گونه جديدی از مارمولک در ايران کشف شده است
http://www.voanews.com/persian/news/Marmoolak_Iran-2011-09-08-129441298.html
کشف گونه ای جديد از مارمولک که توسط فرهنگ ترکی، يک محقق ساکن ايران صورت گرفته است در ژورنال علمی سالاماندرا انتشار يافته است.
اندازه و برآمدگی های پوستی اين مارمولک آن را از دو دسته ديگر مارمولک های جهان متمايز می کند. اين مارمولک در ايران کشف شده و در مناطق غربی زاگرس در شمال استان لرستان زندگی می کند. آقای ترکی اين مارمولک را با الهام از کسی که استاد خود می خواند، نام گذاری کرده است. نام تين مارمولک کاريناتوجکو استيون اندرسونی* است که از يک آمريکايی الهام گرفته شده است.
استيون اندرسون، استاد بازنشسته ی دانشگاه پاسفيک است و می گويد از اين امر مفتخر و خوشحال است. وی نيم قرن گذشته را صرف تحقيق در مورد جانوران آسيای جنوب شرقی کرده است. آقای اندرسون به خاطر آگاهی در مورد خزندگان ايران، توجه تعداد زيادی از علاقمندان به تاريخ طبيعی ايران را به خود جلب کرده است. از جمله فرهنگ ترکی.
استيون اندرسون و فرهنگ ترکی حدود ۵ سال پيش از طريق اينترنت باهم ملاقات کردند. فرهنگ ترکی که در آن زمان يک دانشجوی فوق ليسانس بود از استيون اندرسون کمک می خواست و آقای اندرسون در ويرايش برخی از مقالات تحقيقی به وی ياری رساند.
استيون اندرسون در سال ۱۹۹۶، پس از ۲۶ سال تدريس در دانشگاه پاسيفيک بازنشسته شد. اما وی در ۱۵ سال اخير به کمک به تحقيقات دانشجويان ايرانی ادامه داده است. بسياری از اين دانشجويان از طريق، فيسبوک با وی تماس می گيرند.
آقای اندرسون می گويد: دانشجويان ايراني به طور مرتب تماس می گيرند. همين امروز دو نفر که می خواهند در مورد مارمولک ها تحقيق کنند با من تماس گرفتند.
آقای اندرسون سه کتاب در مورد خزنده شناسی ايرانی تاليف کرده است. وی می گويد يکی از کتاب هايش به نام «مارمولک های ايران» که در سال ۱۹۹۹ منتشر شد در بيشتر کردن علاقه و توجه محققان ايرانی موثر بوده است.
زمانی که اين کتاب نوشته شد تنها کتاب جامع در مورد يک گروه خاص از حيوانات ايران بود و در مورد وِيژگی های فيزيکی آنها اطلاعات می داد.
علاقه آقای اندرسون به خزندگان ايرانی از ۵۰ سال پيش زمانی که به ايران سفر کرد، آغاز شد. در آن زمان پدرش که يک زمين شناس بود برای يک شرکت نفتی در ايران کار می کرد. آقای اندرسون در ۲۲ سالگی به منظور تحقيق در مورد حيوانات بومی به ايران رفت. اما در آغاز متوجه شد که در مورد حيواناتی که در ايران مشاهده می کرد، تحقيق کافی به عمل نيامده است.
وی بار ديگر در سال ۱۹۷۵ به منظور همکاری با اداره محيط زيست به ايران سفر کرد و با کسانی مانند اسکندر فيروز، مدير اداره محيط زيست آشنا شد.
آقای اندرسون می گويد: درست قبل از انقلاب صحبت هايی شده بود که به عنوان مشاور در اداره محيط زيست کار کنم، اما بعد تمام اين برنامه ها لغو شد.
آقای اندرسون از پس از انقلاب به ايران بازنگشته اما همچنان سعی می کند تا آنجا که می تواند به تاريخ طبيعی ايران کمک کند. وی از شمار رو به رشد ايرانی هايی که به تاريخ طبيعی و حمايت از محيط زيست و حيوانات علاقه نشان می دهند، ابراز خشنودی می کند.
استيون اندرسون می گويد: به خاطر رشد شديد جمعيت، محيط زيست ايران مثل اکثر نقاط جهان در معرض تهديد است. اما حداقل اکنون طبقه متوسط آگاه در ايران وجود دارد که به اهميت حفاظت از محيط زيست آگاه است.
به رغم اختلاف ميان دولت های تهران و واشنگتن، سايت های ارتباط جمعی به واسطی بين مردم دو کشور تبديل شده است. آقای اندرسون در فيس بوک بيش از ۲۰۰ دوست محقق دارد که بسياری از آنها ايرانی هستند. وی می گويد محبوبيتش در ميان ايرانيان احتمالاً همراه است با نظارت سی-آی-اِی، سازمان مرکزی اطلاعات آمريکا.
اين استاد بازنشسته آمريکايی می گويد: شايد اين تاحدی خيال بافی باشد. اما آدم های بدبين و خيالباف هم دشمن دارند.
آقای اندرسون به ويژه از توجهی که زنان ايرانی به تاريخ طبيعی نشان می دهند دلگرم شده است. وی می گويد عکس های متعددی از زنان ايرانی در حال تحقيق در محيط زيست مشاهده کرده است.
استيون اندرسون می گويد: فکر می کنم زنان ايران بيشتر از آنچه که می شنويم از آزادی برخوردارند. اما اين به اين معنا نيست که شرايط زنان در همه جا از جمله ايران نبايد تقويت بشود.
آقای اندرسون گاهی به سفر به ايران می انديشد اما می گويد روند دريافت ويزای تحقيق برای يک محققق مستقل، دشوار و پيچيده است. و از سوی ديگر ويزای توريستی به او اجازه تحقيق نمی دهد.
استيون اندرسون عدم توانايی سفر به ايران را محدويتی در تحقيقات خود توصيف می کند. اما اميدوار است که روزی بهبودی روابط ايران و آمريکا به آگاهی بيشتر در مورد حيوانات ايران و کشف گونه های جديد بيانجامد.
* carinatogecko steven-andersoni
http://www.voanews.com/persian/news/Marmoolak_Iran-2011-09-08-129441298.html
کشف گونه ای جديد از مارمولک که توسط فرهنگ ترکی، يک محقق ساکن ايران صورت گرفته است در ژورنال علمی سالاماندرا انتشار يافته است.
اندازه و برآمدگی های پوستی اين مارمولک آن را از دو دسته ديگر مارمولک های جهان متمايز می کند. اين مارمولک در ايران کشف شده و در مناطق غربی زاگرس در شمال استان لرستان زندگی می کند. آقای ترکی اين مارمولک را با الهام از کسی که استاد خود می خواند، نام گذاری کرده است. نام تين مارمولک کاريناتوجکو استيون اندرسونی* است که از يک آمريکايی الهام گرفته شده است.
استيون اندرسون، استاد بازنشسته ی دانشگاه پاسفيک است و می گويد از اين امر مفتخر و خوشحال است. وی نيم قرن گذشته را صرف تحقيق در مورد جانوران آسيای جنوب شرقی کرده است. آقای اندرسون به خاطر آگاهی در مورد خزندگان ايران، توجه تعداد زيادی از علاقمندان به تاريخ طبيعی ايران را به خود جلب کرده است. از جمله فرهنگ ترکی.
استيون اندرسون و فرهنگ ترکی حدود ۵ سال پيش از طريق اينترنت باهم ملاقات کردند. فرهنگ ترکی که در آن زمان يک دانشجوی فوق ليسانس بود از استيون اندرسون کمک می خواست و آقای اندرسون در ويرايش برخی از مقالات تحقيقی به وی ياری رساند.
استيون اندرسون در سال ۱۹۹۶، پس از ۲۶ سال تدريس در دانشگاه پاسيفيک بازنشسته شد. اما وی در ۱۵ سال اخير به کمک به تحقيقات دانشجويان ايرانی ادامه داده است. بسياری از اين دانشجويان از طريق، فيسبوک با وی تماس می گيرند.
آقای اندرسون می گويد: دانشجويان ايراني به طور مرتب تماس می گيرند. همين امروز دو نفر که می خواهند در مورد مارمولک ها تحقيق کنند با من تماس گرفتند.
آقای اندرسون سه کتاب در مورد خزنده شناسی ايرانی تاليف کرده است. وی می گويد يکی از کتاب هايش به نام «مارمولک های ايران» که در سال ۱۹۹۹ منتشر شد در بيشتر کردن علاقه و توجه محققان ايرانی موثر بوده است.
زمانی که اين کتاب نوشته شد تنها کتاب جامع در مورد يک گروه خاص از حيوانات ايران بود و در مورد وِيژگی های فيزيکی آنها اطلاعات می داد.
علاقه آقای اندرسون به خزندگان ايرانی از ۵۰ سال پيش زمانی که به ايران سفر کرد، آغاز شد. در آن زمان پدرش که يک زمين شناس بود برای يک شرکت نفتی در ايران کار می کرد. آقای اندرسون در ۲۲ سالگی به منظور تحقيق در مورد حيوانات بومی به ايران رفت. اما در آغاز متوجه شد که در مورد حيواناتی که در ايران مشاهده می کرد، تحقيق کافی به عمل نيامده است.
وی بار ديگر در سال ۱۹۷۵ به منظور همکاری با اداره محيط زيست به ايران سفر کرد و با کسانی مانند اسکندر فيروز، مدير اداره محيط زيست آشنا شد.
آقای اندرسون می گويد: درست قبل از انقلاب صحبت هايی شده بود که به عنوان مشاور در اداره محيط زيست کار کنم، اما بعد تمام اين برنامه ها لغو شد.
آقای اندرسون از پس از انقلاب به ايران بازنگشته اما همچنان سعی می کند تا آنجا که می تواند به تاريخ طبيعی ايران کمک کند. وی از شمار رو به رشد ايرانی هايی که به تاريخ طبيعی و حمايت از محيط زيست و حيوانات علاقه نشان می دهند، ابراز خشنودی می کند.
استيون اندرسون می گويد: به خاطر رشد شديد جمعيت، محيط زيست ايران مثل اکثر نقاط جهان در معرض تهديد است. اما حداقل اکنون طبقه متوسط آگاه در ايران وجود دارد که به اهميت حفاظت از محيط زيست آگاه است.
به رغم اختلاف ميان دولت های تهران و واشنگتن، سايت های ارتباط جمعی به واسطی بين مردم دو کشور تبديل شده است. آقای اندرسون در فيس بوک بيش از ۲۰۰ دوست محقق دارد که بسياری از آنها ايرانی هستند. وی می گويد محبوبيتش در ميان ايرانيان احتمالاً همراه است با نظارت سی-آی-اِی، سازمان مرکزی اطلاعات آمريکا.
اين استاد بازنشسته آمريکايی می گويد: شايد اين تاحدی خيال بافی باشد. اما آدم های بدبين و خيالباف هم دشمن دارند.
آقای اندرسون به ويژه از توجهی که زنان ايرانی به تاريخ طبيعی نشان می دهند دلگرم شده است. وی می گويد عکس های متعددی از زنان ايرانی در حال تحقيق در محيط زيست مشاهده کرده است.
استيون اندرسون می گويد: فکر می کنم زنان ايران بيشتر از آنچه که می شنويم از آزادی برخوردارند. اما اين به اين معنا نيست که شرايط زنان در همه جا از جمله ايران نبايد تقويت بشود.
آقای اندرسون گاهی به سفر به ايران می انديشد اما می گويد روند دريافت ويزای تحقيق برای يک محققق مستقل، دشوار و پيچيده است. و از سوی ديگر ويزای توريستی به او اجازه تحقيق نمی دهد.
استيون اندرسون عدم توانايی سفر به ايران را محدويتی در تحقيقات خود توصيف می کند. اما اميدوار است که روزی بهبودی روابط ايران و آمريکا به آگاهی بيشتر در مورد حيوانات ايران و کشف گونه های جديد بيانجامد.
* carinatogecko steven-andersoni
iran#
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر