تظاهرات، «اشغال لس آنجلس» و همراهی رژه هنری موزه «جان پل گتی»
فیروزه خطیبی
http://www.voanews.com/persian/news/arts/protestart-2011-10-3-130992488.html
در آخرهفته ای که گذشت، جمعیت کثیری از ساکنان شهر لس آنجلس به پیروی از اعتراضات مردمی سه هفته گذشته در «وال استریت» نیویورک برعلیه سرمایه داران طمع کار، مرکز این شهر را تبدیل به صحنه بزرگی برای تحصن، اجرای برنامه های هنری و انجام تظاهراتی به نام «اشغال لس آنجلس» کردند.
تظاهرکنندگان باشنیدن خبر این گردهم آیی از طریق «توئیتر»، «تامبلر» و دیگر سایت های اجتماعی خود را از نقاط مختلف لس آنجلس به مرکز شهررسانده و اغلب آن ها شنبه شب را در چادرهایی که روی چمن های مقابل ساختمان شهرداری برپا کرده بودند به صبح رساندند.
صبح روز یکشنبه، ضمن رژه و راهپیمایی در نقاط مختلف شهر، گروهی از هنرمندانی که به تظاهر کنندگان پیوسته بودند دست به اجرای برنامه های هنری از جمله رقص ، تئاتر و اجرای موسیقی زدند.
در مدتی کوتاه، گروه های مختلف اعتراض کنند که به صورت جداگانه اما با هدفی واحد برای انجام تظاهرات به «داون تاون» آمده بودند ناگهان مرکز شهر لس آنجلس را تبدیل به صحنه ای برای اجرای نمایش های سیاسی کرده و اعلام کردند که در روزهای آینده نیزدست ازتظاهرات برعلیه شرکت های سرمایه داری طمع کار برنخواهند داشت.
برخی از این تظاهرکنندگان درحالی که پلاکارد های بزرگی با عکس ها و نوشته های اعتراض آمیزدر دست داشتند پیاده روها را به اشغال خود در آوردند و به نواختن «نی انبان» (نوعی ساز بادی اسکاتلندی) پرداختند. برخی دیگر در کنار خیابان به کشیدن نقاشی و نوشتن شعارهای تازه مشغول بودند و عده ای نیز برای برنامه ریزی هرچه موثرتر این تظاهرات درهمان گوشه خیابان تشکیل جلسه می دادند. سرنشینان اتومبیل هایی که از کنار این تظاهر کنندگان می گذشتند با به صدا درآوردن بوق ماشین های خود، حمایت خود را از آن ها نشان می دادند و رستوران های اطراف با اهدای غذا و آب آشامیدنی و توالت های موقت با این تظاهرکنندگان همراه می شدند.
جنبش های اخیر در «وال استریت» نیویورک که از آخرهفته گذشته به شهرهای دیگر آمریکا از جمله واشنگتن دی سی، آلبانی و لس آنجلس نیز سرایت کرده موجب شده است تا گروه کثیری از جوانان و سایر شهروندان آمریکایی در پارک «زوکوتی» در جنوب «منهتن» در نیویورک اردو بزنند. آن ها گفته اند تا زمستان امسال در همین مکان باقی مانده و به اعتراضات خود علیه فساد در بازار بورس، مصادره خانه های مردم توسط بانک ها، نرخ بالای بیکاری و نجات بانک های ورشکسته با استفاده از اموال مالیات پردازان آمریکایی به دست دولت ادامه خواهند داد.
تظاهرکنندگان درشهر لس آنجلس امیدوارند تا فشارهای مردمی بر سرمایه داران آمریکایی، از حرص و طمع آن ها بکاهد و منجر به بهبود وضعیت کاری و درنهایت شرایط اقتصادی مردم آمریکا شود.
«میلی وایت» زن تظاهرکننده ای که در مقابل شهرداری لس آنجلس اردو زده است می گوید:«ما حقیقتا از این که شرکت های بزرگ این کشور اموال ما را به سرقت می برند به ستوه آمده ایم. اغلب ما بیکارو درحال از دست دادن خانه هایمان هستیم. اغلب مزایای ما در حال قطع شدن است. این مشکلی است که همه مردم به نوعی درگیر آن هستند.»
کلارک دیویس تظاهر کننده دیگری است که می گوید:«هدف ما جلب توجه به بی عدالتی های گسترده در این مملکت است که منشاء آن ساخت و پاخت میان شرکت های بزرگ با سیاستمداران این کشور برای حفظ منافع آن هاست که منجر به محرومیت مردم آمریکا از حقوق شهروندی و اجتماعی شان شده است. به خاطرهمین هم دیگر کسی صدای مردم آمریکا را نمی شنود.»
تظاهرکنندگان امیدوارند دامنه این اعتراضات به شهرهای بزرگ دیگر در سراسر امریکا کشیده شود و از هم اکنون اعضای برخی از اتحادیه های کارگری امریکا، از جمله اتحادیه کارکنان بخش حمل و نقل و اتحادیه آموزگاران امریکا، به تظاهرات در شهرهای مذکور برضد شرکت های بزرگ تجاری، بانک ها و بازارهای بورس امریکا برای نشان دادن خشم و نارضایتی خود از ادامه نابرابری های مالی و اقتصادی درایالات متحده ، پیوسته اند.
بلیک دیگانگی یک دانشجوی ٢٠ ساله کالج «سن ژاکینتو» در حومه لس آنجلس می گوید خبر تظاهرات نیویورک را از دوستانش در آن شهر شنیده است:«من روی یوتیوب این تظاهرات را تماشا کردم و واقعا شگفت زده شدم.»
بلیک می گوید او یک فعال سیاسی نیست اما به همراه پسر خاله اش «لوگان رایلی» ٢٣ ساله از راه دور به لس آنجلس آمده و شب را در کیسه های خواب گذرانده اند. او می گوید آن ها واقعا از اینکه نمی توانند کاری پیدا کنند خسته شده اند:«من همیشه دلم می خواست در دهه ٦٠ میلادی آمریکا حضور داشتم. زمانی که این نوع تظاهرات عمومیت داشت و هر آن مردم به دلیلی به خیابون ها می ریختند. البته این خیلی از آن تظاهرات کوچکتره اما بازهم خوبه که می تونیم بیاییم اینجا و حرفمون رو بزنیم.»
جاشوآ رایت جوان ٢٧ ساله دیگری است که بخشی از دوران خدمت سربازی خود را در جنگ عراق گزرانده است :«من اینجام چون ضمن خدمت دوبار به عراق فرستاده شدم. من شاهد مرگ صدها سرباز در عراق بوده ام. اما چرا این ها جانشان را از دست دادند؟ جواب این سئوال این است که آن ها برای سرمایه داران آمریکا مردند ..این مسئله همان چیزی است که باید عوض بشه.»
بنا برگزارش پلیس شهر لس آنجلس، این تظاهرات آرام بدون هرگونه درگیری تظاهرکنندگان با پلیس ادامه یافت. اما هنوز مشخص نیست که این تظاهرات تا کی ادامه خواهد یافت.
رژه هنری از زیر طاق نصرتی که با بادکنک های رنگی تزئین شده بود آغاز شد و رقاصان نخستین صحنه شناور، تی شرت هایی به تن داشتند که روی آن شعارهایی درمورد حمایت از مهاجران و ضدیت با شرکت های سرمایه داری نوشته شده بود.
رژه صحنه های شناور که بخشی از مراسم گشایش جشن های هنری منطقه ای به نام «پاسفیک استاندارد تایم» به شمار می رفت را موزه «جان پل گتی» ترتیب داده بود و به هنرهای شهر لس آنجلس بین سال های ١٩٤٥ تا ١٩٨٠ اختصاص داشت. این رژه تمام مردم از جوامع مختلف لس آنجلس را ترغیب می کرد تا در هنر، موسیقی، رقص، فعالیت های اجتماعی و اجرای برنامه های هنری شرکت کنند.
فیروزه خطیبی
http://www.voanews.com/persian/news/arts/protestart-2011-10-3-130992488.html
در آخرهفته ای که گذشت، جمعیت کثیری از ساکنان شهر لس آنجلس به پیروی از اعتراضات مردمی سه هفته گذشته در «وال استریت» نیویورک برعلیه سرمایه داران طمع کار، مرکز این شهر را تبدیل به صحنه بزرگی برای تحصن، اجرای برنامه های هنری و انجام تظاهراتی به نام «اشغال لس آنجلس» کردند.
تظاهرکنندگان باشنیدن خبر این گردهم آیی از طریق «توئیتر»، «تامبلر» و دیگر سایت های اجتماعی خود را از نقاط مختلف لس آنجلس به مرکز شهررسانده و اغلب آن ها شنبه شب را در چادرهایی که روی چمن های مقابل ساختمان شهرداری برپا کرده بودند به صبح رساندند.
صبح روز یکشنبه، ضمن رژه و راهپیمایی در نقاط مختلف شهر، گروهی از هنرمندانی که به تظاهر کنندگان پیوسته بودند دست به اجرای برنامه های هنری از جمله رقص ، تئاتر و اجرای موسیقی زدند.
در مدتی کوتاه، گروه های مختلف اعتراض کنند که به صورت جداگانه اما با هدفی واحد برای انجام تظاهرات به «داون تاون» آمده بودند ناگهان مرکز شهر لس آنجلس را تبدیل به صحنه ای برای اجرای نمایش های سیاسی کرده و اعلام کردند که در روزهای آینده نیزدست ازتظاهرات برعلیه شرکت های سرمایه داری طمع کار برنخواهند داشت.
برخی از این تظاهرکنندگان درحالی که پلاکارد های بزرگی با عکس ها و نوشته های اعتراض آمیزدر دست داشتند پیاده روها را به اشغال خود در آوردند و به نواختن «نی انبان» (نوعی ساز بادی اسکاتلندی) پرداختند. برخی دیگر در کنار خیابان به کشیدن نقاشی و نوشتن شعارهای تازه مشغول بودند و عده ای نیز برای برنامه ریزی هرچه موثرتر این تظاهرات درهمان گوشه خیابان تشکیل جلسه می دادند. سرنشینان اتومبیل هایی که از کنار این تظاهر کنندگان می گذشتند با به صدا درآوردن بوق ماشین های خود، حمایت خود را از آن ها نشان می دادند و رستوران های اطراف با اهدای غذا و آب آشامیدنی و توالت های موقت با این تظاهرکنندگان همراه می شدند.
جنبش های اخیر در «وال استریت» نیویورک که از آخرهفته گذشته به شهرهای دیگر آمریکا از جمله واشنگتن دی سی، آلبانی و لس آنجلس نیز سرایت کرده موجب شده است تا گروه کثیری از جوانان و سایر شهروندان آمریکایی در پارک «زوکوتی» در جنوب «منهتن» در نیویورک اردو بزنند. آن ها گفته اند تا زمستان امسال در همین مکان باقی مانده و به اعتراضات خود علیه فساد در بازار بورس، مصادره خانه های مردم توسط بانک ها، نرخ بالای بیکاری و نجات بانک های ورشکسته با استفاده از اموال مالیات پردازان آمریکایی به دست دولت ادامه خواهند داد.
تظاهرکنندگان درشهر لس آنجلس امیدوارند تا فشارهای مردمی بر سرمایه داران آمریکایی، از حرص و طمع آن ها بکاهد و منجر به بهبود وضعیت کاری و درنهایت شرایط اقتصادی مردم آمریکا شود.
«میلی وایت» زن تظاهرکننده ای که در مقابل شهرداری لس آنجلس اردو زده است می گوید:«ما حقیقتا از این که شرکت های بزرگ این کشور اموال ما را به سرقت می برند به ستوه آمده ایم. اغلب ما بیکارو درحال از دست دادن خانه هایمان هستیم. اغلب مزایای ما در حال قطع شدن است. این مشکلی است که همه مردم به نوعی درگیر آن هستند.»
کلارک دیویس تظاهر کننده دیگری است که می گوید:«هدف ما جلب توجه به بی عدالتی های گسترده در این مملکت است که منشاء آن ساخت و پاخت میان شرکت های بزرگ با سیاستمداران این کشور برای حفظ منافع آن هاست که منجر به محرومیت مردم آمریکا از حقوق شهروندی و اجتماعی شان شده است. به خاطرهمین هم دیگر کسی صدای مردم آمریکا را نمی شنود.»
تظاهرکنندگان امیدوارند دامنه این اعتراضات به شهرهای بزرگ دیگر در سراسر امریکا کشیده شود و از هم اکنون اعضای برخی از اتحادیه های کارگری امریکا، از جمله اتحادیه کارکنان بخش حمل و نقل و اتحادیه آموزگاران امریکا، به تظاهرات در شهرهای مذکور برضد شرکت های بزرگ تجاری، بانک ها و بازارهای بورس امریکا برای نشان دادن خشم و نارضایتی خود از ادامه نابرابری های مالی و اقتصادی درایالات متحده ، پیوسته اند.
بلیک دیگانگی یک دانشجوی ٢٠ ساله کالج «سن ژاکینتو» در حومه لس آنجلس می گوید خبر تظاهرات نیویورک را از دوستانش در آن شهر شنیده است:«من روی یوتیوب این تظاهرات را تماشا کردم و واقعا شگفت زده شدم.»
بلیک می گوید او یک فعال سیاسی نیست اما به همراه پسر خاله اش «لوگان رایلی» ٢٣ ساله از راه دور به لس آنجلس آمده و شب را در کیسه های خواب گذرانده اند. او می گوید آن ها واقعا از اینکه نمی توانند کاری پیدا کنند خسته شده اند:«من همیشه دلم می خواست در دهه ٦٠ میلادی آمریکا حضور داشتم. زمانی که این نوع تظاهرات عمومیت داشت و هر آن مردم به دلیلی به خیابون ها می ریختند. البته این خیلی از آن تظاهرات کوچکتره اما بازهم خوبه که می تونیم بیاییم اینجا و حرفمون رو بزنیم.»
جاشوآ رایت جوان ٢٧ ساله دیگری است که بخشی از دوران خدمت سربازی خود را در جنگ عراق گزرانده است :«من اینجام چون ضمن خدمت دوبار به عراق فرستاده شدم. من شاهد مرگ صدها سرباز در عراق بوده ام. اما چرا این ها جانشان را از دست دادند؟ جواب این سئوال این است که آن ها برای سرمایه داران آمریکا مردند ..این مسئله همان چیزی است که باید عوض بشه.»
بنا برگزارش پلیس شهر لس آنجلس، این تظاهرات آرام بدون هرگونه درگیری تظاهرکنندگان با پلیس ادامه یافت. اما هنوز مشخص نیست که این تظاهرات تا کی ادامه خواهد یافت.
رژه هنری از زیر طاق نصرتی که با بادکنک های رنگی تزئین شده بود آغاز شد و رقاصان نخستین صحنه شناور، تی شرت هایی به تن داشتند که روی آن شعارهایی درمورد حمایت از مهاجران و ضدیت با شرکت های سرمایه داری نوشته شده بود.
رژه صحنه های شناور که بخشی از مراسم گشایش جشن های هنری منطقه ای به نام «پاسفیک استاندارد تایم» به شمار می رفت را موزه «جان پل گتی» ترتیب داده بود و به هنرهای شهر لس آنجلس بین سال های ١٩٤٥ تا ١٩٨٠ اختصاص داشت. این رژه تمام مردم از جوامع مختلف لس آنجلس را ترغیب می کرد تا در هنر، موسیقی، رقص، فعالیت های اجتماعی و اجرای برنامه های هنری شرکت کنند.
iran#
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر