ترانه های ممنوعه و چهره های انقلابی راک اندرول ایرانی لس آنجلس
فیروزه خطیبی - لس آنجلس
http://www.voanews.com/persian/news/arts/RevolutionaryRock-2010-3-7-117551163.html
به نقل از رسانه خبری «ان بی سی ال ای» NBC LA درحالی که شبکه های اجتماعی از قبیل «فیسبوک» و «توئیتر» به عنوان عوامل کمک دهنده به جریان های انقلابی اخیر در کشورهای مختلف خاورمیانه و آفریقای شمالی در راه دستیبابی به دمکراسی شناخته شده اند، در ایران، جوانان از یک منبع برانگیزنده دیگر نیز برای رسیدن به خواست های دمکراتیک خوداستفاده می کنند و آن موسیقی ممنوعه پاپ وراک اندرولی است که از طریق خوانندگان محبوب و مردمی ایرانی این موسیقی در جامعه مهاجران ایرانی لس آنجلس تهیه شده و از طریق ماهواره ها و کنسرت هایی که در «دبی» اجرا می شود آن ها را به سوی دمکراسی می کشاند.
آیا هنرمندان ایرانی ساکن لس آنجلس خواسته یا ناخواسته تبدیل به انقلابیون راک اند رول و موسیقی پاپ شده اند و پیام های «انقلابی» خود را از طریق موسیقی به جوانان داخل مملکت می فرستند؟
«اندی مددیان» یکی از این خوانندگان پرطرفدار در داخل کشور و یکی از معروف ترین خوانندگان ایرانی ساکن لس آنجلس است. اندی که بیش از سی سال پیش به لس آنجلس مهاجرت کرده است هرسال چون دیگر خوانندگان ایرانی ساکن این شهر به ترکیه، ارمنستان و دبی می رود تا شعر و آهنگ ها و ترانه هایی که در داخل کشور «ممنوع» و غیرقابل شنیدن است را برای هزاران تن از طرفداران خود که از داخل مملکت به این کشورها سفر می کنند اجرا کند.
اندی در این مورد می گوید:«احساس آزادی که به تماشگران موقع گوش دادن به این به اصطلاح موسیقی ممنوعه دست می دهد به آن ها این امیدواری را می دهد که فراسوی مرزهای بسته ایران، عشق ، زندگی و آزادی وجود دارد.»
«اندی» درطول سال ها شاهد عشق و علاقه ای که جوانان داخل مملکت به موسیقی او نشان داده اند بوده است:« جوان ها توی این سالن های کنسرت وارد می شوند..دخترها روسری هایشان را در می آورند و آن ها را به هوا پرتاب می کنند و به این صورت ازآن همه آن نیروهای بازدارنده ای که جلوی احساساتشان را گرفته است رها می شوندو با آهنگ های مورد علاقه خود می خوانند و می رقصند.»
هرچند «اندی» خود را یک خواننده سیاسی نمی داند و بیشتر ترانه هایش از تم های عاشقانه و رومانتیک برخوردارند اما بنا برگفته او ملاهای سرکوبگر حکومت اسلامی ایران حتی به همین پیام های عاشقانه هم به چشم نوعی تهدید به موجودیت خود نگاه می کنند:«برای آن ها ما مدل های خوبی برای تقلید نیستیم چون کار ما با نوع زندگی که آن ها مروجش هستند فرق می کند.»
«شهره صولتی» یکی دیگر از خوانندگان ساکن لس آنجلس است که مدعی است حکومت ایران او را به عنوان یک شخصیت «خطرناک» شناسایی کرده است:«آن ها می گویند من به حرف های رژیم گوش نمی دهم! چون من به خودم گوش می دهم و کاری که دوست دارم را انجام می دهم و درعین حال به مردم و آنچه که آن ها دوست دارند توجه دارم.»
«شهره» که در یکی از استودیوهای صدابرداری در «گلندل» در حومه لس آنجلس با خبرنگار «ان بی سی ال ای» گفتگو کرده است خود را شخصیتی شبیه به «مدونا» و خیلی جنجالی تر از «اندی» می داند. او هرسال هنگام اجرای برنامه در کشورهای مرزی ایران روی صحنه پیام های آتشینی برای هزاران تن از هواداران خود ارسال می کند:«من درباره آزادی برایشان می خوانم. آزادی برای ایران. آزادی برای جوانان ایران.»
شهره هم چون اندی از پس از انقلاب در فهرست سیاه جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت. «اندی جی» مدیربرنامه های «شهره» معتقد است که «شهره» به مراتب از «اندی» برای رژیم تهدید آمیز است چرا که زنان در ایران و در میان جمع اجازه نمایش جنسیت و زنانگی خود را ندارند:«زنان و دختران جوان شهره را می بینید و می گویند من هم دلم میخواد مثل او لباس بپوشم. منم می خوام شبیه او آرایش کنم و خوب این چیز خوبی برای رژیم نیست.»
اما «تارا کنگرلو» دانشجوی رشته روزنامه نگاری ساکن لس آنجلس که در این کنسرت های کشورهای همسایه ایران شرکت داشته می گوید اتفاقا این نوع کنسرت ها درنهایت به نفع رژیم تمام می شوند چرا که سالی یک بار مردم سرکوب شده راه فراری پیدا می کنند:«به نظر من جوان ها فرصتی پیدا می کنند تا با تماشای این نوع کنسرت های احساسات و انرژی و حتی خشم سرکوب شده خودشونو نسبت به رژیم بیرون بریزند. »
دانشجوی دیگری که در این کنسرت ها حاضر بوده می گوید گاهی اوقات این کنسرت های می توانند یک تجربه عظیم برای این تماشاگران جوان باشند. تجربه ای که مسیر زندگی آن ها را برای همیشه عوض می کند:«وقتی آن ها به تماشای این کنسرت ها می آیند و با احساس آزادی که در آن ها وجود دارد آشنا می شوند بهتر می توانند تشخیص بدهند که بدنبال چه چیزهایی در مملکت خودشان هستند.»
پس از سرکوب اعتراضات مردمی سال ٢٠٠٩ که پس از وقایع انتخابات در ایران رخ داد، مقامات جمهوری اسلامی ناگهان متوجه شدند که جهان نظاره گر آن هاست. یکی از پرتماشاگرترین موزیک ویدیوهای یوتیوب در آن روزها ترانه معروف «درکنار من باش» Stand By Me بود که «اندی» به همراه یک سوپراستارغیرایرانی موسیقی راک اندرول یا «بان جووی» به صورت دو صدایی و به دوزبان فارسی و انگلیسی اجرا کرده بودند. این ویدیو در شبکه های اینترنتی دست به دست می گردید. بخش هایی از این ترانه را «بان جووی» به زبان فارسی خوانده است که بنا برگفته «اندی» اثرات فراموش نشدنی بر روی ایرانیان داخل کشور گذاشت:«این ترانه به آن ها این پیام را می داد که ما درکنار شما هستیم.»
iran#
فیروزه خطیبی - لس آنجلس
http://www.voanews.com/persian/news/arts/RevolutionaryRock-2010-3-7-117551163.html
به نقل از رسانه خبری «ان بی سی ال ای» NBC LA درحالی که شبکه های اجتماعی از قبیل «فیسبوک» و «توئیتر» به عنوان عوامل کمک دهنده به جریان های انقلابی اخیر در کشورهای مختلف خاورمیانه و آفریقای شمالی در راه دستیبابی به دمکراسی شناخته شده اند، در ایران، جوانان از یک منبع برانگیزنده دیگر نیز برای رسیدن به خواست های دمکراتیک خوداستفاده می کنند و آن موسیقی ممنوعه پاپ وراک اندرولی است که از طریق خوانندگان محبوب و مردمی ایرانی این موسیقی در جامعه مهاجران ایرانی لس آنجلس تهیه شده و از طریق ماهواره ها و کنسرت هایی که در «دبی» اجرا می شود آن ها را به سوی دمکراسی می کشاند.
آیا هنرمندان ایرانی ساکن لس آنجلس خواسته یا ناخواسته تبدیل به انقلابیون راک اند رول و موسیقی پاپ شده اند و پیام های «انقلابی» خود را از طریق موسیقی به جوانان داخل مملکت می فرستند؟
«اندی مددیان» یکی از این خوانندگان پرطرفدار در داخل کشور و یکی از معروف ترین خوانندگان ایرانی ساکن لس آنجلس است. اندی که بیش از سی سال پیش به لس آنجلس مهاجرت کرده است هرسال چون دیگر خوانندگان ایرانی ساکن این شهر به ترکیه، ارمنستان و دبی می رود تا شعر و آهنگ ها و ترانه هایی که در داخل کشور «ممنوع» و غیرقابل شنیدن است را برای هزاران تن از طرفداران خود که از داخل مملکت به این کشورها سفر می کنند اجرا کند.
اندی در این مورد می گوید:«احساس آزادی که به تماشگران موقع گوش دادن به این به اصطلاح موسیقی ممنوعه دست می دهد به آن ها این امیدواری را می دهد که فراسوی مرزهای بسته ایران، عشق ، زندگی و آزادی وجود دارد.»
«اندی» درطول سال ها شاهد عشق و علاقه ای که جوانان داخل مملکت به موسیقی او نشان داده اند بوده است:« جوان ها توی این سالن های کنسرت وارد می شوند..دخترها روسری هایشان را در می آورند و آن ها را به هوا پرتاب می کنند و به این صورت ازآن همه آن نیروهای بازدارنده ای که جلوی احساساتشان را گرفته است رها می شوندو با آهنگ های مورد علاقه خود می خوانند و می رقصند.»
هرچند «اندی» خود را یک خواننده سیاسی نمی داند و بیشتر ترانه هایش از تم های عاشقانه و رومانتیک برخوردارند اما بنا برگفته او ملاهای سرکوبگر حکومت اسلامی ایران حتی به همین پیام های عاشقانه هم به چشم نوعی تهدید به موجودیت خود نگاه می کنند:«برای آن ها ما مدل های خوبی برای تقلید نیستیم چون کار ما با نوع زندگی که آن ها مروجش هستند فرق می کند.»
«شهره صولتی» یکی دیگر از خوانندگان ساکن لس آنجلس است که مدعی است حکومت ایران او را به عنوان یک شخصیت «خطرناک» شناسایی کرده است:«آن ها می گویند من به حرف های رژیم گوش نمی دهم! چون من به خودم گوش می دهم و کاری که دوست دارم را انجام می دهم و درعین حال به مردم و آنچه که آن ها دوست دارند توجه دارم.»
«شهره» که در یکی از استودیوهای صدابرداری در «گلندل» در حومه لس آنجلس با خبرنگار «ان بی سی ال ای» گفتگو کرده است خود را شخصیتی شبیه به «مدونا» و خیلی جنجالی تر از «اندی» می داند. او هرسال هنگام اجرای برنامه در کشورهای مرزی ایران روی صحنه پیام های آتشینی برای هزاران تن از هواداران خود ارسال می کند:«من درباره آزادی برایشان می خوانم. آزادی برای ایران. آزادی برای جوانان ایران.»
شهره هم چون اندی از پس از انقلاب در فهرست سیاه جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت. «اندی جی» مدیربرنامه های «شهره» معتقد است که «شهره» به مراتب از «اندی» برای رژیم تهدید آمیز است چرا که زنان در ایران و در میان جمع اجازه نمایش جنسیت و زنانگی خود را ندارند:«زنان و دختران جوان شهره را می بینید و می گویند من هم دلم میخواد مثل او لباس بپوشم. منم می خوام شبیه او آرایش کنم و خوب این چیز خوبی برای رژیم نیست.»
اما «تارا کنگرلو» دانشجوی رشته روزنامه نگاری ساکن لس آنجلس که در این کنسرت های کشورهای همسایه ایران شرکت داشته می گوید اتفاقا این نوع کنسرت ها درنهایت به نفع رژیم تمام می شوند چرا که سالی یک بار مردم سرکوب شده راه فراری پیدا می کنند:«به نظر من جوان ها فرصتی پیدا می کنند تا با تماشای این نوع کنسرت های احساسات و انرژی و حتی خشم سرکوب شده خودشونو نسبت به رژیم بیرون بریزند. »
دانشجوی دیگری که در این کنسرت ها حاضر بوده می گوید گاهی اوقات این کنسرت های می توانند یک تجربه عظیم برای این تماشاگران جوان باشند. تجربه ای که مسیر زندگی آن ها را برای همیشه عوض می کند:«وقتی آن ها به تماشای این کنسرت ها می آیند و با احساس آزادی که در آن ها وجود دارد آشنا می شوند بهتر می توانند تشخیص بدهند که بدنبال چه چیزهایی در مملکت خودشان هستند.»
پس از سرکوب اعتراضات مردمی سال ٢٠٠٩ که پس از وقایع انتخابات در ایران رخ داد، مقامات جمهوری اسلامی ناگهان متوجه شدند که جهان نظاره گر آن هاست. یکی از پرتماشاگرترین موزیک ویدیوهای یوتیوب در آن روزها ترانه معروف «درکنار من باش» Stand By Me بود که «اندی» به همراه یک سوپراستارغیرایرانی موسیقی راک اندرول یا «بان جووی» به صورت دو صدایی و به دوزبان فارسی و انگلیسی اجرا کرده بودند. این ویدیو در شبکه های اینترنتی دست به دست می گردید. بخش هایی از این ترانه را «بان جووی» به زبان فارسی خوانده است که بنا برگفته «اندی» اثرات فراموش نشدنی بر روی ایرانیان داخل کشور گذاشت:«این ترانه به آن ها این پیام را می داد که ما درکنار شما هستیم.»
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر