الویس پریسلی شهر واشنگتن را تکان می دهد!
http://www1.voanews.com/persian/news/arts/ElvisExibit-2010-7-19-98758964.html
بیش از ٣٠ سال از تابستانی که الویس پریسلی در آن درگذشت می گذرد. این خواننده اگر زنده بود امسال ٧۵ ساله می شد. به همین مناسبت هم شهر واشنگتن با برپایی دو نمایشگاه جداگانه یاد این سلطان راک اندرول آمریکا را گرامی می دارد.
امروز نام و آوازه الویس پریسلی، موسیقی و تصاویر این خواننده پس از گذشت چند دهه هنوز در ذهن مردم زنده است. «وارن پری» مدیر نمایشگاهی به نام «پژواک الویس» در «گالری ملی پرتره» National Portrait Gallery در شهر واشنگتن می گوید: «شاید بتوان گفت الویس یکی از شناخته شده ترین چهره های هنری در تاریخ جهان است.»
این مساله تا حد زیادی واقعیت دارد چرا که تصاویر الویس روی بسیاری از اشیا از جعبه ناهار بچه های دبستانی گرفته تا تمبر پست دولتی چاپ شده است و نمونه هایی از این اشیا هم برای اثبات این مساله به معرض تماشای عموم گذاشته شده است.
تمبر پستی که در سال ١٩٩٣ میلادی با تصویری از الویس درحال آواز خواندن روی آن چاپ شده است یکی از پر فروش ترین تمبرهای دولتی در تاریخ اداره پست آمریکا بوده است. وارن پری در این مورد می گوید: «بیش از ۵٠٠ میلیون تمبرپستی با عکس الویس بر روی آن فروخته شده است و ما پرتره اصلی که توسط «مارک استوتزمن» نقاشی شده را در این نمایشگاه به معرض تماشا گذاشته ایم.
میراث جاودانگی الویس
تقریبا تمام آثار ارائه شده در این نمایشگاه به جز یکی از آن ها، پس از مرگ الویس در تاریخ ١۶ آگوست ١٩٧٧ خلق شده اند: «الویس هنرمندی است که به صورتی همیشگی انگیزه ای برای خلق آثار هنری توسط دیگر هنرمندان بوده است. این مساله نه تنها در هنرهای تجسمی دیده می شود بلکه به ویژه بر روی فیلم و فیلمسازی نیز تاثیرات چشمگیری داشته است. الویس در حال حاضر دارای ژانر مخصوص خود در دنیای فیلم و سینما می باشد. علاوه بر فیلم هایی که از خود الویس در دوران حیاتش باقی مانده است، ده ها فیلم سینمایی دیگر و صدها فیلم مستند درباره او و موضوع های مختلف در رابطه با او در دوران پس از مرگ او ساخته شده است.»
الویس پس از مرگ تبدیل به یک «خدای کوچک زمینی» شد و مردم او را موتیف یا دستمایه اصلی کارهای مختلف کردند. الویس در طول این سال ها به شکل های گوناگونی تجلی کرده است. الویس در لباس سربازی، الویس در لباس یک قهرمان ملی، الویس در جامه پسر بچه ای که مادرش را دیوانه وار دوست می داشت و بالاخره هزاران الویس دیگری که هر یک از آن ها جایگاه ویژه ای در قلب دوستداران این خواننده فقید دارد.»
لیتوگرافی که «رد گروم» - هنرمند اهل ایالت تنسی- از الویس کشیده است، این خواننده را در یک لباس لمه طلائی نشان می دهد که درحال نواختن گیتار است و پشت سر او در زمینه این نقاشی قصر مسکونی الویس «گریسلند» Graceland و یکی از کادیلاک های او دیده می شود.
یک مجسمه سرامیک به رنگ طلائی از نیم تنه الویس ساخته «رابرت آرنسون» تصویری شبیه به جولیوس سزار امپراطور روم از الویس را به تماشاگر ارائه داده است، با این تفاوت که روی شانه چپ این مجسمه، سنگ کوچکی نصب شده که روی آن نوشته شده: «الویس شاه».
این مجسمه ساخته آرنسون به خوبی نشان می دهد که چگونه بسیاری «الویس پریسلی» را دارنده بالاترین مقام یعنی «پادشاه راک اند رول» در جهان موسیقی می دانند.
به طور مسلم عکس ها و نقاشی های زیادی هم وجود دارد که چهره بد و ناهمگونی از روزهای آخر زندگی الویس پریسلی را به نمایش می گذارد اما در نمایشگاه «پژواک الویس» از آن ها استفاده نشده است: «کاری که ما کوشیده ایم اینجا در گالری ملی پرتره انجام بدهیم نوعی قدردانی از الویس پریسلی بوده است به خصوص که امسال برابر است با سالگرد تولد هفتاد و پنج سالگی این هنرمند فقید. ما کوشیده ایم آثاری را به نمایش بگذاریم که بیشتر حالت شادی آور و خوشحال کننده ای دارند و به این صورت خواسته ایم تولد الویس را جشن بگیریم.»
یکی دیگر از بخش های مهم نمایشگاه، گالری «اخبار هنری الویس» است که مجموعه ای است از اخبار مربوط به وقایع هیجان انگیزی که هم زمان با آغاز کار الویس به عنوان یک خواننده سنت شکن موسیقی راک اندرول به چاپ رسیده است. عکس هایی از الویس در حال رقص و آواز روی صحنه. عکس های دخترهایی که با دیدن او جیغ می کشند و یا از حال می روند. عکس هایی از اصلاح کردن موهای افشان او پیش از پیوستن به ارتش آمریکا. عکس های ازدواج او با پریسیلای کم سن و سال و عکس هایی از فیلم های هالیوودی که او را در حال رقص با ستارگان زیبای آن زمان نشان می دهد.
«پتی رائول» نویسنده ای که این بخش از نمایشگاه زیر نظر او بوده است می گوید: «ما به این نمایشگاه از دیدگاه اخبار و شایعات هم نگاه کرده ایم و نقشی را که رسانه ها در زندگی خصوصی و حرفه ای الویس داشته اند بررسی کرده ایم.»
در این بخش از نمایشگاه هم چنین اخبار و سرخط های خبری در رابطه با «الویس پریسلی» وجود دارد که صد در صد از الویس تعریف و تمجید نکرده اند. برخی از این بریده های جراید شامل نقدهایی هستند که منتقدین موسیقی درباره الویس و آثار او در نشریات مختلف نوشته یا در رادیو و تلویزیون ها از آن حرف زده اند. درسال ١٩۵۶ پس از آن که الویس در یک برنامه تلویزیونی آمریکایی ظاهر شد منتقدین او را «بی استعداد» خواندند! روزنامه نیویورک تایمز او را «وقیح» و رفتار و حرکات او را روی صحنه «شرم آور» خواند و گفته شد که حرکاتی که او از خود بروز می دهد به درد یک فاحشه خانه می خورد!
بسیاری از این منتقدین به ویژه از فیلم هایی که الویس در هالیوود ساخته بود انتقاد کرده اند. «پتی رائول» در این مورد می گوید: «الویس ٣٠ فیلم سینمایی ساخت. برخی از لباس هایی که الویس در این فیلم ها پوشیده است در نمایشگاه به معرض تماشا گذاشته شده است. یکی از این لباس های معروف، لباس یکسره سفید و نقره ای و شنلی است که الویس در سال ١٩٧٢ در کنسرتی به نام «الوها از هاوایی» Aloha from Hawaii پوشیده است.
این نخستین کنسرتی بود که به طور زنده از تلویزیون های آمریکا پخش می شد و بیش از ۴٠ کشور مختلف برای نخستین بار همزمان توانستند آن را تماشا کنند: «بیش از یک و نیم میلیون نفر در سراسر جهان این کنسرت را از طریق تلویزیون های خود تماشا کردند که تعداد آن ها از تعداد آدم هایی که نیل آرمسترانگ را هنگامی که برای نخستین بار روی سطح ماه قدم می گذاشت تماشا کردند به مراتب بیشتر بود.»
بسیاری از اجناسی که در نمایشگاه «پژواک الویس» به معرض تماشا گذاشته شده از «قصر گریسلند» محل نگهداری وسائل الویس که در شهر «ممفیس» در ایالت تنسی حالت موزه الویس را دارد قرض گرفته شده است. این اجناس و اقلام هم از زندگی خصوصی الویس و هم از زندگی حرفه او برگرفته شده اند. اونیفورمی که او به عنوان سرباز وظیفه پوشیده بود یکی دیگر از این اقلام است که در نمایشگاه اخیر در یک جعبه آینه قرار گرفته است. الویس در سال ١٩۵٧ وارد خدمت سربازی شد و در همین دوران بود که او با همسر آینده اش پریسیلا آشنا شد.
یک بطری خالی «شامپاین» که در جشن عروسی توسط خانم و آقای الویس پریسلی نوشیده شده و لباس های «لیزا ماری» دختر این زوج نیز در این نمایشگاه به نمایش درآمده است.
یک کت مخملی که در سال ١٩٧٠ هنگام ملاقات با پرزیدنت ریچارد نیکسون بر تن الویس پریسلی بوده است نیز در کنار عکسی از این دو هنگام این ملاقات به نمایش گذاشته شده است. این عکس در آرشیو کتابخانه ملی آمریکا یکی از پرتماشاگر ترین عکس ها به شمار می رود: «الویس یک روز به در ورودی کاخ سفید مراجعه کرد و گفت که می خواهد با پرزیدنت نیکسون ملاقات کند. گارد محافظ که از درخواست این ارباب رجوع معروف شوک زده شده بود ترتیب کار را داد و الویس وارد کاخ سفید شد. او می خواست نام خود را در فهرست جنگ با مواد مخدری که یکی از طرح های ریچارد نیکسون محسوب می شد وارد کند.»
در پی این دیدار، الویس پریسلی یک نشان مخصوص از بخش مبارزه با مواد مخدر وزرات دادگستری که نام او بر آن نوشته شده بود دریافت کرد اما در نهایت او جان خود را به خاطر استفاده بیش از اندازه از داروهای مخدر از دست داد.
امروز با گذشت سال ها از مرگ الویس او هنوز هم طرفداران و هواخواهان بی شماری دارند که تماشای این نمایشگاه برایشان جذابیت خاصی دارد. پری می گوید: «ما می ترسیدیم که این نمایشگاه نتواند تماشاگران زیادی را به خود جلب کند. یعنی فکر می کردیم که الویس فقط برای میان سالان جذابیت دارد اما امروز می بینید که بسیاری از جوانان با علاقه و اشتیاق از این نمایشگاه دیدن می کنند.»
http://www1.voanews.com/persian/news/arts/ElvisExibit-2010-7-19-98758964.html
بیش از ٣٠ سال از تابستانی که الویس پریسلی در آن درگذشت می گذرد. این خواننده اگر زنده بود امسال ٧۵ ساله می شد. به همین مناسبت هم شهر واشنگتن با برپایی دو نمایشگاه جداگانه یاد این سلطان راک اندرول آمریکا را گرامی می دارد.
امروز نام و آوازه الویس پریسلی، موسیقی و تصاویر این خواننده پس از گذشت چند دهه هنوز در ذهن مردم زنده است. «وارن پری» مدیر نمایشگاهی به نام «پژواک الویس» در «گالری ملی پرتره» National Portrait Gallery در شهر واشنگتن می گوید: «شاید بتوان گفت الویس یکی از شناخته شده ترین چهره های هنری در تاریخ جهان است.»
این مساله تا حد زیادی واقعیت دارد چرا که تصاویر الویس روی بسیاری از اشیا از جعبه ناهار بچه های دبستانی گرفته تا تمبر پست دولتی چاپ شده است و نمونه هایی از این اشیا هم برای اثبات این مساله به معرض تماشای عموم گذاشته شده است.
تمبر پستی که در سال ١٩٩٣ میلادی با تصویری از الویس درحال آواز خواندن روی آن چاپ شده است یکی از پر فروش ترین تمبرهای دولتی در تاریخ اداره پست آمریکا بوده است. وارن پری در این مورد می گوید: «بیش از ۵٠٠ میلیون تمبرپستی با عکس الویس بر روی آن فروخته شده است و ما پرتره اصلی که توسط «مارک استوتزمن» نقاشی شده را در این نمایشگاه به معرض تماشا گذاشته ایم.
میراث جاودانگی الویس
تقریبا تمام آثار ارائه شده در این نمایشگاه به جز یکی از آن ها، پس از مرگ الویس در تاریخ ١۶ آگوست ١٩٧٧ خلق شده اند: «الویس هنرمندی است که به صورتی همیشگی انگیزه ای برای خلق آثار هنری توسط دیگر هنرمندان بوده است. این مساله نه تنها در هنرهای تجسمی دیده می شود بلکه به ویژه بر روی فیلم و فیلمسازی نیز تاثیرات چشمگیری داشته است. الویس در حال حاضر دارای ژانر مخصوص خود در دنیای فیلم و سینما می باشد. علاوه بر فیلم هایی که از خود الویس در دوران حیاتش باقی مانده است، ده ها فیلم سینمایی دیگر و صدها فیلم مستند درباره او و موضوع های مختلف در رابطه با او در دوران پس از مرگ او ساخته شده است.»
الویس پس از مرگ تبدیل به یک «خدای کوچک زمینی» شد و مردم او را موتیف یا دستمایه اصلی کارهای مختلف کردند. الویس در طول این سال ها به شکل های گوناگونی تجلی کرده است. الویس در لباس سربازی، الویس در لباس یک قهرمان ملی، الویس در جامه پسر بچه ای که مادرش را دیوانه وار دوست می داشت و بالاخره هزاران الویس دیگری که هر یک از آن ها جایگاه ویژه ای در قلب دوستداران این خواننده فقید دارد.»
لیتوگرافی که «رد گروم» - هنرمند اهل ایالت تنسی- از الویس کشیده است، این خواننده را در یک لباس لمه طلائی نشان می دهد که درحال نواختن گیتار است و پشت سر او در زمینه این نقاشی قصر مسکونی الویس «گریسلند» Graceland و یکی از کادیلاک های او دیده می شود.
یک مجسمه سرامیک به رنگ طلائی از نیم تنه الویس ساخته «رابرت آرنسون» تصویری شبیه به جولیوس سزار امپراطور روم از الویس را به تماشاگر ارائه داده است، با این تفاوت که روی شانه چپ این مجسمه، سنگ کوچکی نصب شده که روی آن نوشته شده: «الویس شاه».
این مجسمه ساخته آرنسون به خوبی نشان می دهد که چگونه بسیاری «الویس پریسلی» را دارنده بالاترین مقام یعنی «پادشاه راک اند رول» در جهان موسیقی می دانند.
به طور مسلم عکس ها و نقاشی های زیادی هم وجود دارد که چهره بد و ناهمگونی از روزهای آخر زندگی الویس پریسلی را به نمایش می گذارد اما در نمایشگاه «پژواک الویس» از آن ها استفاده نشده است: «کاری که ما کوشیده ایم اینجا در گالری ملی پرتره انجام بدهیم نوعی قدردانی از الویس پریسلی بوده است به خصوص که امسال برابر است با سالگرد تولد هفتاد و پنج سالگی این هنرمند فقید. ما کوشیده ایم آثاری را به نمایش بگذاریم که بیشتر حالت شادی آور و خوشحال کننده ای دارند و به این صورت خواسته ایم تولد الویس را جشن بگیریم.»
یکی دیگر از بخش های مهم نمایشگاه، گالری «اخبار هنری الویس» است که مجموعه ای است از اخبار مربوط به وقایع هیجان انگیزی که هم زمان با آغاز کار الویس به عنوان یک خواننده سنت شکن موسیقی راک اندرول به چاپ رسیده است. عکس هایی از الویس در حال رقص و آواز روی صحنه. عکس های دخترهایی که با دیدن او جیغ می کشند و یا از حال می روند. عکس هایی از اصلاح کردن موهای افشان او پیش از پیوستن به ارتش آمریکا. عکس های ازدواج او با پریسیلای کم سن و سال و عکس هایی از فیلم های هالیوودی که او را در حال رقص با ستارگان زیبای آن زمان نشان می دهد.
«پتی رائول» نویسنده ای که این بخش از نمایشگاه زیر نظر او بوده است می گوید: «ما به این نمایشگاه از دیدگاه اخبار و شایعات هم نگاه کرده ایم و نقشی را که رسانه ها در زندگی خصوصی و حرفه ای الویس داشته اند بررسی کرده ایم.»
در این بخش از نمایشگاه هم چنین اخبار و سرخط های خبری در رابطه با «الویس پریسلی» وجود دارد که صد در صد از الویس تعریف و تمجید نکرده اند. برخی از این بریده های جراید شامل نقدهایی هستند که منتقدین موسیقی درباره الویس و آثار او در نشریات مختلف نوشته یا در رادیو و تلویزیون ها از آن حرف زده اند. درسال ١٩۵۶ پس از آن که الویس در یک برنامه تلویزیونی آمریکایی ظاهر شد منتقدین او را «بی استعداد» خواندند! روزنامه نیویورک تایمز او را «وقیح» و رفتار و حرکات او را روی صحنه «شرم آور» خواند و گفته شد که حرکاتی که او از خود بروز می دهد به درد یک فاحشه خانه می خورد!
بسیاری از این منتقدین به ویژه از فیلم هایی که الویس در هالیوود ساخته بود انتقاد کرده اند. «پتی رائول» در این مورد می گوید: «الویس ٣٠ فیلم سینمایی ساخت. برخی از لباس هایی که الویس در این فیلم ها پوشیده است در نمایشگاه به معرض تماشا گذاشته شده است. یکی از این لباس های معروف، لباس یکسره سفید و نقره ای و شنلی است که الویس در سال ١٩٧٢ در کنسرتی به نام «الوها از هاوایی» Aloha from Hawaii پوشیده است.
این نخستین کنسرتی بود که به طور زنده از تلویزیون های آمریکا پخش می شد و بیش از ۴٠ کشور مختلف برای نخستین بار همزمان توانستند آن را تماشا کنند: «بیش از یک و نیم میلیون نفر در سراسر جهان این کنسرت را از طریق تلویزیون های خود تماشا کردند که تعداد آن ها از تعداد آدم هایی که نیل آرمسترانگ را هنگامی که برای نخستین بار روی سطح ماه قدم می گذاشت تماشا کردند به مراتب بیشتر بود.»
بسیاری از اجناسی که در نمایشگاه «پژواک الویس» به معرض تماشا گذاشته شده از «قصر گریسلند» محل نگهداری وسائل الویس که در شهر «ممفیس» در ایالت تنسی حالت موزه الویس را دارد قرض گرفته شده است. این اجناس و اقلام هم از زندگی خصوصی الویس و هم از زندگی حرفه او برگرفته شده اند. اونیفورمی که او به عنوان سرباز وظیفه پوشیده بود یکی دیگر از این اقلام است که در نمایشگاه اخیر در یک جعبه آینه قرار گرفته است. الویس در سال ١٩۵٧ وارد خدمت سربازی شد و در همین دوران بود که او با همسر آینده اش پریسیلا آشنا شد.
یک بطری خالی «شامپاین» که در جشن عروسی توسط خانم و آقای الویس پریسلی نوشیده شده و لباس های «لیزا ماری» دختر این زوج نیز در این نمایشگاه به نمایش درآمده است.
یک کت مخملی که در سال ١٩٧٠ هنگام ملاقات با پرزیدنت ریچارد نیکسون بر تن الویس پریسلی بوده است نیز در کنار عکسی از این دو هنگام این ملاقات به نمایش گذاشته شده است. این عکس در آرشیو کتابخانه ملی آمریکا یکی از پرتماشاگر ترین عکس ها به شمار می رود: «الویس یک روز به در ورودی کاخ سفید مراجعه کرد و گفت که می خواهد با پرزیدنت نیکسون ملاقات کند. گارد محافظ که از درخواست این ارباب رجوع معروف شوک زده شده بود ترتیب کار را داد و الویس وارد کاخ سفید شد. او می خواست نام خود را در فهرست جنگ با مواد مخدری که یکی از طرح های ریچارد نیکسون محسوب می شد وارد کند.»
در پی این دیدار، الویس پریسلی یک نشان مخصوص از بخش مبارزه با مواد مخدر وزرات دادگستری که نام او بر آن نوشته شده بود دریافت کرد اما در نهایت او جان خود را به خاطر استفاده بیش از اندازه از داروهای مخدر از دست داد.
امروز با گذشت سال ها از مرگ الویس او هنوز هم طرفداران و هواخواهان بی شماری دارند که تماشای این نمایشگاه برایشان جذابیت خاصی دارد. پری می گوید: «ما می ترسیدیم که این نمایشگاه نتواند تماشاگران زیادی را به خود جلب کند. یعنی فکر می کردیم که الویس فقط برای میان سالان جذابیت دارد اما امروز می بینید که بسیاری از جوانان با علاقه و اشتیاق از این نمایشگاه دیدن می کنند.»
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر