بهروز سورن: نکته ای وارده برنوشته
ارزشمند شبی از هزار و یک شب
http://iranscope.blogspot.com/2015/11/blog-post_15.html
چگونگی تحویل وسایل شخصی زندانیان سیاسی قتلعام شده در سال شصت و هفت توسط جلادان حکومتی نیز موضوعی امنیتی بود. جمهوری اسلامی از هراس تجمع خانواده های زندانیان سیاسی برای دریافت وسایل زندانیان مقتول تصمیم گرفت که وسایل انها را از طریق ارگانهای نظامی امنیتی پراکنده خود در سطح شهر که کمیته ها بودند, به خانواده ها تحویل دهد و خانواده ها را در سطح شهر پراکنده کند تا با همبستگی اعتراضی متمرکز انها مواجه نشود. هم از اینرو درب های اوین را درمورد زندانیان سیاسی چپ باز نکردند و از طریق نامه و تلفن به خانواده های آنها محل دریافت ساک ها را اطلاع دادند. روزی مشخص و زمانی مشخص و متفاوت با دیگران. بهترین مکانهای تحویل وسایل انها از نظر رژیم با در نظر گرفتن موضوعات امنیتی کمیته های دهگانه انقلاب بودند و چنین نیز شد.
همانطور که بارها هم توضیح داده ام در موردرحیم حسین پور رودسری جمعی از خانواده های سببی و نسبی در محل کمیته تهران پارس همراه من بودند و تمامی بلحاظ وضعیت جسمی و روحی در موقعیت مناسب برای روبرو شدن با این خبر دردناک نبودند. قرعه بنام من خورد که به درون کمیته بروم و ساک رحیم را تحویل بگیرم. تا لحظه تحویل ساک هیچیک از نزدیکان رحیم اطلاع قطعی از اعدام شدن او نداشت. در نوشته ( شبی از هزار و یک شب ) گذشت زمان موجب کم دقتی در روایت شده است.
اینکه چه کسی و چگونه اینکار را انجام داد کم اهمیت بوده واز شدت قساوت وحوش حاکم در کشتار دسته جمعی زندانیان سیاسی و از جمله رحیم حسین پور رودسری نمی کاهد. اما مستند سازی تک تک آن وقایع امری است که نیازمند دقت و ریزبینی بیشتری است. به همین علت بایستی تلاش کرد تا گذر زمان تا حد ممکن بر این خاطرات ارزشمند غبار فراموشی نیافکند.
در نوشته با ارزش ( شبی از هزار و یک شب ) اشاره و تشریح این موضوع حاوی دقت لازمه نیست. پس از قتلعام و تا زمان تحویل ساک ها از طریق کمیته ها, خانواده ها هنوز تردیدهائی در زمینه شدت و حدت اعدام ها داشتند. پیش از آن نه درب اوین بروی خانواده ها باز شد و نه اطلاع رسمی در این زمینه به خانواده ها داده شد. اینکه مواردی مستثنی شدند نمیدانم ولی در مورد رحیم حسین پور رودسری چنین استثنائی صورت نگرفت.
لینک مطلب:
http://iranscope.blogspot.com/2015/11/blog-post_15.html
چگونگی تحویل وسایل شخصی زندانیان سیاسی قتلعام شده در سال شصت و هفت توسط جلادان حکومتی نیز موضوعی امنیتی بود. جمهوری اسلامی از هراس تجمع خانواده های زندانیان سیاسی برای دریافت وسایل زندانیان مقتول تصمیم گرفت که وسایل انها را از طریق ارگانهای نظامی امنیتی پراکنده خود در سطح شهر که کمیته ها بودند, به خانواده ها تحویل دهد و خانواده ها را در سطح شهر پراکنده کند تا با همبستگی اعتراضی متمرکز انها مواجه نشود. هم از اینرو درب های اوین را درمورد زندانیان سیاسی چپ باز نکردند و از طریق نامه و تلفن به خانواده های آنها محل دریافت ساک ها را اطلاع دادند. روزی مشخص و زمانی مشخص و متفاوت با دیگران. بهترین مکانهای تحویل وسایل انها از نظر رژیم با در نظر گرفتن موضوعات امنیتی کمیته های دهگانه انقلاب بودند و چنین نیز شد.
همانطور که بارها هم توضیح داده ام در موردرحیم حسین پور رودسری جمعی از خانواده های سببی و نسبی در محل کمیته تهران پارس همراه من بودند و تمامی بلحاظ وضعیت جسمی و روحی در موقعیت مناسب برای روبرو شدن با این خبر دردناک نبودند. قرعه بنام من خورد که به درون کمیته بروم و ساک رحیم را تحویل بگیرم. تا لحظه تحویل ساک هیچیک از نزدیکان رحیم اطلاع قطعی از اعدام شدن او نداشت. در نوشته ( شبی از هزار و یک شب ) گذشت زمان موجب کم دقتی در روایت شده است.
اینکه چه کسی و چگونه اینکار را انجام داد کم اهمیت بوده واز شدت قساوت وحوش حاکم در کشتار دسته جمعی زندانیان سیاسی و از جمله رحیم حسین پور رودسری نمی کاهد. اما مستند سازی تک تک آن وقایع امری است که نیازمند دقت و ریزبینی بیشتری است. به همین علت بایستی تلاش کرد تا گذر زمان تا حد ممکن بر این خاطرات ارزشمند غبار فراموشی نیافکند.
در نوشته با ارزش ( شبی از هزار و یک شب ) اشاره و تشریح این موضوع حاوی دقت لازمه نیست. پس از قتلعام و تا زمان تحویل ساک ها از طریق کمیته ها, خانواده ها هنوز تردیدهائی در زمینه شدت و حدت اعدام ها داشتند. پیش از آن نه درب اوین بروی خانواده ها باز شد و نه اطلاع رسمی در این زمینه به خانواده ها داده شد. اینکه مواردی مستثنی شدند نمیدانم ولی در مورد رحیم حسین پور رودسری چنین استثنائی صورت نگرفت.
لینک مطلب:
شبی ازهزار و یک شب: پای صحبت رخشنده ی حسین پور نشستن عالمی دارد
نوشته من در بازگوئی خاطراتم از رحیم حسین پور رودسری
بهروز سورن: تلنگری به خاطرات - بخش چهارم - رحیم حسین پور رودسری - مقصود فتحی و حسن صادقی
منبع:
----------------------
http://www.iranscope.com
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر