چهارشنبه، مرداد ۰۶، ۱۳۸۹

آغاز نمایش فیلم پر سر و صدای «بچه ها حالشان خوب است» و شرکت دو ستاره بزرگ هالیوود در نقش یک زوج همجنسگرا


آغاز نمایش فیلم پر سر و صدای «بچه ها حالشان خوب است» و شرکت دو ستاره بزرگ هالیوود در نقش یک زوج همجنسگرا
http://www1.voanews.com/persian/news/arts/Thekidsareallright-2010-7-9-98123189.html

فیلم «بچه ها حالشان خوب است» The Kids Are All Right که نخستین بار در زمستان گذشته در جشنواره فیلم «ساندنس» Sundance Film Festival به نمایش گذاشته شد و ماه گذشته نیز در جشنواره فیلم لس آنجلس LAFF مورد توجه منتقدین و تماشاگران قرار گرفت نمایش عمومی خود را از این آخر هفته در سینماهای آمریکا آغاز خواهد کرد.

این فیلم که یک کمدی درباره روابط خانوادگی یک خانواده غیرمتعارف است توسط «لیزا چولندونکو» کارگردانی شده است. ماجرای فیلم، یک زوج همجنسگرا (آنت بنینگ و جولیان موور) را نشان می دهد که پس از ٢٠ سال زندگی مشترک با مشکلات خانوادگی از جمله رویارویی با دو فرزند نوجوان خود که از طریق کاشت جنین متولد شده اند روبرو هستند.

درحال حاضربا وجود مسائلی که در رابطه با حامیان حقوق همجنسگرایان در ایالات متحده به ویژه در ایالت کالیفرنیا وجود دارد، به نظر می رسد دست اندرکاران فیلم «بچه ها حالشان خوب است» زمان مناسبی را برای بر روی پرده بردن چنین فیلمی انتخاب کرده اند. با وجود بازیگرانی چون آنت بنینگ، جولیان موور و «مارک روفالو» و استقبالی که در جشنواره ها از این فیلم به عمل آمده، موفقیت گیشه این فیلم نیز حتمی به نظر می رسد.

در فیلم «بچه ها حالشان خوب است»، جولز(جولیان موور) و نیک (آنت بنینگ) مدت دو دهه زندگی مشترک را پشت سر گذاشته اند و دو فرزند هم از طریق کاشت مصنوعی جنین دارند. پسرشان «لاسر» (با بازی جاش هاچرسون) یک نوجوان معمولی است که تمرکز خود را بر روی ورزش و دوست دخترهای متعددش گذاشته است. اما «جونی» (میا واسیکواسکا) دختر این زوج که به تازگی ١٨ سالگی را پشت سر گذاشته، کمی حساس و متفکر است. کمی پس از پایان یک جشن تولد برای «جونی»، برادرش «لاسر» از او می خواهد تا طبق قراری که ازپیش داشته اند به جستجوی پدر واقعی خود، یعنی مردی که اهدا کننده نطفه آنها بوده است بروند.

«پل» که نقش او را «مارک روفالو» ایفا کرده است همان اهدا کننده ناشناس است. مردی آرام و بی سروصدا که تمام اوقات خود را به کار پرورش سبزیجات اورگانیک اختصاص داده و زندگی اش در اطراف رستوران متفاوتی که برای ساختن آن همه چیز دیگر را کنار گذاشته است دور می زند. اما هنگامی که کارمندی از «بانک نطفه» به او زنگ می زند و می گوید بچه های او خواهان دیدار با او هستند از این مسئله به خوبی استقبال می کند.

نخستین دیدار«بچه ها» و پدرشان از «مادرها» پوشیده نگاه داشته می شود. هرچند این نخستین دیدار برای هر سه آنها (پدر و دخترو پسرش) عجیب و غیر معمولی می نماید اما روابط بین آنها چنان گرم می شود که بیشتر اوقات خود را با هم می گذرانند تا این که یک روز به طور اتفاقی «لاسر» این راز را فاش می کند و «مادرها» متوجه می شوند که دختر و پسر آن ها با پدرشان در تماسی دائمی هستند.

«جولز» (جولیان موور) به صورتی نسبتا عادی با این خبر برخورد می کند اما «نیک» (آنت بنینگ) سخت گیر و متعصب عکس العملی شدید از خود بروز می دهد و نگران است که برقراری و ادامه روابط بچه ها با پدر ممکن است اثرات نامطلوبی روی آن ها برجای بگذارد. از جمله این که زندگی غیرمتعارف آن ها به عنوان فرزندان یک زوج همجنسگرا را زیر سئوال ببرد.

در اولین جلسه غیر رسمی دعوت به ناهار از طرف «پل»، «جولز» که اخیرا شغل طراحی باغچه را برای خود انتخاب کرده از سوی پل دعوت می شود تا به باغچه آشفته و زیاده از حد روئیده او با یک طرح تازه سر و سامان بدهد.

ناگهان رابطه احساسی غیر محتمل و پیش بینی نشده ای بین «پل» و «جولز» به وجود می آید و به زودی این رابطه تبدیل به یک عشق آتشین می شود. هرچند هر دوی آن ها به شدت از این گردش وقایع احساس گناه می کنند. درهمین حال روابط میان «پل» و بچه ها (لاسر و جونی) هر روز عمیق تر و جدی تر می شود. زندگی بچه ها نیز با حضور نوع تازه ای از فرزند داری توسط پدرشان دچار دگرگونی های دلپذیری می شود.

در اینجاست که «نیک» از روابط میان شریک زندگیش «جولز» و اهدا کننده نطفه بچه هایش «پل» آگاه می شود و ناگهان همه چیز از هم می پاشد و این روابط خانوادگی عجیب و غریب وارد مراحل پیش بینی نشده تازه ای می شود.

فیلم که از جنبه های سرگرم کننده زیادی برخوردار است دارای نکات مثبتی از جمله دیالوگ های طبیعی و قابل قبول است که کارگردان با همکاری «استوارت بلومبرگ» آن را نوشته اند. بازی های کمدی درخشان سه بازیگر اصلی فیلم، آنت بنینگ، مارک روفالو و جولیان موور، هم بخشی های فراموش نشدنی به جنبه های کمدی داستان فیلم داشته است.

با این همه فیلم «بچه ها حالشان خوب است» برای تماشاگرخاصی ساخته شده است که بتواند با این نوع مسائل طبقه مرفه سفید پوست آمریکایی ارتباط برقرار کند. مسائلی که اهمیت آن برای مردمی که با مشکلات مهم تری از قبیل فقر، جنایت و بی سوادی سروکله می زنند چندان جذابیتی نخواهد داشت.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

بايگانی وبلاگ