یادی از پروفسور حسین ضیائی، فيلسوف و مدیر مرکز مطالعات ایرانی دانشگاه لس آنجلس
فیروزه خطیبی
http://www.voanews.com/persian/news/arts/ProfessorHosseinZiaeidies-2011-8-29-128597078.html
دکتر حسین ضیائی، استاد مطاالعات اسلام شناسی و ایران شناسی دانشگاه لس آنجلس UCLA و مدرس و مدیر مرکز مطالعات ایرانی این دانشگاه که از سال ١٩٨٨ در این مرکز فرهنگی به تدریس اشتغال داشت پس از یک دوره سخت بیماری درگذشت. او هنگام مرگ ۶٧ سال داشت.
دوستان و شاگردان بی شمار پروفسور حسین ضیائی، سهروردی شناس و عضو هیئت ویراستاران مجله «ترنسندنت فیلاسوفی» از سال ۲۰۰۰ از خبر درگذشت این استاد برجسته که از چندی پیش از بیماری کشنده ای رنج می برد متاثر و متاسف شدند.
پروفسور ضیایی در سال ۱۹۶۷ در رشته ریاضیات و فیزیک از دانشگاه «ییل» فارغ التحصیل شد و دکترای خود را از دانشگاه هاروارد در سال ۱۹۷۶ دریافت کرد. او پیش از تدریس در دانشگاه لس آنجلس، در دانشگاه های تهران، شریف، هاروارد، براوت و کالج اوبرلین نیز تدریس کرده بود. از او کتاب ها و مقالات متعددی در حوزه فلسفه اسلامی، به ویژه فلسفه اشراق و شهاب الدين سهروردی منتشر شده است. پرتونامه سهروردی، معرفت و اشراق در اندیشه سهروردی (هر دو به زبان انگلیسی)، ترجمه حکمت الاشراق و فلسفه ریاضیات از آثار این استاد درگذشته می باشد.
پروفسور ضیائی هرچند از درگیری با مسائل سیاسی خودداری می کرد اما در سال های اخیر، بارها در نامه ها و رساله های مختلف خود خطاب به روشنفکران و متفکران ایرانی از عملکرد رژیم اسلامی ایران انتقاد کرده بود. او به ویژه پس از وقایع انتخابات ریاست جمهوری و ظهور جنبش سبز در ایران، درمقالات و نوشتارهای پیشتاز خود، رواج دروغ و خرافه گرایی در حکومت جمهوری اسلامی ایران را به شدت مورد انتقاد قرار داده بود و آن را از مهم ترین عوامل جلوگیری از پیشبرد اهداف دمکراسی در این کشور خوانده بود.
یکی از این نامه های سرگشاده که توسط پروفسور حسین ضیائی به عنوان اعتراض به اعدام زندانیان سیاسی در روز یکشنبه ١٩ اردیبهشت ١٣٨٩ نوشته شده، هشداری است به جامعه جهانی تا به موارد نقض حقوق بشر درجمهوری اسلامی ایران توجه بیشتری نشان دهند:
«جمهوری اسلامی ايران بار ديگر، به ويژه پس از انتخابات رسوای خرداد ماه سال گذشته، به شديدترين نوع سرکوبی و نفی آزادی روی آورده است، با اين انگيزه ناخجسته که مردم ايران را همچنان در مشت آهنين بفشارد. ما سازمانهای بين المللی مانند سازمان ملل متحد را فر می خوانيم تا به هر شيوه لازم حاکمان ايران را در اين تخلفات و اعدامهای دستجمعی مخالفان سياسی مسئول و مقصر بشناسند. از دولتهای جهان مصرّانه می خواهيم تا تأمين و رعايت حقوق بشر و کرامت انسانی را پيش شرط ضروری هر گونه مراوده با جمهوری اسلامی ايران قرار دهند. ما امضاکنندگان، کارنامه اين رژيم را در نقض حقوق بشر و قساوت در رفتار با نيروهای سياسی معارض را به صراحت محکوم می کنيم. اعتقاد راسخ خويش را به رعايت ضوابط حقوقی از مجاری مستقل در حق همه متهمان اعلام می داريم، و بر لغو مجازات اعدام تأکيد می نماييم. به قوت باور داريم که شرط لازم حل مشکلات کنونی در ايران، پرهيز از خشونت از همه طرف است»
پروفسور ضیائی «آزادی زندانیان» را مهم ترین مسئله برای حل بحران های کنونی در ایران می دانست و پیش از این در نامه سرگشاده دیگری که در سال ١٣٨٨ تحت عنوان «نامه سرگشاده به فرهیختگان ایران» نوشته بود می نویسد: «مگر اقوام دردمند افرادی دربند و کشته شده و صدها دربند واعدام شدگان هموطن ما نیستند؟» و این که «بنده زیر بار این مسئولیت هولناک در این اندیشه که چه بر هم میهنان می رود، بالأخره جان به جان آفرین خواهم سپرد، مگر انسانهای صادق و صاحب شناخت، مانند شما، در جهت یاری به هم وطنان دردمندمان جدا بکوشند.»
مراسم ترحیم و یادبود پروفسور حسین ضیائی که خواسته بود جسدش پس از مرگ سوزانده شود در روز شنبه سوم سپتامبر در گورستان «فارست لاون» در شهر لس آنجلس برگزار خواهد شد.
فیروزه خطیبی
http://www.voanews.com/persian/news/arts/ProfessorHosseinZiaeidies-2011-8-29-128597078.html
دکتر حسین ضیائی، استاد مطاالعات اسلام شناسی و ایران شناسی دانشگاه لس آنجلس UCLA و مدرس و مدیر مرکز مطالعات ایرانی این دانشگاه که از سال ١٩٨٨ در این مرکز فرهنگی به تدریس اشتغال داشت پس از یک دوره سخت بیماری درگذشت. او هنگام مرگ ۶٧ سال داشت.
دوستان و شاگردان بی شمار پروفسور حسین ضیائی، سهروردی شناس و عضو هیئت ویراستاران مجله «ترنسندنت فیلاسوفی» از سال ۲۰۰۰ از خبر درگذشت این استاد برجسته که از چندی پیش از بیماری کشنده ای رنج می برد متاثر و متاسف شدند.
پروفسور ضیایی در سال ۱۹۶۷ در رشته ریاضیات و فیزیک از دانشگاه «ییل» فارغ التحصیل شد و دکترای خود را از دانشگاه هاروارد در سال ۱۹۷۶ دریافت کرد. او پیش از تدریس در دانشگاه لس آنجلس، در دانشگاه های تهران، شریف، هاروارد، براوت و کالج اوبرلین نیز تدریس کرده بود. از او کتاب ها و مقالات متعددی در حوزه فلسفه اسلامی، به ویژه فلسفه اشراق و شهاب الدين سهروردی منتشر شده است. پرتونامه سهروردی، معرفت و اشراق در اندیشه سهروردی (هر دو به زبان انگلیسی)، ترجمه حکمت الاشراق و فلسفه ریاضیات از آثار این استاد درگذشته می باشد.
پروفسور ضیائی هرچند از درگیری با مسائل سیاسی خودداری می کرد اما در سال های اخیر، بارها در نامه ها و رساله های مختلف خود خطاب به روشنفکران و متفکران ایرانی از عملکرد رژیم اسلامی ایران انتقاد کرده بود. او به ویژه پس از وقایع انتخابات ریاست جمهوری و ظهور جنبش سبز در ایران، درمقالات و نوشتارهای پیشتاز خود، رواج دروغ و خرافه گرایی در حکومت جمهوری اسلامی ایران را به شدت مورد انتقاد قرار داده بود و آن را از مهم ترین عوامل جلوگیری از پیشبرد اهداف دمکراسی در این کشور خوانده بود.
یکی از این نامه های سرگشاده که توسط پروفسور حسین ضیائی به عنوان اعتراض به اعدام زندانیان سیاسی در روز یکشنبه ١٩ اردیبهشت ١٣٨٩ نوشته شده، هشداری است به جامعه جهانی تا به موارد نقض حقوق بشر درجمهوری اسلامی ایران توجه بیشتری نشان دهند:
«جمهوری اسلامی ايران بار ديگر، به ويژه پس از انتخابات رسوای خرداد ماه سال گذشته، به شديدترين نوع سرکوبی و نفی آزادی روی آورده است، با اين انگيزه ناخجسته که مردم ايران را همچنان در مشت آهنين بفشارد. ما سازمانهای بين المللی مانند سازمان ملل متحد را فر می خوانيم تا به هر شيوه لازم حاکمان ايران را در اين تخلفات و اعدامهای دستجمعی مخالفان سياسی مسئول و مقصر بشناسند. از دولتهای جهان مصرّانه می خواهيم تا تأمين و رعايت حقوق بشر و کرامت انسانی را پيش شرط ضروری هر گونه مراوده با جمهوری اسلامی ايران قرار دهند. ما امضاکنندگان، کارنامه اين رژيم را در نقض حقوق بشر و قساوت در رفتار با نيروهای سياسی معارض را به صراحت محکوم می کنيم. اعتقاد راسخ خويش را به رعايت ضوابط حقوقی از مجاری مستقل در حق همه متهمان اعلام می داريم، و بر لغو مجازات اعدام تأکيد می نماييم. به قوت باور داريم که شرط لازم حل مشکلات کنونی در ايران، پرهيز از خشونت از همه طرف است»
پروفسور ضیائی «آزادی زندانیان» را مهم ترین مسئله برای حل بحران های کنونی در ایران می دانست و پیش از این در نامه سرگشاده دیگری که در سال ١٣٨٨ تحت عنوان «نامه سرگشاده به فرهیختگان ایران» نوشته بود می نویسد: «مگر اقوام دردمند افرادی دربند و کشته شده و صدها دربند واعدام شدگان هموطن ما نیستند؟» و این که «بنده زیر بار این مسئولیت هولناک در این اندیشه که چه بر هم میهنان می رود، بالأخره جان به جان آفرین خواهم سپرد، مگر انسانهای صادق و صاحب شناخت، مانند شما، در جهت یاری به هم وطنان دردمندمان جدا بکوشند.»
مراسم ترحیم و یادبود پروفسور حسین ضیائی که خواسته بود جسدش پس از مرگ سوزانده شود در روز شنبه سوم سپتامبر در گورستان «فارست لاون» در شهر لس آنجلس برگزار خواهد شد.
iran#
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر