.jpg)
فروش تابلوی« لیز نقره ای» به مبلغ ۶ میلیون و ۷۰۰ هزار پوند
http://www1.voanews.com/persian/news/arts/AndySilverLiz-2010-7-1-97599464.html
پرتره نایابی از الیزابت تیلور، هنرپیشه قدیمی و زیبای آمریکایی اثر «اندی وارهول» به نام «لیز نقره ای» که درسال ۱۹۶۳ توسط این هنرمند خلق شده در یک حراجی در لندن به مبلغ ۶ میلیون و ۷۰۰ هزار پوند فروخته شد.
این اثر که از۲۰ سال پیش تا کنون درجایی به نمایش درنیامده است در زمانی کشیده شده است که الیزابت تیلور به علت بیماری تنفسی تن به یک عمل جراحی خطرناک داده بود.
فرانسس آترد، سرپرست اروپایی بخش آثار معاصر و آثار متعلق به دوران پس از جنگ دوم جهانی در موسسه «کریستیز» Christie's می گوید:«ارتباط وارهول و تیلور ورای یک ارتباط صرفا میان هنرمند و موضوع اثر بوده است. بلکه این ارتباطی است که هردوی این دو هنرمند بیش از هرچیز دیگر با فرهنگ زمان خود و دورانی که به آن تعلق دارند داشته اند. اندی وارهول به شدت شیفته زیبائی فریبنده و دلربای لیز تیلور بود. به علاقه لیز هم نسبت به اندی هر روز بیش از پیش افزوده می شد و دوستی میان این دو همواره عمیق تر می شد.»
فرانسس آترد می گوید:«ما یک نامه جالب از الیزابت تیلور پیدا کرده ایم که مربوط به اواخر سال های دهه هفتاد میلادی است. لیز در این نامه به اندی می گوید که دوستش دارد.»
اندری وارهول هم که به کشیدن پرتره زنان مشهور ومطرحی چون مریلین مونرو، الیزابت تیلور و ژاکلین کندی علاقه خاصی داشت یک بار گفته بود:«اگر درزندگی بعدی ام بتوانم انگشتر بزرگی در انگشتان الیزابت تیلور باشم خیلی عالی می شود.»
اندی وارهول هنرمند، طراح، نقاش و فیلمساز پیشروی آمریکایی یکی از بنیان گذاران هنر پاپ در دهه پنجاه میلادی در این کشور به شمار می رود. او یکی از شناخته شده ترین چهره های هنر پاپ به شمار می رود که از اندیشه های آوانگارد بسیاری برخوردار بوده است. هرچند هنر «پاپ» (Pop Art) همواره هنری ضد ارزش های آکادمیک به شمار رفته است اما در اواسط قرن بیستم به شدت پا گرفت. آثار «پاپ آرت»اندی وارهول با وجود آنکه در زمان حیاتش مخالفان بسیاری در میان منتقدان داشت توانست از محبوبیت زیادی برخوردار شود و این هنرمند غیر متعارف را به یکی از مطرح ترین وجنجالی ترین شخصیت های هنری روز مبدل کند.هم اکنون بزرگ ترین موزه دنیا که به یک هنرمند اختصاص دارد در شهر پیتزبورگ در پنسلوانیا، موزه اندی وارهول است. در این موزه هم چنین آثار قدیمی و کلاسیک تری از اندی وارهول به نمایش گذاشته شده است که از نظرشیوه های کارهنری از ارزش زیادی برخورداراست.
پرتره «لیز نقره ای» درسال ۲۰۰۷ در یک حراجی درشهر نیویورک به مبلغی بالغ بر ۱۱ میلیون دلار به فروش رفته بود. در آن زمان صاحب این اثر، «هیوگرانت» بازیگرمعروف بریتانیایی بود که توانست در این معامله مبلغ گزافی سود به دست بیاورد.
سال گذشته سه مجموعه از آثار معاصر مربوط به دوران بعد از جنگ جهانی دوم، در سه نوبت، در ماه های فوريه، ژوئن و اکتبر به مبلغی در حدود ۵۵ ميليون پوند انگليس به فروش رفت که نشان دهنده بهبود و رونق دوباره بازار آثار هنری بود.
در حراج روز چهارشنبه کريستيز هم چنین هشت اثر معروف توسط گروه موسوم به هنرمندان جوان بريتانيايی، از جمله، ديمين هِرست، تريسی اِمين، برادران چپمن و گلن براون به مزايده گذارده شدند. سه اثر از اين مجموعه در سال ۱۹۹۷ تحت عنوان شوريدگی در موزه آثار هنری چارلز ساعتچی به نمايش درآمده بودند.
http://www1.voanews.com/persian/news/arts/AndySilverLiz-2010-7-1-97599464.html
پرتره نایابی از الیزابت تیلور، هنرپیشه قدیمی و زیبای آمریکایی اثر «اندی وارهول» به نام «لیز نقره ای» که درسال ۱۹۶۳ توسط این هنرمند خلق شده در یک حراجی در لندن به مبلغ ۶ میلیون و ۷۰۰ هزار پوند فروخته شد.
این اثر که از۲۰ سال پیش تا کنون درجایی به نمایش درنیامده است در زمانی کشیده شده است که الیزابت تیلور به علت بیماری تنفسی تن به یک عمل جراحی خطرناک داده بود.
فرانسس آترد، سرپرست اروپایی بخش آثار معاصر و آثار متعلق به دوران پس از جنگ دوم جهانی در موسسه «کریستیز» Christie's می گوید:«ارتباط وارهول و تیلور ورای یک ارتباط صرفا میان هنرمند و موضوع اثر بوده است. بلکه این ارتباطی است که هردوی این دو هنرمند بیش از هرچیز دیگر با فرهنگ زمان خود و دورانی که به آن تعلق دارند داشته اند. اندی وارهول به شدت شیفته زیبائی فریبنده و دلربای لیز تیلور بود. به علاقه لیز هم نسبت به اندی هر روز بیش از پیش افزوده می شد و دوستی میان این دو همواره عمیق تر می شد.»
فرانسس آترد می گوید:«ما یک نامه جالب از الیزابت تیلور پیدا کرده ایم که مربوط به اواخر سال های دهه هفتاد میلادی است. لیز در این نامه به اندی می گوید که دوستش دارد.»
اندری وارهول هم که به کشیدن پرتره زنان مشهور ومطرحی چون مریلین مونرو، الیزابت تیلور و ژاکلین کندی علاقه خاصی داشت یک بار گفته بود:«اگر درزندگی بعدی ام بتوانم انگشتر بزرگی در انگشتان الیزابت تیلور باشم خیلی عالی می شود.»
اندی وارهول هنرمند، طراح، نقاش و فیلمساز پیشروی آمریکایی یکی از بنیان گذاران هنر پاپ در دهه پنجاه میلادی در این کشور به شمار می رود. او یکی از شناخته شده ترین چهره های هنر پاپ به شمار می رود که از اندیشه های آوانگارد بسیاری برخوردار بوده است. هرچند هنر «پاپ» (Pop Art) همواره هنری ضد ارزش های آکادمیک به شمار رفته است اما در اواسط قرن بیستم به شدت پا گرفت. آثار «پاپ آرت»اندی وارهول با وجود آنکه در زمان حیاتش مخالفان بسیاری در میان منتقدان داشت توانست از محبوبیت زیادی برخوردار شود و این هنرمند غیر متعارف را به یکی از مطرح ترین وجنجالی ترین شخصیت های هنری روز مبدل کند.هم اکنون بزرگ ترین موزه دنیا که به یک هنرمند اختصاص دارد در شهر پیتزبورگ در پنسلوانیا، موزه اندی وارهول است. در این موزه هم چنین آثار قدیمی و کلاسیک تری از اندی وارهول به نمایش گذاشته شده است که از نظرشیوه های کارهنری از ارزش زیادی برخورداراست.
پرتره «لیز نقره ای» درسال ۲۰۰۷ در یک حراجی درشهر نیویورک به مبلغی بالغ بر ۱۱ میلیون دلار به فروش رفته بود. در آن زمان صاحب این اثر، «هیوگرانت» بازیگرمعروف بریتانیایی بود که توانست در این معامله مبلغ گزافی سود به دست بیاورد.
سال گذشته سه مجموعه از آثار معاصر مربوط به دوران بعد از جنگ جهانی دوم، در سه نوبت، در ماه های فوريه، ژوئن و اکتبر به مبلغی در حدود ۵۵ ميليون پوند انگليس به فروش رفت که نشان دهنده بهبود و رونق دوباره بازار آثار هنری بود.
در حراج روز چهارشنبه کريستيز هم چنین هشت اثر معروف توسط گروه موسوم به هنرمندان جوان بريتانيايی، از جمله، ديمين هِرست، تريسی اِمين، برادران چپمن و گلن براون به مزايده گذارده شدند. سه اثر از اين مجموعه در سال ۱۹۹۷ تحت عنوان شوريدگی در موزه آثار هنری چارلز ساعتچی به نمايش درآمده بودند.
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر