چهارساله آن ها به خیابان می دوند و اتومبیلی که به سرعت از آنجا می گذشته، فرزندشان را زیر می گیرد ناگهان همه آن خوشبختی ها در یک لحظه کوتاه محو و نابود می شود.
غم و اندوه «بکا» و «هاوی» با از دست دادن فرزند به جایی می رسد که نه تنها اعضای خانواده نمی توانند برای آن ها تسکین دهنده باشند بلکه دعا و عبادت و روان درمانی های گروهی نیز فایده ای نمی بخشد. در یکی از صحنه های فیلم، «بکا» که نقش او را نیکول کیدمن ایفا می کند می پرسد:
«چرا خدا او را از ما گرفت؟»
« شاید خدا به یک فرشته دیگر احتیاج داشت.»
«خوب چرا خودش یک فرشته نساخت؟ مگر او خدا نیست؟ می توانست فرشته خودش را بسازد.»
در نهایت همچون آلیسی در سرزمین عجایب، «بکا» هم در دنیایی واژگون شده به دنبال خرگوش سفید که همان سئوالات بی جواب انسان است سرگردان شده است. «بکا» و «هاوی» هم مثل آلیس از داخل یک «سوراخ خرگوش» به درون دنیایی ناشناخته فرود آمده اند و باید راهی برای مقابله با این شرایط و مسئله ای که به یک عذاب دائمی و پایان ناپذیر می ماند پیدا کنند.
نیکول کیدمن بازیگر نقش «بکا» که تهیه کننده فیلم «سوراخ خرگوش» نیز هست به صدای آمریکا می گوید: «نکته مهمی که در این فیلم گنجانده شده این است که چطور در چنین شرایطی انسان ها می توانند به زندگی روزمره خود ادامه دهند.» مسئله از دست دادن فرزند برای هر پدر و مادری یک رویداد وحشتناک به شمار می رود: «من فکر می کنم این درد از آنجایی ریشه می گیرد که می دانیم این یک درد همیشگی و بی پایان است که در همه لحظه های زندگی وجود دارد و تمام نمی شود. اما به راستی چطور زن و مردی که چنین درد مشترکی را تجربه کرده اند می توانند به زندگی با یکدیگر ادامه بدهند؟»
به این صورت فیلم به ما نشان می دهد که پس آیند چنین واقعه ای آتشی است که به خرمن مشکلات احساسی تازه در زندگی این زوج دامن می زند. تا جایی که در یکی از صحنه های فیلم «هاوی» از «بکا» می پرسد: «به نظر می رسد تو می خواهی بگویی که من به اندازه کافی زجر نمی کشم؟ »
بکا در پاسخ می گوید:« یک چیزی باید عوض بشه. من دیگر نمی تونم یک قدم دیگه هم جلو برم...همه چیز به شکلی غیرقابل تحملی در آمده است.»
نیکول کیدمن می گوید: «احساساتی که موقع بازی در این فیلم به من دست داد و روی بازی ام تاثیر گذاشت ازعشق عمیقی که به بچه های خودم دارم سرچشمه گرفته است. این عشق مثل چشمه ای بود که من توانستم از آب زلال و تمام نشدنی آن فراوان بنوشم.»
در بخش های دیگری از فیلم، پدر و مادر داغ دیده هر یک به صورتی می کوشند تا خاطرات فرزند از دست رفته خود را به فراموشی بسپارند. نیکول کیدمن می گوید: «برای یک بازیگر این یکی از دشوارترین چالش هاست. یعنی بازیگر موقع کار همیشه درحال نقب زدن به این احساسات رقیق و بیرون آوردن آن ها از اعماق وجودش می باشد و خوب ما در این فیلم دائما با این احساسات سروکار داریم. اما بخش عظیمی از آنچه روی پرده سینما دیده می شود کار کارگردان و ادیتور فیلم است و اینکه آن ها چگونه این احساسات را به تماشاگر القا می کنند.»
جان کامرون میچل، کارگردان فیلم «سوراخ خرگوش» می گوید: «بر خلاف تصور بسیاری، این یک فیلم ناراحت کننده نیست و شما را به درون چاه اندوه فرو نمی کشد بلکه برعکس ما دو شخصیت اصلی فیلم را می بینیم که کم کم از این نقطه تاریک زندگی شان به طرف نوری خیره کننده حرکت می کنند.»
میچل می گوید هرچند تماشای این فیلم برای بسیاری از جمله مادر و پدرها مشکل است اما به اعتقاد او «سوراخ خرگوش» مجموعه ای است از احساسات انسانی و طنزی غیرقابل پیش بینی که در نهایت کل مسئله از دست دادن فرزند را به یک تجربه مثبت تبدیل کرده است: «اگر فیلمنامه این خاصیت را به من نشان نداده بود من هرگز حاضر به ساختن فیلم نمی شدم. این همان حرکت به جلو و مثبت گرایی است که زوج دلشکسته را در سفر تاریکی که در پیش دارند یاری می دهد و به آن ها امید می بخشد. البته بسیاری از مسائل دیگر هم در این راه بیرون می ریزند و احساسات هریک از این دو تازه شده و صیقل می خورند. ما خواسته ایم که این فیلم برای هرکسی که عزیزی را از دست داده یک وسیله و ابزار کمک دهنده باشد.»
آلن سیلورمن - هالیوود
http://www.voanews.com/persian/news/arts/NicoleKidman-2011-1-27-114725234.html
اندوه دلخراش از دست دادن یک فرزند، موضوع اصلی داستان فیلم «سوراخ خرگوش» Rabbit Hole است که برای بازیگر برنده اسکار نقش اول آن، نیکول کیدمن، یک بار دیگر نامزدی جایزه اسکار را به همراه داشته است.
کیدمن در این فیلم تازه با «ارون اکهارت» هم بازی شده است که در این فیلم نقش پدری دلسوخته و غم زده را بازی می کند.
«بکا» و «هاوی»زندگی مشترک خوبی در یکی از شهرهای زیبا در حومه نیویورک داشتند. اما یک اتفاق ناگوار و غیرقابل پیش بینی همه چیز را برهم می زند. وقتی که درهای باغ خانه بزرگ باز می ماند و سگ خانه و به دنبال او پسر چهارساله آن ها به خیابان می دوند و اتومبیلی که به سرعت از آنجا می گذشته، فرزندشان را زیر می گیرد ناگهان همه آن خوشبختی ها در یک لحظه کوتاه محو و نابود می شود.
غم و اندوه «بکا» و «هاوی» با از دست دادن فرزند به جایی می رسد که نه تنها اعضای خانواده نمی توانند برای آن ها تسکین دهنده باشند بلکه دعا و عبادت و روان درمانی های گروهی نیز فایده ای نمی بخشد. در یکی از صحنه های فیلم، «بکا» که نقش او را نیکول کیدمن ایفا می کند می پرسد:
«چرا خدا او را از ما گرفت؟»
« شاید خدا به یک فرشته دیگر احتیاج داشت.»
«خوب چرا خودش یک فرشته نساخت؟ مگر او خدا نیست؟ می توانست فرشته خودش را بسازد.»
در نهایت همچون آلیسی در سرزمین عجایب، «بکا» هم در دنیایی واژگون شده به دنبال خرگوش سفید که همان سئوالات بی جواب انسان است سرگردان شده است. «بکا» و «هاوی» هم مثل آلیس از داخل یک «سوراخ خرگوش» به درون دنیایی ناشناخته فرود آمده اند و باید راهی برای مقابله با این شرایط و مسئله ای که به یک عذاب دائمی و پایان ناپذیر می ماند پیدا کنند.
نیکول کیدمن بازیگر نقش «بکا» که تهیه کننده فیلم «سوراخ خرگوش» نیز هست به صدای آمریکا می گوید: «نکته مهمی که در این فیلم گنجانده شده این است که چطور در چنین شرایطی انسان ها می توانند به زندگی روزمره خود ادامه دهند.» مسئله از دست دادن فرزند برای هر پدر و مادری یک رویداد وحشتناک به شمار می رود: «من فکر می کنم این درد از آنجایی ریشه می گیرد که می دانیم این یک درد همیشگی و بی پایان است که در همه لحظه های زندگی وجود دارد و تمام نمی شود. اما به راستی چطور زن و مردی که چنین درد مشترکی را تجربه کرده اند می توانند به زندگی با یکدیگر ادامه بدهند؟»
به این صورت فیلم به ما نشان می دهد که پس آیند چنین واقعه ای آتشی است که به خرمن مشکلات احساسی تازه در زندگی این زوج دامن می زند. تا جایی که در یکی از صحنه های فیلم «هاوی» از «بکا» می پرسد: «به نظر می رسد تو می خواهی بگویی که من به اندازه کافی زجر نمی کشم؟ »
بکا در پاسخ می گوید:« یک چیزی باید عوض بشه. من دیگر نمی تونم یک قدم دیگه هم جلو برم...همه چیز به شکلی غیرقابل تحملی در آمده است.»
نیکول کیدمن می گوید: «احساساتی که موقع بازی در این فیلم به من دست داد و روی بازی ام تاثیر گذاشت ازعشق عمیقی که به بچه های خودم دارم سرچشمه گرفته است. این عشق مثل چشمه ای بود که من توانستم از آب زلال و تمام نشدنی آن فراوان بنوشم.»
در بخش های دیگری از فیلم، پدر و مادر داغ دیده هر یک به صورتی می کوشند تا خاطرات فرزند از دست رفته خود را به فراموشی بسپارند. نیکول کیدمن می گوید: «برای یک بازیگر این یکی از دشوارترین چالش هاست. یعنی بازیگر موقع کار همیشه درحال نقب زدن به این احساسات رقیق و بیرون آوردن آن ها از اعماق وجودش می باشد و خوب ما در این فیلم دائما با این احساسات سروکار داریم. اما بخش عظیمی از آنچه روی پرده سینما دیده می شود کار کارگردان و ادیتور فیلم است و اینکه آن ها چگونه این احساسات را به تماشاگر القا می کنند.»
جان کامرون میچل، کارگردان فیلم «سوراخ خرگوش» می گوید: «بر خلاف تصور بسیاری، این یک فیلم ناراحت کننده نیست و شما را به درون چاه اندوه فرو نمی کشد بلکه برعکس ما دو شخصیت اصلی فیلم را می بینیم که کم کم از این نقطه تاریک زندگی شان به طرف نوری خیره کننده حرکت می کنند.»
میچل می گوید هرچند تماشای این فیلم برای بسیاری از جمله مادر و پدرها مشکل است اما به اعتقاد او «سوراخ خرگوش» مجموعه ای است از احساسات انسانی و طنزی غیرقابل پیش بینی که در نهایت کل مسئله از دست دادن فرزند را به یک تجربه مثبت تبدیل کرده است: «اگر فیلمنامه این خاصیت را به من نشان نداده بود من هرگز حاضر به ساختن فیلم نمی شدم. این همان حرکت به جلو و مثبت گرایی است که زوج دلشکسته را در سفر تاریکی که در پیش دارند یاری می دهد و به آن ها امید می بخشد. البته بسیاری از مسائل دیگر هم در این راه بیرون می ریزند و احساسات هریک از این دو تازه شده و صیقل می خورند. ما خواسته ایم که این فیلم برای هرکسی که عزیزی را از دست داده یک وسیله و ابزار کمک دهنده باشد.»
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر