فیروزه خطیبی
http://www.voanews.com/persian/news/arts/MildredPearce-2011-4-4-119226199.html
جیمز م. کین، شاید یکی از تنها نویسندگان ژانر «نوآر» Noir در نوول نویسی است که نامش با این شیوه نگارش برای همیشه گره خورده است. این رمان نویس برجسته که توانسته است تصویرملموسی از کالیفرنیای جنوبی دهه ١٩٣٠ میلادی را در اختیار خوانندگانش قراردهد برخی از بهترین نوشته ها در رابطه با آن دوران را خلق کرده است.
اولین رمان او به نام «پستچی همیشه دوبار زنگ می زند» هنگامی که «کین» ٤٢ ساله بود بچاپ رسید و گفته می شود که این کتاب برانگیزنده «آلبرکامو» برای نوشتن رمان «بیگانه» بوده است.
دومین کتاب جیمز م. کین ،«تاوان دوچندان»، علیرغم سبک و شیوه نگارش آن، یکی از بهترین نوول های تاریخ ادبیات آمریکا به شمار می رود. نویسنده در ١١٩ صفحه با سخت گیری های بی امان، طبقه متوسط ، حرص و طمع و توخالی بودن آن ها را به نمایش می گذارد و پرتره تاریکی از زن و مردی اسیر هوس را به خواننده عرضه می کند. این کتاب یک قطعه ادبی به شدت رسوخ کننده و تاثیر گذار است. حماسه ای که در آن شخصیت ها بدترین خیانت ها را نه به هیچ فرد دیگری بلکه به خودشان می کنند.
کین گفته بود:«من خیلی ساده از زبان کاراکترهای کتابم سخن می گویم و هرگز فراموش نمی کنم که مردم معمولی کوچه و خیابان، مردمی که توی میخانه ها و توی اداره ها، توی میدان ها و یا حتی مردم ولگردی که در گوشه و کنار خیابان می بینیم هریک به روشنی صاحب صدایی هستند.صدایی که من به عنوان یک نویسنده هرچقدر هم کوشش کنم نمی توانم آن را جعل کنم.»
«کین» در سال ١٩٤١ چهارمین کتاب خود به نام «میلدرد پیرس» را منتشر ساخت. کتابی دارای ظریف ترین طبع هنری و ماجرای زن مطلقه ای به همین نام که در دوران رکود اقتصادی دهه سی در شهر «گلندل» در کالیفرنیای جنوبی زندگی می کند.
این داستان نخستین بار در سال ١٩٤٥ در هالیوود به صورت یک فیلم سینمایی با شرکت «جون کرافورد» ساخته شد و امروز موضوع یک سریال کوتاه پنج قسمتی است که از دو هفته پیش نمایش آن در شبکه تلویزیونی «اچ بی او» آغاز شده است و تماشاگران چند میلیونی را ازسراسر جهان به خود جلب کرده است.
«میلدرد پیرس» داستان زندگی زنی از طبقه متوسط آمریکایی است که همسرش او را ترک می کند. دخترش «ودا» احساس تنفر و خواری نسبت به او دارد اما میلدرد با جرات، هوشمندی و سخت کوشی خود را به درجات بالای موفقیت می رساند. با این همه اوهرگز مزه یک عشق واقعی را در زندگی نمی چشد.
میلدرد پیرس که «کیت وینسلت» بازیگر استرالیایی تبار نقش او را درسریال «اچ بی او» بازی می کند، پیش تر توسط «جون کرافورد» به صورت زنی خشن که درنهایت درگیر ماجرای قتل مرموز یک ژیگولوی اشرافی می شود به نمایش درآمده بود. اما میلدرید پیرسی که «کیت وینسلت» در این سریال تازه ارائه می دهد، زنی است حساس و نفوذ پذیر. گنجشکی است زخم خورده که از هنر آشپزی و کیک پزی بی نظیری برخوردار است وتصمیم می گیرد روی پای خود بایستد و با تلاش زیاد رستورانی را باز می کند و در این کار بی نهایت موفق می شود.اما دختر میلدرد پیرس (با بازی ایوان ریچل وود) در طول داستان فیلم مادرخود را از عشقی که از او انتظار دارد محروم نگه می دارد.
فیلم میلدرید پیرس «اچ بی او» یکی از نمونه های بارز فیلمسازی واقع گراست که به زیباترین شکل توسط «تاد هینز» کارگردانی شده است. هینز همان حسی که در دوران رکود اقتصادی آمریکا، کارگردان قدیمی «مایکل کورتیس» را واداشت تا فیلم سیاه و سفید خود را باشرکت جون کرافورد بسازد، با ابعاد تازه ای عرضه می کند. «کیت وینسلت» در این فیلم یک بازی هنری کم نظیر ارائه داده است و دست اندرکاران معتقدند از این پس استانداردهای بازی در « سوپ اپراهای» تلویزیونی برای همیشه عوض خواهد شد و صفحه کوچک تلویزیون بیش از پیش به بازیگری هنری اختصاص خواهد یافت.
درمینی سری «میلدرد پیرس» تماشاگر نکات مهمی را در رابطه با زندگی یک مادر تنها و بی شوهرآن دوران در می یابد و رفتاری که جامعه با زنان بی سرپرست داشته است برملا می شود. چگونه این زن که شوهرش او را به خاطر زن دیگری ترک کرده است ناچار دنبال کار می گردد و از دو فرزندش نگهداری می کند و درنهایت اجبارا به کارهای پیش پاافتاده ای چون پیشخدمتی رستوران تن در می دهد. او با زنان دیگری دوست می شود و برای پیشبرد اهدافش برای رسیدن به استقلال مالی، ناچار است از مردانی که سر راهش پیدا می شوند کمک بگیرد.
«جون کرافورد» در آن زمان جایزه اسکار را برای بازی در نقش «میلدرد پیرس» به دست آورد و از هم اکنون همه جا صحبت از بازی «کیت وینسلت» واهدای جایزه «امی» به اوست.
توجه منتقدین به سریال تازه «میلدرد پیرس» یک بار دیگر شبکه تلویزیونی «اچ بی او» را به عنوان یک شرکت تهیه سریال های تلویزیونی منحصر به فرد و هنری برنده جایزه درصدرقرار داده است.
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر