دانشمندان استراليايی: چشم مصنوعی تا دو سال ديگرhttp://www.voanews.com/persian/news/Bionic_Eyes-2011-04-20-120266574.html
دانشمندان استراليايی مدعی اند تا رسيدن به مرحله آزمايش نهايی چشم مصنوعی انسان که قابليت ديدن دارد کمتر از دو سال فاصله دارند.
آنها ريزتراشه بسيار کوچکی را طراحی کرده اند که اميدوارند بتواند به نابينايان تصويری شطرنجی از جهان پيرامون آنها بدهد.
اين ريزتراشه کوچک حلقه مفقوده ای است برای دانشمندانی که به دنبال ساخت يک سيستم بينايی هستند.
کل تدابير به کارگرفته شده برای ساخت آن ده سال طول کشيده ولی اين ريز تراشه تنها در يک سال تکميل شده است.
اين محصول زائيده پژوهش های پروفسور گِرِگ سوآنينگ، دانشيار دانشگاه نيو سات ولز، و تيم همراه اوست که به چشم مصنوعی قدرت می دهد.
اندازه اين ريزتراشه تنها ۵ ميليمتر مربع است و هدف پرفسور سوآنينگ و تيم او کاشتن اين ريزتراشه در چشم نابينايان است تا به تفسير پيام هايی که بوسيله دوربين آن فرستاده می شود به مغز کمک کند.
اين ريزتراشه با تحريک سلول های شبکيه چشم تصويری از محيط اطراف فرد نابينا را ارائه می کند. ولی مانند چندين محصول کاشتنی ديگر که تاکنون در سراسر دنيا طراحی شده اين سيستم، بينايی طبيعی را باز نمی گرداند و مانند آن که عکس های قديمی روزنامه را چندين برابر بزرگ کنيم تنها تصويری شطرنجی از واقعيت را به فرد نابينا می دهد.
پرفسور سوآنينگ می گويد: «اگر شما به قطار و تابلوی اعلانات قطار که به شما ايستگاه مورد نظرتان را می گويد فکر کنيد؛ تنها چند نقطه است که شما روی آن می بينيد. اين وسيله خاص صدها عدد از آن نقاط را در بردارد و اميدواريم که به هدايت فرد کمک کند. ممکن است به شما بگويد که کسی در نزديکتان است. راهرو کجاست، پنجره کجاست و چيزهايی از اين قبيل که می تواند در زندگی روزمره به شما کمک کند.»
يک دوربين کوچک که در ميانه يک عينک تعبيه شده تصوير را می گيرد و آن را به ريزتراشه کاشته شده در چشم انتقال می دهد.
سپس اين تصوير به مجموعه ای از تصاوير ساده شطرنجی تبديل می شود تا مجموعه ای از خطوط و لبه ها را فراهم کند. بدين ترتيب افرادی که قدرت بينايی کم دارند يا که نابينا هستند می توانند مسير خود را پيدا کنند.
هنوز تا بازگرداندن بينايی طبيعی راه درازی در پيش است. ولی اين وسيله ممکن است برای آنهايی که بينايی خود را به دليل بيماری از دست می دهند فراهم کننده کمک های حياتی باشد.
ليتون بويد که مانند يک و نيم ميليون نفر ديگر در سراسر جهان از کوری شبکيه چشم رنج می برد اميدوار است که اين ريزتراشه جديد تغييری اساسی در زندگی و تحرک او ايجاد کند و می گويد: «حرکت دور شهر و محل زندگيتان و هر جايی که می رويد يک امتياز ويژه است و آنطور که می فهمم برايم فرقی نمی کند که تصوير شطرنجی باشد. مثل اين است که به يک نمايشگر خطی در حال پرواز، نگاه می کنيد. برای کسی که هيچی نمی بيند شورانگيز است، حتی می توانيد تصاوير را رنگی ببينيد.»
اين ريزتراشه جديد اکنون تنها بايد يک سری از آزمون ها را در آزمايشگاه پشت سر بگذارد و تيم سازنده آن اميدوار است که در سال ۲۰۱۳ اين سيستم بينايی به طور آزمايشی در چشم انسان، نصب شود.
iran#
دانشمندان استراليايی مدعی اند تا رسيدن به مرحله آزمايش نهايی چشم مصنوعی انسان که قابليت ديدن دارد کمتر از دو سال فاصله دارند.
آنها ريزتراشه بسيار کوچکی را طراحی کرده اند که اميدوارند بتواند به نابينايان تصويری شطرنجی از جهان پيرامون آنها بدهد.
اين ريزتراشه کوچک حلقه مفقوده ای است برای دانشمندانی که به دنبال ساخت يک سيستم بينايی هستند.
کل تدابير به کارگرفته شده برای ساخت آن ده سال طول کشيده ولی اين ريز تراشه تنها در يک سال تکميل شده است.
اين محصول زائيده پژوهش های پروفسور گِرِگ سوآنينگ، دانشيار دانشگاه نيو سات ولز، و تيم همراه اوست که به چشم مصنوعی قدرت می دهد.
اندازه اين ريزتراشه تنها ۵ ميليمتر مربع است و هدف پرفسور سوآنينگ و تيم او کاشتن اين ريزتراشه در چشم نابينايان است تا به تفسير پيام هايی که بوسيله دوربين آن فرستاده می شود به مغز کمک کند.
اين ريزتراشه با تحريک سلول های شبکيه چشم تصويری از محيط اطراف فرد نابينا را ارائه می کند. ولی مانند چندين محصول کاشتنی ديگر که تاکنون در سراسر دنيا طراحی شده اين سيستم، بينايی طبيعی را باز نمی گرداند و مانند آن که عکس های قديمی روزنامه را چندين برابر بزرگ کنيم تنها تصويری شطرنجی از واقعيت را به فرد نابينا می دهد.
پرفسور سوآنينگ می گويد: «اگر شما به قطار و تابلوی اعلانات قطار که به شما ايستگاه مورد نظرتان را می گويد فکر کنيد؛ تنها چند نقطه است که شما روی آن می بينيد. اين وسيله خاص صدها عدد از آن نقاط را در بردارد و اميدواريم که به هدايت فرد کمک کند. ممکن است به شما بگويد که کسی در نزديکتان است. راهرو کجاست، پنجره کجاست و چيزهايی از اين قبيل که می تواند در زندگی روزمره به شما کمک کند.»
يک دوربين کوچک که در ميانه يک عينک تعبيه شده تصوير را می گيرد و آن را به ريزتراشه کاشته شده در چشم انتقال می دهد.
سپس اين تصوير به مجموعه ای از تصاوير ساده شطرنجی تبديل می شود تا مجموعه ای از خطوط و لبه ها را فراهم کند. بدين ترتيب افرادی که قدرت بينايی کم دارند يا که نابينا هستند می توانند مسير خود را پيدا کنند.
هنوز تا بازگرداندن بينايی طبيعی راه درازی در پيش است. ولی اين وسيله ممکن است برای آنهايی که بينايی خود را به دليل بيماری از دست می دهند فراهم کننده کمک های حياتی باشد.
ليتون بويد که مانند يک و نيم ميليون نفر ديگر در سراسر جهان از کوری شبکيه چشم رنج می برد اميدوار است که اين ريزتراشه جديد تغييری اساسی در زندگی و تحرک او ايجاد کند و می گويد: «حرکت دور شهر و محل زندگيتان و هر جايی که می رويد يک امتياز ويژه است و آنطور که می فهمم برايم فرقی نمی کند که تصوير شطرنجی باشد. مثل اين است که به يک نمايشگر خطی در حال پرواز، نگاه می کنيد. برای کسی که هيچی نمی بيند شورانگيز است، حتی می توانيد تصاوير را رنگی ببينيد.»
اين ريزتراشه جديد اکنون تنها بايد يک سری از آزمون ها را در آزمايشگاه پشت سر بگذارد و تيم سازنده آن اميدوار است که در سال ۲۰۱۳ اين سيستم بينايی به طور آزمايشی در چشم انسان، نصب شود.
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر