دادخواهم این بی داد را- حشمت اله طبرزدی
http://mohandestabarzadi1.blogspot.com/2010/08/blog-post.html
نزدیک به هشت ماه است به صورت غیر قانونی و با کپی یک حکم کلی توسط گروهی از نیروهای اطلاعاتی - امنیتی و مسلح از درون خانه ام با اعمال زور به گروگان گرفته شده و در بازداشتگاه ها و زندان های مختلف جا به جا گردیده تا در نهایت در تبعیدگاهی به نام زندان رجایی شهر به اسارت در آمدم .
در این چند ماه هر بار به دلیلی دادگاه من تشکیل نشد، دادگاهی که بر پایه اصل ۱۶۸قانون اساسی جمهوری اسلامی می بایست علنی و با حضور هیآت منصفه و وکلای مدافع متهم باشد، اما آگاهم که چنین نخواهد بود !!! در واقع، نماینده دادستان بر پایه گزارش های همان نیروهای اطلاعاتی - امنیتی که دست به بازداشت غیر قانونی من زده اند، در طول بازداشت زیر شکنجه های روحی و در موردی ضرب و شتم قرارم دادند و به صورت غیرقانونی مانع آزادی ام شدند، کیفرخواستی تنظیم کرده که قاضی را ملزم به رعایت چارچوب منافع و مصالح حکومت کرده تا این که فردی بی طرف باشد . از حضور هیأت منصفه و نمایندگان افکار عمومی نیز در دادگاه خبری نخواهد بود . با همه این اوصاف از تشکیل چنین دادگاهی نیز طفره می روند، دلیل آن چیست ؟
مگر نه این است که حکم از پیش معلوم بوده و همه عوامل در خدمت حکومت و علیه شهروند مظلوم است، پس تعلل آنها برای چیست ؟
آنها انتظار دارند که طولانی شدن بازداشت و بلاتکلیفی اینجانب در سلول های انفرادی های بند ۲۴۰، زیر زمین بند ۲۰۹ و بند ۳۵۰ زندان اوین، زندان کچویی و زندان رجایی شهر، من و خانواده ام را به زانو درآورده و خواسته های غیر قانونی آنها که از طریق شکنجه محقق نشد از این طریق عملی کنند . آیا صدور حکم مجدد برای اینجانب هزینه حکومت در افکار عمومی را افزایش خواهد داد و به همین دلیل وضعیت موجود را ترجیح داده اند ؟
واقعیت این است که اگر چه دادگاه بدون حضور نمایندگان افکار عمومی برگزار می شود، اما حکومت به خوبی آگاه است که رشد و گسترش معجزه آسای رسانه های نوشتاری، دیداری و شنیداری مانع این می شود که حتی این گونه دادگاه ها نیز از نظر و قضاوت افکار عمومی پنهان بماند .
آنها به خوبی آگاه هستند که حکومت هیج دلیل و سند محکمه پسند و قانع کننده برای محکومیت اینجانب نداشتند و بی صبرانه آماده ام تا ادله آنها را شنیده و پاسخ های صریح، قانونمند و منطقی ام را ارایه کرده و به داوری افکار عمومی بگذارم . آنها سعی در پنهان نگه داشتن عناوین اتهامی، متن کیفرخواست و پاسخ های من و وکلای محترمم را دارند، اما نیک می دانند که در دنیای مدرن که دهکده جهانی نام گرفته است، هیچ چیز پنهان نخواهد ماند . اگر چه به لحاظ حقوقی، حکم چنین دادگاهی پذیرفته نیست .
کسانی که سفیر کانادا را به بهانه ی بازداشت معترضین به اجلاس گروه G20 احضار می کنند، من و کسانی چون من را به جرم دعوت برای شرکت در تظاهرات مسالمت آمیز مورد شکنجه، بازداشت و محکومیت قرار می دهند . آیا به راستی علت اصلی اطاله دادرسی و پنهان کاری آنها در مراحل گوناگون دادرسی، به دلیل چنین ریا کاری هایی نیست ؟ آنها شرکت در تجمعات مسالمت آمیز که حق قانونی ( طبق اصل ۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ) است را تحت عنوان مجرمانه ای چون تبانی و تجمع به قصد بر هم زدن امنیت ذکر می کنند تا از این طریق، پنج سال شهروند آزاد و مظلوم را در پشت میله های زندان به اسارت بکشانند ؟ به همین دلیل است به پنهان کاری دست می زنند .
من لایحه دفاعیه ام را برای ارائه به افکار عمومی آماده کرده ام که در وقت مقرر تقدیم خواهم کرد، در همین حال حق قانونی خود می دانم بخواهم در اسرع وقت به این بازداشت غیر قانونی و بلاتکلیفی پایان بدهند و در صورت هر نوع محکومیت، که به مثابه ظلم مضاعف در حق من و خانواده ام خواهد بود، از طریق مجامع بین المللی علیه آقای خامنه ای به عنوان مسئول اصلی و مسبب واقعی این ظلم مضاعف اقامه ی دعوی خواهم کرد و متأسفم که برخورد غیر عادلانه و قانون شکنانه ی حاکمیت هیچ امیدی برای تظلم خواهی از طریق نهادهای داخلی برای من باقی نگذاشته و مجبور هستم که یک بار برای همیشه و از طریق محاکم جهانی حق خواهی نمایم .
بی صبرانه در انتظار چنین روزی هستم ...
حشمت الله طبرزدی
۳۰ تیر ماه ۱۳۸۹ – زندان رجایی شهر کرج
http://mohandestabarzadi1.blogspot.com/2010/08/blog-post.html
نزدیک به هشت ماه است به صورت غیر قانونی و با کپی یک حکم کلی توسط گروهی از نیروهای اطلاعاتی - امنیتی و مسلح از درون خانه ام با اعمال زور به گروگان گرفته شده و در بازداشتگاه ها و زندان های مختلف جا به جا گردیده تا در نهایت در تبعیدگاهی به نام زندان رجایی شهر به اسارت در آمدم .
در این چند ماه هر بار به دلیلی دادگاه من تشکیل نشد، دادگاهی که بر پایه اصل ۱۶۸قانون اساسی جمهوری اسلامی می بایست علنی و با حضور هیآت منصفه و وکلای مدافع متهم باشد، اما آگاهم که چنین نخواهد بود !!! در واقع، نماینده دادستان بر پایه گزارش های همان نیروهای اطلاعاتی - امنیتی که دست به بازداشت غیر قانونی من زده اند، در طول بازداشت زیر شکنجه های روحی و در موردی ضرب و شتم قرارم دادند و به صورت غیرقانونی مانع آزادی ام شدند، کیفرخواستی تنظیم کرده که قاضی را ملزم به رعایت چارچوب منافع و مصالح حکومت کرده تا این که فردی بی طرف باشد . از حضور هیأت منصفه و نمایندگان افکار عمومی نیز در دادگاه خبری نخواهد بود . با همه این اوصاف از تشکیل چنین دادگاهی نیز طفره می روند، دلیل آن چیست ؟
مگر نه این است که حکم از پیش معلوم بوده و همه عوامل در خدمت حکومت و علیه شهروند مظلوم است، پس تعلل آنها برای چیست ؟
آنها انتظار دارند که طولانی شدن بازداشت و بلاتکلیفی اینجانب در سلول های انفرادی های بند ۲۴۰، زیر زمین بند ۲۰۹ و بند ۳۵۰ زندان اوین، زندان کچویی و زندان رجایی شهر، من و خانواده ام را به زانو درآورده و خواسته های غیر قانونی آنها که از طریق شکنجه محقق نشد از این طریق عملی کنند . آیا صدور حکم مجدد برای اینجانب هزینه حکومت در افکار عمومی را افزایش خواهد داد و به همین دلیل وضعیت موجود را ترجیح داده اند ؟
واقعیت این است که اگر چه دادگاه بدون حضور نمایندگان افکار عمومی برگزار می شود، اما حکومت به خوبی آگاه است که رشد و گسترش معجزه آسای رسانه های نوشتاری، دیداری و شنیداری مانع این می شود که حتی این گونه دادگاه ها نیز از نظر و قضاوت افکار عمومی پنهان بماند .
آنها به خوبی آگاه هستند که حکومت هیج دلیل و سند محکمه پسند و قانع کننده برای محکومیت اینجانب نداشتند و بی صبرانه آماده ام تا ادله آنها را شنیده و پاسخ های صریح، قانونمند و منطقی ام را ارایه کرده و به داوری افکار عمومی بگذارم . آنها سعی در پنهان نگه داشتن عناوین اتهامی، متن کیفرخواست و پاسخ های من و وکلای محترمم را دارند، اما نیک می دانند که در دنیای مدرن که دهکده جهانی نام گرفته است، هیچ چیز پنهان نخواهد ماند . اگر چه به لحاظ حقوقی، حکم چنین دادگاهی پذیرفته نیست .
کسانی که سفیر کانادا را به بهانه ی بازداشت معترضین به اجلاس گروه G20 احضار می کنند، من و کسانی چون من را به جرم دعوت برای شرکت در تظاهرات مسالمت آمیز مورد شکنجه، بازداشت و محکومیت قرار می دهند . آیا به راستی علت اصلی اطاله دادرسی و پنهان کاری آنها در مراحل گوناگون دادرسی، به دلیل چنین ریا کاری هایی نیست ؟ آنها شرکت در تجمعات مسالمت آمیز که حق قانونی ( طبق اصل ۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ) است را تحت عنوان مجرمانه ای چون تبانی و تجمع به قصد بر هم زدن امنیت ذکر می کنند تا از این طریق، پنج سال شهروند آزاد و مظلوم را در پشت میله های زندان به اسارت بکشانند ؟ به همین دلیل است به پنهان کاری دست می زنند .
من لایحه دفاعیه ام را برای ارائه به افکار عمومی آماده کرده ام که در وقت مقرر تقدیم خواهم کرد، در همین حال حق قانونی خود می دانم بخواهم در اسرع وقت به این بازداشت غیر قانونی و بلاتکلیفی پایان بدهند و در صورت هر نوع محکومیت، که به مثابه ظلم مضاعف در حق من و خانواده ام خواهد بود، از طریق مجامع بین المللی علیه آقای خامنه ای به عنوان مسئول اصلی و مسبب واقعی این ظلم مضاعف اقامه ی دعوی خواهم کرد و متأسفم که برخورد غیر عادلانه و قانون شکنانه ی حاکمیت هیچ امیدی برای تظلم خواهی از طریق نهادهای داخلی برای من باقی نگذاشته و مجبور هستم که یک بار برای همیشه و از طریق محاکم جهانی حق خواهی نمایم .
بی صبرانه در انتظار چنین روزی هستم ...
حشمت الله طبرزدی
۳۰ تیر ماه ۱۳۸۹ – زندان رجایی شهر کرج
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر