گزارش فایننشالتایمز از فعالیت هنری میرحسین موسوی
http://www.radiofarda.com/content/F11_financial_times_reportage_Mir_Hossein_Mousavi/2185197.html
میرحسین موسوی یکی از رهبران منتقد دولت ایران به شکل بی سر و صدایی گذشته هنری خود را احیا کرده و در طول سال گذشته تعداد زیادی از طراحیها و تابلوهای نقاشی خود را به فروش رسانده است. این اقدام به گونهای انجام شده که حساسیت و خشم مقامات حکومت ایران را برنینگیزد.
روزنامه فایننشال تایمز در گزارشی در این باره مینویسد، میر حسین موسوی، نخست وزیر سالهای اول حکومت اسلامی، در جریان ناآرامیهای سیاسی سال گذشته یکی از مهمترین رهبران اعتراضات بیسابقه در طول حیات سی ساله حکومت ایران بود.
میرحسین موسوی فارغ التحصیل رشته معماری است و به طراحی و نقاشی نیز علاقمند بوده و به آن مشغول بوده است. او از سال ۱۹۸۹ و پس از کنارهگیری از پست نخست وزیری و پیش از آن که یک بار دیگر به عرصه سیاست بازگردد، به مدت دو دهه به فعالیتهای هنری مشغول شد.
پس از انتخابات ریاست جمهوری، میرحسین موسوی مخالفان نتایج انتخابات و منتقدان حکومت را به اعتراضات گسترده سیاسی دعوت کرد.
به نوشته فایننشال تایمز، میرحسین موسوی در طول یک سال گذشته حداقل ۷۰ قطعه از آثار هنری خود را هر یک به بهای متوسط ۲۰ هزار دلار به فروش رسانده است.
فایننشال تایمز به نقل از دو پژوهشگر عرصههای هنری در ایران مینویسد که آقای موسوی در طول ۴۰ سال گذشته حداقل ۱۸۰ اثر هنری را تکمیل کرده است.
با توجه به فشار و محدودیتهای فعلی و شرایط میرحسین موسوی که به نوعی در بازداشت خانگی به سر میبرد، فروش این آثار باید به شکلی پنهانی انجام شده باشد تا حساسیتهای بیشتری را ایجاد نکند.
هر کسی که به ملاقات آقای موسوی برود، احتمال دارد بازداشت شود و ماموران حکومت از ملاقات دوستانش با وی جلوگیری میکنند.
میرحسین موسوی مثل بسیاری از مقامات سابق و فعلی حکومت اسلامی در منطقه محافظت شده حکومتی در مرکز شهر تهران زندگی میکند. محل سکونت محمود احمدی نژاد و آیت الله خامنهای نیز در نزدیکی منزل میر حسین موسوی و در همین منطقه قرار دارد.
انتشار اولین داستان درباره جنبش سبز
روزنامه فایننشال تایمز در ادامه گزارش خود در این باره مینویسد، اولین داستان سیاسی در مورد جنبش سبز ایران و بحران سیاسی پس از انتخابات ریاست جمهوری به تازگی منتشر شده است.
این کتاب با عنوان « قرار ملاقات سبز» به قلم مسیح علینژاد، روزنامهنگار ایرانی ساکن بریتانیا، ماجراهای یک خبرنگار زن ایرانی است که برای پوشش حوادث مربوط به انتخابات به ایران باز میگردد.
موضوع اصلی در ماجراهای این کتاب تلاش شخصیت اصلی داستان برای انجام مصاحبه با هفت شخصیت اصلی آن حوادث از جمله میرحسین موسوی است.
هر چند این کتاب به زبان فارسی نوشته شده اما در ایران منتشر نخواهد شد. نشر گردون یک موسسه انتشاراتی ایرانی در شهر برلین نسخه فارسی آن را چاپ کرده و قرار است به زودی ترجمه آن به زبان انگلیسی و آلمانی نیز منتشر شود.
عباس معروفی ناشر و مسئول موسسه گردون میگوید:«کتابهایی که ما در خارج از ایران چاپ میکنیم، مثل درختهایی است که در خارج کاشته میشوند با این امید که روزی این نهالها را بتوان به ایران منتقل کرد.»
اخیراً دفتر کار میرحسین موسوی در مرکز تهران مورد حمله قرار گرفته و گفته میشود که مهاجمان برخی از اسناد و کامپیوترهای این دفتر را بردهاند.
فایننشال تایمز به نقل از یک مقام دولتی سابق ایران مینویسد: «برای اولین بار در طول حکومت اسلامی، رهبر مخالفان ساکن ایران است و این به آن معنا است که به محض بروز بحران وی میتواند دوباره فعالیت خود را شروع کند. به همین خاطر حکومت هنوز هم از میرحسین موسوی میترسد و تصمیم گرفته که محدودیت و کنترل وی را بیشتر کند.»
میرحسین موسوی نمیتواند در مجامع علنی حضور یابد یا سخنرانی کند ولی از طریق بیانیههایی که روی وبسایت وی منتشر میشود میتواند با هواداران خود ارتباط برقرار کند.
مهدی کروبی دیگر رهبر اصلاح طلب و نامزد انتخابات ریاست جمهوری نیز که از متحدان آقای موسوی محسوب میشود، با محدودیت و اعمال فشارهای مشابهی روبرو است و در ماه سپتامبر از سوی مردان مسلح مورد حمله قرار گرفت.
فایننشال تایمز خاطر نشان میکند، که محمد خاتمی، رئیس جمهور پیشین ایران، به نسبت از آزادی عمل بیشتری برخوردار است و هنوز میتواند در دفتر یک نهاد غیر دولتی که مسئولیت آن را برعهده دارد با همفکران خود ملاقات کند. اما بسیاری پیش بینی میکنند که محدودیتها در مورد وی نیز به زودی تشدید خواهد شد.
شماری از مقامهای ارشد حکومت، بارها رهبران اصلاحطلب رابه همفکری با غرب و تهدید امنیت ملی متهم کردهاند. ولی تاکنون به شکل رسمی هیچ پرونده مشخصی علیه آنها تشکیل نشده و اقدام قضایی علیه آنها صورت نگرفته است. شاید این نشانه هراس حکومت از احتمال وقوع ناآرامیهای بیشتر باشد.
فایننشال تایمز در پایان گزارش خود به نقل بخشی از آخرین بیانیههای میرحسین موسوی پرداخته و از قول وی نوشته است: «ریشههای جنبش سبز عمیقتر و نیرومندتر از آن است که با تهدید و ارعاب افرادی مثل من بتوان آن را متوقف کرد. آنها باید از خشم رو به افزایش مردم ایران بترسند و نه اعمال و گفتار افرادی مثل من.»
روزنامه فایننشال تایمز در گزارشی در این باره مینویسد، میر حسین موسوی، نخست وزیر سالهای اول حکومت اسلامی، در جریان ناآرامیهای سیاسی سال گذشته یکی از مهمترین رهبران اعتراضات بیسابقه در طول حیات سی ساله حکومت ایران بود.
میرحسین موسوی فارغ التحصیل رشته معماری است و به طراحی و نقاشی نیز علاقمند بوده و به آن مشغول بوده است. او از سال ۱۹۸۹ و پس از کنارهگیری از پست نخست وزیری و پیش از آن که یک بار دیگر به عرصه سیاست بازگردد، به مدت دو دهه به فعالیتهای هنری مشغول شد.
پس از انتخابات ریاست جمهوری، میرحسین موسوی مخالفان نتایج انتخابات و منتقدان حکومت را به اعتراضات گسترده سیاسی دعوت کرد.
به نوشته فایننشال تایمز، میرحسین موسوی در طول یک سال گذشته حداقل ۷۰ قطعه از آثار هنری خود را هر یک به بهای متوسط ۲۰ هزار دلار به فروش رسانده است.
فایننشال تایمز به نقل از دو پژوهشگر عرصههای هنری در ایران مینویسد که آقای موسوی در طول ۴۰ سال گذشته حداقل ۱۸۰ اثر هنری را تکمیل کرده است.
با توجه به فشار و محدودیتهای فعلی و شرایط میرحسین موسوی که به نوعی در بازداشت خانگی به سر میبرد، فروش این آثار باید به شکلی پنهانی انجام شده باشد تا حساسیتهای بیشتری را ایجاد نکند.
هر کسی که به ملاقات آقای موسوی برود، احتمال دارد بازداشت شود و ماموران حکومت از ملاقات دوستانش با وی جلوگیری میکنند.
میرحسین موسوی مثل بسیاری از مقامات سابق و فعلی حکومت اسلامی در منطقه محافظت شده حکومتی در مرکز شهر تهران زندگی میکند. محل سکونت محمود احمدی نژاد و آیت الله خامنهای نیز در نزدیکی منزل میر حسین موسوی و در همین منطقه قرار دارد.
انتشار اولین داستان درباره جنبش سبز
روزنامه فایننشال تایمز در ادامه گزارش خود در این باره مینویسد، اولین داستان سیاسی در مورد جنبش سبز ایران و بحران سیاسی پس از انتخابات ریاست جمهوری به تازگی منتشر شده است.
این کتاب با عنوان « قرار ملاقات سبز» به قلم مسیح علینژاد، روزنامهنگار ایرانی ساکن بریتانیا، ماجراهای یک خبرنگار زن ایرانی است که برای پوشش حوادث مربوط به انتخابات به ایران باز میگردد.
موضوع اصلی در ماجراهای این کتاب تلاش شخصیت اصلی داستان برای انجام مصاحبه با هفت شخصیت اصلی آن حوادث از جمله میرحسین موسوی است.
هر چند این کتاب به زبان فارسی نوشته شده اما در ایران منتشر نخواهد شد. نشر گردون یک موسسه انتشاراتی ایرانی در شهر برلین نسخه فارسی آن را چاپ کرده و قرار است به زودی ترجمه آن به زبان انگلیسی و آلمانی نیز منتشر شود.
عباس معروفی ناشر و مسئول موسسه گردون میگوید:«کتابهایی که ما در خارج از ایران چاپ میکنیم، مثل درختهایی است که در خارج کاشته میشوند با این امید که روزی این نهالها را بتوان به ایران منتقل کرد.»
اخیراً دفتر کار میرحسین موسوی در مرکز تهران مورد حمله قرار گرفته و گفته میشود که مهاجمان برخی از اسناد و کامپیوترهای این دفتر را بردهاند.
فایننشال تایمز به نقل از یک مقام دولتی سابق ایران مینویسد: «برای اولین بار در طول حکومت اسلامی، رهبر مخالفان ساکن ایران است و این به آن معنا است که به محض بروز بحران وی میتواند دوباره فعالیت خود را شروع کند. به همین خاطر حکومت هنوز هم از میرحسین موسوی میترسد و تصمیم گرفته که محدودیت و کنترل وی را بیشتر کند.»
میرحسین موسوی نمیتواند در مجامع علنی حضور یابد یا سخنرانی کند ولی از طریق بیانیههایی که روی وبسایت وی منتشر میشود میتواند با هواداران خود ارتباط برقرار کند.
مهدی کروبی دیگر رهبر اصلاح طلب و نامزد انتخابات ریاست جمهوری نیز که از متحدان آقای موسوی محسوب میشود، با محدودیت و اعمال فشارهای مشابهی روبرو است و در ماه سپتامبر از سوی مردان مسلح مورد حمله قرار گرفت.
فایننشال تایمز خاطر نشان میکند، که محمد خاتمی، رئیس جمهور پیشین ایران، به نسبت از آزادی عمل بیشتری برخوردار است و هنوز میتواند در دفتر یک نهاد غیر دولتی که مسئولیت آن را برعهده دارد با همفکران خود ملاقات کند. اما بسیاری پیش بینی میکنند که محدودیتها در مورد وی نیز به زودی تشدید خواهد شد.
شماری از مقامهای ارشد حکومت، بارها رهبران اصلاحطلب رابه همفکری با غرب و تهدید امنیت ملی متهم کردهاند. ولی تاکنون به شکل رسمی هیچ پرونده مشخصی علیه آنها تشکیل نشده و اقدام قضایی علیه آنها صورت نگرفته است. شاید این نشانه هراس حکومت از احتمال وقوع ناآرامیهای بیشتر باشد.
فایننشال تایمز در پایان گزارش خود به نقل بخشی از آخرین بیانیههای میرحسین موسوی پرداخته و از قول وی نوشته است: «ریشههای جنبش سبز عمیقتر و نیرومندتر از آن است که با تهدید و ارعاب افرادی مثل من بتوان آن را متوقف کرد. آنها باید از خشم رو به افزایش مردم ایران بترسند و نه اعمال و گفتار افرادی مثل من.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر