فيروزه خطيبی-«پزشک خانواده» ساخته یک فیلمساز ایرانی، فصل تازه ای در برنامه های «ریالیتی» شو

«پزشک خانواده» ساخته یک فیلمساز ایرانی، فصل تازه ای در برنامه های «ریالیتی» شو
فيروزه خطيبی
http://www1.voanews.com/persian/news/arts/Daneshmand-2010-7-29-99561014.html

فیلم برداری نخستین نمونه Pilot نوع تازه ای از شوهای واقع گرا که به «ریالیتی شو» Reality Show معروف است این هفته در کالیفرنیای جنوبی به پایان رسید و درحال حاضر در مرحله تدوین است تا به زودی به صورت آزمایشی در یکی از شبکه های اصلی تلویزیونی آمریکا به نمایش درآید.

در این شوی تلویزیونی واقع گرا که «پزشک خانواده» یا House Call نام دارد، به جای رسم متداول این نوع برنامه ها و طرح مسائل سطحی چون مسابقه وزن کم کردن، آوازخوانی برای دریافت یک قرارداد صفحه پرکنی و نجات از شرایط سخت زندگی در یک جزیره دورافتاده، تماشاگر شاهد فعالیت های پزشکان داوطلب و گروه های امدادی می شود که در محلات فقیرنشینی که درمانگاه های دولتی آن به خاطر شرایط اقتصادی ناهمگون قادر به رسیدگی به همه درخواست کنندگان نیستند به کودکان بی بضاعت و بیمار کمک رسانی می کنند.

شاپوردانشمند، مستندساز ایرانی ساکن لس آنجلس سازنده مستند «مخملباف: بی حجاب» (بررسی کارنامه یک فیلمساز در جمهوری اسلامی ) و فیلم دیگری از روزهای آخر زندگی «سهراب شهید ثالث» در شیکاگو، در سال های اخیر در نواحی مختلف کالیفرنیای جنوبی به ساختن فیلم های مستند آموزشی اشتغال داشته است.

شاپور دانشمند می گوید: «آمار نشان می دهد که هر سال بیش از ٧٠٠ هزار نفر در آمریکا شغل خود را ازدست می دهند. این افراد در وحله اول بیمه سلامتی خود و خانواده شان را از دست می دهند. در این شرایط کسی که بیش از همه در این موارد لطمه می بیند، بچه ها هستند.»

شاپور دانشمند و همکارانش در مراحل اولیه کار هنگامی که برای ساختن اولین نمونه «ریالیتی شوی» پزشک خانواده به دنبال یک شهر واجد شرایط می گشتند ابتدا به مقامات شهری «ویکتورویل» در جنوب لس آنجلس رجوع کردند و از آن ها خواستند تا بیلانی در رابطه با وخامت شرایط اقتصادی ناحیه و شهرک های مختلف آن در اختیار آن ها بگذارند و به این صورت بود که شهرک «آدلانتو» انتخاب شد. شهر کوچک محل سکونت مهاجران لاتین تباری که شرایط کمترین درآمد سرانه و بالاترین رقم بیکاری، موجب شده است تا بسیاری از والدین، فرزندان بیمار خود را به مطب پزشک یا درمانگاه نبرند.

آقای دانشمند می گوید: «این ها مردمی هستند که همه امیدهای خود را از دست داده اند. اکثر آنان هرگز رنگ مطب دکتر را به خود ندیده اند و برای فرزندان آن ها، سلامتی جنبه تجملی دارد.»

بنا بر این ما فکر کردیم در شرایطی که خانواده ها به درمانگاه یا مطب پزشک نمی روند پس ما خودمان دکتر و دوا و درمان را به خانه های آن ها ببریم. در واقع ما در سریال تلویزیونی «پزشک خامواده» طبق یک رسم خیلی قدیمی، دکتر را به خانه مریض می بریم و از وقایعی که در آنجا اتفاق می افتد فیلم برداری می کنیم و در چند جلسه نتایج کار را به تماشاگر نشان می دهیم.»

البته تهیه کنندگان این شوی تازه تلویزیونی نمی توانستند به همه خانه ها و خانواده ها سر بزنند و در نتیجه در ماه دسامبر گذشته، با برگزاری یک «روز سلامتی» Health Fair در پارک بزرگ «ریچاردسون» در وسط شهر کوچک «آدلانتو» داوطلبانی را از مرکز بهبودی دانشگاه های «لوما لیندا» و «دانشگاه لس آنجلس» به محل آوردند تا به طور رایگان بچه های شهر را تحت آزمایش های سلامتی مختلف قرار دهند.

مرحله بعدی پس از یافتن بچه هایی که نیازمند معالجات و درمان بودند، فرستادن آن ها به بیمارستان های «لومالیندا» و مرکز پزشکی «یوسی ال ای» برای انجام آزمایش های دقیق تر پزشکی بود.

در نخستین برنامه شوی ریالیتی «پزشک خانواده» پس از نمایش شرایط زندگی و مراحل مختلف آزمایش های پزشکی از بچه های «آدلانتو»، خانواده های آن ها در کلیسای این شهر جمع شده و پزشکان معالج نتایج این آزمایش ها را با والدین بچه ها در میان می گذارند و برای معالجات بعدی تا بهبودی کامل برای این کودکان برنامه ریزی می کنند.

شاپور دانشمند می گوید: «بچه ها آسیب پذیرترین اعضای هر جامعه هستند. بچه ها نمی توانند در خانه را باز کنند، بیرون بیایند و ا زدیگران کمک بخواهند یا مثلا بگویند مدت هاست از سردرد و دل درد رنج می برند و غذا نخورده اند. آن ها نمی توانند نا امیدی، خشم و افسردگی را که در نتیجه بیکاری طولانی مدت در پدر و مادرانشان به وجود آمده است، برای دیگران توصیف کنند. بنا بر این اگر به آن ها رسیدگی نشود، این مسائل می تواند تاثیرات عمیق، دراز مدت و غیر قابل جبرانی در زندگی آینده آنان داشته باشد.»

شاپور دانشمند که در طول ٢۵ سال گذشته علاوه برمستند سازی، در زمینه های دیگر فیلمسازی از جمله فیلم های تبلیغاتی و موزیک ویدیو فعالیت داشته می گوید عکس العمل شبکه های تلویزیونی که او در رابطه با شوی تازه «پزشک خانواده» با آن ها در تماس است مثبت بوده است و از فکر و موضوع فیلم استقبال شده است: «من فقط می خواهم صدای بی صدایی این بچه ها را به گوش دیگران و به خصوص سیاستمدارانی که درباره مسائل مربوط به بیمه های درمانی در این کشور تصمیم می گیرند برسانم. من عاشق بچه ها هستم و از هرگونه بی عدالتی نسبت به آنان رنج می برم.»