حق کار، حق دگراندیشان، در آمریکا و ایران
http://iranscope.blogspot.com/2015/11/blog-post_17.html
Right of Dissenters to Work, in U.S. and Iran
http://www.ghandchi.com/1044-right-to-work-english.htm
سال گذشته نسرین ستوده، وکیل حقوق بشر موضوع "حق کار، حق دگر اندیشان" را به دلیل موانعی که برای کار کردن او در تهران ایجاد شده بود، مطرح کرد. موانعی که نیروهای امنیتی بوجود آوردند به این معنی بود که خانم ستوده نمی توانست برای تأمین زندگی خود و خانواده اش کار کند. نسرین ستوده حمایت جهانی کسب کرد (1). در سه سال گذشته، پس از آنکه قرارداد کار اینجانب با صدای آمریکا، وی او ای، فسخ شد، تلاش کردم که کاری در شهر واشنگتن بگیرم و هر بار در مرحله آخر با شرایطی مشابه دگراندیشان در ایران روبرو شده ام، بخاطر آنکه در آمریکا ژورنالیستی بوده ام که همه سوی موضوع خبر را مطرح کرده ام (2).
البته اینجا در آمریکا، کارفرمایان خیلی به قول آمریکایی ها "به لحاظ سیاسی درست" کار می کنند و به اصطلاح فارسی "دم به تله نمی دهند." جالب است اشاره کنم یکی از اینان نخست امتحانی گرفت که با موفقیت قبول شدم و کارمند خودشان که مسؤل تست بود برای نمرات بالایم تبریک گفت، اما وقتی بعداً برای کاری استخدام می کردند و تقاضا دادم، پس از مصاحبه که همه چیز درست بود، به یکباره گفتند پذیرفته نشده ام. دوستی که مدیر استخدامی را می شناخت به او تلفن کرد و پاسخ این بود که امتحان را رد شده ام. مدیر استخدامی خبر نداشت که کمی پیشتر یکی از کارمندان خودشان تبریک گفته بود که در امتحان با نمره خیلی بالا قبول شده ام. چرا دروغ می گویند؟ چون تصمیم گیرندگان پنهانی نمی خواهند که خود را آشکار سازند. به پیشنهاد دوستم، ایمیلی برای مدیر استخدامی فرستادم و به دوستم که گفته بود در امتحان رد شده ام نیز کپی کردم و در آن نوشتم که در امتحان پیش از آن با نمرات بالا قبول شده بودم و خود کسی که مسؤل تست از خودشان بود برای نمرات بالایم در امتحان به من تبریک گفته بود. مدیر استخدامی هیچگاه پاسخی نداد و می فهمم چرا، چون برای شغل خودش می ترسد که از او انتظار داشته اند حواسش جمع باشد و مرا از اول به مصاحبه دعوت نکند. دیگران هم دم به تله نمی دهند و بهانه های مختلف می آورند و به شیوه های مشابه می گویند واجد شرایط شغلی نیستی. چرا همه این کارها را می کنند، چون ژورنالیستی نیستم که تصمیمم را قبل از حتی خواندن خبر گرفته باشم و همه جوانب رویداد را به خواننده ارائه می کنم. نمی خواهم جزئیات حق کشی ها را بنویسم و از کسی نام ببرم و به اصل مسأله می پردازم. ژورنالیسم علمی در رابطه با صدای آمریکا مفصل بحث شده که شخصا چارتر صدای آمریکا را دنبال می کردم و وقتی آنجا کار می کردم اصول خبر نویسی منصفانه را رعایت می کردم، برعکس به اصطلاح روزنامه نگارانی که نمی خواستند آنجا کار کنم (3).
برخی ایرانیانی که با ساواک رژیم شاه مرتبط بودند و هنوز در آمریکا فعال هستند برای آژانس های اطلاعاتی آمریکا و اسراییل کار می کنند و در موقعیت شغلی کنونی شان وقتی درخواست تحقیقات پیش از استخدام از مؤسسه ای در مورد کسی دریافت می کنند، در مورد آنهایی که منقد رژیم سابق ایران بوده اند، تبعیض اعمال می کنند. هرباری که این موضوع را مطرح می کنم، برخی از آنان با اسامی جعلی در گروه های بحث نظیر بالاترین می آیند و تلاش می کنند که گزارش هایم را در مورد این پدیده رشت در میان ایرانیان در قلب دموکراسی آمریکا، بی اعتبار جلوه دهند. اگر متدهای رژیم شاه و جمهوری اسلامی ایران کار می کرد که همه ایرانیان آروز نمی کردند که در آمریکا زندگی کنند، پس اجازه ندهیم تجربه زندگی مان در دموکراسی آمریکا را تبدیل به صفحه دیگری از جهنم تبعیض سیاسی کنیم و لطفاً سعی نکنید طوری وانمود کنید که گوئی این مسائل وجود خارجی ندارند همانگونه که دولت ایران در پاسخ به آنهایی که برای حق دگراندیشان برای کار حرف می زنند، انکار واقعیت می کند. بتازگی برنامه ای در تلویزیون بی بی سی بخوبی نشان داد که این حرفها محصول خیالپردازی نیست و افراد مرتبط با ساواک گذشته در آمریکا فعالند (4). شخصاً مخالف حتی تبعیض علیه مأموران سابق ساواک و خانواده هایشان هستم و آن را به روشنی گفته ام (5). اگر مسأله ای هست، شخص را باید به دادگاه ببرند وگرنه حقوق مردم از جمله حق کار نباید لگد مال شود.
وقتی با برخی دوستان که تبعیضات علیه ژورنالیستها و فعالان حقوق بشر را در ایران محکوم می کنند، صحبت می کنم و در مورد وضعیت خود در همین دموکراسی آمریکا در سه سال گذشته بحث می کنم که خود قربانی نقض حقوق بشر برای حق کار بوده ام، آنها بسیار مبهم حرف می زنند و گرچه می دانند آنچه مطرح می کنم عین حقیقت است، اما تلاش می کنند به قول آمریکایی ها سوی دیگری را نگاه کنند. گاهی به خود فکر می کنم که شاید بهتر بود فعالی در داخل ایران بودیم و می رفتیم زندان، دست کم خانواده مان فکر نمی کردند که نمی خواهیم زندگی شان را تأمین کنیم و به روشنی می دیدند که تصمیمات سازمانهای امنیتی، مسؤل وضع زندگی خود و خانواده مان است. خوشحالم سریال های تلویزیونی نظیر شهرزاد را آنهایی که فقط در دوران جمهوری اسلامی طرفدار حقوق بشر شده اند نساخته اند و تاریخ ایران را بهتر می شناسند. چنین سریال های تلویزیونی به نسل جوان ایران نشان می دهد که ایران قبل از تأسیس جمهوری اسلامی بهشت نبود و ما بعنوان یک ملت بعد از کودتای 28 مرداد در ایران چه کشیدیم. مانند امروز بود که اگر استاد فیزیک بودید و دستگاه های امنیتی از نظرات سیاسی شما خوششان نمی آمد، نمی توانستید در دانشگاه فیزیک درس دهید. اما همان زجر مشابه را ما ایرانیانی که ضد کودتا بودیم امروز و حتی در دموکراسی آمریکا میکشیم وقتی که حتی خود آمریکا به کودتای سی آی ای علیه مصدق اذعان کرده، شاید باور کردنی نیست اما حقیقت است. به خوانندگان پیشنهاد می کنم سریال شهرزاد به هنرنمایی علی نصیریان را تماشا کنند (6).
به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران
سام قندچی، ناشر و سردبير ایرانسکوپ
http://iranscope.blogspot.com
http://www.iranscope.com
http://www.ghandchi.com
بیست و دوم آبان ماه 1394
November 17, 2015
پانویس:
1. صفحه فیسبوکی حق کار، حق دگراندیشان
https://goo.gl/36upl2
2. هشت سال کار در صدای آمريکا+
http://www.ghandchi.com/734-voa.htm
http://goo.gl/DQJL2x
3. آقای اوباما، لطفاً تبعیض سیاسی را در صدای آمریکا متوقف کنید
http://www.ghandchi.com/901-obama-voa.htm
4. ساواک هنوز در آمریکا زنده است
http://www.ghandchi.com/976-savak-alive.htm
5. دختر پرویز ثابتی چه ربطی به اعمال او در ساواک دارد
http://www.ghandchi.com/1039-parviz-sabeti.htm
6. گفت و گویی با علی نصیریان درباره سریال شهرزاد
http://iranscope.blogspot.com/2015/10/blog-post_94.html
متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com
Hoping for a democratic and secular futurist republic in Iran,
Sam Ghandchi, Editor/Publisher
IRANSCOPE
http://www.ghandchi.com
http://www.iranscope.com
November 17, 2015
Footnotes:
1. "Right to Work, Right of Dissenters" Facebook Page
https://goo.gl/36upl2
2. Eight Years of Working at VOA+
http://www.ghandchi.com/734-voa-eng.htm
Featured Topics
http://featured.ghandchi.com
http://iranscope.blogspot.com/2015/11/blog-post_17.html
Right of Dissenters to Work, in U.S. and Iran
http://www.ghandchi.com/1044-right-to-work-english.htm
سال گذشته نسرین ستوده، وکیل حقوق بشر موضوع "حق کار، حق دگر اندیشان" را به دلیل موانعی که برای کار کردن او در تهران ایجاد شده بود، مطرح کرد. موانعی که نیروهای امنیتی بوجود آوردند به این معنی بود که خانم ستوده نمی توانست برای تأمین زندگی خود و خانواده اش کار کند. نسرین ستوده حمایت جهانی کسب کرد (1). در سه سال گذشته، پس از آنکه قرارداد کار اینجانب با صدای آمریکا، وی او ای، فسخ شد، تلاش کردم که کاری در شهر واشنگتن بگیرم و هر بار در مرحله آخر با شرایطی مشابه دگراندیشان در ایران روبرو شده ام، بخاطر آنکه در آمریکا ژورنالیستی بوده ام که همه سوی موضوع خبر را مطرح کرده ام (2).
البته اینجا در آمریکا، کارفرمایان خیلی به قول آمریکایی ها "به لحاظ سیاسی درست" کار می کنند و به اصطلاح فارسی "دم به تله نمی دهند." جالب است اشاره کنم یکی از اینان نخست امتحانی گرفت که با موفقیت قبول شدم و کارمند خودشان که مسؤل تست بود برای نمرات بالایم تبریک گفت، اما وقتی بعداً برای کاری استخدام می کردند و تقاضا دادم، پس از مصاحبه که همه چیز درست بود، به یکباره گفتند پذیرفته نشده ام. دوستی که مدیر استخدامی را می شناخت به او تلفن کرد و پاسخ این بود که امتحان را رد شده ام. مدیر استخدامی خبر نداشت که کمی پیشتر یکی از کارمندان خودشان تبریک گفته بود که در امتحان با نمره خیلی بالا قبول شده ام. چرا دروغ می گویند؟ چون تصمیم گیرندگان پنهانی نمی خواهند که خود را آشکار سازند. به پیشنهاد دوستم، ایمیلی برای مدیر استخدامی فرستادم و به دوستم که گفته بود در امتحان رد شده ام نیز کپی کردم و در آن نوشتم که در امتحان پیش از آن با نمرات بالا قبول شده بودم و خود کسی که مسؤل تست از خودشان بود برای نمرات بالایم در امتحان به من تبریک گفته بود. مدیر استخدامی هیچگاه پاسخی نداد و می فهمم چرا، چون برای شغل خودش می ترسد که از او انتظار داشته اند حواسش جمع باشد و مرا از اول به مصاحبه دعوت نکند. دیگران هم دم به تله نمی دهند و بهانه های مختلف می آورند و به شیوه های مشابه می گویند واجد شرایط شغلی نیستی. چرا همه این کارها را می کنند، چون ژورنالیستی نیستم که تصمیمم را قبل از حتی خواندن خبر گرفته باشم و همه جوانب رویداد را به خواننده ارائه می کنم. نمی خواهم جزئیات حق کشی ها را بنویسم و از کسی نام ببرم و به اصل مسأله می پردازم. ژورنالیسم علمی در رابطه با صدای آمریکا مفصل بحث شده که شخصا چارتر صدای آمریکا را دنبال می کردم و وقتی آنجا کار می کردم اصول خبر نویسی منصفانه را رعایت می کردم، برعکس به اصطلاح روزنامه نگارانی که نمی خواستند آنجا کار کنم (3).
برخی ایرانیانی که با ساواک رژیم شاه مرتبط بودند و هنوز در آمریکا فعال هستند برای آژانس های اطلاعاتی آمریکا و اسراییل کار می کنند و در موقعیت شغلی کنونی شان وقتی درخواست تحقیقات پیش از استخدام از مؤسسه ای در مورد کسی دریافت می کنند، در مورد آنهایی که منقد رژیم سابق ایران بوده اند، تبعیض اعمال می کنند. هرباری که این موضوع را مطرح می کنم، برخی از آنان با اسامی جعلی در گروه های بحث نظیر بالاترین می آیند و تلاش می کنند که گزارش هایم را در مورد این پدیده رشت در میان ایرانیان در قلب دموکراسی آمریکا، بی اعتبار جلوه دهند. اگر متدهای رژیم شاه و جمهوری اسلامی ایران کار می کرد که همه ایرانیان آروز نمی کردند که در آمریکا زندگی کنند، پس اجازه ندهیم تجربه زندگی مان در دموکراسی آمریکا را تبدیل به صفحه دیگری از جهنم تبعیض سیاسی کنیم و لطفاً سعی نکنید طوری وانمود کنید که گوئی این مسائل وجود خارجی ندارند همانگونه که دولت ایران در پاسخ به آنهایی که برای حق دگراندیشان برای کار حرف می زنند، انکار واقعیت می کند. بتازگی برنامه ای در تلویزیون بی بی سی بخوبی نشان داد که این حرفها محصول خیالپردازی نیست و افراد مرتبط با ساواک گذشته در آمریکا فعالند (4). شخصاً مخالف حتی تبعیض علیه مأموران سابق ساواک و خانواده هایشان هستم و آن را به روشنی گفته ام (5). اگر مسأله ای هست، شخص را باید به دادگاه ببرند وگرنه حقوق مردم از جمله حق کار نباید لگد مال شود.
وقتی با برخی دوستان که تبعیضات علیه ژورنالیستها و فعالان حقوق بشر را در ایران محکوم می کنند، صحبت می کنم و در مورد وضعیت خود در همین دموکراسی آمریکا در سه سال گذشته بحث می کنم که خود قربانی نقض حقوق بشر برای حق کار بوده ام، آنها بسیار مبهم حرف می زنند و گرچه می دانند آنچه مطرح می کنم عین حقیقت است، اما تلاش می کنند به قول آمریکایی ها سوی دیگری را نگاه کنند. گاهی به خود فکر می کنم که شاید بهتر بود فعالی در داخل ایران بودیم و می رفتیم زندان، دست کم خانواده مان فکر نمی کردند که نمی خواهیم زندگی شان را تأمین کنیم و به روشنی می دیدند که تصمیمات سازمانهای امنیتی، مسؤل وضع زندگی خود و خانواده مان است. خوشحالم سریال های تلویزیونی نظیر شهرزاد را آنهایی که فقط در دوران جمهوری اسلامی طرفدار حقوق بشر شده اند نساخته اند و تاریخ ایران را بهتر می شناسند. چنین سریال های تلویزیونی به نسل جوان ایران نشان می دهد که ایران قبل از تأسیس جمهوری اسلامی بهشت نبود و ما بعنوان یک ملت بعد از کودتای 28 مرداد در ایران چه کشیدیم. مانند امروز بود که اگر استاد فیزیک بودید و دستگاه های امنیتی از نظرات سیاسی شما خوششان نمی آمد، نمی توانستید در دانشگاه فیزیک درس دهید. اما همان زجر مشابه را ما ایرانیانی که ضد کودتا بودیم امروز و حتی در دموکراسی آمریکا میکشیم وقتی که حتی خود آمریکا به کودتای سی آی ای علیه مصدق اذعان کرده، شاید باور کردنی نیست اما حقیقت است. به خوانندگان پیشنهاد می کنم سریال شهرزاد به هنرنمایی علی نصیریان را تماشا کنند (6).
به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران
سام قندچی، ناشر و سردبير ایرانسکوپ
http://iranscope.blogspot.com
http://www.iranscope.com
http://www.ghandchi.com
بیست و دوم آبان ماه 1394
November 17, 2015
پانویس:
1. صفحه فیسبوکی حق کار، حق دگراندیشان
https://goo.gl/36upl2
2. هشت سال کار در صدای آمريکا+
http://www.ghandchi.com/734-voa.htm
http://goo.gl/DQJL2x
3. آقای اوباما، لطفاً تبعیض سیاسی را در صدای آمریکا متوقف کنید
http://www.ghandchi.com/901-obama-voa.htm
4. ساواک هنوز در آمریکا زنده است
http://www.ghandchi.com/976-savak-alive.htm
5. دختر پرویز ثابتی چه ربطی به اعمال او در ساواک دارد
http://www.ghandchi.com/1039-parviz-sabeti.htm
6. گفت و گویی با علی نصیریان درباره سریال شهرزاد
http://iranscope.blogspot.com/2015/10/blog-post_94.html
متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com
Right of Dissenters
to Work, in U.S. and Iran
Sam Ghandchi
http://www.ghandchi.com/1044-right-to-work-english.htm
حق کار، حق دگراندیشان، در آمریکا و ایران
http://www.ghandchi.com/1044-right-to-work.htm
Last year Nasrin Sotoudeh, the Iranian human rights lawyer raised the issue of "Right to work, Right of Dissenters" because of the obstacles created for her job in Tehran. The obstacles by Iran's security forces meant she could not work to support herself and her family. Nasrin Sotoudeh received worldwide support (1). For three years, after my contract was terminated by VOA, I have been trying to get a job in Washington DC and every time in the last stage I face a similar situation as dissenters in Iran because of being a journalist in the US presenting all sides of the news story (2).
Sam Ghandchi
http://www.ghandchi.com/1044-right-to-work-english.htm
حق کار، حق دگراندیشان، در آمریکا و ایران
http://www.ghandchi.com/1044-right-to-work.htm
Last year Nasrin Sotoudeh, the Iranian human rights lawyer raised the issue of "Right to work, Right of Dissenters" because of the obstacles created for her job in Tehran. The obstacles by Iran's security forces meant she could not work to support herself and her family. Nasrin Sotoudeh received worldwide support (1). For three years, after my contract was terminated by VOA, I have been trying to get a job in Washington DC and every time in the last stage I face a similar situation as dissenters in Iran because of being a journalist in the US presenting all sides of the news story (2).
Of course here in the US, these
employers are very politically correct when discriminating against me. It is
interesting to note that one of them first gave me a test and I passed
successfully and one of their staff in charge of the test congratulated me for
my top scores, but when a position opened later and I applied for it, and did
the interview and all was fine, suddenly I was rejected at the last stage. A
friend who knew the hiring manager called him and the response was that I had
failed the test. The hiring manager did not know that a short while earlier one
of their own staff had congratulated me for passing the test with high scores. Why
do they lie? Because the secret decision makers do not want to reveal themselves. Upon the suggestion of
my friend, I actually sent an email to the hiring manager and copied the friend
to whom he had said I failed the test and stated that I had passed the test with
high scores and was congratulated a while back by their own staff in charge of
the test. This hiring manager never responded and I can understand, because he
is scared for his own job for not knowing better not to invite me for an
interview in the first place. Others too are politically correct and make up
excuses to disqualify in a similar fashion. Why all this for me, because I am
not a journalist for whom always the villains and good guys are decided before even
reading the news. I do not want to speak of details of these discriminations and
to name anybody and would like to focus on issues. The same thing I noted about VOA that I really followed the
VOA Charter of fair news practices when I worked there, contrary to the
so-called journalism of those who did not want to see me work there (3).
Some Iranians who were associated with Shah's Savak and still are active in the United States work for US and Israeli intelligence agencies and when they receive background check investigation requests, they discriminate against those who have been critical of the former regime in Iran. Every time I raise this topic, some of them show up with fake names in discussion forums like Balatarin and try to discredit my reports about this ugly phenomena among Iranians in the heart of democracy in the United States. If the methods of Shah's regime and Islamic Republic of Iran were good, all Iranians would not wish to live in the United States, so let's not turn our experience living in a democracy in the US into another page of hell under discrimination and please do not try to show these issues as if they do not exist, the same way Iranian government responds to those asking for the right of dissenters to work. A recent program in BBC TV showed that this is not the figment of my imagination and these people are active in the United States (4). Personally I am against discrimination even if it is against the former Savak agents and their families and have said it clearly (5). If there is an issue, one should be taken to court, otherwise, people's rights including the right to work should not be curtailed.
When I talk to some friends who condemn discriminations against journalists and human rights activists in Iran and discuss with them about my situation right here in a democracy in the US for the last three years where I have been a victim of similar violations of my human right to work, they speak vaguely and although they know I am presenting facts, they look the other way. Sometimes I think to myself maybe it would be better to be an activist inside Iran and go to jail, at least your family would not think you are failing to support them and clearly will see the security agencies' decision makers as responsible for the result of these practices for one's life and family. I am glad to see TV series like Shahrzad being produced by those who have not just become human rights advocates during the Islamic Republic and know Iran's history better. Such TV series show to Iran's young generation not to think we had heaven in Iran before the inception of Islamic Republic and they can learn of what we suffered as a nation after the CIA 1953 coup in Iran. It was the same way as now, that if you were a Physics professor and they did not like your political views, you would not be able to teach at the university. But to suffer similar situation by Iranians who opposed the coup, today and even in a democracy in the US after the CIA coup against Mossadegh has been admitted, maybe unbelievable but is true. I suggest to the readers to watch Shahrzad mini series starring Ali Nasirian and judge for themselves (6).
Some Iranians who were associated with Shah's Savak and still are active in the United States work for US and Israeli intelligence agencies and when they receive background check investigation requests, they discriminate against those who have been critical of the former regime in Iran. Every time I raise this topic, some of them show up with fake names in discussion forums like Balatarin and try to discredit my reports about this ugly phenomena among Iranians in the heart of democracy in the United States. If the methods of Shah's regime and Islamic Republic of Iran were good, all Iranians would not wish to live in the United States, so let's not turn our experience living in a democracy in the US into another page of hell under discrimination and please do not try to show these issues as if they do not exist, the same way Iranian government responds to those asking for the right of dissenters to work. A recent program in BBC TV showed that this is not the figment of my imagination and these people are active in the United States (4). Personally I am against discrimination even if it is against the former Savak agents and their families and have said it clearly (5). If there is an issue, one should be taken to court, otherwise, people's rights including the right to work should not be curtailed.
When I talk to some friends who condemn discriminations against journalists and human rights activists in Iran and discuss with them about my situation right here in a democracy in the US for the last three years where I have been a victim of similar violations of my human right to work, they speak vaguely and although they know I am presenting facts, they look the other way. Sometimes I think to myself maybe it would be better to be an activist inside Iran and go to jail, at least your family would not think you are failing to support them and clearly will see the security agencies' decision makers as responsible for the result of these practices for one's life and family. I am glad to see TV series like Shahrzad being produced by those who have not just become human rights advocates during the Islamic Republic and know Iran's history better. Such TV series show to Iran's young generation not to think we had heaven in Iran before the inception of Islamic Republic and they can learn of what we suffered as a nation after the CIA 1953 coup in Iran. It was the same way as now, that if you were a Physics professor and they did not like your political views, you would not be able to teach at the university. But to suffer similar situation by Iranians who opposed the coup, today and even in a democracy in the US after the CIA coup against Mossadegh has been admitted, maybe unbelievable but is true. I suggest to the readers to watch Shahrzad mini series starring Ali Nasirian and judge for themselves (6).
Hoping for a democratic and secular futurist republic in Iran,
Sam Ghandchi, Editor/Publisher
IRANSCOPE
http://www.ghandchi.com
http://www.iranscope.com
November 17, 2015
Footnotes:
1. "Right to Work, Right of Dissenters" Facebook Page
https://goo.gl/36upl2
2. Eight Years of Working at VOA+
http://www.ghandchi.com/734-voa-eng.htm
3. Mr. Obama, Please Stop Political Discrimination at VOA
http://www.ghandchi.com/901-obama-voa-english.htm
4. ساواک هنوز در آمریکا زنده است
http://www.ghandchi.com/976-savak-alive.htm
5. دختر پرویز ثابتی چه ربطی به اعمال او در ساواک دارد
http://www.ghandchi.com/1039-parviz-sabeti.htm
6. گفت و گویی با علی نصیریان درباره سریال شهرزاد
http://iranscope.blogspot.com/2015/10/blog-post_94.html
http://www.ghandchi.com/901-obama-voa-english.htm
4. ساواک هنوز در آمریکا زنده است
http://www.ghandchi.com/976-savak-alive.htm
5. دختر پرویز ثابتی چه ربطی به اعمال او در ساواک دارد
http://www.ghandchi.com/1039-parviz-sabeti.htm
6. گفت و گویی با علی نصیریان درباره سریال شهرزاد
http://iranscope.blogspot.com/2015/10/blog-post_94.html
Featured Topics
http://featured.ghandchi.com
http://www.iranscope.com
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر