هالیوود یک بار دیگر به سراغ موضوع جنگ های داخلی آمریکا می رود
فیروزه خطیبی
http://www.voanews.com/persian/news/arts/CivilwarHollywood-2011-4-14-119858619.html
با فرارسیدن صدو پنجاهمین سالگرد جنگ های داخلی آمریکا، فیلمسازان برجسته ای چون رابرت ردفورد، کارتون کیوز و دیگران در پروژه های سینمایی و تلویزیونی خود، گوشه های تاریک تر این وقایع مهم تاریخ آمریکا را بررسی می کنند.
هنگامی که تفنگداران کارولینای جنوبی در١٥٠ سال پیش در «فورت سامتر» برروی گروه کوچکی از سربازان دولت مرکزی آتش گشودند، جنگ های داخلی آمریکا عملا آغاز شد. امروز هالیوود می کوشد تا یک بار دیگر صحنه هایی از این جنگ های خونین را بر روی پرده سینما به شکل تازه ای منعکس کند. دراین راه برخی از فیلمسازان سرشناس از جمله استیون اسپیلبرگ، ریدلی اسکات و رابرت ردفورد دست به ساختن فیلم های داستانی ، مستند و سریال های تلویزیونی زده اند.
آنچه مسلم است، جنگ میان شمال و جنوب درباره مسائلی چون قوانین ایالتی و برده داری در طول سال ها چشمه جوشان و بی پایانی برای فیلمنامه نویسان بوده است. اما این سری فیلم های تازه در زمانی بر روی پرده سینما می آیند که پژوهشگران دوران پس از جنگ ویتنام در آمریکا شیوه های قدیمی بررسی های تاریخی در رابطه با جنگ های داخلی آمریکا را متحول ساخته اند و امروزه نگاه ژرف تر و در نتیجه تاریک تری به این جنگ ها و دلایل اصلی آن شده است که به مراتب از کتاب های تاریخ دبیرستانی که در مدارس تدریس می شود بس فراتر می رود.
کن برنز، مستند سازی که سری فیلم های برجسته او درباره جنگ های داخلی آمریکا در دهه نود میلادی و یک بار دیگر هفته گذشته در شبکه تلویزیون عمومی آمریکا به نمایش گذاشته شد می گوید:«جنگ های داخلی یکی از مهم ترین وقایع تاریخ آمریکا به شمار می رود که تمام رویدادهای پیش از این منازعه مستقیما به آن مربوط می شود و تمام وقایع و رویدادهایی که پس از آن اتفاق افتاده است نیز از پیامدهای همین جنگ های داخلی به شمار می رود.»
بسیاری از پژوهش ها و یافته های تازه در ارتباط با جنگ های داخلی آمریکا هنوز در دست تحقیق، تغییر و تحول و بازنویسی است و به همین جهت هر آنچه از این پس برروی پرده سینما ها خواهیم دید با ترجمان های گذشته هالیوودی از این جنگ و حوادث جنبی آن تفاوت های فاحشی خواهد داشت.
البته هنوز دقیقا مشخص نیست که این نگاه تازه هالیوودی چگونه با موضوعات مهمی چون تبعیضات نژادی در دوران جنگ های داخلی برخورد خواهد کرد. مسئله ای که تاریخ نویسان ده ها سال است که برسر اهمیت نقش آن در این جنگ ها با هم منازعه دارند و موضوعی که هالیوود از آن بارها به به صورت محوری استفاده کرده و آن را دلیل اصلی آغاز جنگ های داخلی آمریکا وانمود داده است.
دیوید بلایت، استاد تاریخ شناسی دانشگاه «ییل» که هم اکنون در کتابخانه «هانتینگتون» در شهر پاسادینا به تحقیق اشتغال دارد می گوید:«تاریخی که هالیوود درفیلم های مربوط به جنگ های داخلی آمریکا نشان می دهد به صورت تاسف آور وافتضاح آمیزی اشتباه است.»
بلایت که کتاب او به نام «نژاد و بهم پیوستگی: جنگ های داخلی در حافظه آمریکا» در سال ٢٠٠١ بسیاری از افسانه های دوران بازسازی پس از جنگ را برملا ساخت می گوید:«یکی از مشکلات اساسی و کلیدی دراین رابطه همان اسطوره های غیرواقعی «نهضت گمشده» است. جنبشی که نویسندگان قرن نوزدهم و اوائل قرن بیستم جنوبی آن را با نوشته های خود پیش انداخته اند و هم پیمان هایی آزاده، اصیل و نجیب را در یک جامعه مدنی ایده آل و نمونه تصویر کرده اند که بر اثر نابرابری های موجود مغلوب و درهم شکسته شده است. دربرخی از این موارد تماشاگر تصاویری از کشتزارها و مزارعی را در ذهن خود می پروراند که برده ها در آن با رضایت کامل به شیرین زبانی و خوشمزگی اشتغال دارند!»
بلایت می گوید:«مثلا فیلم بربادرفته را درنظر بگیرید که چگونه همین مسئله را به صورتی نشان می دهد که شما هیچگونه دلواپسی پیدا نمی کنید و هرگز به این فکر نمی افتید که بروید و ریشه های این روابط میان برده ها و صاحبانشان را پیدا کنید!»
در بیست یا سی سال گذشته، پژوهشگرانی که در آمریکای امروز شاهد تجربه ای به نام جنگ ویتنام بوده اند یک بار دیگر از فاصله ای کمی دورتر نگاهی به داخل جنگ های داخلی این کشور انداخته اند و به آن از یک دیدگاه تازه نگاه کرده اند:«وقتی که نسل ویتنام شروع به پژوهش و تحقیقات روی مسائل مربوط به جنگ های داخلی آمریکا کرد، ناگهان یک داستان تاریک تر به دست آمد و مسئله مرگ، زندان و تجربه های تلخ سربازان معمولی آن دوران مورد سئوال قرار گرفت.»
در ماه های آینده شبکه های تلویزیونی مختلف از جمله «هیستوری» History فیلم «نبرد گتیزبورگ» را به نمایش خواهند گذاشت. مستند دوساعته ای که با جلوه های ویژه توسط دو برادر فیلمساز، ریدلی و تونی اسکات بازسازی شده است و چشم انداز گسترده ای از این نبرد که در جولای ١٨٦٣ اتفاق افتاد را به نمایش می گذارد.
روز جمعه پانزدهم آوریل فیلم تازه رابرت ردفورد، کارگردان حقیقت جوی هالیوود به نام «توطئه گر» Conspirator برروی پرده سینما خواهد آمد. در این فیلم «رابین رایت» در نقش «مری استوارت»، زن صاحبخانه ای را بازی می کند که در سال ١٩٦٥ متهم به همکاری با «جان ویلکز بوث»، قاتل آبراهام لینکن شد. استیون اسپیلبرگ نیز قرار است تا در پائیز امسال فیلم تازه خود به نام «لینکلن» با شرکت «دنیل دی لوئیز» و «سالی فیلد» را کلید بزند.
فیلم های خانوادگی و درام دیگری نیز از هم اکنون در شبکه های تلویزیونی آمریکا به نمایش درآمده است ازجمله درام «نقطه وحشت» درباره جنگ خانمان براندازی که بیش از ٦٢٠ هزار کشته به جای گذاشت و سریال تلویزیونی «گمشده» Lost ساخته کارلتون کیوزکه تماشاگران را با وقایع جنبی این جنگ های خانمانسوز آشنا می سازد.
کیوز می گوید:«این جنگی است که در خاک آمریکا اتفاق افتاده است..من بارها با کسانی روبرو شده ام که به من گفته اند کتاب خاطرات پدرشان درباره جنگ های داخلی را هنوز در صندوق خانه های خود نگهداری می کنند، کسانی که عکس های خانوادگی از سربازانی که در این جنگ ها جنگیده اند را به من نشان داده اند».
این که خانواده ها و جوامع مختلف آمریکایی چه عکس العمل هایی در رابطه با این برداشت های تازه از جنگ های داخلی نشان می دهند هنوز مشخص نیست.
سریال کوتاه «جنگ های داخلی» ساخته «برنز» به خاطر به نمایش گذاشتن نامه ها، عکس ها و اسناد و مدارک دیگری از آن دوران به شدت مورد توجه قرار گرفت به خصوص در رابطه با مسئله برده داری و مسائل نژادی مربوط به آن دوران. شاید به این دلیل که بسیاری دیگر از مواردی که در این سریال مطرح شده در فیلم های دیگر از قلم افتاده بود. اما نمایش دراماتیک این بخش از تاریخ آمریکا هرگز کار آسانی نبوده است. فیلم هایی چون «بربادرفته»، فیلم صامت «تولد یک ملت» و فیلم دیگری از دهه چهل به نام «راه سانتا فه» با شرکت رونالد ریگان به شدت مدارک تاریخی موجود را تحریف کرده اند و بسیاری از تماشاگران میلیونی آن ها، این تصاویر غلط را به عنوان واقعیت هایی در رابطه با جنگ های داخلی آمریکا قبول کرده اند.
درسال ١٩٨٩ فیلم سینمایی به نام «شکوه» Glory درباره یک گروه سرباز سیاهپوست که برای نیروهای فدرال در جنگ داخلی آمریکا می جنگیدند مسائل را به شکل تازه ای مطرح ساخت. مسائلی درباره این دوران تاریخی که بسیاری از مردم آمریکا از وجود آن بی خبر بودند یا شاید به صورتی به آن به شکل دیگری نگاه می کردند.
به نظر می رسد که فیلم سازی درباره وقایع جنگ های داخلی آمریکا پا به مرحله تازه ای گذاشته است و تماشاگران نیز از همیشه بیشتر مشتاق اند تا آثار تازه این فیلمسازان را چه به صورت مستند یا دراماتیک تماشا کنند. در این میان تاریخ شناسان معتقدند این مسئله مثبتی است به شرطی که این فیلمسازان اجازه ندهند حقایق کاملا پوشانده شود. برنز می گوید:«یادمان باشد که ویلیام شکسپیر هم آزادنه از روی وقایع مهم تاریخی برداشت کرد اما توانست برخی از برجسته ترین آثار ادبی جهان را خلق کند.»
iran#
فیروزه خطیبی
http://www.voanews.com/persian/news/arts/CivilwarHollywood-2011-4-14-119858619.html
با فرارسیدن صدو پنجاهمین سالگرد جنگ های داخلی آمریکا، فیلمسازان برجسته ای چون رابرت ردفورد، کارتون کیوز و دیگران در پروژه های سینمایی و تلویزیونی خود، گوشه های تاریک تر این وقایع مهم تاریخ آمریکا را بررسی می کنند.
هنگامی که تفنگداران کارولینای جنوبی در١٥٠ سال پیش در «فورت سامتر» برروی گروه کوچکی از سربازان دولت مرکزی آتش گشودند، جنگ های داخلی آمریکا عملا آغاز شد. امروز هالیوود می کوشد تا یک بار دیگر صحنه هایی از این جنگ های خونین را بر روی پرده سینما به شکل تازه ای منعکس کند. دراین راه برخی از فیلمسازان سرشناس از جمله استیون اسپیلبرگ، ریدلی اسکات و رابرت ردفورد دست به ساختن فیلم های داستانی ، مستند و سریال های تلویزیونی زده اند.
آنچه مسلم است، جنگ میان شمال و جنوب درباره مسائلی چون قوانین ایالتی و برده داری در طول سال ها چشمه جوشان و بی پایانی برای فیلمنامه نویسان بوده است. اما این سری فیلم های تازه در زمانی بر روی پرده سینما می آیند که پژوهشگران دوران پس از جنگ ویتنام در آمریکا شیوه های قدیمی بررسی های تاریخی در رابطه با جنگ های داخلی آمریکا را متحول ساخته اند و امروزه نگاه ژرف تر و در نتیجه تاریک تری به این جنگ ها و دلایل اصلی آن شده است که به مراتب از کتاب های تاریخ دبیرستانی که در مدارس تدریس می شود بس فراتر می رود.
کن برنز، مستند سازی که سری فیلم های برجسته او درباره جنگ های داخلی آمریکا در دهه نود میلادی و یک بار دیگر هفته گذشته در شبکه تلویزیون عمومی آمریکا به نمایش گذاشته شد می گوید:«جنگ های داخلی یکی از مهم ترین وقایع تاریخ آمریکا به شمار می رود که تمام رویدادهای پیش از این منازعه مستقیما به آن مربوط می شود و تمام وقایع و رویدادهایی که پس از آن اتفاق افتاده است نیز از پیامدهای همین جنگ های داخلی به شمار می رود.»
بسیاری از پژوهش ها و یافته های تازه در ارتباط با جنگ های داخلی آمریکا هنوز در دست تحقیق، تغییر و تحول و بازنویسی است و به همین جهت هر آنچه از این پس برروی پرده سینما ها خواهیم دید با ترجمان های گذشته هالیوودی از این جنگ و حوادث جنبی آن تفاوت های فاحشی خواهد داشت.
البته هنوز دقیقا مشخص نیست که این نگاه تازه هالیوودی چگونه با موضوعات مهمی چون تبعیضات نژادی در دوران جنگ های داخلی برخورد خواهد کرد. مسئله ای که تاریخ نویسان ده ها سال است که برسر اهمیت نقش آن در این جنگ ها با هم منازعه دارند و موضوعی که هالیوود از آن بارها به به صورت محوری استفاده کرده و آن را دلیل اصلی آغاز جنگ های داخلی آمریکا وانمود داده است.
دیوید بلایت، استاد تاریخ شناسی دانشگاه «ییل» که هم اکنون در کتابخانه «هانتینگتون» در شهر پاسادینا به تحقیق اشتغال دارد می گوید:«تاریخی که هالیوود درفیلم های مربوط به جنگ های داخلی آمریکا نشان می دهد به صورت تاسف آور وافتضاح آمیزی اشتباه است.»
بلایت که کتاب او به نام «نژاد و بهم پیوستگی: جنگ های داخلی در حافظه آمریکا» در سال ٢٠٠١ بسیاری از افسانه های دوران بازسازی پس از جنگ را برملا ساخت می گوید:«یکی از مشکلات اساسی و کلیدی دراین رابطه همان اسطوره های غیرواقعی «نهضت گمشده» است. جنبشی که نویسندگان قرن نوزدهم و اوائل قرن بیستم جنوبی آن را با نوشته های خود پیش انداخته اند و هم پیمان هایی آزاده، اصیل و نجیب را در یک جامعه مدنی ایده آل و نمونه تصویر کرده اند که بر اثر نابرابری های موجود مغلوب و درهم شکسته شده است. دربرخی از این موارد تماشاگر تصاویری از کشتزارها و مزارعی را در ذهن خود می پروراند که برده ها در آن با رضایت کامل به شیرین زبانی و خوشمزگی اشتغال دارند!»
بلایت می گوید:«مثلا فیلم بربادرفته را درنظر بگیرید که چگونه همین مسئله را به صورتی نشان می دهد که شما هیچگونه دلواپسی پیدا نمی کنید و هرگز به این فکر نمی افتید که بروید و ریشه های این روابط میان برده ها و صاحبانشان را پیدا کنید!»
در بیست یا سی سال گذشته، پژوهشگرانی که در آمریکای امروز شاهد تجربه ای به نام جنگ ویتنام بوده اند یک بار دیگر از فاصله ای کمی دورتر نگاهی به داخل جنگ های داخلی این کشور انداخته اند و به آن از یک دیدگاه تازه نگاه کرده اند:«وقتی که نسل ویتنام شروع به پژوهش و تحقیقات روی مسائل مربوط به جنگ های داخلی آمریکا کرد، ناگهان یک داستان تاریک تر به دست آمد و مسئله مرگ، زندان و تجربه های تلخ سربازان معمولی آن دوران مورد سئوال قرار گرفت.»
در ماه های آینده شبکه های تلویزیونی مختلف از جمله «هیستوری» History فیلم «نبرد گتیزبورگ» را به نمایش خواهند گذاشت. مستند دوساعته ای که با جلوه های ویژه توسط دو برادر فیلمساز، ریدلی و تونی اسکات بازسازی شده است و چشم انداز گسترده ای از این نبرد که در جولای ١٨٦٣ اتفاق افتاد را به نمایش می گذارد.
روز جمعه پانزدهم آوریل فیلم تازه رابرت ردفورد، کارگردان حقیقت جوی هالیوود به نام «توطئه گر» Conspirator برروی پرده سینما خواهد آمد. در این فیلم «رابین رایت» در نقش «مری استوارت»، زن صاحبخانه ای را بازی می کند که در سال ١٩٦٥ متهم به همکاری با «جان ویلکز بوث»، قاتل آبراهام لینکن شد. استیون اسپیلبرگ نیز قرار است تا در پائیز امسال فیلم تازه خود به نام «لینکلن» با شرکت «دنیل دی لوئیز» و «سالی فیلد» را کلید بزند.
فیلم های خانوادگی و درام دیگری نیز از هم اکنون در شبکه های تلویزیونی آمریکا به نمایش درآمده است ازجمله درام «نقطه وحشت» درباره جنگ خانمان براندازی که بیش از ٦٢٠ هزار کشته به جای گذاشت و سریال تلویزیونی «گمشده» Lost ساخته کارلتون کیوزکه تماشاگران را با وقایع جنبی این جنگ های خانمانسوز آشنا می سازد.
کیوز می گوید:«این جنگی است که در خاک آمریکا اتفاق افتاده است..من بارها با کسانی روبرو شده ام که به من گفته اند کتاب خاطرات پدرشان درباره جنگ های داخلی را هنوز در صندوق خانه های خود نگهداری می کنند، کسانی که عکس های خانوادگی از سربازانی که در این جنگ ها جنگیده اند را به من نشان داده اند».
این که خانواده ها و جوامع مختلف آمریکایی چه عکس العمل هایی در رابطه با این برداشت های تازه از جنگ های داخلی نشان می دهند هنوز مشخص نیست.
سریال کوتاه «جنگ های داخلی» ساخته «برنز» به خاطر به نمایش گذاشتن نامه ها، عکس ها و اسناد و مدارک دیگری از آن دوران به شدت مورد توجه قرار گرفت به خصوص در رابطه با مسئله برده داری و مسائل نژادی مربوط به آن دوران. شاید به این دلیل که بسیاری دیگر از مواردی که در این سریال مطرح شده در فیلم های دیگر از قلم افتاده بود. اما نمایش دراماتیک این بخش از تاریخ آمریکا هرگز کار آسانی نبوده است. فیلم هایی چون «بربادرفته»، فیلم صامت «تولد یک ملت» و فیلم دیگری از دهه چهل به نام «راه سانتا فه» با شرکت رونالد ریگان به شدت مدارک تاریخی موجود را تحریف کرده اند و بسیاری از تماشاگران میلیونی آن ها، این تصاویر غلط را به عنوان واقعیت هایی در رابطه با جنگ های داخلی آمریکا قبول کرده اند.
درسال ١٩٨٩ فیلم سینمایی به نام «شکوه» Glory درباره یک گروه سرباز سیاهپوست که برای نیروهای فدرال در جنگ داخلی آمریکا می جنگیدند مسائل را به شکل تازه ای مطرح ساخت. مسائلی درباره این دوران تاریخی که بسیاری از مردم آمریکا از وجود آن بی خبر بودند یا شاید به صورتی به آن به شکل دیگری نگاه می کردند.
به نظر می رسد که فیلم سازی درباره وقایع جنگ های داخلی آمریکا پا به مرحله تازه ای گذاشته است و تماشاگران نیز از همیشه بیشتر مشتاق اند تا آثار تازه این فیلمسازان را چه به صورت مستند یا دراماتیک تماشا کنند. در این میان تاریخ شناسان معتقدند این مسئله مثبتی است به شرطی که این فیلمسازان اجازه ندهند حقایق کاملا پوشانده شود. برنز می گوید:«یادمان باشد که ویلیام شکسپیر هم آزادنه از روی وقایع مهم تاریخی برداشت کرد اما توانست برخی از برجسته ترین آثار ادبی جهان را خلق کند.»
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر