دوشنبه، بهمن ۲۶، ۱۳۹۴

جامعه بدون کار یا مشاغل تازه

جامعه بدون کار یا مشاغل تازه
http://iranscope.blogspot.com/2016/02/blog-post_33.html
 
 
در 40 سال اخیر با پیشرفت ابزار هوشمند از یکسو (1) و کوچک شدن مداوم سکتور صنعتی در اقتصادهای پیشرفته آمریکا و اروپا، این پرسش مطرح شده که آیا مردمی که در این کشورها زندگی می کنند باید خود را با جامعه ای بدون کار تطبیق دهند یا که لازم است دنبال کار در سکتورهای اقتصادی نو باشند. دولت رفاه که در اوائل سالهای 1930 در اطریش مطرح شد بعدها توسط بسیاری از کشورهای اروپایی بعنوان طرح مکمل درآمد برای جامعه ای پذیرفته شد که اساساً بر تولید صنعتی متکی بود. با کوچکتر شدن سکتور صنعتی در اقتصاد، دولت رفاه بطور مداوم منبع مالی خود را از دست داده است. همچنین با افزایش انتقال تولید صنعتی به چین و هندوستان و اتوماسیون بی سابقه تولید در سطح جهانی، هر مدلی از عدالت اجتماعی که بر تولید صنعتی متکی است کارائی خود را در آمریکا و اروپا از دست داده است.
 
کشاورزی بزرگترین سکتور اقتصادی در جوامع ماقبل صنعتی بود. تولید کارخانه ای برای دو قرن نقش مشابهی را در اقتصادهای صنعتی ایفا کرد. اقتصادهای نو قادر نبوده اند سکتور تولیدی تازه ای ایجاد کنند که قابل مقایسه با اندازه هیچیک از این دو سکتور کشاورزی و صنعت در اقتصادهای گذشته باشد. پروسه کردن اطلاعات و نه مواد فیزیکی، به استثناً بحران سال 2001 (2)، سکتور رشدیابنده ای در همه اقتصادهای پیشرفته بوده اما اندازه آن قابل مقایسه با کشاورزی و تولید کارخانه ای در اقتصادهای ماقبل صنعتی و صنعتی در گذشته نیست، و همچنین این سکتور خودش از همه بیزنس های عادی به اصطلاح آجر و ملاتی در اقتصادهای قدیمی بیشتر در معرض اتوماسیون قرار دارد. عرصه هایی نظیر بیولوژی از طریق ژنتیک به حجم فعالیتهای اقتصادی پروسه کردن اطلاعات افزوده است اما برعکس انتظار آینده نگر ها در 30 سال پیش، بیوتکنولوژی کار آفرین نبوده و اندازه این بخش اقتصادی نیز در مقایسه با استفاده های دیگر از پروسه کردن اطلاعات و تکنولوژی کامپیوتر، بسیار کوچک است. همین حرف را در مورد ننوتکنولوژی، تکنولوژی ارتباطات، سفرهای فضایی و دیگر عرصه های ایجاد شده توسط تکنولوژی های نو می توان گفت. خدماتی نظیر بهداشت و آموزش و پرورش نیز آن رشد عظیمی را که 30 سال پیش انتظار می رفت، نشان نداده اند. در عرصه خدمات، بیزینس های خرده فروشی و مالی رشد نسبتاً بیشتری داشته اند. حتی اندازه سرمایه گذاری در ارتش های جهان هم در اقتصادهای فراصنعتی بطور نسبی تقلیل پیدا کرده است. در مقایسه عرصه هایی که شاید به سختی بتوان سکتور تولیدی قلمداد کرد، نظیر ورزش و تفریحات، بطور مداوم رشد داشته و شغل ایجاد کرده اند.

بنظر می رسد با ورود ما به قرن بیست و یکم، وعده های برای جامعه بدون کار بر مبنای کارخانه های اتوماتیک و هوش مصنوعی تحقق نیافته و گرچه جوامع پیشرفته ممکن است در اروپا بیش از آمریکا نیازهای اولیه انسانها را فراهم کنند اما کار همچنان در مرکز فعالیت بشر برای ایجاد درآمد در آینده قابل پیش بینی خواهد ماند، هرچند کاری که اساساً وجود دارد در تولیدی نظیر کشاورزی و صنعت نبوده و در عرصه هایی نظیر پروسه کردن اطلاعات، خرده فروشی و ورزش دیده می شود که به معنی اخص کلمه تولید یا خدمات نیستند. با درک این واقعیت، دولت ها و افراد حقیقی شاید لازم باشد در عرصه هایی امکانات خود را به کار گیرند که قادر شوند در مقیاس گلوبال رقابت کنند نه آنکه دل به کورنوکوپیایی ببندند که قرار است جامعه بدون کار از آن تغذیه شود. واقعیت موجود ربطی به این ندارد که شخص مدل منفعت روشنبینانه فردی رالزی را در اقتصادی سرمایه داری دنبال کند یا که هوادار سوسیالیسم باشد، معضل بسیار اساسی تر است، یعنی تا آنجا که به منبع درآمد برای انسانها مربوط می شود، همچنان کار این نقش را ایفا می کند، هرچند مشاغل تازه ممکن است بیشتر به کار بازی کننده بسکتبال یا کارمند وال مارت یا برنامه نویس کامپیوتر شبیه باشند تا کارگر صنعتی. در این اقتصاد نو، اهمیت ارزش ویژه بیشتر قابل تمیز است که 30 سال پیش مورد بحث قرار گرفت (3). و مشکل عدالت اجتماعی در اقتصاد نو که لازم است مورد توجه قرار گیرد بطور ساده مرتبط به ساختاری حقوقی است که اجازه می دهد برنده هر آنچه را به اصطلاح روی میز است، تصاحب کند (4).
 
به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران

سام قندچی، ناشر و سردبیر ایرانسکوپ
http://iranscope.blogspot.com
http://www.iranscope.com
http://www.ghandchi.com
بیست و هفتم بهمن ماه 1394
February 16, 2016

پانویس:
 
1. ابزار هوشمند: شالوده تمدني نوين
http://www.ghandchi.com/353-IntelligentTools.htm

Intelligent Tools: The Cornerstone of a New Civilization
http://www.ghandchi.com/353-IntelligentToolsEng.htm
 
 
3. یک تئوری ارزش ویژه
http://www.ghandchi.com/297-uniqueness.htm

A Theory of Uniqueness Value
http://www.ghandchi.com/297-uniquenessEng.htm
 
4.   آقای پیکتی، اینکه برنده همه چیز را تصاحب می کند مسأله است
http://www.ghandchi.com/835-piketty-winnertakeall.htm

Mr. Piketty, Winner-Take-All is the Problem
http://www.ghandchi.com/835-piketty-winnertakeall-english.htm
 
 
متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com
 
SEARCH
 
 

جامعه بدون کار یا مشاغل تازه
http://www.ghandchi.com/1107-workless-society-or-new-jobs.htm

In the last 40 years with the advancement of intelligent tools on one hand (1) and continuous shrinking of the industrial sector in advanced economies of U.S. and Europe, a question has been raised as to whether the people living in these countries should adapt to a workless society or they need to look for jobs in new economic sectors. Welfare state introduced in early 1930's in Austria and later adopted by many European countries was a complimentary income scheme for a society which was mainly based on industrial work. With the shrinking of industrial sector, welfare state has continuously been losing its own source of replenishment. Also with the increase in the movement of industrial production towards China and India and the unprecedented automation worldwide, any model of social justice based on industrial production has lost its viability in the U.S. and Europe.

Agriculture was the biggest sector of economy in pre-industrial societies. Manufacturing had the same role in all industrial economies for more than two centuries. The new economies have hardly shown any production sector even comparable to those two sectors of the past economies. Processing the information and not physical things, except for the crisis of 2001 (2), has been a growing new sector in all advanced economies but its size is not comparable to that of agriculture or manufacturing in pre-industrial and industrial economies of the past, and also this sector itself is more prone to automation than all brick and mortar businesses of old economies. Fields such as biology through the advent of genetics have also added to the size of economic activities processing information but contrary to what futurists thought 30 years ago, biotech has hardly created much in terms of jobs and its size is very small as compared to other applications of information processing and computer technology. The same can be said about nanotechnology, telecommunications, space travel, and other high-tech endeavors. Services such as healthcare and education have not shown the glacial growth that was expected 30 years ago either. Among the services, retail business and finance have shown relatively more growth. Even world militaries in the post-industrial economies have shrunk in relative terms. In contrast, fields that can hardly be called production sectors, such as Sports and Entertainment, have continuously grown and created jobs.

It seems like as we move forward into the 21st Century, promises of a workless society based on automated factories and artificial intelligence are losing steam and although advanced societies may provide more of basic needs in Europe than in the U.S. but work will still be the center of human activity for income in the foreseeable future, although it may not be mainly performed in production such as agriculture and manufacturing, and may be more in areas like information processing, retail business or sports which are not in a strict sense of the term considered production or services. Realizing this reality, governments and individuals may need to invest in areas that they can compete at a global scale rather than hoping for a cornucopia taking care of a workless society. This reality has nothing to do with whether one chooses Rawlsian enlightened self interest in a capitalist economy or adheres to socialism, the issues are more basic, i.e. as far as the source of income for humans is concerned, it will still be work, albeit a job more like a basketball playerو Walmart employee or a computer programmer than an industrial laborer. In this new economy, the importance of uniqueness value is more pronounced as it has been discussed more than 30 years ago (3). And the problem of social justice that needs to be addressed in the new economy is simply a legal structure that lets the winner to take all (4).

Hoping for a democratic and secular futurist republic in Iran,

Sam Ghandchi, Editor/Publisher
IRANSCOPE
http://www.ghandchi.com
http://www.iranscope.com
February 16, 2016

Footnotes:

1. Intelligent Tools: The Cornerstone of a New Civilization
http://www.ghandchi.com/353-IntelligentToolsEng.htm

3. A Theory of Uniqueness Value
http://www.ghandchi.com/297-uniquenessEng.htm

4. Mr. Piketty, Winner-Take-All is the Problem
http://www.ghandchi.com/835-piketty-winnertakeall-english.htm
 


 
 
----------------------
http://www.iranscope.com

SEARCH
Posted by at

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)

بايگانی وبلاگ