روزجهانی زن و آثارهنری زنان در موزه ملی زنان هنرمند واشنگتن
فيروزه خطيبی
http://www.voanews.com/persian/news/arts/WomenmuseumofWashington-2011-3-8-117599619.html
در دهه ١٩٦٠ میلادی و در دورانی که کارشناسان و استادان تاریخ هنر به بحث و بررسی در اطراف عدم حضورو یا کمبود عرضه آثار هنری زنان به ویژه زنانی از اقلیت های نژادی و قومی در موزه ها، نمایشگاه های نقاشی و گالری های مختلف مشغول بودند، ولمینا کول هالدی و همسرش «والاس» به جمع آوری آثار نقاشی ، طراحی و مجسمه سازی این زنان هنرمند پرداختند.
ولمینا و والاس هالدی، این زوج هنردوست و هنرپرور، در ابتدای کار بیش از هرچیزدیگر با این آثار هنری زنانه با نگاهی تازه برخورد کردند و پس از آن بیش از ٢٠ سال متوالی به جمع آوری این آثار هنری پرداختند. در سال ١٩٨٠ ولمینا کول هالدی تمام وقت و انرژی خود را وقف یافتن منابعی کرد که از طریق آن بتواند موزه ای را تاسیس کند که درآن این کلکسیون کم نظیر از آثار هنری زنان به نمایش گذاشته شود. با پایه گذاری «موزه ملی آثارزنان هنرمند» در شهر واشنگتن، مجموعه آثارجمع آوری شده توسط ولمینا و والاس هالدی به عنوان هسته مرکزی به طور دائمی در این موزه قرار گرفت.
موزه ملی آثار زنان هنرمند، در سال ١٩٨١ به عنوان یک موسسه خصوصی و غیرانتفاعی رسما آغاز به کار کرد. در پنج سال نخست این موزه ، آثار زنان هنرمند را در سالن های موقتی که در محوطه قصر مسکونی «هالدی» بنا شده بود به نمایش گذاشت. این نمایشگاه در آن زمان بیشتر جنبه تدریسی داشت و مروری بود بر این آثاراز دیدگاه کارشناسان مختلف. در طول این دوره پنج ساله، موزه به برپایی نمایشگاه هایی در مناطق مختلف و شهرها و ایالت های دیگر نیز اشتغال داشت.
درسال ١٩٨٣، دست اندرکاران موزه ملی آثار زنان هنرمند، زمین وسیعی را در کنار ساختمان «کاخ سفید» - محل سکونت رئیس جمهور آمریکا- خریداری کردند که پیش از آن یک محل عبادتگاه فرقه های فراماسونی به شمار می رفت. این ساختمان با استفاده از بالاترین معیارهای طراحی برای موزه و امکانات امنیتی و نگهداری از آثار هنری به صورتی تازه بازسازی شد و توانست جوایز مختلفی را نیز به خاطر طراحی و معماری از آن خود سازد.
در بهار سال ١٩٨٧ میلادی، موزه ملی آثار زنان هنرمند افتتاح شد و برای نخستین بار درهای خود را با یکی از مهم ترین نمایشگاه از آثار زنان نقاش و مجسمه ساز گشود. این نمایشگاه که به طور دائمی در موزه برقرار است «زنان نقاش آمریکایی از سال های ١٨٣٠ – ١٩٣٠ » نام دارد.
این نمایشگاه شامل یکی از پیشروترین مجموعه های هنری فمینیستی در تاریخ هنر به شمار می رود و در آن زمان یکی از مهم ترین استادان هنرشناسی آمریکا، دکتر النورتافتز، کار انتخاب آثار گنجانده شده در این نمایشگاه را برعهده داشت. این مجموعه هم چنین نمایانگرقاطع و صریحی است از آثار نقاشی که زنان آمریکایی در نخستین صد سال زندگی در این سرزمین تازه از خود بجای گذاشته اند.
موزه ملی زنان هنرمند واشنگتن در مراسم گشایش این موزه، علاوه بر توجه خاصی که به هنرمندان نقاش، طراح و مجسمه ساز زن داشته است از «الن تافت زولیچ»، زن آهنگساز برنده جایزه پولیتزر نیزدعوت کرد تا موسیقی ویژه ای که او برای این مراسم و با استفاده از دو پیانو ساخته بود را با اجرای دو زن پیانیست و با همراهی ارکستر سمفونی ملی آمریکا اجرا کند. این قطعه موسیقی از پنج اثر ازنقاشی های زنان که در موزه به نمایش گذاشته شده الهام گرفته بود.
درتازه ترین نمایشگاه آثار زنان در موزه ملی زنان هنرمند واشنگتن که به مناسبت روزجهانی زن ترتیب داده شده است، مجموعه ای از آثار هنری مدرن و پست مدرن با موضوع های مغایر و ناهماهنگ به نمایش گذاشته شده است. مجموعه ای شامل عکاسی و طراحی با استفاده از رنگ هایی دستکاری شده که به آن لقب «شگفتی های دیداری»Eye Wonder داده شده است. نقاشی ها، طراحی ها و عکس هایی رویایی، اغلب مدرن و گاه پست مدرن. این هنرمندان به خوبی درک کرده اند که عکس ها گاه تنها تصویری از واقعیت ها هستند و هنرعکاسی هم چون بسیاری دیگر از هنرهای دیگر ازجمله موسیقی و ادبیات وسیله ای است برای ابراز احساسات درونی هنرمند.
در این نمایشگاه عکس هایی از روزهای نخست اختراع دوربین عکاسی تا امروز به نمایش گذاشته شده است. عکس هایی با موضوعات و شیوه های عکاسی مختلف که مهارت این زنان هنرمند را در استفاده از لنز و دوربین عکاسی به خوبی به نمایش می گذارد. این عکس ها همه چیز از مناظر طبیعی تا آسمان خراش ها تا پرتره هایی از هنرمندان دیگراز جمله بالرین ها را به نمایش گذاشته اند. گاه حتی عکس هایی از سبزیجات و گل ها و یا ظروف نقره موضوع عکاسی این زنان بوده است که به این صورت کار آن ها را از دیدگاه خاص زنانه آن ها به نمایش می گذارد. پیام های این زنان هنرمند با استفاده از موضوع های مورد توجه زنان و تکنیک های عکاسی دقیق، پیام هایی است احضار کننده و مهیج که می تواند برای تماشاگراز معانی و مفاهیم بی انتهایی برخوردار باشد.
iran#
فيروزه خطيبی
http://www.voanews.com/persian/news/arts/WomenmuseumofWashington-2011-3-8-117599619.html
در دهه ١٩٦٠ میلادی و در دورانی که کارشناسان و استادان تاریخ هنر به بحث و بررسی در اطراف عدم حضورو یا کمبود عرضه آثار هنری زنان به ویژه زنانی از اقلیت های نژادی و قومی در موزه ها، نمایشگاه های نقاشی و گالری های مختلف مشغول بودند، ولمینا کول هالدی و همسرش «والاس» به جمع آوری آثار نقاشی ، طراحی و مجسمه سازی این زنان هنرمند پرداختند.
ولمینا و والاس هالدی، این زوج هنردوست و هنرپرور، در ابتدای کار بیش از هرچیزدیگر با این آثار هنری زنانه با نگاهی تازه برخورد کردند و پس از آن بیش از ٢٠ سال متوالی به جمع آوری این آثار هنری پرداختند. در سال ١٩٨٠ ولمینا کول هالدی تمام وقت و انرژی خود را وقف یافتن منابعی کرد که از طریق آن بتواند موزه ای را تاسیس کند که درآن این کلکسیون کم نظیر از آثار هنری زنان به نمایش گذاشته شود. با پایه گذاری «موزه ملی آثارزنان هنرمند» در شهر واشنگتن، مجموعه آثارجمع آوری شده توسط ولمینا و والاس هالدی به عنوان هسته مرکزی به طور دائمی در این موزه قرار گرفت.
موزه ملی آثار زنان هنرمند، در سال ١٩٨١ به عنوان یک موسسه خصوصی و غیرانتفاعی رسما آغاز به کار کرد. در پنج سال نخست این موزه ، آثار زنان هنرمند را در سالن های موقتی که در محوطه قصر مسکونی «هالدی» بنا شده بود به نمایش گذاشت. این نمایشگاه در آن زمان بیشتر جنبه تدریسی داشت و مروری بود بر این آثاراز دیدگاه کارشناسان مختلف. در طول این دوره پنج ساله، موزه به برپایی نمایشگاه هایی در مناطق مختلف و شهرها و ایالت های دیگر نیز اشتغال داشت.
درسال ١٩٨٣، دست اندرکاران موزه ملی آثار زنان هنرمند، زمین وسیعی را در کنار ساختمان «کاخ سفید» - محل سکونت رئیس جمهور آمریکا- خریداری کردند که پیش از آن یک محل عبادتگاه فرقه های فراماسونی به شمار می رفت. این ساختمان با استفاده از بالاترین معیارهای طراحی برای موزه و امکانات امنیتی و نگهداری از آثار هنری به صورتی تازه بازسازی شد و توانست جوایز مختلفی را نیز به خاطر طراحی و معماری از آن خود سازد.
در بهار سال ١٩٨٧ میلادی، موزه ملی آثار زنان هنرمند افتتاح شد و برای نخستین بار درهای خود را با یکی از مهم ترین نمایشگاه از آثار زنان نقاش و مجسمه ساز گشود. این نمایشگاه که به طور دائمی در موزه برقرار است «زنان نقاش آمریکایی از سال های ١٨٣٠ – ١٩٣٠ » نام دارد.
این نمایشگاه شامل یکی از پیشروترین مجموعه های هنری فمینیستی در تاریخ هنر به شمار می رود و در آن زمان یکی از مهم ترین استادان هنرشناسی آمریکا، دکتر النورتافتز، کار انتخاب آثار گنجانده شده در این نمایشگاه را برعهده داشت. این مجموعه هم چنین نمایانگرقاطع و صریحی است از آثار نقاشی که زنان آمریکایی در نخستین صد سال زندگی در این سرزمین تازه از خود بجای گذاشته اند.
موزه ملی زنان هنرمند واشنگتن در مراسم گشایش این موزه، علاوه بر توجه خاصی که به هنرمندان نقاش، طراح و مجسمه ساز زن داشته است از «الن تافت زولیچ»، زن آهنگساز برنده جایزه پولیتزر نیزدعوت کرد تا موسیقی ویژه ای که او برای این مراسم و با استفاده از دو پیانو ساخته بود را با اجرای دو زن پیانیست و با همراهی ارکستر سمفونی ملی آمریکا اجرا کند. این قطعه موسیقی از پنج اثر ازنقاشی های زنان که در موزه به نمایش گذاشته شده الهام گرفته بود.
درتازه ترین نمایشگاه آثار زنان در موزه ملی زنان هنرمند واشنگتن که به مناسبت روزجهانی زن ترتیب داده شده است، مجموعه ای از آثار هنری مدرن و پست مدرن با موضوع های مغایر و ناهماهنگ به نمایش گذاشته شده است. مجموعه ای شامل عکاسی و طراحی با استفاده از رنگ هایی دستکاری شده که به آن لقب «شگفتی های دیداری»Eye Wonder داده شده است. نقاشی ها، طراحی ها و عکس هایی رویایی، اغلب مدرن و گاه پست مدرن. این هنرمندان به خوبی درک کرده اند که عکس ها گاه تنها تصویری از واقعیت ها هستند و هنرعکاسی هم چون بسیاری دیگر از هنرهای دیگر ازجمله موسیقی و ادبیات وسیله ای است برای ابراز احساسات درونی هنرمند.
در این نمایشگاه عکس هایی از روزهای نخست اختراع دوربین عکاسی تا امروز به نمایش گذاشته شده است. عکس هایی با موضوعات و شیوه های عکاسی مختلف که مهارت این زنان هنرمند را در استفاده از لنز و دوربین عکاسی به خوبی به نمایش می گذارد. این عکس ها همه چیز از مناظر طبیعی تا آسمان خراش ها تا پرتره هایی از هنرمندان دیگراز جمله بالرین ها را به نمایش گذاشته اند. گاه حتی عکس هایی از سبزیجات و گل ها و یا ظروف نقره موضوع عکاسی این زنان بوده است که به این صورت کار آن ها را از دیدگاه خاص زنانه آن ها به نمایش می گذارد. پیام های این زنان هنرمند با استفاده از موضوع های مورد توجه زنان و تکنیک های عکاسی دقیق، پیام هایی است احضار کننده و مهیج که می تواند برای تماشاگراز معانی و مفاهیم بی انتهایی برخوردار باشد.
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر