تورهای صوتی موزه ها با وسائل جديد ديجيتال متحول می شوند
سوزان لوگ
http://www.voanews.com/persian/news/Museum_VoiceTours-2011-04-25-120588879.html
برای نسل جوان که امروزه بیشتر وقت خود را صرف تلفن و اینترنت می کنند، رفتن به یک موزه ی هنری و تأمل کردن بر روی نقاشی ها و آثار هنری دیگر، جذابیتی ندارد. به همین خاطر اکثر موزه ها به دنبال شیوه هایی می گردند تا دیدار از موزه را به یک تجربه ی چند رسانه ای تبدیل کنند تا مورد علاقه ی همه باشد.
بنیاد هنرهای آمریکایی «لوسی*» موزه ای معمولی نیست، اين موزه بخشی از مجموعه موزه های اسمیت سونیین است که ۳۳۰۰ اثر هنری را در خود جای داده است، بدون اینکه در کنار یا زیر آنها اطلاعاتی در مورد اثر داد ه شده باشد.
جرجينا گودلندر که مسؤلیت راهنمايی بازدیدکنندگان را بر عهده دارد، می گويد: «تمام اطلاعات مربوط به آثار هنری دیجیتال و بر روی کامپیوتر هستند. دیدارکنندگان می توانند به اطلاعات مربوط به آثار هنری از طریق ۱۰ کامپیوتری که در سرتاسر این موزه قرار دارند دسترسی داشته باشند.»
جرجينا ادامه می دهد که «ما صدها ویديو، فایل های صوتی، و عکس های متعدد داریم. تنها ضعف این سیستم این است که برای دسترسی به این اطلاعات باید از اثر هنری دور بشوید و بروید داخل یکی از کیوسک های اطلاعات. اینها کنار هم قرار نگرفته اند. راه حل، یک تور صوتی بود.»
موزه اطلاعات مربوط به ۲۰۰ نمونه از این آثار را بر روی موبایل و دستگاه های دیگری که در اختیار دیدارکنندگان قرار می گیرد، ضبط کرده است.
جرجينا می گويد: «بازديد کنندگان می توانند این دستگاه ها را همراه خود و به کنار هر اثر هنری ببرند تا اطلاعات مربوط به اثر را از طریق آنها گوش کنند.»
در موزه ی ملی هنر، دیدارکنندگان از طریق این دستگاه ها، به راهنمای موزه که درباره آثار داوینچی صحبت می کند گوش می دهند.
تورهای صوتی از دهه ۱۹۶۰ بخشی از موزه ملی هنر بوده اند. اما فناوری های دیجیتال استقلال بیشتری به دیدارکنندگان می دهند. آنها می توانند با یک دستگاه «ام پی پليير**» و با تایپ کردن کد مربوط، درباره اثر هنری دلخواه، اطلاعات کسب کنند.
لين راسل، ريیس بخش آموزشی موزه، می گويد: «ما این اطلاعات را به انگلیسی و ۵ زبان دیگر ارائه می کنیم. و اخیرا هم تور صوتی جدیدی راه انداختیم که خیلی محبوب شده است.»
یک تور صوتی مخصوص کودکان نيز وجود دارد که ۵۰ نمونه از آثار را توضیح می دهد، مانند «پیکره کلنل شاو،، اثر آگوستوس گوادن، هنرمند آمریکایی اواخر قرن نوزدهم.
بازديد کننده ای که پسر يازده ساله خود را موزه آورده است می گويد: «اینها کلی اطلاعات به ما می دهند و این باعث می شود عمیق تر درباره يک اثر تأمل کنیم. خیلی مهم است که این همه اطلاعات را به نوجوانان ارائه می دهند. بچه ها به این چیزها توجه زیادی می کنند، با اینکه ممکن است حواسشان زود پرت بشود.»
تورهای صوتی بسیار محبوب شده اند، اما به شرط اینکه بتوانید یکی از این دستگاه ها را از موزه قرض کنید.
امواج این دستگاه ها در همه جای ساختمان به خوبی آنتن نمی دهند. تا وقتی که ما این مشکل را حل کنیم، استفاده از دستگاه های شخصی مثل موبایل و غیره، شاید برای دیدارکنندگان در این ساختمان خیلی بکار نیاد.
ريیس بخش آموزشی موزه، می گويد: «داخل موزه ملی سرخپوست ها، از دیدارکنندگان دعوت می شود تا در موارد خاصی از موبایل هایشان استفاده کنند. سمبل هایی که در کنار آثار هنری قرار دارند بیانگر اطلاعات اضافی است که می توان به آنها دسترسی پیدا کرد.»
او گرافیکی را نشان می دهد که یک برچسب هوشمند است. با استفاده از تلفن هوشمند*** و دوربین و یک اپليکيشن ویژه، دیدارکنندگان این برچسب را اسکن می کنند تا به اطلاعات بیشتری در سایت موزه دسترسی پیدا کنند.
البته هنوز بسیاری هستند که می خواهند خودشان به آثار هنری نگاه و بر روی آن تأمل کنند. اما موزه ها نیز بطور روزافزون در حال توسعه گزینه هایی چون برچسب های هوشمند هستند تا اطلاعات بیشتری در اختیار علاقمندان قرار دهند.
*LUCE
**MP3 PLAYER
***SMARTPHONE
iran#
سوزان لوگ
http://www.voanews.com/persian/news/Museum_VoiceTours-2011-04-25-120588879.html
برای نسل جوان که امروزه بیشتر وقت خود را صرف تلفن و اینترنت می کنند، رفتن به یک موزه ی هنری و تأمل کردن بر روی نقاشی ها و آثار هنری دیگر، جذابیتی ندارد. به همین خاطر اکثر موزه ها به دنبال شیوه هایی می گردند تا دیدار از موزه را به یک تجربه ی چند رسانه ای تبدیل کنند تا مورد علاقه ی همه باشد.
بنیاد هنرهای آمریکایی «لوسی*» موزه ای معمولی نیست، اين موزه بخشی از مجموعه موزه های اسمیت سونیین است که ۳۳۰۰ اثر هنری را در خود جای داده است، بدون اینکه در کنار یا زیر آنها اطلاعاتی در مورد اثر داد ه شده باشد.
جرجينا گودلندر که مسؤلیت راهنمايی بازدیدکنندگان را بر عهده دارد، می گويد: «تمام اطلاعات مربوط به آثار هنری دیجیتال و بر روی کامپیوتر هستند. دیدارکنندگان می توانند به اطلاعات مربوط به آثار هنری از طریق ۱۰ کامپیوتری که در سرتاسر این موزه قرار دارند دسترسی داشته باشند.»
جرجينا ادامه می دهد که «ما صدها ویديو، فایل های صوتی، و عکس های متعدد داریم. تنها ضعف این سیستم این است که برای دسترسی به این اطلاعات باید از اثر هنری دور بشوید و بروید داخل یکی از کیوسک های اطلاعات. اینها کنار هم قرار نگرفته اند. راه حل، یک تور صوتی بود.»
موزه اطلاعات مربوط به ۲۰۰ نمونه از این آثار را بر روی موبایل و دستگاه های دیگری که در اختیار دیدارکنندگان قرار می گیرد، ضبط کرده است.
جرجينا می گويد: «بازديد کنندگان می توانند این دستگاه ها را همراه خود و به کنار هر اثر هنری ببرند تا اطلاعات مربوط به اثر را از طریق آنها گوش کنند.»
در موزه ی ملی هنر، دیدارکنندگان از طریق این دستگاه ها، به راهنمای موزه که درباره آثار داوینچی صحبت می کند گوش می دهند.
تورهای صوتی از دهه ۱۹۶۰ بخشی از موزه ملی هنر بوده اند. اما فناوری های دیجیتال استقلال بیشتری به دیدارکنندگان می دهند. آنها می توانند با یک دستگاه «ام پی پليير**» و با تایپ کردن کد مربوط، درباره اثر هنری دلخواه، اطلاعات کسب کنند.
لين راسل، ريیس بخش آموزشی موزه، می گويد: «ما این اطلاعات را به انگلیسی و ۵ زبان دیگر ارائه می کنیم. و اخیرا هم تور صوتی جدیدی راه انداختیم که خیلی محبوب شده است.»
یک تور صوتی مخصوص کودکان نيز وجود دارد که ۵۰ نمونه از آثار را توضیح می دهد، مانند «پیکره کلنل شاو،، اثر آگوستوس گوادن، هنرمند آمریکایی اواخر قرن نوزدهم.
بازديد کننده ای که پسر يازده ساله خود را موزه آورده است می گويد: «اینها کلی اطلاعات به ما می دهند و این باعث می شود عمیق تر درباره يک اثر تأمل کنیم. خیلی مهم است که این همه اطلاعات را به نوجوانان ارائه می دهند. بچه ها به این چیزها توجه زیادی می کنند، با اینکه ممکن است حواسشان زود پرت بشود.»
تورهای صوتی بسیار محبوب شده اند، اما به شرط اینکه بتوانید یکی از این دستگاه ها را از موزه قرض کنید.
امواج این دستگاه ها در همه جای ساختمان به خوبی آنتن نمی دهند. تا وقتی که ما این مشکل را حل کنیم، استفاده از دستگاه های شخصی مثل موبایل و غیره، شاید برای دیدارکنندگان در این ساختمان خیلی بکار نیاد.
ريیس بخش آموزشی موزه، می گويد: «داخل موزه ملی سرخپوست ها، از دیدارکنندگان دعوت می شود تا در موارد خاصی از موبایل هایشان استفاده کنند. سمبل هایی که در کنار آثار هنری قرار دارند بیانگر اطلاعات اضافی است که می توان به آنها دسترسی پیدا کرد.»
او گرافیکی را نشان می دهد که یک برچسب هوشمند است. با استفاده از تلفن هوشمند*** و دوربین و یک اپليکيشن ویژه، دیدارکنندگان این برچسب را اسکن می کنند تا به اطلاعات بیشتری در سایت موزه دسترسی پیدا کنند.
البته هنوز بسیاری هستند که می خواهند خودشان به آثار هنری نگاه و بر روی آن تأمل کنند. اما موزه ها نیز بطور روزافزون در حال توسعه گزینه هایی چون برچسب های هوشمند هستند تا اطلاعات بیشتری در اختیار علاقمندان قرار دهند.
*LUCE
**MP3 PLAYER
***SMARTPHONE
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر