درست در میان "هیاهو برای هیچِ" دیروز، دکتر هادی
اسماعیل زاده، وکیل دادگستری، در سن 75 سالگی درمی‌گذرد. مرگ او در روز وکیل، علاوه
بر درد و حسرت، جنبه ای نمادین هم داشت. مرگ او یادمان می‌آورد مرگ کانون وکلا و
مرگ حق دفاع را در سالهای سیاه پس از انقلاب 57. او از موسسان جمعیت حقوقدانان
ایران بود که در دفاع از متهمان سیاسی دستگیر شده توسط ساواک و کمیته‌های انقلاب و
سپاه؛ و ترویج حقوق بشر، در سالهای منتهی به انقلاب و بعد از آن نقشی استثنایی،
اما مانند همه محذوفان تاریخ، نانوشته داشت. او از اولین وکلایی بود که به دلیل
شجاعتش در دفاع از مخالفان، در فهرست سیاه انقلابیون تازه به قدرت رسیده قرار گرفت.
بعدتر، با اشغال کانون وکلا توسط گودرز افتخار جهرمی، که به شهادت دکتر عبدالکریم
لاهیجی، تازه سال 1358 پروانه وکالتش را گرفته بود و همدستی سایر وکلای حزب اللهی
مانند زواره طباطبایی (معاون دادستان وقت)، هادی اسماعیل زاده هم مثل اعضای هیات
مدیره کانون وکلا و کارمندان آن، زندانی و پس از یک محاکمه 5 دقیقه ای، به 6 سال
حبس محکوم شد. شرح شکنجه های او نیز هیچگاه جایی نوشته نشده است، اما او آن شکنجه
ها را کشید، درست مثل دکتر منوچهر دامغانی، رییس وقت کانون وکلا؛ شکنجه برای دفاع
از حق دفاع با همدستی خود وکلا!
دکتر عبدالکریم لاهیجی چنین شهادت می‌دهد: "بازجوی آقای دامغانی، یک وکیل دادگستری به اسم ابوالقاسم ستاریان بود که او نیز عضو جمعیت حقوقدانان بود که در جریان بازجویی به دامغانی میگوید "شماره پای شما چند است؟"، دامغانی که پا برهنه بود تصور می کند می خواهند برای او سفارش دمپایی دهند و گفته بود "42"، ستاریان برای او سفارش دمپایی 44 می دهد، دامغانی را می‌برند و با دستور ستاریان به قدری شلاق بر پاهای او می‌زنند که به گفته دامغانی "ماه ها همان دمپایی های سایز بزرگ هم به سختی" به پا می‌کرده است."
شنیدن خبر مرگ دکتر هادی اسماعیل زاده در روز "هیاهو برای هیچِ" انتخابات، درد زیادی داشت زیرا این واقعیت را یادآوری کرد که اعضای کانون وکلای مرکز چند بار در سالهای اخیر به گودرز افتخار جهرمی، رییس انتصابی قوه قضاییه سالهایِ سال کانون و یکی از مسئولان اصلی سرکوب این صنف در دهه 60، در یک "انتخابات" رای داده اند و به عنوان رییس، "انتخاب"ش کرده اند. شنیدن خبر مرگ دکتر اسماعیل زاده درد داشت از این حیث که ابوالقاسم ستاریان، که در بازداشت و بازجویی و شکنجه های اسماعیل زاده و سایر وکلای زندانی، و البته پیشتر، به عنوان دادستان انقلاب خوزستان در قلع و قمع نیروهای سیاسی مخالف آن‌جا و همکاری با خلخالی در وقایع چهارشنبه سیاه دخیل بوده است، امروز در دفتری در خیابان فلسطین تهران، تحت عنوان "مشاور حقوقی" مشغول پرونده های میلیاردی است.
هادی اسماعیل زاده، دکترای حقوق از دانشگاه مونپلیه فرانسه، استاد محروم از تدریس دانشگاه و وکیل مدافع حقوق بشر می‌توانست یکی از شایسته‌ترین گزینه‌های این مملکت برای نمایندگی مجلس باشد. یکی از همان بهترین‌های این مملکت که در دهه 60، یا اعدام شان کردند و یا بعد از شکنجه و زندان، محروم از تمامی حقوق از جمله حق انتخاب شدن، در جامعه سرد و بی‌تفاوت و مریض رهایشان کردند تا یا ایران را ترک کنند یا بمانند و شاهد رشد و ترقی شکنجه گران خود تا بالاترین مدارج باشند.
آخ...
آخ...اگر عدالتی در کار بود.....
-----
دادخواهی هادی اسماعیل زاده را درباره حکم محکومیت دوباره و ممنوع الخروجی اش در سالهای اخیر به دلیل همکاری با کانون مدافعان حقوق بشر: bit.ly/1pfeiOj
مصاحبه عبدالکریم لاهیجی درباره تاریخ سرکوب وکلا توسط وکلا: http://bit.ly/1QjQoLE
یک بار دیگر، اینجا، درباره واقعه اشغال کانون وکلا و مرگ حق دفاع نوشته ام: https://daadkhahi.wordpress.com/2015/08/07/bar-association
دکتر عبدالکریم لاهیجی چنین شهادت می‌دهد: "بازجوی آقای دامغانی، یک وکیل دادگستری به اسم ابوالقاسم ستاریان بود که او نیز عضو جمعیت حقوقدانان بود که در جریان بازجویی به دامغانی میگوید "شماره پای شما چند است؟"، دامغانی که پا برهنه بود تصور می کند می خواهند برای او سفارش دمپایی دهند و گفته بود "42"، ستاریان برای او سفارش دمپایی 44 می دهد، دامغانی را می‌برند و با دستور ستاریان به قدری شلاق بر پاهای او می‌زنند که به گفته دامغانی "ماه ها همان دمپایی های سایز بزرگ هم به سختی" به پا می‌کرده است."
شنیدن خبر مرگ دکتر هادی اسماعیل زاده در روز "هیاهو برای هیچِ" انتخابات، درد زیادی داشت زیرا این واقعیت را یادآوری کرد که اعضای کانون وکلای مرکز چند بار در سالهای اخیر به گودرز افتخار جهرمی، رییس انتصابی قوه قضاییه سالهایِ سال کانون و یکی از مسئولان اصلی سرکوب این صنف در دهه 60، در یک "انتخابات" رای داده اند و به عنوان رییس، "انتخاب"ش کرده اند. شنیدن خبر مرگ دکتر اسماعیل زاده درد داشت از این حیث که ابوالقاسم ستاریان، که در بازداشت و بازجویی و شکنجه های اسماعیل زاده و سایر وکلای زندانی، و البته پیشتر، به عنوان دادستان انقلاب خوزستان در قلع و قمع نیروهای سیاسی مخالف آن‌جا و همکاری با خلخالی در وقایع چهارشنبه سیاه دخیل بوده است، امروز در دفتری در خیابان فلسطین تهران، تحت عنوان "مشاور حقوقی" مشغول پرونده های میلیاردی است.
هادی اسماعیل زاده، دکترای حقوق از دانشگاه مونپلیه فرانسه، استاد محروم از تدریس دانشگاه و وکیل مدافع حقوق بشر می‌توانست یکی از شایسته‌ترین گزینه‌های این مملکت برای نمایندگی مجلس باشد. یکی از همان بهترین‌های این مملکت که در دهه 60، یا اعدام شان کردند و یا بعد از شکنجه و زندان، محروم از تمامی حقوق از جمله حق انتخاب شدن، در جامعه سرد و بی‌تفاوت و مریض رهایشان کردند تا یا ایران را ترک کنند یا بمانند و شاهد رشد و ترقی شکنجه گران خود تا بالاترین مدارج باشند.
آخ...
آخ...اگر عدالتی در کار بود.....
-----
دادخواهی هادی اسماعیل زاده را درباره حکم محکومیت دوباره و ممنوع الخروجی اش در سالهای اخیر به دلیل همکاری با کانون مدافعان حقوق بشر: bit.ly/1pfeiOj
مصاحبه عبدالکریم لاهیجی درباره تاریخ سرکوب وکلا توسط وکلا: http://bit.ly/1QjQoLE
یک بار دیگر، اینجا، درباره واقعه اشغال کانون وکلا و مرگ حق دفاع نوشته ام: https://daadkhahi.wordpress.com/2015/08/07/bar-association
منبع:
----------------------
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر