نسیم کارتر، انقلاب 57 و شرایط امروز
http://iranscope.blogspot.com/2015/08/57.html
ایرانسکوپ#
مهرماه 56 چند سالی بود که به ایران برگشته بودم و از برگزاری
شب های شعر در انستیتو گوته مطلع شدم. در همان شب اول همه از نسیم کارتر می گفتند
که کانون نویسندگان را قادر به برگزاری این برنامه ها کرده بود. از آن شبها
نور امیدی می تابید برای آنهایی که خواستار دموکراسی در ایران و مخالف اقدامات
مسلحانه بودند. می گفتیم که دیگر راه فعالیت سیاسی برای مطرح کردن خواستهایمان باز
شده است. نام نویسندگانی را در فهرست سخنرانان می دیدیم که عمری آرزو داشتیم از
نزدیک به سخنانشان گوش کنیم.
اما خیلی زود دوباره همه آن درها بسته شد و جلوی آن جنبش
دموکراتیک و مدرن و مسالمت آمیز گرفته شد. چند ماه بعد با حمله قلمی رژیم به آیت
الله خمینی موج جریان موازی دیگری در ایران بلند شد که نه دموکراتیک بود، نه مدرن،
و نه مسالمت آمیز. تا نوروز سال 57 همانطور که در خاطره ای شخصی مطرح شد دیگر این
حرکت دوم از اولی پیشی گرفته بود (1).
اکنون در ایران طی مذاکرات برای رسیدن به توافق وین شرایط
مشابهی به وجود آمده است. جنبشی مسالمت آمیز آغاز شده که سمبل هایش کسانی نظیر خانم
نرگس محمدی هستند. زندانی شدن نرگس محمدی تا حد مرگ (2) در واقع نظیر زمانی است که
اجازه رشد و ادامه آنچه در مهرماه 56 با شب های شعر گوته آغاز شده بود، داده نشد و
نتیجه اش نه نجات رژیم پیشین بلکه سرنگونی آن توسط جریان موازی دوم بود. امروز نیز در
ایران سرکوب و نابودی جنبش مسالمت آمیزی که می توان گفت با نسیم اوباما آغاز شده،
نه تنها به تثبیت جمهوری اسلامی نخواهد انجامید بلکه چنان ویرانی را باعث می شود که
انقلاب 57 و حمله عراق در برابرش هیچ خواهد بود. ایران نیاز به اصلاحات خیلی جدی و
واقعی دارد. فضای سیاسی و مدنی کشور برای نسل جوان تحمل ناپذیر است و ادامه تحمیل
حجاب اسلامی نمودار این استبداد اجتماعی است که کشور را به نقطه غلیان رسانده است.
ای کاش رهبران جمهوری اسلامی از انقلاب 57 که خود از دل آن
برخاسته اند، درس بگیرند و نگذارند کشور ویران شود. جنبش دموکراتیک و سکولار ایران
خیلی صبر نشان داده که همچنان به راه مسالمت آمیز وفادار مانده است، اما
با سرکوب جنبش مسالمت آمیز، جریان
موازی دوم هر روز پر رنگ تر می شود و خیلی سریعتر از
آنکه به تصور آید، آینده ایران را با جنگ و شورش رقم خواهد زد. راه حل، نه بگیر و
ببند و فشار بیشتر بر مردم و روشنفکران بلکه اجرای کامل مفاد اعلامیه جهانی حقوق
بشر است. بگیر و ببندها، بر جریان دوم موازی اثری نمی گذارد و اتفاقاً قوی تر هم می
شود همانطور که در سالهای 56 و 57 شد. بگیر و ببندها فقط جریان اول مسالمت آمیز را
بیشتر تضعیف و نابود می کند و جذابیت آن را برای جوانان عاصی از استبداد کمرنگ تر و
کمرنگ تر می کند، و
به عوض هواداری از جریان دوم جنگ و شورشی کور را
افزایش میدهد که در آن
خشک و تر خواهد سوخت.
به امید
جمهوری
آینده نگر
دموکراتیک
و سکولار در ایران
سام قندچی، ناشر و سردبير ایرانسکوپ
http://www.ghandchi.com
بیست و ششم مرداد ماه 1394
August 17, 2015
بیست و ششم مرداد ماه 1394
August 17, 2015
پانویس:
1. نوروز 1357 در قهوه خانه ای در ماهان
http://www.ghandchi.com/921-norouz57-mahan.htm
http://www.ghandchi.com/921-norouz57-mahan.htm
2. زورشان به حسن روحانی نمیرسد، نرگس محمدی را می خواهند
بکشند
http://www.ghandchi.com/969-narges-mohammadi-rouhani.htm
http://www.ghandchi.com/969-narges-mohammadi-rouhani.htm
مطلب
مرتبط:
کتاب ایران آینده نگر
Futurist Iran Book
متون برگزیده
#iranscope
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر