شادی صدر درباره کاندیداتوری حسن
خمینی برای مجلس خبرگان
http://iranscope.blogspot.com/2015/12/blog-post_86.html
http://iranscope.blogspot.com/2015/12/blog-post_86.html
این عکس‌ها ترسناک‌اند. آدم را
از آینده، یا بهتر بگویم بی‌آینده‌گی ملتی می‌ترسانند. به نظر می‌رسد هنوز همانجایی
هستیم که 36 سال پیش بودیم: خوابزده‌گانی که تصویر آیت آلله را در ماه می بینند!
حسن خمینی، در میان هلهله خبرنگاران، که نماد آگاه‌ترین و مسئول‌ترین افراد یک جامعه هستند، لبخند زنان، وارد میدان سیاست می‌شود. کلان روایت‌های رسانه‌ای، لبخند او را به خوردمان می‌دهند و ما نیز از این "آخوند جذاب و خوش‌تیپ" نمی‌پرسیم درباره فتوای قتل هزاران زندانی سیاسی که در حال کشیدن حکم حبس‌شان بوده‌اند چه فکر می‌کند؟ آیا اصلا فاصله ای نظری و عملی با جد عظمایش، اولین ولی فقیه ایران، که زمانی به نظر میلیونها نفر یک "آخوند با جذبه" می‌آمد، دارد؟! نقدی؟! پرسشی؟!
ما اصلا پرسشی نداریم. هیچوقت نداشته‌ایم و حتما نخواهیم داشت. ما فقط هلهله‌گویان قدرت هستیم. حتی لازم نیست گنجشک را رنگ کنند و به جای قناری به ما بفروشند. خریدار کرکس هم هستیم؛ به شرطی فقط کمی خوش آب و رنگ تر از جنتی باشد!
مهم نیست اگر حسن خمینی هیچگاه، در همه فرصت‌هایی که داشته و تریبون‌هایی که به مدد جد عظمایش (به مثابه جد تاجدارش) به او داده شده، هیچگاه درباره غارت کردن خانه‌های بهاییان، ناپدید کردن و اعدام کردن آنان سخنی نگفته است. هیچگاه از این جملات جد عظما که "اگر ما از اول... به طور انقلابی عمل کرده بودیم و قلم تمام مطبوعات را شکسته بودیم...و روسای ...حزب های فاسد را به سزایشان رسانده بودیم و چوبه های دار را در میدان های بزرگ برپا کرده بودیم مفسدین و فاسدین را درو کرده بودیم این زحمت ها پیش نمی آمد." اعلام برائت نکرده است. او خوب می داند که بدون جد عظمایش، او نهایتا می توانست طلبه‌ای باشد گوشه حوزه علمیه که به مدد بودجه‌های میلیاردی رهبری امرار معاش کند. او بهتر از هر کس می داند که بقای او و همه این دوربین ها که هلهله گویان لبخند او را ثبت می کنند، در گرو بقای میراثی است که از دهه 60 به جا مانده است. او می داند که این میراث بدون زندان، شکنجه، اعدام، ناپدیدکردن، کوچ اجباری، تجاوز، نفرت پراکنی، تبعیض و خشونت، اصلا پدید نمی آمد که حالا، او بتواند "سهم الارث" خود را از آن مطالبه کند. او حتی ابایی ندارد از تکرار ژست‌های جد عظما زیرا به درستی می‌داند که این ملت، خریدار "این همانی" اوست.
این تصاویر، هولناک‌اند زیرا عمق گندابی را که در آن غوطه می‌خوریم نشان می دهد. هیچ ملتی در هیچ کجای تاریخ و جغرافیا، از چنین گندابی به دموکراسی نرسیده و نخواهد رسید. بهتر است کانال را عوض کنید و به دیدن تصویر آیت‌الله و میراث خوارانش در ماه ادامه دهید! حسن خمینی، نهایت آن چیزی است که ما ملت فاقد حافظه تاریخی، ما ملت بدون پرسش، ما ملت بدون نقد، ما ملت بدون حداقل اصول اخلاقی و انسانی، لیاقتش را داریم!
شب خوش!
---
لینک ویدئوی صحبت های خمینی در عذرخواهی بابت اینکه از همان ابتدای انقلاب، به اندازه کافی قلم مطبوعات را نشکسته و حزب های مخالف را قلع و قمع و روسایشان را در میادین شهر اعدام نکرده است:
حسن خمینی، در میان هلهله خبرنگاران، که نماد آگاه‌ترین و مسئول‌ترین افراد یک جامعه هستند، لبخند زنان، وارد میدان سیاست می‌شود. کلان روایت‌های رسانه‌ای، لبخند او را به خوردمان می‌دهند و ما نیز از این "آخوند جذاب و خوش‌تیپ" نمی‌پرسیم درباره فتوای قتل هزاران زندانی سیاسی که در حال کشیدن حکم حبس‌شان بوده‌اند چه فکر می‌کند؟ آیا اصلا فاصله ای نظری و عملی با جد عظمایش، اولین ولی فقیه ایران، که زمانی به نظر میلیونها نفر یک "آخوند با جذبه" می‌آمد، دارد؟! نقدی؟! پرسشی؟!
ما اصلا پرسشی نداریم. هیچوقت نداشته‌ایم و حتما نخواهیم داشت. ما فقط هلهله‌گویان قدرت هستیم. حتی لازم نیست گنجشک را رنگ کنند و به جای قناری به ما بفروشند. خریدار کرکس هم هستیم؛ به شرطی فقط کمی خوش آب و رنگ تر از جنتی باشد!
مهم نیست اگر حسن خمینی هیچگاه، در همه فرصت‌هایی که داشته و تریبون‌هایی که به مدد جد عظمایش (به مثابه جد تاجدارش) به او داده شده، هیچگاه درباره غارت کردن خانه‌های بهاییان، ناپدید کردن و اعدام کردن آنان سخنی نگفته است. هیچگاه از این جملات جد عظما که "اگر ما از اول... به طور انقلابی عمل کرده بودیم و قلم تمام مطبوعات را شکسته بودیم...و روسای ...حزب های فاسد را به سزایشان رسانده بودیم و چوبه های دار را در میدان های بزرگ برپا کرده بودیم مفسدین و فاسدین را درو کرده بودیم این زحمت ها پیش نمی آمد." اعلام برائت نکرده است. او خوب می داند که بدون جد عظمایش، او نهایتا می توانست طلبه‌ای باشد گوشه حوزه علمیه که به مدد بودجه‌های میلیاردی رهبری امرار معاش کند. او بهتر از هر کس می داند که بقای او و همه این دوربین ها که هلهله گویان لبخند او را ثبت می کنند، در گرو بقای میراثی است که از دهه 60 به جا مانده است. او می داند که این میراث بدون زندان، شکنجه، اعدام، ناپدیدکردن، کوچ اجباری، تجاوز، نفرت پراکنی، تبعیض و خشونت، اصلا پدید نمی آمد که حالا، او بتواند "سهم الارث" خود را از آن مطالبه کند. او حتی ابایی ندارد از تکرار ژست‌های جد عظما زیرا به درستی می‌داند که این ملت، خریدار "این همانی" اوست.
این تصاویر، هولناک‌اند زیرا عمق گندابی را که در آن غوطه می‌خوریم نشان می دهد. هیچ ملتی در هیچ کجای تاریخ و جغرافیا، از چنین گندابی به دموکراسی نرسیده و نخواهد رسید. بهتر است کانال را عوض کنید و به دیدن تصویر آیت‌الله و میراث خوارانش در ماه ادامه دهید! حسن خمینی، نهایت آن چیزی است که ما ملت فاقد حافظه تاریخی، ما ملت بدون پرسش، ما ملت بدون نقد، ما ملت بدون حداقل اصول اخلاقی و انسانی، لیاقتش را داریم!
شب خوش!
---
لینک ویدئوی صحبت های خمینی در عذرخواهی بابت اینکه از همان ابتدای انقلاب، به اندازه کافی قلم مطبوعات را نشکسته و حزب های مخالف را قلع و قمع و روسایشان را در میادین شهر اعدام نکرده است:
مطلب مرتبط
درباره پوشاندن قبای ولی فقیه به سید حسن خمینی
http://www.ghandchi.com/922-hassan-khomeini.htm
----------------------
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر