اطلاعیه
درباره نشریه اخبار روز-ویرایش دوم
http://iranscope.blogspot.com/2016/02/blog-post_82.html
مقدمه اسفندماه 1394
این نوشته گرچه 10 سال پیش نوشته شده اما متأسفانه این موضوعات هنوز به همین شکل مطرحند و بخش مهمی از اپوزیسیون ایران که امروز از اصطلاحات آینده نگر و مترقی برای نامگذاری خود استفاده می کنند، هنوز همان راه حل های شکست خورده چپ استالینی را دنبال می کنند و دقیقاً به دلیل تعلقشان به همان دیدگاه های منسوخ گذشته که در اینجا به روشنی توضیح داده شده، همچنان تلاش می کنند صدای آنهایی را که این نظرات واپسگرا را سالهاست نقد کرده و آلترناتیوهای تازه ارائه کرده اند، خفه کنند. متأسفانه 10 سال وقت داشتند که به این موضوعات برخورد کنند اما فقط می خواهند با استفاده از نام های تازه به ارائه همان برنامه های قدیمی خود بپردازند. جالب است سخنگویانشان امروز در ظاهر می خواهند خود را مخالف نظرات واقعی که در ارتباط با جنبش سیاسی ایران همه این سالها دنبال کرده اند، نشان دهند و نه تنها از عملکردی که علیه نظریه پردازان نو اعمال کردند حرفی نمیزنند بلکه بازهم تلاش می کنند بحث آینده نگر ها را با توسل به روشهای حذفی همچون گذشته در پشت پرده خفه کنند و عقب مانده ترین دیدگاه های چپ قدیم را این بار حتی با استفاده دروغین از اصطلاحاتی نظیر آینده نگر و مترقی، ارائه کنند. البته باز جای شکرش باقی است چون وقتی 35 سال پیش در ایران اولین بار این بحثها سالها پیش از سقوط بلوک شرق در مورد مارکسیسم مطرح شد بعضی از این گروه های استالینی مرا به مرگ تهدید کردند. به هر حال، این جریانات هنوز همانگونه که در زیر اشاره شده است مهمترین موضوع بحث را که جامعه باز است همچنان مسکوت می گذارند. مهم نیست که نظریه یا ایدئولوژی یا مذهبی خود را دموکرات ترین و عدالتجوترین اندیشه معرفی کند، وقتی جامعه باز در نگرش آنها جایگاه اصلی را ندارد، کسی نمی تواند واقعیات را در عرصه عدالت اجتماعی و آزادی در جامعه بسته گزارش کند و آن را نقد کند و نظیر نزدیک به یک قرن تجربه کمونیسم در قدرت خواهد بود که بسیار ادعای عدالتجو بودن و ارجحیت بر هر دموکراسی می کردند، اما در شرایط فقدان جامعه باز کسی نمی توانست و نمی تواند واقعیت این جوامع را حتی از نزدیک گزارش و مطرح کند. کافی است اخبار روزانه در تلویزیون محلی در هر شهر آمریکا را با تلویزیون محلی در هر شهر ویتنام هوشی مین، چین مائو، روسیه استالین یا کره شمالی کیم ایل سونگ مقایسه کنید تا تفاوت را دریابید. این جریانات نظری که در اینجا مدنظر هستند همچنان دشمنان جامعه باز هستند. اگر نظیر ویتنام، کمونیستها در ایران به قدرت رسیده بودند، امروز این گروه ها نمی توانستند با چنین نظراتی خود را مدافع دموکراسی وانمود کنند. اگر در ویتنام کسی با نظریاتی نظیر این جریانات ادعای هواداری از حقوق بشر کند مردم به او می خندند.
سام قندچی
دوم اسفند ماه 1394
February 21, 2016
---------------------------------------------------
دوستان عزیز:
نشریه اخبار روز (1) مقاله ام تحت عنوان "عدالت خیالی *اما* استبداد واقعی-از خمینی و رجائی تا احمدی نژاد" (2) را، در تاریخ چهارم تیر ماه 1384، ابتدا درج ، و پس از چند ساعت، حذف کرد. با آنها تماس گرفتم و پاسخ زیر را دریافت کردم:
"دوست گرامی آقای قندچی، نشریه ما و کادر تحریریه آن، خود را سوسیالیست میداند، و نسبت به عدالت طلبی سوسیالیستی هنوز تعلق خاطر دارد. ما نمیتوانیم به درج مطالبی اقدام کنیم که بنیانهای اعتقادی ما را به نا حق با فاشیسم اسلامی و هر تفکر ضد انسانی دیگر برابر میداند. خوب باشید."
در شگفتم که:
1. چرا نشریه اخبار روز خط مشی سوسیالیستی خود را رسمأ و علناً اعلام نمیکند، وقتی به خود اجازه میدهد نظراتی نظیر مقاله اینجانب را بر این مبنا حذف کند؟ اخبار روز سایتی عمومی است، و نه سایتی شخصی، و درج یا عدم درج مطالبش، بایستی بر مبنای خط مشی آن انجام شود.
2. مواضعم در دوسال گذشته تغییری نکرده، و دوسال است در اخبار روز نظراتم منتشر میشده، البته در گذشته نیز، یک سال پیش، مقاله دیگری را از نگارنده این سطور تحت عنوان "مسأله آرمانگرائی نیست، نبود جامعه باز است" (3)، سانسور کردند، و در آنزمان فکر کرده بودم تصادفی است.
3. برای مقابله یا نظراتم، درباره "اقتصاد دولتی و نقش آن در استبداد جامعه" (4)، چند هفته قبل از نوروز امسال، افراد لومپن با حمله شخصی، سعی در تحریک کردند، و وقتی به لجن پراکنی آن ها پاسخ ندادم، چند ماه بعد، امروز، از روش استالینی حذف مخالفین استفاده کرده اند. گوئی سایت شان، سایتی شخصی است، در صورتیکه سایتی عمومی است.
4. این سیستم عملکرد است که با جمهوری اسلامی مقایسه کرده ام، و می گویم که اگر به قدرت رسد همسان استالین، ویتنام، کامبوج، شوروی و بلوک شرق عمل میکند و نقدم بناحق نیست، و امروز مدارک اعدام کل خانواده تزار توسط لنین بیرون آمده است، و کمونیسم از نظر استبداد، با خمینی و شبه کمونیسم احمدی نژاد که جامعه بسته برای ما میسازد، فرقی ندارد.
5. فکر میکنم که این دوستان هنوز بحثم را درک نکرده اند. شخصاً از عدالت اجتماعی در هر کشور سوسیالیستی یا سرمایه داری پشتیبانی میکنم، تا حدی که *واقعاً* عادلانه تر باشد، و به همین علت در مقاله "عدالت خیالی" ذکر کردم ، که کانادا و سوئد نسبت به آمریکا، از نظر حقوق کار، بیمه، و آموزش و پرورش، عادلانه ترند. اما معیار را *جامعه باز* بودن میگذارم، جامعه باز در برابر جامعه بسته، برایم اصل است، حال چه جامعه سرمایه داری باشد و چه سوسیالیستی، و چه فراسوی هر جامعه صنعتی سرمایه داری یا سوسیالیستی باشد. منظور آنکه، در جامعه بسته میشود براحتی ادعا کرد که بهترین عدالت در جامعه برقرار است، وقتی امکان کنترل و توازن نیست، مثلأ وقتی مطبوعات آزاد وجود ندارند، که عدم وجود عدالت را آشکار کنند. بحثم در مقاله درج نشده آنها، درباره جامعه باز و بسته است، و نه شکل توزیع ثروت.
6. اما به نشریه اخبار روز تبریک میگویم، که حقیقت موضوع را در این پاسخشان به اینجانب نوشته اند، و خوشحالم این صداقت را داشته اند که راست بگویند. بسیاری از سانسورهائی که این سالها، بدون گفتن و با سکوت آنها و نشریات مشابه انجام شده، همراه شخصی کردن بحث ها بود، بجای آنکه حقیقت را بگویند، که با اعتقادات سوسیالیستی شان، بحث هایم را متضاد می بینند، و به این دلیل سانسور میکنند. بله این دوستان درست نوشته اند، که هیئت تحریریه شان سوسیالیست است، و اینکه من بنیان اعتقادی چپ، یعنی مذهب مارکسیستی (5) را، بزیر سوال برده ام. از نظر اینجانب، اگر کمونیست ها در ایران به قدرت رسیده بودند، اکنون بسیاری از روشنفکران غیرمذهبی ایران، بسان روشنفکران ویتنامی، که در بقدرت رسیدن فاشیسم کمونیستی شرکت داشتند، امروز مورد تنفر مردم ایران بودند، و نه روشنفکران مذهبی. روشنفکران غیرمذهبی ایران شانس آوردند که روشنفکران مذهبی، همان برنامه های کمونیستها را، که بر ضد جامعه باز بود، تحت عنوان اسلام بجلو بردند، و بخاطر جامعه بسته و فاشیستی بعد از انقلاب، فقط اسلام گرایان بدنام شدند و میشوند، و نه نظیر ویتنام که روشنفکران غیرمذهبی کمونیست، این برنامه ها را بجلو بردند، و به سمبل فاشیسم مبدل شدند.
7. خیلی متأسفم که دوستان عزیز تحریریه نشریه اخبار روز، این روش حذف را برگزیده اند، و امیدوارم مقاله "آیا سوسیالیسم عادلانه تر است" (6) نگارنده این سطور را که در گذشته شاید بدون آنکه خوانده باشند، چاپ کردند، بخوانند، تا بحثم را درباره سوسیالیسم، متوجه شوند. همچنین در این سالها، شخصاً بیش از هر کسی بر روی مسأله عدالت اجتماعی در دنیای نو فراصنتعی کار کرده ام (7)، و درباره ثروت و توزیع آن در قرن بیست و یکم نگاشته ام (8).
8. دنیای جامعه صنعتی، چه بشکل سرمایه داری آن و چه بشکل سوسیالیستی پایان یافته است، و پاسخ معضلات دنیای نو را بایستی در ارزیابی از جامعه فراصنعتی یافت، و نه برگشتن به برنامه های کهنه شده سرمایه داری و سوسیالیسم. برنامه های نو و در حال تکامل را بایستی غنا بخشید، و نه تکرار قولهای عدالت برنامه های پایان یافته راست و چپ گذشته، که امروز از برزیل و تکرار برنامه های سرمایه داری در آن، تا حزب بعث و امثال احمدی نژاد و برنامه های به عاریت گرفته از کمونیسم، کهنه شده و واپس گرایانه هستند. امروز بایستی به کارهای کسانی توجه کنیم که آینده را در نظر دارند، و نه ادامه جستجو برای عدالت اجتماعی در برنامه های کهنه شده سرمایه داری یا سوسیالیسم.
9. دوستانی که در دوسال گذشته مقالاتم را در اخبار روز میخواندند، حالا می توانند همچنان در سایت شخصی ام مطالعه کنند (9).
به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران
سام قندچی، ناشر و سردبیر ایرانسکوپ
http://iranscope.blogspot.com
http://www.iranscope.com
http://www.ghandchi.com
نوزدهم تیر ماه 1384
July 10, 2005
پانویس:
1. نشریه اخبار روز
http://www.akhbar-rooz.com
2. عدالت خیالی *اما* استبداد واقعی-از خمینی و رجائی تا احمدی نژاد
http://www.ghandchi.com/417-edaalat.htm
3. مسأله آرمانگرائي نيست، نبود جامعه باز است
http://www.ghandchi.com/340-Utopianism.htm
Problem is not Utopianism, it is Lack of Open Society
http://www.ghandchi.com/340-UtopianismEng.htm
4. اقتصاد دولتي ستون اصلي استبداد در ايران
http://www.ghandchi.com/386-StateEconomy.htm
State Economy as the Foundation of Despotism
http://www.ghandchi.com/386-StateEconomyEng.htm
5. اندیشه مارکسیستی و مونیسم -یکتا گرائی
http://www.ghandchi.com/299-Marxism.htm
Marxist Thought & Monism
http://www.ghandchi.com/299-MarxismEng.htm
6. آیا سوسیالیسم عادلانه تر است؟
http://www.ghandchi.com/303-Socialism.htm
Is Socialism More Just
http://www.ghandchi.com/303-SocialismEng.htm
7. عدالت اجتماعی و انقلاب کامپیوتری
http://www.ghandchi.com/265-EconJustice.htm
Social Justice & Computer Revolution
http://www.ghandchi.com/238-SocialJustice.htm
8. ثروت و عدالت در ایران فردا
http://www.ghandchi.com/334-Wealth.htm
Wealth and Justice in Future Iran
http://www.ghandchi.com/334-WealthEng.htm
9. آرشیو مقالات
http://www.ghandchi.com
مطالب مرتبط
ايران آينده نگر: آينده نگري در برابر تروريسم
http://www.ghandchi.com/500-FuturistIran.htm
FUTURIST IRAN: Futurism vs Terrorism
http://www.ghandchi.com/500-FuturistIranEng.htm
سکولاریسم و پلورالیسم
http://www.ghandchi.com/600-SecularismPluralism.htm
Secularism and Pluralism
http://www.ghandchi.com/600-SecularismPluralismEng.htm
متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com
http://iranscope.blogspot.com/2016/02/blog-post_82.html
مقدمه اسفندماه 1394
این نوشته گرچه 10 سال پیش نوشته شده اما متأسفانه این موضوعات هنوز به همین شکل مطرحند و بخش مهمی از اپوزیسیون ایران که امروز از اصطلاحات آینده نگر و مترقی برای نامگذاری خود استفاده می کنند، هنوز همان راه حل های شکست خورده چپ استالینی را دنبال می کنند و دقیقاً به دلیل تعلقشان به همان دیدگاه های منسوخ گذشته که در اینجا به روشنی توضیح داده شده، همچنان تلاش می کنند صدای آنهایی را که این نظرات واپسگرا را سالهاست نقد کرده و آلترناتیوهای تازه ارائه کرده اند، خفه کنند. متأسفانه 10 سال وقت داشتند که به این موضوعات برخورد کنند اما فقط می خواهند با استفاده از نام های تازه به ارائه همان برنامه های قدیمی خود بپردازند. جالب است سخنگویانشان امروز در ظاهر می خواهند خود را مخالف نظرات واقعی که در ارتباط با جنبش سیاسی ایران همه این سالها دنبال کرده اند، نشان دهند و نه تنها از عملکردی که علیه نظریه پردازان نو اعمال کردند حرفی نمیزنند بلکه بازهم تلاش می کنند بحث آینده نگر ها را با توسل به روشهای حذفی همچون گذشته در پشت پرده خفه کنند و عقب مانده ترین دیدگاه های چپ قدیم را این بار حتی با استفاده دروغین از اصطلاحاتی نظیر آینده نگر و مترقی، ارائه کنند. البته باز جای شکرش باقی است چون وقتی 35 سال پیش در ایران اولین بار این بحثها سالها پیش از سقوط بلوک شرق در مورد مارکسیسم مطرح شد بعضی از این گروه های استالینی مرا به مرگ تهدید کردند. به هر حال، این جریانات هنوز همانگونه که در زیر اشاره شده است مهمترین موضوع بحث را که جامعه باز است همچنان مسکوت می گذارند. مهم نیست که نظریه یا ایدئولوژی یا مذهبی خود را دموکرات ترین و عدالتجوترین اندیشه معرفی کند، وقتی جامعه باز در نگرش آنها جایگاه اصلی را ندارد، کسی نمی تواند واقعیات را در عرصه عدالت اجتماعی و آزادی در جامعه بسته گزارش کند و آن را نقد کند و نظیر نزدیک به یک قرن تجربه کمونیسم در قدرت خواهد بود که بسیار ادعای عدالتجو بودن و ارجحیت بر هر دموکراسی می کردند، اما در شرایط فقدان جامعه باز کسی نمی توانست و نمی تواند واقعیت این جوامع را حتی از نزدیک گزارش و مطرح کند. کافی است اخبار روزانه در تلویزیون محلی در هر شهر آمریکا را با تلویزیون محلی در هر شهر ویتنام هوشی مین، چین مائو، روسیه استالین یا کره شمالی کیم ایل سونگ مقایسه کنید تا تفاوت را دریابید. این جریانات نظری که در اینجا مدنظر هستند همچنان دشمنان جامعه باز هستند. اگر نظیر ویتنام، کمونیستها در ایران به قدرت رسیده بودند، امروز این گروه ها نمی توانستند با چنین نظراتی خود را مدافع دموکراسی وانمود کنند. اگر در ویتنام کسی با نظریاتی نظیر این جریانات ادعای هواداری از حقوق بشر کند مردم به او می خندند.
سام قندچی
دوم اسفند ماه 1394
February 21, 2016
---------------------------------------------------
دوستان عزیز:
نشریه اخبار روز (1) مقاله ام تحت عنوان "عدالت خیالی *اما* استبداد واقعی-از خمینی و رجائی تا احمدی نژاد" (2) را، در تاریخ چهارم تیر ماه 1384، ابتدا درج ، و پس از چند ساعت، حذف کرد. با آنها تماس گرفتم و پاسخ زیر را دریافت کردم:
"دوست گرامی آقای قندچی، نشریه ما و کادر تحریریه آن، خود را سوسیالیست میداند، و نسبت به عدالت طلبی سوسیالیستی هنوز تعلق خاطر دارد. ما نمیتوانیم به درج مطالبی اقدام کنیم که بنیانهای اعتقادی ما را به نا حق با فاشیسم اسلامی و هر تفکر ضد انسانی دیگر برابر میداند. خوب باشید."
در شگفتم که:
1. چرا نشریه اخبار روز خط مشی سوسیالیستی خود را رسمأ و علناً اعلام نمیکند، وقتی به خود اجازه میدهد نظراتی نظیر مقاله اینجانب را بر این مبنا حذف کند؟ اخبار روز سایتی عمومی است، و نه سایتی شخصی، و درج یا عدم درج مطالبش، بایستی بر مبنای خط مشی آن انجام شود.
2. مواضعم در دوسال گذشته تغییری نکرده، و دوسال است در اخبار روز نظراتم منتشر میشده، البته در گذشته نیز، یک سال پیش، مقاله دیگری را از نگارنده این سطور تحت عنوان "مسأله آرمانگرائی نیست، نبود جامعه باز است" (3)، سانسور کردند، و در آنزمان فکر کرده بودم تصادفی است.
3. برای مقابله یا نظراتم، درباره "اقتصاد دولتی و نقش آن در استبداد جامعه" (4)، چند هفته قبل از نوروز امسال، افراد لومپن با حمله شخصی، سعی در تحریک کردند، و وقتی به لجن پراکنی آن ها پاسخ ندادم، چند ماه بعد، امروز، از روش استالینی حذف مخالفین استفاده کرده اند. گوئی سایت شان، سایتی شخصی است، در صورتیکه سایتی عمومی است.
4. این سیستم عملکرد است که با جمهوری اسلامی مقایسه کرده ام، و می گویم که اگر به قدرت رسد همسان استالین، ویتنام، کامبوج، شوروی و بلوک شرق عمل میکند و نقدم بناحق نیست، و امروز مدارک اعدام کل خانواده تزار توسط لنین بیرون آمده است، و کمونیسم از نظر استبداد، با خمینی و شبه کمونیسم احمدی نژاد که جامعه بسته برای ما میسازد، فرقی ندارد.
5. فکر میکنم که این دوستان هنوز بحثم را درک نکرده اند. شخصاً از عدالت اجتماعی در هر کشور سوسیالیستی یا سرمایه داری پشتیبانی میکنم، تا حدی که *واقعاً* عادلانه تر باشد، و به همین علت در مقاله "عدالت خیالی" ذکر کردم ، که کانادا و سوئد نسبت به آمریکا، از نظر حقوق کار، بیمه، و آموزش و پرورش، عادلانه ترند. اما معیار را *جامعه باز* بودن میگذارم، جامعه باز در برابر جامعه بسته، برایم اصل است، حال چه جامعه سرمایه داری باشد و چه سوسیالیستی، و چه فراسوی هر جامعه صنعتی سرمایه داری یا سوسیالیستی باشد. منظور آنکه، در جامعه بسته میشود براحتی ادعا کرد که بهترین عدالت در جامعه برقرار است، وقتی امکان کنترل و توازن نیست، مثلأ وقتی مطبوعات آزاد وجود ندارند، که عدم وجود عدالت را آشکار کنند. بحثم در مقاله درج نشده آنها، درباره جامعه باز و بسته است، و نه شکل توزیع ثروت.
6. اما به نشریه اخبار روز تبریک میگویم، که حقیقت موضوع را در این پاسخشان به اینجانب نوشته اند، و خوشحالم این صداقت را داشته اند که راست بگویند. بسیاری از سانسورهائی که این سالها، بدون گفتن و با سکوت آنها و نشریات مشابه انجام شده، همراه شخصی کردن بحث ها بود، بجای آنکه حقیقت را بگویند، که با اعتقادات سوسیالیستی شان، بحث هایم را متضاد می بینند، و به این دلیل سانسور میکنند. بله این دوستان درست نوشته اند، که هیئت تحریریه شان سوسیالیست است، و اینکه من بنیان اعتقادی چپ، یعنی مذهب مارکسیستی (5) را، بزیر سوال برده ام. از نظر اینجانب، اگر کمونیست ها در ایران به قدرت رسیده بودند، اکنون بسیاری از روشنفکران غیرمذهبی ایران، بسان روشنفکران ویتنامی، که در بقدرت رسیدن فاشیسم کمونیستی شرکت داشتند، امروز مورد تنفر مردم ایران بودند، و نه روشنفکران مذهبی. روشنفکران غیرمذهبی ایران شانس آوردند که روشنفکران مذهبی، همان برنامه های کمونیستها را، که بر ضد جامعه باز بود، تحت عنوان اسلام بجلو بردند، و بخاطر جامعه بسته و فاشیستی بعد از انقلاب، فقط اسلام گرایان بدنام شدند و میشوند، و نه نظیر ویتنام که روشنفکران غیرمذهبی کمونیست، این برنامه ها را بجلو بردند، و به سمبل فاشیسم مبدل شدند.
7. خیلی متأسفم که دوستان عزیز تحریریه نشریه اخبار روز، این روش حذف را برگزیده اند، و امیدوارم مقاله "آیا سوسیالیسم عادلانه تر است" (6) نگارنده این سطور را که در گذشته شاید بدون آنکه خوانده باشند، چاپ کردند، بخوانند، تا بحثم را درباره سوسیالیسم، متوجه شوند. همچنین در این سالها، شخصاً بیش از هر کسی بر روی مسأله عدالت اجتماعی در دنیای نو فراصنتعی کار کرده ام (7)، و درباره ثروت و توزیع آن در قرن بیست و یکم نگاشته ام (8).
8. دنیای جامعه صنعتی، چه بشکل سرمایه داری آن و چه بشکل سوسیالیستی پایان یافته است، و پاسخ معضلات دنیای نو را بایستی در ارزیابی از جامعه فراصنعتی یافت، و نه برگشتن به برنامه های کهنه شده سرمایه داری و سوسیالیسم. برنامه های نو و در حال تکامل را بایستی غنا بخشید، و نه تکرار قولهای عدالت برنامه های پایان یافته راست و چپ گذشته، که امروز از برزیل و تکرار برنامه های سرمایه داری در آن، تا حزب بعث و امثال احمدی نژاد و برنامه های به عاریت گرفته از کمونیسم، کهنه شده و واپس گرایانه هستند. امروز بایستی به کارهای کسانی توجه کنیم که آینده را در نظر دارند، و نه ادامه جستجو برای عدالت اجتماعی در برنامه های کهنه شده سرمایه داری یا سوسیالیسم.
9. دوستانی که در دوسال گذشته مقالاتم را در اخبار روز میخواندند، حالا می توانند همچنان در سایت شخصی ام مطالعه کنند (9).
به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران
سام قندچی، ناشر و سردبیر ایرانسکوپ
http://iranscope.blogspot.com
http://www.iranscope.com
http://www.ghandchi.com
نوزدهم تیر ماه 1384
July 10, 2005
پانویس:
1. نشریه اخبار روز
http://www.akhbar-rooz.com
2. عدالت خیالی *اما* استبداد واقعی-از خمینی و رجائی تا احمدی نژاد
http://www.ghandchi.com/417-edaalat.htm
3. مسأله آرمانگرائي نيست، نبود جامعه باز است
http://www.ghandchi.com/340-Utopianism.htm
Problem is not Utopianism, it is Lack of Open Society
http://www.ghandchi.com/340-UtopianismEng.htm
4. اقتصاد دولتي ستون اصلي استبداد در ايران
http://www.ghandchi.com/386-StateEconomy.htm
State Economy as the Foundation of Despotism
http://www.ghandchi.com/386-StateEconomyEng.htm
5. اندیشه مارکسیستی و مونیسم -یکتا گرائی
http://www.ghandchi.com/299-Marxism.htm
Marxist Thought & Monism
http://www.ghandchi.com/299-MarxismEng.htm
6. آیا سوسیالیسم عادلانه تر است؟
http://www.ghandchi.com/303-Socialism.htm
Is Socialism More Just
http://www.ghandchi.com/303-SocialismEng.htm
7. عدالت اجتماعی و انقلاب کامپیوتری
http://www.ghandchi.com/265-EconJustice.htm
Social Justice & Computer Revolution
http://www.ghandchi.com/238-SocialJustice.htm
8. ثروت و عدالت در ایران فردا
http://www.ghandchi.com/334-Wealth.htm
Wealth and Justice in Future Iran
http://www.ghandchi.com/334-WealthEng.htm
9. آرشیو مقالات
http://www.ghandchi.com
مطالب مرتبط
ايران آينده نگر: آينده نگري در برابر تروريسم
http://www.ghandchi.com/500-FuturistIran.htm
FUTURIST IRAN: Futurism vs Terrorism
http://www.ghandchi.com/500-FuturistIranEng.htm
سکولاریسم و پلورالیسم
http://www.ghandchi.com/600-SecularismPluralism.htm
Secularism and Pluralism
http://www.ghandchi.com/600-SecularismPluralismEng.htm
متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com
----------------------
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر