آغاز کارجشنواره سینمایی «جنایات و مکافات» دراستانبول
دوریان جونز
http://www.voanews.com/persian/news/arts/Istanbul-2011-0-29-130805018.html
این هفته شهر استانبول میزبان یک جشنواره سینمایی بین المللی سنت شکن و غیر مترادف به نام «جنایات و مکافات» بود.
تمرکز این جشنواره سینمایی بر روی کودتاهای نظامی درکشورهای مختلف جهان بوده است. موضوعی که بیش از هرچیز مردم ترکیه با آن آشنایی دارند. چرا که از سال ١٩٦٠ تا امروز، ترکیه ومردم آن شاهد سه کودتا برای تغییر رژیم وقت بوده اند. با وجود آنکه از سال ١٩٨٠ تا کنون دیگرحکومت نظامی در ترکیه بر سرکار نبوده است اما هنوزهم مسئله «کودتا» یک موضوع حساس و «تابو» برای مردم ترک است و هرگز صحبتی در اطراف آن نمی شود.
نخستین سخنران در مراسم گشایش فستیوال «جنایات و مکافات» سخنان خود را با موضوع اثرات دردناک و خاطرات فراموش نشدنی کودتاهای نظامی در تاریخ ترکیه آغاز کرد. کودتاهایی که در اثر آن هزاران نفر زندانی، شکنجه و یا ناپدید شده اند.
در طول چند دهه گذشته دانسته ها و اثرات ناشی از این وقایع سیاسی به صورتی از انظار پنهان نگهداشته شده بود و تا همین چند سال اخیر، ارتش به هیچ عنوان اجازه تجسس و تحقیق در این مورد را به روزنامه نگاران و فیلمسازان مستند نمی داد.
«هولیا سونگو» برگزار کننده فستیوال بین المللی فیلم استانبول می گوید:« به مدت بیست سال آزگار هیچکس نمی توانست کلمه ای راجع به این مسائل صحبت و یا در رابطه با این کودتا ها اثری خلق کند. این یک موضوع کاملا غیرقابل بحث و بررسی بود. راستش باید بگویم که برگزاری چنین فستیوال هایی در ترکیه غیرممکن بود مگر آن که فیلمی هم رسما به خود جریان کودتاها اختصاص داده شود. یعنی ها می خواستند جریان کودتا را نشان بدهند ..همانطور که اتفاق افتاده بود اما حاضر نبودند فیلمی که این کودتا را تجزیه و تحلیل می کند را بپذیرند. ما هم کوشیدیم تا فیلم هایی درباره همه کودتاهای جهان در این فستیوال گردآوری کنیم و به نمایش بگذاریم. از آرژانتین، ونزوئلا و پرو و به این صورت انعکاسی از این کودتا ها را ازدیدگاهی هنری و از پشت دوربین سینما نشان بدهیم.»
جشنواره سینمایی استانبول با فیلمی به نام «١٧ ساعت» کارخود را آغاز کرد. فیلمی درباره وقایع کودتای نظامی عقیمی که در اسپانیا بر علیه دولت دمکراتیک این کشور در سال ١٩٨١ اتفاق افتاد و به مدت هفده ساعت به طول انجامید.
کارگردان «چما د لا پریا» در این فیلم به تماشاگر نشان می دهد که برای پیشبرد اهداف سیاسی در یک کشوردمکراتیک، دولت ها نیاز دارند تا با گذشته خود رویارو شوند.«لاپریا» می گوید:«این فیلم یک تریلر سیاسی است. به شما نشان می دهد که چگونه یک کشور می تواند از این رو به آن رو شود و تغییر پیدا کند. برای مردم یک مملکت خیلی مهم است بدانند که اگر امروز در یک کشور آزاد زندگی می کنند فقط و فقط به این خاطر است که عده ای جنگیده اند و حتی جان خود را از دست داده اند تا این حقوق بشری را به دست بیاورند.
موضوع نبود عدالت های اجتماعی
علاوه برنمایش فیلم، در فستیوال «جنایات و مکافات» استانبول، جلسات سخنرانی، بحث و بررسی و پرسش و پاسخ نیز برگزار می شود. این بخش از برنامه فستیوال توسط دانشگاه استانبول برنامه ریزی شده است و فرصتی است تا در این جشنواره بتوان به موضوع های مهم دیگری از جمله عدالت اجتماعی پرداخت.
صحنه ای از فیلم ونزوئلائی «برادریس» درباره دو بازیگر فوتبال که برای تیمی در محلات فقیر نشین «کاراکاس» بازی می کنند، هرچند یک فیلم کاملا سیاسی محسوب نمی شود اما از طریق استفاده از ورزش توانسته است به خوبی از فشارهایی که مقامات دولتی بر مردم ونزوئلا تحمیل می کنند پرده بردارد.
مارسل راسکویین کارگردان فیلم «برادریس» می گوید:«من اگر بخواهم از کشورم انتقاد کنم حتما مشکل آفرین خواهد بود و کارم را چند برابر سخت تر می کند. چرا که ونزوئلا در حال حاضر در شرایط آشفتگی کامل به سر می برد. ما فیلمساز ها باید مراقب باشیم که فیلم هایمان به صورت علنی تبدیل به یک فیلم انتقادی از شرایط اجتماعی نشود. با این حال فیلم من سرشار از انتقاد از شرایط اجتماعی است اما درعین حال درجایی فرا شرایط انسانی قرارگرفته است.
مشکلات سانسور
«سانگو»، برگزارکننده فستیوال بین المللی فیلم استانبول می گوید مشکل سانسور و خود سانسوری در ترکیه از مسائلی است که فیلمسازان ترک به خوبی از آن آگاهی دارند. با وجود آن که فشارهای نیروهای نظامی در این کشور به مراتب کم تراز پیش شده است اما این مشکلات هنوز وجود دارد:«هنوزمسائلی در این رابطه وجود دارد که باعث می شود فیلمسازان ترک با سانسور مشکلاتی داشته باشند. ما هنوز نتوانسته ایم با مسائلی که در طول سال ها در فیلم ها مورد سانسور قرار گرفته اند کنار بیائیم و آن ها را حداقل برای خودمان به عنوان یک فیلمساز حل و فصل کنیم.»
علیرغم این مسئله، فیلمساز اسپانیایی «لا پریا» معتقد است که همین اندازه که ترکیه میزان یک چنین فستیوالی است آن هم در چنین دوران حساس سیاسی خیلی اهمیت دارد:« برای من این خیلی مهمه که چنین فستیوالی اینجا در ترکیه برگزار میشه. چرا که شکلی که دمکراسی در ترکیه به خود گرفته است می تواند نمونه خوبی برای تمام کشورهای دیگر منطقه به ویژه کشورهای عربی باشد. ترکیه مثل پلی است که بین شرق و غرب قرار گرفته و می تواند راهنمای خوبی برای آینده این جنبش های دمکراتیک باشد.»
فروش کامل بلیت های فیلم های جشنواره سینمایی «جنایات و مکافات» درترکیه نشان دهنده موفقیت کامل این فستیوال است. برگزار کنندگان از هم اکنون به دنبال فیلم هایی برای نمایش در جشنواره سال آینده هستند. فیلم هایی که بتواند مسائل مهم دیگری که در ترکیه اهمیت دارد را به نمایش بگذارد.
دوریان جونز
http://www.voanews.com/persian/news/arts/Istanbul-2011-0-29-130805018.html
این هفته شهر استانبول میزبان یک جشنواره سینمایی بین المللی سنت شکن و غیر مترادف به نام «جنایات و مکافات» بود.
تمرکز این جشنواره سینمایی بر روی کودتاهای نظامی درکشورهای مختلف جهان بوده است. موضوعی که بیش از هرچیز مردم ترکیه با آن آشنایی دارند. چرا که از سال ١٩٦٠ تا امروز، ترکیه ومردم آن شاهد سه کودتا برای تغییر رژیم وقت بوده اند. با وجود آنکه از سال ١٩٨٠ تا کنون دیگرحکومت نظامی در ترکیه بر سرکار نبوده است اما هنوزهم مسئله «کودتا» یک موضوع حساس و «تابو» برای مردم ترک است و هرگز صحبتی در اطراف آن نمی شود.
نخستین سخنران در مراسم گشایش فستیوال «جنایات و مکافات» سخنان خود را با موضوع اثرات دردناک و خاطرات فراموش نشدنی کودتاهای نظامی در تاریخ ترکیه آغاز کرد. کودتاهایی که در اثر آن هزاران نفر زندانی، شکنجه و یا ناپدید شده اند.
در طول چند دهه گذشته دانسته ها و اثرات ناشی از این وقایع سیاسی به صورتی از انظار پنهان نگهداشته شده بود و تا همین چند سال اخیر، ارتش به هیچ عنوان اجازه تجسس و تحقیق در این مورد را به روزنامه نگاران و فیلمسازان مستند نمی داد.
«هولیا سونگو» برگزار کننده فستیوال بین المللی فیلم استانبول می گوید:« به مدت بیست سال آزگار هیچکس نمی توانست کلمه ای راجع به این مسائل صحبت و یا در رابطه با این کودتا ها اثری خلق کند. این یک موضوع کاملا غیرقابل بحث و بررسی بود. راستش باید بگویم که برگزاری چنین فستیوال هایی در ترکیه غیرممکن بود مگر آن که فیلمی هم رسما به خود جریان کودتاها اختصاص داده شود. یعنی ها می خواستند جریان کودتا را نشان بدهند ..همانطور که اتفاق افتاده بود اما حاضر نبودند فیلمی که این کودتا را تجزیه و تحلیل می کند را بپذیرند. ما هم کوشیدیم تا فیلم هایی درباره همه کودتاهای جهان در این فستیوال گردآوری کنیم و به نمایش بگذاریم. از آرژانتین، ونزوئلا و پرو و به این صورت انعکاسی از این کودتا ها را ازدیدگاهی هنری و از پشت دوربین سینما نشان بدهیم.»
جشنواره سینمایی استانبول با فیلمی به نام «١٧ ساعت» کارخود را آغاز کرد. فیلمی درباره وقایع کودتای نظامی عقیمی که در اسپانیا بر علیه دولت دمکراتیک این کشور در سال ١٩٨١ اتفاق افتاد و به مدت هفده ساعت به طول انجامید.
کارگردان «چما د لا پریا» در این فیلم به تماشاگر نشان می دهد که برای پیشبرد اهداف سیاسی در یک کشوردمکراتیک، دولت ها نیاز دارند تا با گذشته خود رویارو شوند.«لاپریا» می گوید:«این فیلم یک تریلر سیاسی است. به شما نشان می دهد که چگونه یک کشور می تواند از این رو به آن رو شود و تغییر پیدا کند. برای مردم یک مملکت خیلی مهم است بدانند که اگر امروز در یک کشور آزاد زندگی می کنند فقط و فقط به این خاطر است که عده ای جنگیده اند و حتی جان خود را از دست داده اند تا این حقوق بشری را به دست بیاورند.
موضوع نبود عدالت های اجتماعی
علاوه برنمایش فیلم، در فستیوال «جنایات و مکافات» استانبول، جلسات سخنرانی، بحث و بررسی و پرسش و پاسخ نیز برگزار می شود. این بخش از برنامه فستیوال توسط دانشگاه استانبول برنامه ریزی شده است و فرصتی است تا در این جشنواره بتوان به موضوع های مهم دیگری از جمله عدالت اجتماعی پرداخت.
صحنه ای از فیلم ونزوئلائی «برادریس» درباره دو بازیگر فوتبال که برای تیمی در محلات فقیر نشین «کاراکاس» بازی می کنند، هرچند یک فیلم کاملا سیاسی محسوب نمی شود اما از طریق استفاده از ورزش توانسته است به خوبی از فشارهایی که مقامات دولتی بر مردم ونزوئلا تحمیل می کنند پرده بردارد.
مارسل راسکویین کارگردان فیلم «برادریس» می گوید:«من اگر بخواهم از کشورم انتقاد کنم حتما مشکل آفرین خواهد بود و کارم را چند برابر سخت تر می کند. چرا که ونزوئلا در حال حاضر در شرایط آشفتگی کامل به سر می برد. ما فیلمساز ها باید مراقب باشیم که فیلم هایمان به صورت علنی تبدیل به یک فیلم انتقادی از شرایط اجتماعی نشود. با این حال فیلم من سرشار از انتقاد از شرایط اجتماعی است اما درعین حال درجایی فرا شرایط انسانی قرارگرفته است.
مشکلات سانسور
«سانگو»، برگزارکننده فستیوال بین المللی فیلم استانبول می گوید مشکل سانسور و خود سانسوری در ترکیه از مسائلی است که فیلمسازان ترک به خوبی از آن آگاهی دارند. با وجود آن که فشارهای نیروهای نظامی در این کشور به مراتب کم تراز پیش شده است اما این مشکلات هنوز وجود دارد:«هنوزمسائلی در این رابطه وجود دارد که باعث می شود فیلمسازان ترک با سانسور مشکلاتی داشته باشند. ما هنوز نتوانسته ایم با مسائلی که در طول سال ها در فیلم ها مورد سانسور قرار گرفته اند کنار بیائیم و آن ها را حداقل برای خودمان به عنوان یک فیلمساز حل و فصل کنیم.»
علیرغم این مسئله، فیلمساز اسپانیایی «لا پریا» معتقد است که همین اندازه که ترکیه میزان یک چنین فستیوالی است آن هم در چنین دوران حساس سیاسی خیلی اهمیت دارد:« برای من این خیلی مهمه که چنین فستیوالی اینجا در ترکیه برگزار میشه. چرا که شکلی که دمکراسی در ترکیه به خود گرفته است می تواند نمونه خوبی برای تمام کشورهای دیگر منطقه به ویژه کشورهای عربی باشد. ترکیه مثل پلی است که بین شرق و غرب قرار گرفته و می تواند راهنمای خوبی برای آینده این جنبش های دمکراتیک باشد.»
فروش کامل بلیت های فیلم های جشنواره سینمایی «جنایات و مکافات» درترکیه نشان دهنده موفقیت کامل این فستیوال است. برگزار کنندگان از هم اکنون به دنبال فیلم هایی برای نمایش در جشنواره سال آینده هستند. فیلم هایی که بتواند مسائل مهم دیگری که در ترکیه اهمیت دارد را به نمایش بگذارد.
iran#
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر