چهارشنبه، مهر ۰۶، ۱۳۹۰

فيروزه خطيبی-انعکاس صدای مایکل جکسون درنخستین جلسه محاکمه پزشک معالج او


انعکاس صدای مایکل جکسون درنخستین جلسه محاکمه پزشک معالج او
فيروزه خطيبی
http://www.voanews.com/persian/news/arts/jackson-9-27-130686508.html

هئیت منصفه دادگاهی در لس آنجلس که دکتر«کنراد موری» پزشک معالج مایکل جکسون به دلیل قتل غیر عمد در آن محاکمه می شود، در نخستین روز جلسه این دادگاه توانستند نواری از صدای آهسته و نیم هوشیار مایکل جکسون را بشنوند که چند هفته پیش از مرگ نابهنگام او در سال ٢٠٠٩ ضبط شده است و نشان می دهد که به این ستاره فقید موسیقی پاپ بیش از حد لازم داروهای قوی خواب آور داده شده است.

دراین نوار، صدای مایکل جکسون با حالتی شبیه به فردی که به دلیل استفاده از داروهای خواب آور نمی تواند کلمات را به آسانی ادا کند می گوید:«من ...می خوام....مردم بگویند هرگز چیزی شبیه آن در زندگیم ندیدم..می خوام بگویند... اون بهترین خواننده دنیاست...»

سلطان پاپ که قرار بود بزرگ ترین و بهترین کنسرت تاریخ موسیقی جهان را اجرا کند، شش هفته پس از ادای این کلمات جان خود را ازدست داد. شنیدن این صدا برای حاضران در دادگاه از جمله هیئت منصفه ١٢ نفری نه تنها شگفت آور بود بلکه یکی از احساس برانگیز ترین دقایق این نخستین جلسه از محاکمات «کنراد موری» به شمار می رفت.

چند دقیقه پیش از اعلام تنفس برای ناهار، دکتر موری که پشت میز دفاع نشسته بود ناگهان شروع به گریه کرد. مادر مایکل جکسون هم که درگوشه دیگری درمیان جمعیت نشسته بود نیز اشک می ریخت.

گروهی از حامیان دکتر کنراد موری درحالی که دایره بزرگی درمحوطه جلوی دادگاه تشکیل داده بودند برای او دعا می خواندند. درهمین محوطه عکس های مایکل جکسون به شکل پرچم و پوسترهای بزرگ دردست هواداران بی شمار او همه جا به چشم می خورد. یکی از شبیه سازهای مایکل جکسون نیز درحالی که تصویری از جسد بی جان «سلطان پاپ » را در دست داشت در راهروهای دادگاه بالا و پائین می رفت.

در داخل دادگاه هیئت منصفه فیلم های کوتاهی از مایکل جکسون را در حال خواندن و رقصیدن تماشا کردند که تنها دو روز پیش از مرگ او فیلمبرداری شده بود. اما این صدای مایکل جکسون بود که همه را تکان داد به صورتی که انگار این خواننده فقید حضور خود را در این جلسه دادخواهی اعلام می کرد. دادستان ها گفتند که دکتر موری به عنوان یک پزشک به شدت غفلت کرده و با تجویز مقادیری بیش از حد لازم از دارویی مرگ آور یا مسکنی به نام «پروپوفل» باعث مرگ مایکل جکسون شده است. کمی بعد با پخش صدای این خواننده در سالن پرجمعیت دادگاه، هیجانی همراه با تاسف و تاثر ایجاد کردند.

دادستان دیوید والگرن به هیئت منصفه گفت که این نوار صدا از «آیفون» دکتر «موری» به دست آمده و نشان می دهد که این پزشک عادت داشته صدای مریض خود (مایکل جکسون) را درحالی که او به شدت تحت تاثیر مواد مخدر و مسکن های خواب آور قوی بوده است را ضبط کند.»

دادستان سپس اظهار داشت که این تنها بخشی از یک نوار کامل است و هیئت منصفه به زودی و به طور مفصل تمامی آن را خواهد شنید و به ویژه آن قسمت از نوار را که در آن مایکل جکسون گفته است می خواهد با درآمد کنسرت بازگشت خود، در چند کنسرت خیریه بزرگ و پولساز شرکت کند:«من این پول را به یک میلیون بچه می دهم..به بیمارستان بچه ها ..بزرگ ترین بیمارستان بچه های جهان..به اسم بیمارستان بچه های مایکل جکسون..»

دادستان در ادامه این سخنان و در حالی که «کاترین» مادر مایکل جکسون با نگاهی اشک آلود به آن گوش فرا داده بود گفت:«دکتر موری می دانست که مایکل در چه شرایطی به سر می برد و با این حال به تجویز داروهای قوی و کشنده خود ادامه داد. می بینیم که کنراد موری در روز دهم ماه مه چه دیده ها و شنیده هایی داشته است و این دیده ها و شنیده ها چه اطلاعاتی و آگاهی هایی به او داده اند اما علیرغم شنیدن این صدا و نوع بیان می بینیم که او دو روز بعد یعنی در روز دوازدهم ماه مه یک سری دارو از جمله «پروپوفل» و «میدازولام» را برای مایکل سفارش می دهد!»
مایکل جکسون روز ٢٥ ماه ژوئن به علت مصرف زیاد داروهای مذکور و نیز مقدار زیادی داروی خواب آور درگذشت.

دادستان در ادامه سخنان کوبنده خودبه هیئت منصفه گفت که دکتر کنراد موری بخاطر این که «دکتر کنسرت» باشد و حقوق ١٥٠ هزار دلار درماه خود را از دست ندهد، به حرفه پزشکی اش خیانت کرده و مسئولیت های حرفه ای خود را نادیده گرفته است:«دکتر کنراد موری نقش یک کارمند فرمانبردار را ایفا می کرده است و نه یک پزشک سوگند خورده و به همین خاطر هم از قضاوت های پزشکی در موارد حساس نسبت به بیمارخودداری می کرده است.»
پس از ادای این کلمات، دادستان والگرن فهرستی از عملیات غیرقانونی که دکتر کنراد موری در رابطه با مراقبت از بیمار خود انجام داده است را برای حاضران قرائت کرد. از جمله استفاده از داروی بیهوشی در خارج از بیمارستان و عدم ایجاد ارتباط فوری با سیستم های مراقبت اورژانس و خبرکردن آمبولانس پس از مشاهده مایکل جکسون در حال مرگ:«مایکل جکسون عملا زندگی خود را به دست کنراد موری سپرده بود. این اشتباهی بود که مایکل درنتیجه آن جان خود را از دست داد.»

در بیانیه آغازین وکلای مدافع،«اد چرنوف» وکیل دکتر موری گفت که شواهد علمی نشان خواهد داد که مایکل جکسون خودش مسئول مرگ خود بوده است. این جکسون بوده است که با دست خود تعداد هشت قرص مسکن «لورازپم» را قورت داده است:«این تعداد قرص کافی است تا شش نفر از شما را به خواب کامل فروببرد ..آنوقت مایکل مقداری هم پروپوفل به خودش تزریق می کند. در این زمان دکتر موری البته در اطاق نبود.»
چرنوف در ادامه این سخنان گفت:«از مخلوط کردن این دواها معجونی به دست آمده بود که حتی یک معجزه پزشکی هم نمی توانست مایکل جکسون را از مرگ حتمی که انتظارش را می کشید نجات بدهد. او به تدریج اما به سرعت مرد و حتی وقت آن را هم پیدا نکرد که چشم هایش را ببندد.»

چرنوف گناه اعتیاد مایکل جکسون به داروها و قرص های مسکن قوی را بر گردن پزشک دیگری به نام «آرنولد کلاین» گذاشت. دکتر جراح پلاستیکی در شهر بورلی هیلز که در طول یک هفته آمپول های هزار میلی گرمی «دمرول» به جکسون تزریق می کرده است. «چرنوف» به هیئت منصفه گفت که ترک اعتیاد به «دمرول» باعث بی خوابی های شدید و آزار دهنده مایکل جکسون شده بود و دکتر «موری» برای رفع این بی خوابی ها برای او«پروپوفل» تجویز می کرده است. وکیل مدافع دکتر موری دادستان را بخاطر به دست دادن تصویر مردی تشنه پول از موکل او به چالش کشید و مدعی شد که دکتر موری به خاطر بخشش های نیکوکارانه و کمک به بیماران بی بضاعت در محله های فقیر نشین «هوستون»شهرت دارد.
«تونی اورتگا» طراح رقص های مایکل جکسون نخستین شاهد دادستان بود که در نخستین جلسه دادگاه رسیدگی به مرگ «سلطان پاپ» به جایگاه مخصوص فراخوانده شد. اورتگا گفت که یک هفته پیش از مرگ جکسون، او به شدت نگران مایکل و شرایط روحی و جسمانی او بود اما دکتر موری به او گفته بود که «لطفا مراقبت از سلامت جسمانی جکسون را بگذار به عهده من.»
«پل گنگاور» تهیه کننده کنسرت های هرگز اجرا نشده مایکل جکسون یکی دیگر از شهود دادگاه بود که گفت به نظر او مایکل «یک نابغه و بی نهایت علاقمند به کارش بود. او از من خواسته بود که دکتر موری را استخدام کنم تا در تور کنسرت های تازه همراهش باشد و یک روز ضمن اشاره به خودش به من گفت:« این بدن من هم مثل یک ماشینی است که باید ازش مراقبت بشه ».. اما وقتی من به سراغ دکتر موری رفتم او از من ٥ میلیون دلار در سال حقوق خواست. من هم همانجا به او گفتم که چنین مبلغی هرگز قابل پرداخت نیست.»


iran#

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

بايگانی وبلاگ