جانی دپ در نقش کلانتر فیلم انیمیشن تازه «رنگو»
آلن سیلورمن - هالیوود
http://www.voanews.com/persian/news/arts/RangoJohnnyDepp-2011-3-2-117247303.html
فیلم انیمیشن تازه ای به نام «رنگو» Rango یک بار دیگر «جانی دپ» بازیگرپرطرفدار هالیوود و «گور وربینسکی» کارگردان سری فیلم های پرتماشاگر«دزدان دریایی کارائیب» را در کنار هم قرار داده است. اما این بار در این انیمیشن که به شیوه کمدی – وسترن ساخته شده ، کلیه ساکنان این شهرک خاک آلود غرب وحشی را حیوانات عجیب و غریب تشکیل می دهند.
وقایع فیلم «رنگو» در صحرای «موهاوی» و جایی که حیوانات میلیون ها سال طول کشیده است تا خود را با شرایط ناهمگون محیط زیستی منطقه تطبیق بدهند، مارمولکی به نام «رنگو» درحال مرگ است.
این سوسمار کوچک که یک پیراهن رنگارنگ و گلدار به شیوه گردشگران جزایر«هاوائی» به تن دارد، در شهرک وسترنی که در آن زندگی می کند به حرفه «هنرپیشگی» اشتغال دارد و دائم درحال تمرین نقش های مختلف است تا این که یک روز به طور اتفاقی سر از کنار جاده ای دورافتاده درمی آورد. «رنگو» خیلی زود متوجه می شود که ادامه حیات در بیابان کاری غیرممکن است!
«رنگو» پس از روزهای متوالی سرگردانی در صحرای بیکران «موهاوی» بالاخره به یک شهرک خاک خورده دیگری می رسد که در آن از قانون خبری نیست و جایی است که از غریبه ها هم در آن چندان استقبالی نمی شود. در اینجاست که «رنگو» در می یابد می تواند بالاخره از تجربیات خود در حرفه بازیگری و سال ها تمرین نقش های مختلف استفاده کند. به این صورت «رنگو» اهالی یا حیوانات خاک خورده شهرک تازه را متقاعد می کند که او را به عنوان «کلانتر» خود انتخاب کنند.
فیلم های انیمیشن معمولا از دو بخش تشکیل می شوند. بخش اول صدابرادری از تک تک هنرپیشه هاست که پس از آن هنرمندان نقاشی متحرک از این صداها الهام گرفته و شخصیت های کارتونی یا انیمیشنی را خلق می کنند که به این صداها و دیالوگ ها مربوط باشند. اما در فیلم تازه «رنگو»، این قوانین شکسته شده و کارگردان در این فیلم ابتدا از بازیگران خود روی یک صحنه خالی فیلمبرداری می کند. پروسه ای که به آن نام «ضبط احساسات بازیگر» داده شده است.
«وربینسکی» کارگردان «رنگو» می گوید:«ما هیچوقت تا بحال یک انیمیشن نساخته بودیم و همه به ما می گفتند برای ساختن انیمیشن باید چنین و چنان کنید. اما به نظر من این هم نوعی تکنیک است. ما از همان اول کار تصمیم گرفتیم به این فیلم تنها به عنوان یک انیمیشن نگاه نکینم. درواقع ما یک سوسمار دو متری (جانی دپ) داریم که در مقابل دوربینی که من روی شانه ام گذاشته ام به ایفای نقش با دیگر بازیگران فیلم می پردازد. این انیمیشن درباره هنربازیگری است. همین و بس.»
جانی دپ می گوید:«این پروسه تازه خیلی چالش آمیز بود یعنی من و دیگر بازیگران درفیلم مثل انسان هایی که تبدیل به کارتون شده اند بازی کرده ایم. این با انیمیشن های قبلی که فقط از صدای ما در آن ها استفاده می شد فرق می کند.»
درعین حال جانی دپ معتقد است این حرکت های کارتونی به او کمک کرده است تا خیلی زود صدای «رنگو» را پیدا کند:«آخه خیلی عجیبه که یک سوسماری که فکر می کنه آدمه حرف بزنه. بنا براین من برای رنگو صدایی انتخاب کردم که مثل صدای آدمهائیه که می خواهند دروغ بگن و صداشون یک کمی زیرتر میشه و بالاتر میره و موقعی که می خواهند راستش را بگن اونوقت بطور کلی دستپاچه میشن.»
انیمیشن «رنگو» هنگامی به دنیای بزرگسالان نقب می زند که شخصیت سوسمار (جانی دپ) به سئوالات تفکر برانگیزی در رابطه با هستی و معنای زندگی می پردازد. اما «وربینسکی» می گوید او از همان ابتدا قصد داشته انیمیشنی بسازد که هم برای بچه ها وهم برای بزرگسالان جذابیت داشته باشد:«بچه ها دوست دارند رویا پردازی کنند اما وقتی بزرگ می شوند دیگر دنبال این جنبه های رویایی نمی گردند وهمه چیز را خیلی جدی می گیرند. در این فیلم هم بچه ها و هم بزرگسالان می توانند این رویاها را باهم تقسیم کنند با این تفاوت که بچه ها احتمالا خیلی بیشتر می توانند با این شخصیت های غیرقابل باور، مسخره و ساختگی ارتباط برقرار کنند.»
iran#
آلن سیلورمن - هالیوود
http://www.voanews.com/persian/news/arts/RangoJohnnyDepp-2011-3-2-117247303.html
فیلم انیمیشن تازه ای به نام «رنگو» Rango یک بار دیگر «جانی دپ» بازیگرپرطرفدار هالیوود و «گور وربینسکی» کارگردان سری فیلم های پرتماشاگر«دزدان دریایی کارائیب» را در کنار هم قرار داده است. اما این بار در این انیمیشن که به شیوه کمدی – وسترن ساخته شده ، کلیه ساکنان این شهرک خاک آلود غرب وحشی را حیوانات عجیب و غریب تشکیل می دهند.
وقایع فیلم «رنگو» در صحرای «موهاوی» و جایی که حیوانات میلیون ها سال طول کشیده است تا خود را با شرایط ناهمگون محیط زیستی منطقه تطبیق بدهند، مارمولکی به نام «رنگو» درحال مرگ است.
این سوسمار کوچک که یک پیراهن رنگارنگ و گلدار به شیوه گردشگران جزایر«هاوائی» به تن دارد، در شهرک وسترنی که در آن زندگی می کند به حرفه «هنرپیشگی» اشتغال دارد و دائم درحال تمرین نقش های مختلف است تا این که یک روز به طور اتفاقی سر از کنار جاده ای دورافتاده درمی آورد. «رنگو» خیلی زود متوجه می شود که ادامه حیات در بیابان کاری غیرممکن است!
«رنگو» پس از روزهای متوالی سرگردانی در صحرای بیکران «موهاوی» بالاخره به یک شهرک خاک خورده دیگری می رسد که در آن از قانون خبری نیست و جایی است که از غریبه ها هم در آن چندان استقبالی نمی شود. در اینجاست که «رنگو» در می یابد می تواند بالاخره از تجربیات خود در حرفه بازیگری و سال ها تمرین نقش های مختلف استفاده کند. به این صورت «رنگو» اهالی یا حیوانات خاک خورده شهرک تازه را متقاعد می کند که او را به عنوان «کلانتر» خود انتخاب کنند.
فیلم های انیمیشن معمولا از دو بخش تشکیل می شوند. بخش اول صدابرادری از تک تک هنرپیشه هاست که پس از آن هنرمندان نقاشی متحرک از این صداها الهام گرفته و شخصیت های کارتونی یا انیمیشنی را خلق می کنند که به این صداها و دیالوگ ها مربوط باشند. اما در فیلم تازه «رنگو»، این قوانین شکسته شده و کارگردان در این فیلم ابتدا از بازیگران خود روی یک صحنه خالی فیلمبرداری می کند. پروسه ای که به آن نام «ضبط احساسات بازیگر» داده شده است.
«وربینسکی» کارگردان «رنگو» می گوید:«ما هیچوقت تا بحال یک انیمیشن نساخته بودیم و همه به ما می گفتند برای ساختن انیمیشن باید چنین و چنان کنید. اما به نظر من این هم نوعی تکنیک است. ما از همان اول کار تصمیم گرفتیم به این فیلم تنها به عنوان یک انیمیشن نگاه نکینم. درواقع ما یک سوسمار دو متری (جانی دپ) داریم که در مقابل دوربینی که من روی شانه ام گذاشته ام به ایفای نقش با دیگر بازیگران فیلم می پردازد. این انیمیشن درباره هنربازیگری است. همین و بس.»
جانی دپ می گوید:«این پروسه تازه خیلی چالش آمیز بود یعنی من و دیگر بازیگران درفیلم مثل انسان هایی که تبدیل به کارتون شده اند بازی کرده ایم. این با انیمیشن های قبلی که فقط از صدای ما در آن ها استفاده می شد فرق می کند.»
درعین حال جانی دپ معتقد است این حرکت های کارتونی به او کمک کرده است تا خیلی زود صدای «رنگو» را پیدا کند:«آخه خیلی عجیبه که یک سوسماری که فکر می کنه آدمه حرف بزنه. بنا براین من برای رنگو صدایی انتخاب کردم که مثل صدای آدمهائیه که می خواهند دروغ بگن و صداشون یک کمی زیرتر میشه و بالاتر میره و موقعی که می خواهند راستش را بگن اونوقت بطور کلی دستپاچه میشن.»
انیمیشن «رنگو» هنگامی به دنیای بزرگسالان نقب می زند که شخصیت سوسمار (جانی دپ) به سئوالات تفکر برانگیزی در رابطه با هستی و معنای زندگی می پردازد. اما «وربینسکی» می گوید او از همان ابتدا قصد داشته انیمیشنی بسازد که هم برای بچه ها وهم برای بزرگسالان جذابیت داشته باشد:«بچه ها دوست دارند رویا پردازی کنند اما وقتی بزرگ می شوند دیگر دنبال این جنبه های رویایی نمی گردند وهمه چیز را خیلی جدی می گیرند. در این فیلم هم بچه ها و هم بزرگسالان می توانند این رویاها را باهم تقسیم کنند با این تفاوت که بچه ها احتمالا خیلی بیشتر می توانند با این شخصیت های غیرقابل باور، مسخره و ساختگی ارتباط برقرار کنند.»
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر