يا حکومت جرأت می کند معترضان را اعدام کند؟ بابک داد
http://news.gooya.com/politics/archives/2009/10/094681.php
ارسال به فیس بوک صدور حکم اعدام برای اين "عضو انجمن پادشاهی"، بايد تمام اهالی جنبش سبز و ايرانيان را از هر گروهی که هستند به خروش درآورد. دقيقا" بر عضويت ايشان در "انجمن پادشاهی" اصرار و تأکيد می کنم تا حکومت بداند جنبش حق طلبانه ملت ايران، بر پايه های محکمی از جمله حفظ حقوق انسانی تمام ايرانيان بنا نهاده شده است و تفاوتی ميان افراد با عقايد مختلف وجود ندارد
---------------------------------
دو خبر تازه درباره معترضان دربند، فضای ذهنی همه ما را دوباره به ياد فرزندان اسير جنبش حق طلبانه ملت ايران انداخته است. فرزندانی که هرگز از ياد مردم بيرون نيستند. يکی خبر است و دومی شايعه و هر دو قابل تأمل هستند.
اولين خبر که منبع خبری موثق يا مستقلی هنوز آن را تأييد نکرده، در حقيقت شايعه ای است که از قول يکی از فرماندهان کودتا (فرمانده جديد بسيج) نقل شده که ظاهرا" در جلسه ای از مقام رهبری تقاضا کرده اجازه دهد تعدادی از اسيران جنبش را اعدام کنند تا قائله اعتراضات فروکش کند و مردم به خانه ها بازگردند! نمی دانم اين شايعه چقدر صحيح است، اما بدليل نشانه های بی خردی و سبعيتی که قبلا" از سران و مقامات کودتاچی ديده ايم، احتمال صحت چنين شايعه ای دور از واقعيت نيست!
اما خبر دوم را خبرگزاری "هرانا" منتشر کرده است: "محمد رضا علی زمانی ، روز دوشنبه ۱۳ مهرماه از بند ۲۰۹ زندان اوين به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به رياست قاضی صلواتی منتقل شده و حکم اعدام به وی ابلاغ شد!"
"هرانا" به نقل از کميته گزارشگران حقوق بشر گزارش داده "محمدرضا علی زمانی"، عضو انجمن پادشاهی ايران که در جلسه دوم محاکمه عوامل دخيل در اعتراضات مردمی پس از انتخابات رياست جمهوری، اعترافات مفصلی از وی اخذ گرديد و سخنان وی در دادگاه انقلاب از تلويزيون نيز پخش شده بود، روز دوشنبه ۱۳ مهرماه از بند ۲۰۹ زندان اوين به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به رياست قاضی صلواتی منتقل شده و حکم اعدام به وی ابلاغ شده است.
اين خبر، می تواند تأييد کننده آن شايعه باشد. بالاخره حکومت تصميم گرفته آخرين نعره های وحشت آفرين خود را برای ارعاب و سرکوب ملت سر دهد، تا شايد بتواند اين اعتراضات دامنه دار را مهار کند. روز گذشته هم سردار احمدی مقدم فرمانده نيروی انتظامی به ناتوانی پليس برای مهار "آشوبهای خيابانی" اذعان کرد و حالا لابد به جبران اعتراف او به ناتوانی نيروهای انتظامی، حاکميت بازهم تصميم دارد مشت آهنين خود را برای سرکوبی مردم نشان دهد.
سئوال اين است: با خبر اعدام يک عضو انجمن پادشاهی که عقيده اش سلطنت طلبانه است و ناگزير به اعترافات ساختگی هم شده، چه بايد کرد؟ و با آن شايعه که ممکن است تعدادی را محکوم يا اعدام کنند، بايد چه کرد؟ آيا با سکوت و خانه نشينی ما، حکومت به فرزندان دربند ملت رحم خواهد کرد؟ با بی توجهی ما به حقوق انسانی يک عضو يا هوادار نظام سلطنتی، آيا حاکمان به ساير فرزندان درون نظام رحم خواهند کرد؟ يا اينکه با هر قدمی که مردم عقب نشسته اند، اين حکومت پيش آمده و بر حقوق بديهی مردم پای نهاده است؟
آيا اعترافات شديد و غليط "محمدرضا علی زمانی" در دادگاه دوم بر عليه خودش، باعث نجات وی از زندان يا گشايشی در کار او شد؟ آيا اعترافات ساير زندانيان باعث نرمش اين نظام خونريز شده؟
به اعتقاد من، صدور حکم اعدام به اين "عضو انجمن پادشاهی"، بايد تمام اهالی جنبش سبز و ايرانيان را از هر گروهی که هستند به خروش درآورد. دقيقا" بر عضويت ايشان در "انجمن پادشاهی" اصرار و تأکيد می کنم تا حکومت بداند جنبش حق طلبانه ملت ايران، بر پايه های محکمی از جمله حفظ حقوق انسانی تمام ايرانيان بنا نهاده شده است و تفاوتی ميان افراد با عقايد مختلف وجود ندارد. خاصه اگر محکوم در دادگاههای بی صلاحيت و بيدادگاههای نظام کودتايی باشند.
بايد سلاح هميشگی کودتاچيان "ايجاد اختلاف يا افتراق" ميان نيروهای سياسی را خنثی کنيم. حاکمان گمان کرده اند اگر اعدامها را از فردی مثلا" با پيشينه ای غير اصلاح طلبانه مانند عضويت در انجمن پادشاهی شروع کنند، نقطه آغاز مناسبی برای سکوت رضايت آميز مردم جسته اند و سپس به اعدام ساير معترضان اقدام می کنند! آنها به خطا گمان می کنند با اين نقطه شروع، اصلاح طلبان يا حق طلبان برای حفظ جايگاه فکری يا خط کشی های سياسی، با بی توجهی از کنار اعدام يک عضو انجمن پادشاهی عبور می کنند تا وصله های هميشگی "وابستگی و ضديت با نظام" و امثالهم بر آنها زده نشود. به رغم اين خام انديشی حاکمان، ما "محمدرضا علی زمانی" را يک شهروند ايرانی می دانيم که بدون محاکمه در يک دادگاه عادل، مبری از هر اتهام يا جرمی است. همانطور که هيچکدام از اتهامات اسيران سبز و معترضان حق طلب دادگاههای نمايشی اخير اثبات نشده اند و بدليل آنکه جملگی مجبور به اعترافات ساختگی شده اند، هيچکدام آنها از ديدگاه وجدان جمعی مردم مستوجب مجازات نيستند، بلکه اگر عقلانيتی در حاکمان باقی مانده باشد، بايد از همگی آنان دلجويی شود و خسارات مادی و معنوی و روحی به خود و خانواده هايشان به بهترين شکلی جبران گردد.
با حمايت کامل از جان "محمدرضا علی زمانی" و برای دفاع از حقوق انسانی و شهرونديش، بايد بی هيچ لکنتی به ميدان بياييم و اعلام کنيم برای حقوق و جان او، ارزشی برابر با حقوق و جان تک تک معترضان و حق طلبان قائل هستيم و به جفا بر او رضايت نخواهيم داد. بدين ترتيب برای مقامات بلندپايه نظام و سران کودتا پيغام مهمی خواهيم فرستاد؛ پيغام اين است: تک به تک اسيران معترض، برای آحاد جامعه ايرانی و جنبش حق طلبانه و سبز ملت ايران، مهم هستند و اجازه تعرض به حقوق و جان هيچکدام از آنها را نخواهيم داد.
از اين عضو انجمن پادشاهی، فارغ از ديدگاه سياسی اش، به مثابه يک شهروند معترض صد در صد حمايت می کنيم و در حمايت از هيچکدام از معترضان و زندانيان، به چيزی جز اعاده تمام حقوق انسانی آنها قانع نمی شويم. نبايد اجازه بدهيم حاکمان بيش از اين از جداسازی ما سود ببرند و با انگ زدن به اين و آن، باعث خنثی شدن نيروهای حق طلبان شوند و فرزندان ملت را بی جرم و بی جنايت، تک به تک به مسلخ ببرند. اين حمايت يکپارچه و بی تبعيض از تمامی اسيران دربند، يک وظيفه ملی است و حاکمان را از ادامه اين بازی غيرعاقلانه با روحيه حق طلبی مردم بازخواهد داشت. ضمن اينکه اتحاد ما، ضامن حفظ جان فرزندان دربند ملت در زندانهای نظام جائر و ظالم خواهد بود. در اين ترديد نکنيد.
فرصت نوشتن/ روزنوشته های بابک داد
www.babakdad.blogspot.com
تماس:
babakdad@hotmail.
http://news.gooya.com/politics/archives/2009/10/094681.php
ارسال به فیس بوک صدور حکم اعدام برای اين "عضو انجمن پادشاهی"، بايد تمام اهالی جنبش سبز و ايرانيان را از هر گروهی که هستند به خروش درآورد. دقيقا" بر عضويت ايشان در "انجمن پادشاهی" اصرار و تأکيد می کنم تا حکومت بداند جنبش حق طلبانه ملت ايران، بر پايه های محکمی از جمله حفظ حقوق انسانی تمام ايرانيان بنا نهاده شده است و تفاوتی ميان افراد با عقايد مختلف وجود ندارد
---------------------------------
دو خبر تازه درباره معترضان دربند، فضای ذهنی همه ما را دوباره به ياد فرزندان اسير جنبش حق طلبانه ملت ايران انداخته است. فرزندانی که هرگز از ياد مردم بيرون نيستند. يکی خبر است و دومی شايعه و هر دو قابل تأمل هستند.
اولين خبر که منبع خبری موثق يا مستقلی هنوز آن را تأييد نکرده، در حقيقت شايعه ای است که از قول يکی از فرماندهان کودتا (فرمانده جديد بسيج) نقل شده که ظاهرا" در جلسه ای از مقام رهبری تقاضا کرده اجازه دهد تعدادی از اسيران جنبش را اعدام کنند تا قائله اعتراضات فروکش کند و مردم به خانه ها بازگردند! نمی دانم اين شايعه چقدر صحيح است، اما بدليل نشانه های بی خردی و سبعيتی که قبلا" از سران و مقامات کودتاچی ديده ايم، احتمال صحت چنين شايعه ای دور از واقعيت نيست!
اما خبر دوم را خبرگزاری "هرانا" منتشر کرده است: "محمد رضا علی زمانی ، روز دوشنبه ۱۳ مهرماه از بند ۲۰۹ زندان اوين به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به رياست قاضی صلواتی منتقل شده و حکم اعدام به وی ابلاغ شد!"
"هرانا" به نقل از کميته گزارشگران حقوق بشر گزارش داده "محمدرضا علی زمانی"، عضو انجمن پادشاهی ايران که در جلسه دوم محاکمه عوامل دخيل در اعتراضات مردمی پس از انتخابات رياست جمهوری، اعترافات مفصلی از وی اخذ گرديد و سخنان وی در دادگاه انقلاب از تلويزيون نيز پخش شده بود، روز دوشنبه ۱۳ مهرماه از بند ۲۰۹ زندان اوين به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به رياست قاضی صلواتی منتقل شده و حکم اعدام به وی ابلاغ شده است.
اين خبر، می تواند تأييد کننده آن شايعه باشد. بالاخره حکومت تصميم گرفته آخرين نعره های وحشت آفرين خود را برای ارعاب و سرکوب ملت سر دهد، تا شايد بتواند اين اعتراضات دامنه دار را مهار کند. روز گذشته هم سردار احمدی مقدم فرمانده نيروی انتظامی به ناتوانی پليس برای مهار "آشوبهای خيابانی" اذعان کرد و حالا لابد به جبران اعتراف او به ناتوانی نيروهای انتظامی، حاکميت بازهم تصميم دارد مشت آهنين خود را برای سرکوبی مردم نشان دهد.
سئوال اين است: با خبر اعدام يک عضو انجمن پادشاهی که عقيده اش سلطنت طلبانه است و ناگزير به اعترافات ساختگی هم شده، چه بايد کرد؟ و با آن شايعه که ممکن است تعدادی را محکوم يا اعدام کنند، بايد چه کرد؟ آيا با سکوت و خانه نشينی ما، حکومت به فرزندان دربند ملت رحم خواهد کرد؟ با بی توجهی ما به حقوق انسانی يک عضو يا هوادار نظام سلطنتی، آيا حاکمان به ساير فرزندان درون نظام رحم خواهند کرد؟ يا اينکه با هر قدمی که مردم عقب نشسته اند، اين حکومت پيش آمده و بر حقوق بديهی مردم پای نهاده است؟
آيا اعترافات شديد و غليط "محمدرضا علی زمانی" در دادگاه دوم بر عليه خودش، باعث نجات وی از زندان يا گشايشی در کار او شد؟ آيا اعترافات ساير زندانيان باعث نرمش اين نظام خونريز شده؟
به اعتقاد من، صدور حکم اعدام به اين "عضو انجمن پادشاهی"، بايد تمام اهالی جنبش سبز و ايرانيان را از هر گروهی که هستند به خروش درآورد. دقيقا" بر عضويت ايشان در "انجمن پادشاهی" اصرار و تأکيد می کنم تا حکومت بداند جنبش حق طلبانه ملت ايران، بر پايه های محکمی از جمله حفظ حقوق انسانی تمام ايرانيان بنا نهاده شده است و تفاوتی ميان افراد با عقايد مختلف وجود ندارد. خاصه اگر محکوم در دادگاههای بی صلاحيت و بيدادگاههای نظام کودتايی باشند.
بايد سلاح هميشگی کودتاچيان "ايجاد اختلاف يا افتراق" ميان نيروهای سياسی را خنثی کنيم. حاکمان گمان کرده اند اگر اعدامها را از فردی مثلا" با پيشينه ای غير اصلاح طلبانه مانند عضويت در انجمن پادشاهی شروع کنند، نقطه آغاز مناسبی برای سکوت رضايت آميز مردم جسته اند و سپس به اعدام ساير معترضان اقدام می کنند! آنها به خطا گمان می کنند با اين نقطه شروع، اصلاح طلبان يا حق طلبان برای حفظ جايگاه فکری يا خط کشی های سياسی، با بی توجهی از کنار اعدام يک عضو انجمن پادشاهی عبور می کنند تا وصله های هميشگی "وابستگی و ضديت با نظام" و امثالهم بر آنها زده نشود. به رغم اين خام انديشی حاکمان، ما "محمدرضا علی زمانی" را يک شهروند ايرانی می دانيم که بدون محاکمه در يک دادگاه عادل، مبری از هر اتهام يا جرمی است. همانطور که هيچکدام از اتهامات اسيران سبز و معترضان حق طلب دادگاههای نمايشی اخير اثبات نشده اند و بدليل آنکه جملگی مجبور به اعترافات ساختگی شده اند، هيچکدام آنها از ديدگاه وجدان جمعی مردم مستوجب مجازات نيستند، بلکه اگر عقلانيتی در حاکمان باقی مانده باشد، بايد از همگی آنان دلجويی شود و خسارات مادی و معنوی و روحی به خود و خانواده هايشان به بهترين شکلی جبران گردد.
با حمايت کامل از جان "محمدرضا علی زمانی" و برای دفاع از حقوق انسانی و شهرونديش، بايد بی هيچ لکنتی به ميدان بياييم و اعلام کنيم برای حقوق و جان او، ارزشی برابر با حقوق و جان تک تک معترضان و حق طلبان قائل هستيم و به جفا بر او رضايت نخواهيم داد. بدين ترتيب برای مقامات بلندپايه نظام و سران کودتا پيغام مهمی خواهيم فرستاد؛ پيغام اين است: تک به تک اسيران معترض، برای آحاد جامعه ايرانی و جنبش حق طلبانه و سبز ملت ايران، مهم هستند و اجازه تعرض به حقوق و جان هيچکدام از آنها را نخواهيم داد.
از اين عضو انجمن پادشاهی، فارغ از ديدگاه سياسی اش، به مثابه يک شهروند معترض صد در صد حمايت می کنيم و در حمايت از هيچکدام از معترضان و زندانيان، به چيزی جز اعاده تمام حقوق انسانی آنها قانع نمی شويم. نبايد اجازه بدهيم حاکمان بيش از اين از جداسازی ما سود ببرند و با انگ زدن به اين و آن، باعث خنثی شدن نيروهای حق طلبان شوند و فرزندان ملت را بی جرم و بی جنايت، تک به تک به مسلخ ببرند. اين حمايت يکپارچه و بی تبعيض از تمامی اسيران دربند، يک وظيفه ملی است و حاکمان را از ادامه اين بازی غيرعاقلانه با روحيه حق طلبی مردم بازخواهد داشت. ضمن اينکه اتحاد ما، ضامن حفظ جان فرزندان دربند ملت در زندانهای نظام جائر و ظالم خواهد بود. در اين ترديد نکنيد.
فرصت نوشتن/ روزنوشته های بابک داد
www.babakdad.blogspot.com
تماس:
babakdad@hotmail.
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر