«ابرقهرمان ها»موضوع دو نمایشگاه هم زمان آثار هنری تازه ایرانی درتهران و لس آنجلس
فيروزه خطيبی
http://www.voanews.com/persian/news/arts/GalleryTehranLosAngeles-2011-3-25-118681019.html
«قهرمان من: آثارهنری مدرن و تازه از ایران» نمایشگاهی است از آثار عکاسی و نقاشی ٣١ هنرمند ایرانی که هم زمان در گالری «مورونو کیانگ» لس آنجلس و گالری «آران» تهران به نمایش درآمده است.
منتقدین هنری شهر لس آنجلس معتقدند که دست اندرکاران این دونمایشگاه، زمان مناسبی را برای برگزاری این نمایشگاه انتخاب کرده اند. نمایشگاهی که برگزاری آن با وقایع، خیزش ها و انقلاب های گوناگون خاورمیانه هم زمان شده است و این سئوال را از ورای وقایع دردناک اما به شدت ضروری جریان یافته در این کشورها پیش می آورد که «قهرمان یا «ابرقهرمان»های واقعی چه کسانی هستند؟ چه کسانی باید برما حکومت کنند و چگون می توان از قید فساد، سرکوب و تجاوز روزانه به حقوق بشری که این حکومت ها بوجود آورده اند رهایی یافت؟»
«نازیلا نوع بشری» مدیر گالری «آران» مجموعه وسیعی از آثار هنری که در توصیف کلمه «قهرمان» و «ابرقهرمان» سنت شکنی کرده اند را در کنار هم قرار داده است. این آثار هم چنین روش های هوشمندانه ای که هنرمندان نقاش وعکاس درایران امروز از طریق آن پیام های پربار خود را القاء می کنند را به نمایش می گذارد.
«نازیلا نوع بشری» از این هنرمندان که اغلب آن ها در داخل مملکت زندگی می کنند خواسته است تا در رابطه با موضوع «ابرقهرمان ها» هرکدام دو کار هنری برای هریک از دو گالری در تهران و لس آنجلس عرضه کنند. درنتیجه این هنرمندان هریک یا دو کارمختلف هنری و یا دو کپیه از روی یک کارهنری در رابطه با موضوع نمایشگاه را ارائه کرده اند. آن دسته از هنرمندانی که دو کار مختلف ارائه داده اند در آثار خود به به تفاوت هایی که میان دو فرهنگ تهران و لس آنجلس وجود دارد توجه داشته اند. برای مثال، نمایش تندیس برنزی به نام «عمامه» اثر «بهداد لاهوتی» در لس آنجلس یک پدیده کاملا معمولی است که یک سرپوش مذهبی را به شکل تازه ای به نمایش گذاشته است اما همین اثر در گالری تهران می تواند به عنوان «بی احترامی به یک نماد مذهبی» تبدیل به مسئله ای جنجالی و جنجال برانگیز با پیامدهایی غیرقابل پیش بینی شود.
تصویر دیگری به نام «مرد عنکبوبی» اثر «سیامک فیلزاده» که در آن یک مردعنکبوتی بادکنکی بزرگ که برجستگی هایی در قسمت های سکسی بدنش بوجود آمده در هوا شناوراست اثر دیگری است که در لس آنجلس کاملا قابل قبول و تهران به هیچوجه قابل نمایش نیست.
نقاشی دیگری اثر «مریم امینی» از روی آلات تناسلی یک مرد و عکس یک قیچی که پشت آن در یک جعبه آینه کوچک قرار گرفته یکی دیگر از این آثارهنری است که هرچند در لس آنجلس به عنوان یک اثر هنری جالب توجه به آن نگاه می شود اما در تهران نمایش آن غیرممکن است.
هنرمندان دیگر این دو نمایشگاه به این مسائل اجتماعی و سیاسی از دیدگاه های دیگری نگاه کرده اند. «نسیم داوری» دراثرنقاشی خود به نام «تولد» تصاویر تودرتو و به هم پیوسته ای از یکی از خدایان «ازتک» با نقد و انتقاد از بنیادگرائی و تبعیضات جنسی و جنسیتی را روی یک بوم واحد درهم آمیخته است. آرش فائز نکاتی از تاریخ را با عکس هایی از آرشیوهای موجود به نمایش گذاشته است که حقیقت برخی از «ابرقهرمان» های زمان های گذشته را برملا می کند. ابرقهرمان های منفوری چون هیتلر و یا حتی مائوتسه تونگ.
برخی دیگر از هنرمندان هم تحت تاثیرداستان های قدیمی ایرانی بوده اند. در نقاشی های ظریف «نازنین پوینده» مردی که یک تاج طلائی به سر دارد روی کوهی از زباله نشسته است. شخصیت مرد تاج به سر شباهت هایی به کاراکترهای انیمیشن ژاپنی دارد اما سلاح ها و تاج او به شخصیت های ایران باستان نزدیک تر است.
درمقابل همه این ها، بسیاری دیگر از این هنرمندان به تماشاگر آثارخود نشان می دهند که «ابرقهرمان ها» امروز همان مردم عادی کوچه و خیابان هستند. «نیوشا توکلیان» زنی را نشان می دهد که حجاب سیاهی برتن و دستکش های مشت زنی قرمز شفافی به دست دارد. کار دیگری از سهند حسامیان تصویری از خود نقاش را روی ماسکی نشان می دهد که نیمی از آن شکل یک زره را به یاد می آورد و نصف دیگر آن از یک توپ شیشه ای دیسکو ساخته شده است. نام این اثر «من در نقش شیر درنقش قهرمان»است.
البته همه آثار نمایشگاه قابل توجه نیست اما با درنظرگرفتن تعداد هنرمندان و تعداد کارهای عرضه شده این مسئله چندان اهمیت ندارد. مهم این است که این هنرمندان هنوزهم براین باورند که می توانند با استفاده از طبعی ظریف و شیوه های زیرزمینی هنرخود را به دیگری القاء کنند.
«شارون میزوتا»یکی از منتقدین هنری لس آنجلس که در جلسه گشایش نمایشگاه حضور داشت می گوید: «مسئله جالب در این است که ببینیم آیا برخی ازاین ابرقهرمان های خود ساخته در خاورمیانه همچنان سقوط خواهند کرد و یا این که راه های ارائه هنرهای زیرجلکی و یواشکی زیرزمینی ادامه پیدا خواهد کرد.»
iran#
فيروزه خطيبی
http://www.voanews.com/persian/news/arts/GalleryTehranLosAngeles-2011-3-25-118681019.html
«قهرمان من: آثارهنری مدرن و تازه از ایران» نمایشگاهی است از آثار عکاسی و نقاشی ٣١ هنرمند ایرانی که هم زمان در گالری «مورونو کیانگ» لس آنجلس و گالری «آران» تهران به نمایش درآمده است.
منتقدین هنری شهر لس آنجلس معتقدند که دست اندرکاران این دونمایشگاه، زمان مناسبی را برای برگزاری این نمایشگاه انتخاب کرده اند. نمایشگاهی که برگزاری آن با وقایع، خیزش ها و انقلاب های گوناگون خاورمیانه هم زمان شده است و این سئوال را از ورای وقایع دردناک اما به شدت ضروری جریان یافته در این کشورها پیش می آورد که «قهرمان یا «ابرقهرمان»های واقعی چه کسانی هستند؟ چه کسانی باید برما حکومت کنند و چگون می توان از قید فساد، سرکوب و تجاوز روزانه به حقوق بشری که این حکومت ها بوجود آورده اند رهایی یافت؟»
«نازیلا نوع بشری» مدیر گالری «آران» مجموعه وسیعی از آثار هنری که در توصیف کلمه «قهرمان» و «ابرقهرمان» سنت شکنی کرده اند را در کنار هم قرار داده است. این آثار هم چنین روش های هوشمندانه ای که هنرمندان نقاش وعکاس درایران امروز از طریق آن پیام های پربار خود را القاء می کنند را به نمایش می گذارد.
«نازیلا نوع بشری» از این هنرمندان که اغلب آن ها در داخل مملکت زندگی می کنند خواسته است تا در رابطه با موضوع «ابرقهرمان ها» هرکدام دو کار هنری برای هریک از دو گالری در تهران و لس آنجلس عرضه کنند. درنتیجه این هنرمندان هریک یا دو کارمختلف هنری و یا دو کپیه از روی یک کارهنری در رابطه با موضوع نمایشگاه را ارائه کرده اند. آن دسته از هنرمندانی که دو کار مختلف ارائه داده اند در آثار خود به به تفاوت هایی که میان دو فرهنگ تهران و لس آنجلس وجود دارد توجه داشته اند. برای مثال، نمایش تندیس برنزی به نام «عمامه» اثر «بهداد لاهوتی» در لس آنجلس یک پدیده کاملا معمولی است که یک سرپوش مذهبی را به شکل تازه ای به نمایش گذاشته است اما همین اثر در گالری تهران می تواند به عنوان «بی احترامی به یک نماد مذهبی» تبدیل به مسئله ای جنجالی و جنجال برانگیز با پیامدهایی غیرقابل پیش بینی شود.
تصویر دیگری به نام «مرد عنکبوبی» اثر «سیامک فیلزاده» که در آن یک مردعنکبوتی بادکنکی بزرگ که برجستگی هایی در قسمت های سکسی بدنش بوجود آمده در هوا شناوراست اثر دیگری است که در لس آنجلس کاملا قابل قبول و تهران به هیچوجه قابل نمایش نیست.
نقاشی دیگری اثر «مریم امینی» از روی آلات تناسلی یک مرد و عکس یک قیچی که پشت آن در یک جعبه آینه کوچک قرار گرفته یکی دیگر از این آثارهنری است که هرچند در لس آنجلس به عنوان یک اثر هنری جالب توجه به آن نگاه می شود اما در تهران نمایش آن غیرممکن است.
هنرمندان دیگر این دو نمایشگاه به این مسائل اجتماعی و سیاسی از دیدگاه های دیگری نگاه کرده اند. «نسیم داوری» دراثرنقاشی خود به نام «تولد» تصاویر تودرتو و به هم پیوسته ای از یکی از خدایان «ازتک» با نقد و انتقاد از بنیادگرائی و تبعیضات جنسی و جنسیتی را روی یک بوم واحد درهم آمیخته است. آرش فائز نکاتی از تاریخ را با عکس هایی از آرشیوهای موجود به نمایش گذاشته است که حقیقت برخی از «ابرقهرمان» های زمان های گذشته را برملا می کند. ابرقهرمان های منفوری چون هیتلر و یا حتی مائوتسه تونگ.
برخی دیگر از هنرمندان هم تحت تاثیرداستان های قدیمی ایرانی بوده اند. در نقاشی های ظریف «نازنین پوینده» مردی که یک تاج طلائی به سر دارد روی کوهی از زباله نشسته است. شخصیت مرد تاج به سر شباهت هایی به کاراکترهای انیمیشن ژاپنی دارد اما سلاح ها و تاج او به شخصیت های ایران باستان نزدیک تر است.
درمقابل همه این ها، بسیاری دیگر از این هنرمندان به تماشاگر آثارخود نشان می دهند که «ابرقهرمان ها» امروز همان مردم عادی کوچه و خیابان هستند. «نیوشا توکلیان» زنی را نشان می دهد که حجاب سیاهی برتن و دستکش های مشت زنی قرمز شفافی به دست دارد. کار دیگری از سهند حسامیان تصویری از خود نقاش را روی ماسکی نشان می دهد که نیمی از آن شکل یک زره را به یاد می آورد و نصف دیگر آن از یک توپ شیشه ای دیسکو ساخته شده است. نام این اثر «من در نقش شیر درنقش قهرمان»است.
البته همه آثار نمایشگاه قابل توجه نیست اما با درنظرگرفتن تعداد هنرمندان و تعداد کارهای عرضه شده این مسئله چندان اهمیت ندارد. مهم این است که این هنرمندان هنوزهم براین باورند که می توانند با استفاده از طبعی ظریف و شیوه های زیرزمینی هنرخود را به دیگری القاء کنند.
«شارون میزوتا»یکی از منتقدین هنری لس آنجلس که در جلسه گشایش نمایشگاه حضور داشت می گوید: «مسئله جالب در این است که ببینیم آیا برخی ازاین ابرقهرمان های خود ساخته در خاورمیانه همچنان سقوط خواهند کرد و یا این که راه های ارائه هنرهای زیرجلکی و یواشکی زیرزمینی ادامه پیدا خواهد کرد.»
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر