آیا تشبیه دولت روحانی به چین پس از تیانانمن درست است

آیا تشبیه دولت روحانی به چین پس از تیانانمن درست است

http://iranscope.blogspot.com/2015/08/blog-post_71.html

برخی تحلیلگران سیاسی ایران دو سال پیش هنگام روی کار آمدن دولت حسن روحانی این ارزیابی را مطرح کردند که گرچه انقلاب 1388 که جنبش سبز نامیده شده شکست خورد اما خواستهای آن توسط بخشی از هیئت حاکمه ایران دنبال می شود و دولت روحانی را بیان چنین حرکتی ارزیابی می کردند. تشبیهی نیز که از تجربه ای در سطح بین المللی مطرح می شد، چین پس از کشتار تیانانمن بود که دولت وقت آن کشور به رغم سرکوب تیانانمن خواستهای آن جنبش را در عمل به اجرا گذاشت و اصلاحات اساسی بزرگی در داخل کشور در عرصه های اجتماعی و اقتصادی انجام داد و در روابط بین المللی هم سیاستی صلح آمیز و متمرکز بر اهداف اقتصادی خود در پیش گرفت.

 

پنج ماه پیش هنگام ادامه مذاکرات اتمی در ژنو  به این نکته اشاره شد که سالها پیش از تیانانمن در چین "وقتی چین مائو می خواست روابطش را با آمریکا باز کند، برای آمریکاییها فرش قرمز پهن کرد و در برابر اپوزیسیون داخلی خویشتنداری نشان داد. کشوری نظیر آمریکا خوب از قدرت ایران آگاه است اما در زمان مذاکرات، دولت آمریکا نیاز دارد که تصمیمات خود را برای رأی دهندگانش توجیه پذیر سازد. آمریکا برعکس عراق صدام حسین، یک دموکراسی است. در نتیجه رفتار طرف مقابل نقش مهمی در پیروزی مذاکرات ایفا می کند و به همین دلیل چین مائو در زمان سفر نیکسون توجه دقیقی به نشان دادن حسن نیت چین به مردم آمریکا داشت" (1).

 

در واقع چین نزدیک 20 سال پیش از رویداد تیانانمن در زمان خود مائو دیگر مسأله اش شمردن تعداد دکمه های پیراهن مردم نبود در صورتیکه در ایران هنوز 36 سال پس از انقلاب، کنار رفتن حجاب و دیده شدن موی زنان دلیلی برای شلاق خوردن و رفتن به زندان است. آشکار است که ما با شرایط مشابهی روبرو نیستیم و از یکسو با تلاشهای جریانات افراطی در هیئت حاکمه آمریکا و برخی ایرانیانی که فکر می کنند دارند به ایران خدمت می کنند و با آنان هم صدا شده اند در آمریکا روبرو هستیم که می خواهند توافق وین شکست بخورد و از سوی دیگر جریانات افراطی در داخل ایران هستند که می خواهند به هر قیمتی از موضوع توافق اتمی برای حذف دولت روحانی و اصلاح طلبان بهره بگیرند، و به اینصورت عملاً همچنان ممکن است ایران سرنوشتی نظیر عراق را در پیش داشته باشد و نه چین (2).

 

دولت روحانی نه تنها باید در سناریویی که این دوستان مطرح می کنند نقش دولت چین را بعد از تیانانمن، ایفا کند بلکه همزمان مجبور است که نقش دولت مائو و چوئن لای را نیز به عهده بگیرد که هفده سال پیش از آن، ملاقات نیکسون و مائو را کلید زد و به جریانات افراطی در مورد پوشیدن لباس مائوئی و امثالهم در زندگی اجتماعی کشور پایان داد. به نتیجه رسیدن تلاش دولت روحانی به دلیل واقعیت اوضاع در ایران و در آمریکا، معلوم نیست.
 

 

به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران

 

سام قندچی، ناشر و سردبير ایرانسکوپ

http://iranscope.blogspot.com

http://www.iranscope.com

http://www.ghandchi.com 
بیست و هفتم مرداد ماه 1394
August 18, 2015

 

پانویس:

 

1. دورنمای توافق آمریکا و ایران
http://www.ghandchi.com/884-us-iran-deal-prospects.htm

Prospects of US-Iran Deal
http://www.ghandchi.com/884-us-iran-deal-prospects-english.htm
 

2. چرا توافق اتمی با آمریکا شکست خورد
http://www.ghandchi.com/916-iran-nuke-deal.htm

 

 

 

 

 

 

متون برگزیده

http://featured.ghandchi.com

 

SEARCH

ایرانسکوپ#
#iranscope