افزایش تولید ژئوترمال یا انرژی زمین گرمایی در اندونزی
http://www.voanews.com/persian/news/Geothermal_Indonesia-2011-01-04-112857079.html
دولت اندونزی زمين های بيشتری را در منطقه کاموجانگ به منظور افزايش ميزان توليد انرژی زمين گرمايی يا ژئوترمال، اختصاص ميدهد.
شهر غربی جاوان در منطقه کاموجانگ در اندونزی برای چاه های حفاری شده زمين گرمايی خود که در دامنه کوه ها قرار گرفته، شهرت دارد.
در حال حاضر ۴۵ حوزه انرژی زمين گرمايی در منطقه کاموجانگ وجود دارد.
منابع بالقوه انرژی زمين گرمايی منطقه کاموجانگ در اندونزی برای نخستين بار در دوران استعمار اين کشور توسط هلندی ها در سال ۱۹۲۶ آشکار شد. اندونزی پس از کسب استقلال و با استفاده ازکارشناسانی از زلاند نو در دهه ۱۹۷۰ ميلادی تلاش کرد پژوهش های بيشتری را در اين زمينه انجام بدهد. گفتنی است زلاند نو يکی از بزرگترين عرضه کنندگان انرژی زمين گرمايی در جهان است.
در سال ۱۹۸۳ ميلادی سوهارتو، رييس جمهوری وقت اندونزی، نخستين نيروگاه زمين گرمايی کشور را در منطقه کاموجانگ افتتاح کرد. از آن پس اين منطقه به مجموعه پيچيده ای تبديل شده است که شامل ۴ نيروگاه ژئوترمال است و امروزه کل ميزان توليد برق اين ۴ نيروگاه ۲۰۰ مگاوات است.
شرکت دولتی نفت اندونزی مالکيت سازمان انرژی ژئوترمال پرتامينا، اختصاراً پی جی ای، را در دست دارد. مديريت ۴۵ حوزه توليد انرژی زمين گرمايی در کاموجانگ برعهده سازمان پرتامينا است. در اين محل کارگران نيروی طبيعی بخار را که از شکاف های مرکزی زمين بيرون ميزند استخراج کرده و آنرا به لوله های توليد انرژی نيروگاه ها، هدايت می کنند.
ريانتو تری پريادی، سرپرست بخش توليد سازمان پی جی ای، می گويد: «فکر ميکنم ظرفيت ۲۰۰ مگاواتی توليد برق نيروگاه های ما تاثير مهمی بر شبکه های برق جزاير جاوا- بالی دارد.»
در داخل نيروگاه از نيروی بخار استخراج شده از زيرِ زمين برای به حرکت درآوردن توربينهايی استفاده ميشود که به نوبه خود انرژی ژنراتورها را تامين می کنند و اين روند نهايتاً به توليد برق، منتهی ميشود. اين نيروگاه، برق توليد شده اش را به شرکت دولتی برق ميفروشد و شرکت دولتی برق هم آنرا به مشترکين خود در سراسر کشور، عرضه می کند.
آچيار کريم، مدير عملياتی نيروگاه، ميگويد نيروی زمين گرمايی کاموجانگ از کوه های آتشفشان پيرامون اين منطقه سرچشمه ميگيرد. وی اصافه می کند: «ما در مسير کوه های آتشفشانی که به «حلقه آتش» شهرت دارند و از سوماترا تا جاوا و جزيره سولاوِسی را در بر ميگيرند قرار گرفته ايم. اندونزی بطور بالقوه ۲۷ هزار مگاوات يا ۴۰ درصد از منابع زمين گرمايی جهان را در اختيار دارد.»
اما توسعه اين گونه انرژی قابل تجديد، عاری از مشکل نيست. در نمايشگاه انرژی که سال گذشته در جاکارتا برگزار شد علاقه به انرژی زمين گرمايی کاملا مشهود بود. اما ايدا باگوس مارداوا، از شرکت دولتی برق، می گويد سرمايه گذاران معمولاً به علت پرخطر بودن سرمايه گذاری و نياز به سرمايه کلان برای توسعه انرژی ژئوترمال در اندونزی محتاطانه عمل می کنند. وی افزود: «توسعه نيروگاه زمين گرمايی مستلزم ريسک پذيری بالا و سرمايه کلان است. اين دو عامل بسيار تعيين کننده هستند.»
بر اساس تخمين های سازمان انرژی ژئوترمال پرتاميناهزينه توسعه هر حوزه توليد انرژی ژئوترمال با ظرفيت توليدی ۵ مگاوات برق حدود ۵ ميلون دلار است. ادامه موفقيت در اين زمينه به اراده و رهبری دولت اندونزی برای توليد انرژی پاکيزه در حال و آينده، بستگی دارد
http://www.voanews.com/persian/news/Geothermal_Indonesia-2011-01-04-112857079.html
دولت اندونزی زمين های بيشتری را در منطقه کاموجانگ به منظور افزايش ميزان توليد انرژی زمين گرمايی يا ژئوترمال، اختصاص ميدهد.
شهر غربی جاوان در منطقه کاموجانگ در اندونزی برای چاه های حفاری شده زمين گرمايی خود که در دامنه کوه ها قرار گرفته، شهرت دارد.
در حال حاضر ۴۵ حوزه انرژی زمين گرمايی در منطقه کاموجانگ وجود دارد.
منابع بالقوه انرژی زمين گرمايی منطقه کاموجانگ در اندونزی برای نخستين بار در دوران استعمار اين کشور توسط هلندی ها در سال ۱۹۲۶ آشکار شد. اندونزی پس از کسب استقلال و با استفاده ازکارشناسانی از زلاند نو در دهه ۱۹۷۰ ميلادی تلاش کرد پژوهش های بيشتری را در اين زمينه انجام بدهد. گفتنی است زلاند نو يکی از بزرگترين عرضه کنندگان انرژی زمين گرمايی در جهان است.
در سال ۱۹۸۳ ميلادی سوهارتو، رييس جمهوری وقت اندونزی، نخستين نيروگاه زمين گرمايی کشور را در منطقه کاموجانگ افتتاح کرد. از آن پس اين منطقه به مجموعه پيچيده ای تبديل شده است که شامل ۴ نيروگاه ژئوترمال است و امروزه کل ميزان توليد برق اين ۴ نيروگاه ۲۰۰ مگاوات است.
شرکت دولتی نفت اندونزی مالکيت سازمان انرژی ژئوترمال پرتامينا، اختصاراً پی جی ای، را در دست دارد. مديريت ۴۵ حوزه توليد انرژی زمين گرمايی در کاموجانگ برعهده سازمان پرتامينا است. در اين محل کارگران نيروی طبيعی بخار را که از شکاف های مرکزی زمين بيرون ميزند استخراج کرده و آنرا به لوله های توليد انرژی نيروگاه ها، هدايت می کنند.
ريانتو تری پريادی، سرپرست بخش توليد سازمان پی جی ای، می گويد: «فکر ميکنم ظرفيت ۲۰۰ مگاواتی توليد برق نيروگاه های ما تاثير مهمی بر شبکه های برق جزاير جاوا- بالی دارد.»
در داخل نيروگاه از نيروی بخار استخراج شده از زيرِ زمين برای به حرکت درآوردن توربينهايی استفاده ميشود که به نوبه خود انرژی ژنراتورها را تامين می کنند و اين روند نهايتاً به توليد برق، منتهی ميشود. اين نيروگاه، برق توليد شده اش را به شرکت دولتی برق ميفروشد و شرکت دولتی برق هم آنرا به مشترکين خود در سراسر کشور، عرضه می کند.
آچيار کريم، مدير عملياتی نيروگاه، ميگويد نيروی زمين گرمايی کاموجانگ از کوه های آتشفشان پيرامون اين منطقه سرچشمه ميگيرد. وی اصافه می کند: «ما در مسير کوه های آتشفشانی که به «حلقه آتش» شهرت دارند و از سوماترا تا جاوا و جزيره سولاوِسی را در بر ميگيرند قرار گرفته ايم. اندونزی بطور بالقوه ۲۷ هزار مگاوات يا ۴۰ درصد از منابع زمين گرمايی جهان را در اختيار دارد.»
اما توسعه اين گونه انرژی قابل تجديد، عاری از مشکل نيست. در نمايشگاه انرژی که سال گذشته در جاکارتا برگزار شد علاقه به انرژی زمين گرمايی کاملا مشهود بود. اما ايدا باگوس مارداوا، از شرکت دولتی برق، می گويد سرمايه گذاران معمولاً به علت پرخطر بودن سرمايه گذاری و نياز به سرمايه کلان برای توسعه انرژی ژئوترمال در اندونزی محتاطانه عمل می کنند. وی افزود: «توسعه نيروگاه زمين گرمايی مستلزم ريسک پذيری بالا و سرمايه کلان است. اين دو عامل بسيار تعيين کننده هستند.»
بر اساس تخمين های سازمان انرژی ژئوترمال پرتاميناهزينه توسعه هر حوزه توليد انرژی ژئوترمال با ظرفيت توليدی ۵ مگاوات برق حدود ۵ ميلون دلار است. ادامه موفقيت در اين زمينه به اراده و رهبری دولت اندونزی برای توليد انرژی پاکيزه در حال و آينده، بستگی دارد
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر