شکوه ميرزادگی- هفتم آبان ماه روز کورش کبير
http://www.savepasargad.com/29-october-2010/Rooz-jahani-Kourosh-2010.htm
در سالی که منشور کورش بزرگ، در زادگاه گوینده اش حضور دارد
روز جهانی کورش بزرگ، و روز صدور منشور او خجسته باد
امسال به نظر می آید که «روز جهانی کورش بزرگ»، یعنی روز صدور منشور حقوق بشر او، در 29 اکتبر (هفتم آبان) شکوهی بیشتر و معنایی مهم تر از سال های گذشته دارد؛ زیرا امسال، با همه ی ترس ها و نگرانی های فرهنگ دوستان از سفر منشور به ایران، اکنون خورشيد منشور کورش در زادگاه گوینده اش طلوع کرده و دلیل وجودی روز کورش را روشن تر و حقیقی تر ساخته است.
زمانی که «کمیته بین المللی نجات پاسارگاد » روز 29 اکتبر، یعنی روز ورود کورش بزرگ به بابل و صدور منشور حقوق بشر او، را به عنوان «روز جهانی کورش بزرگ» نامید، از آنجایی که این پیشنهاد با اقدام این کمیته برای نجات آرامگاه و پايتخت این شخصیت بزرگ تاریخی، همزمان بود، استقبال ایرانیان و همراهی و همکاری کلیه ی رسانه های فرهنگ دوست و علاقمند به مسایل حقوق بشر را در سراسر جهان بر انگیخت و پس از آن، تا امروز، هر ساله ایرانی ها در شهرها و کشورهای مختلف دنیا در محدوده امکانات خويش این روز را گرامی داشته و جشن های زیادی برای این روز بر پا داشته اند.
متأسفانه در همه ی این سال ها، در ایران برگزاری روز جهانی کورش با محدودیت های زیادی روبرو بوده است. ایرانی ها، در سرزمین خودشان و در زادگاه کورش بزرگ، امکان داشتن حتی یک سالن مناسب برای برگزاری این روز را نداشته و همیشه آن را در سالن های دربسته و خصوصی و یا حتی خانه های خود برگزار کرده اند. علاوه بر اين، هزاران تن از مردمانی که از چند روز مانده به روز کورش با صرف وقت و هزینه، و تحمل کیلومترها راه، خودشان را به پاسارگاد می رساندند تا متمدنانه و در کمال آرامش در این روز برزگ مراسمی ساده را در کنار آرامگاه کورش بزرگ برگزار کنند معمولاً از سوی ماموران دولتی با انواع مشکلات و درگیری ها استقبال شده اند؛ از مشکلاتی چون بازداشت های چند ساعته و چند روزه گرفته تا کتک ردن و شکستن شیشه ی اتومبیل و گرفتن دوربین های عکاسی. و این خشونت برای جلوگیری از ادای احترام به مردی است که در زمانه ای که دنیا جز بیداد و توحش نمی شناخت و تصوری از حقوق و کرامت انسان نداشت، اولين منشور حقوق بشر را از سوی ايرانيان به جهان هديه کرد؛ مردی که جز شادمانی و رفاه و آرامش و افتخار برای مردم سرزمین اش نداشته است.
اما امسال، مردمانی که در ایران زندگی می کنند این شانس را دارند که در کنار منشور کورش بزرگ، که از سوی دولت ایران و با اصرار به ایران برده شده، روز صدور آن را گرامی بدارند و هر نوع ممانعتی از سوی دولت و سازمان های وابسته به آن، و دریغ داشتن حق طبیعی ملتی از ادای احترام به گوینده ی منشور، معنایی جز ستیز با مردم و افتخارات ملی و جهانی آن ها ندارد.
کميته ی بين المللی نجات پاسارگاد پیشاپیش روز کورش بزرگ را به همگان تبريک گفته و همچون سال های گذشته از هموطنان خود در سراسر جهان، و به خصوص در ایران، تقاضا دارد که با برگزاری و گرامیداشت روز کورش بزرگ، و روز صدور منشور او، به جهانیان نشان دهند که ما، همچنان به ارزش های حقوق بشری پایبند هستیم و مقام رفيع پدر تفکر حقوق بشر را پاس می داریم.
با مهر و احترام
شکوه میرزادگی
از سوی کمیته بین المللی نجات پاسارگاد
اکتبر 2010
http://www.savepasargad.com/29-october-2010/Rooz-jahani-Kourosh-2010.htm
در سالی که منشور کورش بزرگ، در زادگاه گوینده اش حضور دارد
روز جهانی کورش بزرگ، و روز صدور منشور او خجسته باد
امسال به نظر می آید که «روز جهانی کورش بزرگ»، یعنی روز صدور منشور حقوق بشر او، در 29 اکتبر (هفتم آبان) شکوهی بیشتر و معنایی مهم تر از سال های گذشته دارد؛ زیرا امسال، با همه ی ترس ها و نگرانی های فرهنگ دوستان از سفر منشور به ایران، اکنون خورشيد منشور کورش در زادگاه گوینده اش طلوع کرده و دلیل وجودی روز کورش را روشن تر و حقیقی تر ساخته است.
زمانی که «کمیته بین المللی نجات پاسارگاد » روز 29 اکتبر، یعنی روز ورود کورش بزرگ به بابل و صدور منشور حقوق بشر او، را به عنوان «روز جهانی کورش بزرگ» نامید، از آنجایی که این پیشنهاد با اقدام این کمیته برای نجات آرامگاه و پايتخت این شخصیت بزرگ تاریخی، همزمان بود، استقبال ایرانیان و همراهی و همکاری کلیه ی رسانه های فرهنگ دوست و علاقمند به مسایل حقوق بشر را در سراسر جهان بر انگیخت و پس از آن، تا امروز، هر ساله ایرانی ها در شهرها و کشورهای مختلف دنیا در محدوده امکانات خويش این روز را گرامی داشته و جشن های زیادی برای این روز بر پا داشته اند.
متأسفانه در همه ی این سال ها، در ایران برگزاری روز جهانی کورش با محدودیت های زیادی روبرو بوده است. ایرانی ها، در سرزمین خودشان و در زادگاه کورش بزرگ، امکان داشتن حتی یک سالن مناسب برای برگزاری این روز را نداشته و همیشه آن را در سالن های دربسته و خصوصی و یا حتی خانه های خود برگزار کرده اند. علاوه بر اين، هزاران تن از مردمانی که از چند روز مانده به روز کورش با صرف وقت و هزینه، و تحمل کیلومترها راه، خودشان را به پاسارگاد می رساندند تا متمدنانه و در کمال آرامش در این روز برزگ مراسمی ساده را در کنار آرامگاه کورش بزرگ برگزار کنند معمولاً از سوی ماموران دولتی با انواع مشکلات و درگیری ها استقبال شده اند؛ از مشکلاتی چون بازداشت های چند ساعته و چند روزه گرفته تا کتک ردن و شکستن شیشه ی اتومبیل و گرفتن دوربین های عکاسی. و این خشونت برای جلوگیری از ادای احترام به مردی است که در زمانه ای که دنیا جز بیداد و توحش نمی شناخت و تصوری از حقوق و کرامت انسان نداشت، اولين منشور حقوق بشر را از سوی ايرانيان به جهان هديه کرد؛ مردی که جز شادمانی و رفاه و آرامش و افتخار برای مردم سرزمین اش نداشته است.
اما امسال، مردمانی که در ایران زندگی می کنند این شانس را دارند که در کنار منشور کورش بزرگ، که از سوی دولت ایران و با اصرار به ایران برده شده، روز صدور آن را گرامی بدارند و هر نوع ممانعتی از سوی دولت و سازمان های وابسته به آن، و دریغ داشتن حق طبیعی ملتی از ادای احترام به گوینده ی منشور، معنایی جز ستیز با مردم و افتخارات ملی و جهانی آن ها ندارد.
کميته ی بين المللی نجات پاسارگاد پیشاپیش روز کورش بزرگ را به همگان تبريک گفته و همچون سال های گذشته از هموطنان خود در سراسر جهان، و به خصوص در ایران، تقاضا دارد که با برگزاری و گرامیداشت روز کورش بزرگ، و روز صدور منشور او، به جهانیان نشان دهند که ما، همچنان به ارزش های حقوق بشری پایبند هستیم و مقام رفيع پدر تفکر حقوق بشر را پاس می داریم.
با مهر و احترام
شکوه میرزادگی
از سوی کمیته بین المللی نجات پاسارگاد
اکتبر 2010
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر