يکصد و پنجاهمين سالگرد جنگ داخلی آمريکا
http://www.voanews.com/persian/news/US_CivilWar-2011-04-11-119586134.html
دوازدهم آوريل امسال ۱۵۰ اُمين سالگرد آغاز جنگ داخلی آمريکا است جنگی که تقريباً آمريکا را به مرز نابودی کشاند. طی اين جنگ يازده ايالت جنوبی آمريکا از اتحاديه شمال جدا شدند و ائتلاف يا کنفدراسيون ايالت های جنوبی را با هدف حفظ يک نظام اقتصادی که بر اساس کشاورزی و برده داری بنا شده بود، تشکيل دادند.
در روز ۱۲ آوريل ۱۸۶۱ نيروهای ائتلاف جنوب با آتش گشودن بر روی نيروهای اتحاديه شمال در شهر فورت سامتِر جنگ داخلی آمريکا را آغاز کردند. چهار سال بعد نيروهای ائتلاف جنوب تسليم شدند. پس از گذشت ۱۵۰ سال از اين رويداد تاريخی ياد و خاطرات اين جنگ هنوز هم از حافظه جمعی آمريکاييان پاک نشده است.
هر سال حدود ۶۰۰ هزار گردشگر از پارک رزمگاه ملی مَنِسِس در ايالت ويرجينا ديدن می کنند. جکسون کِرو۷ ساله، يکی از کسانی که در مورد جنگ داخلی مطالعه کرده است می گويد: «به تاريخ جنگ داخلی علاقمندم و دوست دارم بيشتر هم بياموزم.»
اِد کلارک، مدير پارک، ميگويد اين رزمگاه تاريخی محل مناسبی برای آشنايی بيشتر با تاريخ جنگ داخلی آمريکا است. آقای کلارک می گويد: «آدم ميتواند با ايستادن در اينجا چيزی را ببيند که آنها ميديدند و با رويداد های آن موقع گونه ای ارتباط احساسی ايجاد کند. اينجا رزمگاهی است که آمريکاييان در آن جان خود را از دست دادند.»
شمار قربانيان جنگ داخلی آمريکا حدود ۶۲۰ هزار نفر بود يعنی دو درصد از کل جمعيت کشور بود.
رِی براون، مفسر ارشد رويداد های جنگ داخلی آمريکا، می گويد: «تاثيرات اين جنگ را بر جوامع سراسر آمريکا ميتوان تصور کرد. به همين دليل هم آمريکايی ها نسل پس از نسل به آشنايی با اين رويدادها علاقه وافری نشان داده اند.»
مِری اَن لی که فرزندان خود را به منظور آشنايی بيشتر با تاريخ جنگ داخلی آمريکا به پارک رزمگاه ملی آورده است می گويد: «از هم جدا شديم اما دوباره متحد شديم. به نظر من امروز هم مهم است که بدانيم پس از جنگی آنچنانی ميتوان شاهد تولدی ديگر بود.»
ديويد بلايت، استاد تاريخ در دانشگاه يل در آمريکا، می گويد: «يکی از اقداماتی که برای بازسازی کشور پس از بروز يک جنگ داخلی ميتوان انجام داد برجسته کردن فداکاری های دو طرف جنگ است.»
در پنجاهمين سالگرد جنگ داخلی آمريکا کهنه سربازان هر دو جبهه جنگ در گتيزبرگ يعنی محلی که خونين ترين درگيری جنگ در آن روی داده بود گرد هم آمدند.
ديويد بلايت ميگويد: «کاری که ما در آمريکا انجام داديم اين بود که به جای گفتگو در مورد دلايل و يا ميراث جنگ، از سربازان تقدير کرديم. امروز بايد مسأله الغاء برده داری در محور اين رويداد تاريخی قرار بگيرد. چيزی که آمريکا را تغيير داد، جنگ داخلی نبود بلکه آزادی ۴ ميليون برده ای بود که موجب بازنويسی قانون اساسی کشور شد.»
گفتنی است عمل به اصل برابری شهروندان مندرج در قانون اساسی آمريکا صد سال پس از جنگ داخلی و در جريان مبارزات مدنی دهه ۵۰ به واقعيت پيوست. اکنون با حضور يک رييس جمهوری سياه پوست در کاخ سفيد راه درازی در اين زمينه طی شده اما ميراث جنگ داخلی آمريکا هنوز هم موضوعی قابل بحث است.
در آستانه ۱۵۰ امين سالگرد جنگ داخلی آمريکا در رزمگاه منسس و ديگر اماکن تاريخی بسياری از رويدادها و موضوعات مربوط به اين جنگ مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
iran#
http://www.voanews.com/persian/news/US_CivilWar-2011-04-11-119586134.html
دوازدهم آوريل امسال ۱۵۰ اُمين سالگرد آغاز جنگ داخلی آمريکا است جنگی که تقريباً آمريکا را به مرز نابودی کشاند. طی اين جنگ يازده ايالت جنوبی آمريکا از اتحاديه شمال جدا شدند و ائتلاف يا کنفدراسيون ايالت های جنوبی را با هدف حفظ يک نظام اقتصادی که بر اساس کشاورزی و برده داری بنا شده بود، تشکيل دادند.
در روز ۱۲ آوريل ۱۸۶۱ نيروهای ائتلاف جنوب با آتش گشودن بر روی نيروهای اتحاديه شمال در شهر فورت سامتِر جنگ داخلی آمريکا را آغاز کردند. چهار سال بعد نيروهای ائتلاف جنوب تسليم شدند. پس از گذشت ۱۵۰ سال از اين رويداد تاريخی ياد و خاطرات اين جنگ هنوز هم از حافظه جمعی آمريکاييان پاک نشده است.
هر سال حدود ۶۰۰ هزار گردشگر از پارک رزمگاه ملی مَنِسِس در ايالت ويرجينا ديدن می کنند. جکسون کِرو۷ ساله، يکی از کسانی که در مورد جنگ داخلی مطالعه کرده است می گويد: «به تاريخ جنگ داخلی علاقمندم و دوست دارم بيشتر هم بياموزم.»
اِد کلارک، مدير پارک، ميگويد اين رزمگاه تاريخی محل مناسبی برای آشنايی بيشتر با تاريخ جنگ داخلی آمريکا است. آقای کلارک می گويد: «آدم ميتواند با ايستادن در اينجا چيزی را ببيند که آنها ميديدند و با رويداد های آن موقع گونه ای ارتباط احساسی ايجاد کند. اينجا رزمگاهی است که آمريکاييان در آن جان خود را از دست دادند.»
شمار قربانيان جنگ داخلی آمريکا حدود ۶۲۰ هزار نفر بود يعنی دو درصد از کل جمعيت کشور بود.
رِی براون، مفسر ارشد رويداد های جنگ داخلی آمريکا، می گويد: «تاثيرات اين جنگ را بر جوامع سراسر آمريکا ميتوان تصور کرد. به همين دليل هم آمريکايی ها نسل پس از نسل به آشنايی با اين رويدادها علاقه وافری نشان داده اند.»
مِری اَن لی که فرزندان خود را به منظور آشنايی بيشتر با تاريخ جنگ داخلی آمريکا به پارک رزمگاه ملی آورده است می گويد: «از هم جدا شديم اما دوباره متحد شديم. به نظر من امروز هم مهم است که بدانيم پس از جنگی آنچنانی ميتوان شاهد تولدی ديگر بود.»
ديويد بلايت، استاد تاريخ در دانشگاه يل در آمريکا، می گويد: «يکی از اقداماتی که برای بازسازی کشور پس از بروز يک جنگ داخلی ميتوان انجام داد برجسته کردن فداکاری های دو طرف جنگ است.»
در پنجاهمين سالگرد جنگ داخلی آمريکا کهنه سربازان هر دو جبهه جنگ در گتيزبرگ يعنی محلی که خونين ترين درگيری جنگ در آن روی داده بود گرد هم آمدند.
ديويد بلايت ميگويد: «کاری که ما در آمريکا انجام داديم اين بود که به جای گفتگو در مورد دلايل و يا ميراث جنگ، از سربازان تقدير کرديم. امروز بايد مسأله الغاء برده داری در محور اين رويداد تاريخی قرار بگيرد. چيزی که آمريکا را تغيير داد، جنگ داخلی نبود بلکه آزادی ۴ ميليون برده ای بود که موجب بازنويسی قانون اساسی کشور شد.»
گفتنی است عمل به اصل برابری شهروندان مندرج در قانون اساسی آمريکا صد سال پس از جنگ داخلی و در جريان مبارزات مدنی دهه ۵۰ به واقعيت پيوست. اکنون با حضور يک رييس جمهوری سياه پوست در کاخ سفيد راه درازی در اين زمينه طی شده اما ميراث جنگ داخلی آمريکا هنوز هم موضوعی قابل بحث است.
در آستانه ۱۵۰ امين سالگرد جنگ داخلی آمريکا در رزمگاه منسس و ديگر اماکن تاريخی بسياری از رويدادها و موضوعات مربوط به اين جنگ مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر