متن رأی دادگاه حشمت الله طبرزدی
http://news.gooya.com/politics/archives/2010/10/112078.php
حسب کيفر خواست صادره در پرونده کلاسه ۸۸/۱۶۶۶۳/ط د شعبه اول بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب اسلامی تهران مجتمع شهيد مقدسی، آقای حشمت الله طبرزدی فرزند فضل الله متولد ۱۳۳۸، بشماره شناسنامه ۸۹۱، صادره از گلپايگان ساکن تهران، ... مهندس عمران، شغل روزنامه نگار، متاهل، دارای ۶ فرزند، دارای محکوميت کيفری :
۱- در سال ۱۳۷۵ پرداخت مبلغ يک ميليون ريال جزای نقدی بدل از حبس و محروميت از تصدی شغل روزنامه نگاری
۲- در سال ۱۳۷۶ به اتهام فعاليت عليه نظام يک سال حبس تعليقی
۳- در سال ۱۳۷۹ به اتهام اقدام عليه امنيت ملی يک سال حبس که تبديل به ده ميليون ريال جزای نقدی گرديده است .
۴- در سال ۱۳۸۳، هفت سال حبس و ده سال محروميت از حقوق اجتماعی به اتهام تبليغ عليه نظام و توهين به مقام رهبری ( موارد حسب الامر قرار متهم می باشد . )
مذهب شيعه، تبعه ايران، جلب شده در تاريخ ۰۷/۱۰/۸۸ و در بازداشت به قرار بازداشت موقت، با وکالت ۱- آقای محمد اوليايی فر ۲- خانم نسرين ستوده ۳- آقای عبدالفتاح سلطانی ۴- خانم گيتی پورفاضل ۵- خانم سارا نجمی ۶- آقای جهانگير محمودی نژاد، متهم است به :
۱- فعاليت تبليغی عليه نظام مقدس جمهوری اسلامی
۲- اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرائم عليه امنيت کشور
۳- توهين به مقام معظم رهبری
۴- اخلال در نظم.
دادگاه جهت روشن شدن حکم خود به برخی فعاليت های وی اشاره می نمايد : آقای طبرزدی در تاريخ يکشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۸۸، با انتشار مطلبی با عنوان « اين ماه شعر است يا شعور » با توصيف فضای سياسی کشور قبل از انتخابات و آزادی های اجتماعی طرفداران کانديدها از آن برخوردار بودند، اظهار می دارد : « در اين ماه ولی فقيه همه خودی ها را آزاد گذاشته تا برای ۴۸ ماه ديگر با خيالی راحت حکومت کند، به همين دليل همه چيز شاعرانه و شگفت انگيز است و به ويژه جوانان ما تصميم گرفته اند تا اين ماه را تمرينی برای کارهای بزرگ در ۴۸ ماه آينده تبديل کنند . اين يک ماه برای همگان درس آميز است . می توان از آن به عنوان يک مدل ناقص از انقلاب های رنگی استفاده کرد و در شرايط يک انقلاب نرم مردم را مورد مطالعه قرار داد. ولی فقيه از عواقب اين امر می ترسد، اما من به او گوشزد می کنم که هر گاه مجبور باشی مردم را برای يک ماه آزاد بگذاری، هيچ تضمينی نيست که آنها تصميم نگيرند برای هميشه آزاد باشند . اين حقيقتی است که بزودی آشکار خواهد شد . » آقای طبرزدی در مصاحبه با نشريه تلاطم که در تاريخ ۲۱ مهر ۱۳۸۸، در وبلاگ وی منتشر شده است، اظهار می دارد : « من اين را دريافته ام که رژيم از آدم های استوار واهمه دارد و فقط به دنبال اين است که آدم های ضعيف را بازداشت کند و از اعتراف آنها عليه جنبش استفاده نمايد . پس بايد قوی بود، بايد دانست که انفرادی و شکنجه عمر طولانی ندارد . پس نبايد واهمه داشت . بايد شکيبا بود . رهبران جنبش نيز نبايد از ترس بازداشت کوتاه بيايند . جنبش به زنان و مردان استوار نياز دارد که در بزنگاه از اهداف آن پشتيبانی کنند . »
« من از تجربه های گوناگون بازداشت و زندان اين درس را فراموش نمی کنم . من به لحاظ آرمان سياسی يک ليبرال سوسيال هستم، يعنی انديشه نظری به ويژه به لحاظ فلسفی ليبرال هستم، اما در انديشه اقتصادی يک اجتماعی گرام، چون برای عدالت و رفاه انسان ها به دور از رانت خواری و تبعيض و با کمک نهادهای تعاون و امدادگر اهميت دارد . من ايران را در آستانه يک انقلاب تمام عيار می بينم . تا زمانی که حاکميتی سکولار و دموکراتيک در کشور برقرار نشود و حکومت فرقه ای نظامی وجود داشته باشد، هر روز بيش از گذشته به دام فروپاشی خواهد غلتيد . » آقای طبرزدی مشاهدات خود از تظاهرات روز ۱۳ آبان ۱۳۸۸ را با عنوان « خشونت کور رژيم عليه تظاهرات ميليونی و مسالمت آميز مردم تهران و ديگر شهرها » در وبلاگش منتشر و چنين اظهار نظر می دارد : « در اين تظاهرات که به غير از شخصيت ها و گروه های اصلاح طلب، اپوزيسيون و شورای ملی - مذهبی نيز حضور داشتند . آقای کروبی با يورش نيروهای سرکوب نتوانست در بين مردم به حرکت خود ادامه بدهد . همچنين، مهندس طبرزدی سخنگوی همبستگی، عيسی خان حاتمی دبير اجرايی همبستگی و نيز دکتر پيمان در ميدان ۷ تير مورد هجوم نيروهای سرکوب قرار گرفتند . نکته مهم اين است که جنبش مردمی می بايست دست به ابتکار می زدند و با برنامه های درست از شرايط موجود به نفع خود بهره برداری کند . نبايد با انفعال اجازه داد تا دختران و پسران اين گونه مورد ضرب و شتم و توهين قرار بگيرند . مدت هاست که مردم خواهان اين هستند که جنبش مردمی برنامه اعتصاب ها را دستور کار قرار بدهد و اجازه ندهد رژيم جنبش را با خشونت با روند فرسايشی روبرو کند، اگرچه در يک جنگ فرسايشی بين مردم و رژيم، قطعا بازنده آن جنگ رژيم خواهد بود . چنان که رژيم شاه نيز در يک جنگ فرسايشی از ملت شکست خورد . »
آقای طبرزدی در مصاحبه خود با صدای امريکا در تاريخ ۰۹/۰۹/۱۳۸۸، در آستانه ۱۶ آذر ماه با اشاره به اتفاقات پس از انتخابات، اظهار می دارد : « اين روحيه و بسيج عمومی که الان هست برای شرکت در مبارزات مسالمت آميز در ۱۶ آذر، به نظرم اين مسئله الان خيلی مهم است . اميدوارم حرکت بزرگی در سراسر کشور بوجود بيايد . » وی سپس به دستگيری تعدای از فعالان دانشجويی اشاره کرده و ادامه می دهد : « خيلی از دانشجويان را گرفته اند، خيلی ها را تعليق کرده اند . وحشت کرده اند، می ترسند که مردم دوباره بيايند . خوب حالا چکار می خواهند بکنند، زندانی کنند، باتوم بزنند . با اين مسايل که مردم جا نمی زنند . خود اينها گفتند که بذار اما نکشيم . خودشان می دانند که دورانی که بکشند سرآمده است . بنابراين، در چنين شرايطی طبيعی است که مردم پيروز می شوند . بياييد در ميدان حضور داشته باشيد . در دانشگاه و شهرستان ها و مراکز استان ها، بهترين کاريست که مردم انجام می دهند . من اعلام می کنم همراه هزاران دانشجو و جوان در دانشگاه تهران خواهم بود . من اصولا زير بار حرف زور نمی رود . دلم می خواهد همه کار بکنم، اما کسی به من زور نگويد . »
وی در پايان مصاحبه با تلويزيون صدای امريکا خطاب به ايرانيان خارج از کشور اظهار می دارد : « اختلافات حزبی و جناحی را فعلا کنار بگذاريد، اگر بتوانند مانند روزهای اولی که جنبش سبز بوجود آمده بود، دست به دست هم دهند و با هم باشند و حرکت های اعتراضی قدرتمندی بوجود آورند، بسيار تاثير دارد . » طبرزدی در تاريخ ۱۱/۰۹/۱۳۸۸ و در آستانه ۱۶ آذر مقاله ای با عنوان « ۱۶ آذر اتحاد، مبارزه، پيروزی » منتشر و عملا مانيفستی برای ادامه جنبش سبز ادامه می نمايد . اين مقاله که داراس ۴ بخش « آرمان و الگوی علنی، استراتژی، شعارهای اصولی و تاکتيک های مبارزاتی » می باشد در واقع، نقش و نقشه راه برای ادامه اين فتنه می باشد که عين مقاله طبرزدی در پرونده مضبوط می باش د. اقای طبرزدی پس از اغتشاشات روز ۱۶ آذر در وبلاگ خود با عنوان « جنبش دانشجويی در برابر فاشيسم تا دندان مسلح »، روايت و با فاشيست و اشغالگر خواندن نيروهای انتظامی و امنيتی اظهار می دارد، « آيا حکومت روحانيون يعنی همين ؟ يا اين که بسياری از روحانيون در وحشت افتاده اند ؟ اگر اين فاشيسم و کودتا نيست، پس چيست ؟ نامبرده سپس با انتشار مطلبی با عنوان « در آستانه محرم، درسی که بايد از ۱۶ آذر آموخت » ( جمعه ۲۰ آذر ۱۳۸۸ )، تحليل حکومت از انفعال جنبش سبز را اشتباه خواند و اظهار می دارد : « من خود از ساعت ۱۰:۳۰ صبح ۱۶ آذر در خيابان اميرآباد به سمت ميدان انقلاب بودم . دو طرف خيابان به فاصله کمتر از ۵ متر، نيرو چيده بودند . خشونت بی حد و حصر نتيجه معکوس دارد و اين واقعيت در روز ۱۳ آبان و ۱۶ آذر آشکار شد . با بازداشت همه رهبران و فعالان و بازداشت هزاران جوان مبارز تنها اثر اجتماعی اش اينست که جنبش راديکال تر و جری تر می شود . ماه محرم در پيش است و اعتراضات بيشتر خواهد شد . تفاوت امسال اين است که آنها اين بزرگداشت را جهت دار خواهند کرد . هيچ اشکالی ندارد که خواهان جدايی دين از سياست باشی و در عين حال از روحيه آزادگی و ضد ظلم بودن امام حسين نيز تجليل کنی . آنها نيز در مقابل ظلم يزيد زمان دست به مبارزه و مقاومت زدند . البته، اگر مذهبی ها بخواهند به بهانه روز محرم جنبش را بسوی يک سکتاريستی بکشانند عملا موقعيت خود را در جنبش ضعيف تر خواهند کرد . بقول مردم « موسوی يک بهانه است، کل نظام نشانه است . » پس محرم مناسبت محرم نيز می تواند بهانه و فرضی خوب باشد مگر خمينی از همين فرصت عليه شاه استفاده نکرد ؟ پس پيش به سوی گسترش جنبش دموکراسی خواهی ملت ايران با استفاده از هر مناسبتی حتی اگر روزهای محرم با ۲۱ و ۲۲ بهمن باشد . ۱۶ آذر به ما آموخت که جنبش سبز شکست ناپذير است . »
طبرزدی در مصاحبه با يکی از نشريات کردستان عراق که متن آن در تاريخ سه شنبه ۱۷ آذر ۱۳۸۸، در وبلاگ وی منتشر شده است، پس از اظهار دلايل خود مبنی بر اتخاذ الگوی مبارزه مسالمت آميز در مقابل نظام، روش مبارزه چريکی يا قهرآميز را به دليل هزينه زياد و نتيجه اندک آن رد می کند . وی در ادامه اظهار می دارد : « البته اين نظريه به مفهوم نفی هرگونه اقدام مسلحانه نيست و ممکن است در دوره ای مبارزات قهری به کمک جنبش های مدنی بيايند . اما به مفهوم پذيرش الگوی مبارزاتی قهرآميز نيست . الگوی مبارزه مسالمت آميز همچنان مورد توجه است، حتی اگر مبارزات مسلحانه در دوره ای مثل آنچه در ۲۱ و ۲۲ بهمن ۵۷ برای برانداختن رژيم شاه به کار آمد . »
وی در ادامه با مقايسه جنبش سبز با انقلاب مشروطه، اظهار می دارد : « امروز نيز دموکراسی خواهان در مقابل خودکامگی خامنه ای قرار گرفته اند و اسقلال قضاء را به عنوان تضمين کننده آزادی ها می خواهند . » آقای طبرزدی در مقاله ای که از سوی اتحاديه دانشجويان و دانش آموختگان ايران در تاريخ ۲۷/۰۹/۱۳۸۸، با عنوان « محرم سبز » در وبلاگش منتشر نموده است، با اشاره به واکنش سخت نظام به پاره شدن تمثال حضرت امام (ره) و انفعال رهبران اصلاح طلب، آن را پيروزی موقت برای کودتاگران ناميده اظهار می دارد : « روزهای تاسوعا و عاشورای حسينی فرصت خوبی است تا ايرانيان يک بار ديگر اين مناسبت را به جايگاه اصلی خود خود باز گردانند و با خارج ساختن پيام حق گويی و حق خواهی و آزادگی امام حسين و ياران از بند حکومتگران ظالم و ستمگران، آن را به فرياد رسای آزاديخواهی و رهايی توده های به ستوه آمده بدل سازند . جوانان سبز ايران که همواره در قالب هيات های عزاداری به فعاليت و تلاش برای زنده نگاه داشتن اين آيين مذهبی – ملی پرداخته اند، امسال خواهند توانست از محرم به معنای درست کلمه بهره ببرند . هيچگاه حکومت ها نمی بايست در سنت های ملی يا مذهبی مردم دخالت کنند و يا آن را به نفع خود مصادره نمايند . جدايی حکومت از امور مذهبی حتی از آن حکومت به دروغ نام مذهب را يدک بکشد امری حتمی و الزامی است . به همين دليل، همواره بر جدايی دين از حکومت تاکيد کرده ام . »
دادگاه با توجه به مراتب مذکور و دفاعيات غيرموجه متهم و وکلای مدافع وی، کليه اتهام های انتسابی را وارد تشخيص و با استناد به مواد ۵۰۰، ۵۱۴، ۶۱۰ و ۶۱۸ قانون مجازات اسلامی حکم بر محکوميت متهم به تحمل يک سال حبس تعزيری با احتساب ايام بازداشت قبلی به جهت فعاليت تبليغی عليه نظام جمهوری اسلامی ايران و دو سال حبس تعزيری به جهت توهين به مقام معظم رهبری و پنج سال حبس تعزيری به جهت اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرايم عليه امنيت کشور و يک سال حبس تعزيری و تحمل ۷۴ ضربه شلاق تعزيری به اتهام اخلال در نظم عمومی از طريق شرکت در تجمعات غيرقانونی که تصوير آن ضميمه پرونده می باشد، صادر و اعلام می نمايد . اين رای ظرف ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل تجديد نظرخواهی در محاکم تجديد نظر استان تهران می باشد .
رئيس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران
پيرعباس
http://news.gooya.com/politics/archives/2010/10/112078.php
حسب کيفر خواست صادره در پرونده کلاسه ۸۸/۱۶۶۶۳/ط د شعبه اول بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب اسلامی تهران مجتمع شهيد مقدسی، آقای حشمت الله طبرزدی فرزند فضل الله متولد ۱۳۳۸، بشماره شناسنامه ۸۹۱، صادره از گلپايگان ساکن تهران، ... مهندس عمران، شغل روزنامه نگار، متاهل، دارای ۶ فرزند، دارای محکوميت کيفری :
۱- در سال ۱۳۷۵ پرداخت مبلغ يک ميليون ريال جزای نقدی بدل از حبس و محروميت از تصدی شغل روزنامه نگاری
۲- در سال ۱۳۷۶ به اتهام فعاليت عليه نظام يک سال حبس تعليقی
۳- در سال ۱۳۷۹ به اتهام اقدام عليه امنيت ملی يک سال حبس که تبديل به ده ميليون ريال جزای نقدی گرديده است .
۴- در سال ۱۳۸۳، هفت سال حبس و ده سال محروميت از حقوق اجتماعی به اتهام تبليغ عليه نظام و توهين به مقام رهبری ( موارد حسب الامر قرار متهم می باشد . )
مذهب شيعه، تبعه ايران، جلب شده در تاريخ ۰۷/۱۰/۸۸ و در بازداشت به قرار بازداشت موقت، با وکالت ۱- آقای محمد اوليايی فر ۲- خانم نسرين ستوده ۳- آقای عبدالفتاح سلطانی ۴- خانم گيتی پورفاضل ۵- خانم سارا نجمی ۶- آقای جهانگير محمودی نژاد، متهم است به :
۱- فعاليت تبليغی عليه نظام مقدس جمهوری اسلامی
۲- اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرائم عليه امنيت کشور
۳- توهين به مقام معظم رهبری
۴- اخلال در نظم.
دادگاه جهت روشن شدن حکم خود به برخی فعاليت های وی اشاره می نمايد : آقای طبرزدی در تاريخ يکشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۸۸، با انتشار مطلبی با عنوان « اين ماه شعر است يا شعور » با توصيف فضای سياسی کشور قبل از انتخابات و آزادی های اجتماعی طرفداران کانديدها از آن برخوردار بودند، اظهار می دارد : « در اين ماه ولی فقيه همه خودی ها را آزاد گذاشته تا برای ۴۸ ماه ديگر با خيالی راحت حکومت کند، به همين دليل همه چيز شاعرانه و شگفت انگيز است و به ويژه جوانان ما تصميم گرفته اند تا اين ماه را تمرينی برای کارهای بزرگ در ۴۸ ماه آينده تبديل کنند . اين يک ماه برای همگان درس آميز است . می توان از آن به عنوان يک مدل ناقص از انقلاب های رنگی استفاده کرد و در شرايط يک انقلاب نرم مردم را مورد مطالعه قرار داد. ولی فقيه از عواقب اين امر می ترسد، اما من به او گوشزد می کنم که هر گاه مجبور باشی مردم را برای يک ماه آزاد بگذاری، هيچ تضمينی نيست که آنها تصميم نگيرند برای هميشه آزاد باشند . اين حقيقتی است که بزودی آشکار خواهد شد . » آقای طبرزدی در مصاحبه با نشريه تلاطم که در تاريخ ۲۱ مهر ۱۳۸۸، در وبلاگ وی منتشر شده است، اظهار می دارد : « من اين را دريافته ام که رژيم از آدم های استوار واهمه دارد و فقط به دنبال اين است که آدم های ضعيف را بازداشت کند و از اعتراف آنها عليه جنبش استفاده نمايد . پس بايد قوی بود، بايد دانست که انفرادی و شکنجه عمر طولانی ندارد . پس نبايد واهمه داشت . بايد شکيبا بود . رهبران جنبش نيز نبايد از ترس بازداشت کوتاه بيايند . جنبش به زنان و مردان استوار نياز دارد که در بزنگاه از اهداف آن پشتيبانی کنند . »
« من از تجربه های گوناگون بازداشت و زندان اين درس را فراموش نمی کنم . من به لحاظ آرمان سياسی يک ليبرال سوسيال هستم، يعنی انديشه نظری به ويژه به لحاظ فلسفی ليبرال هستم، اما در انديشه اقتصادی يک اجتماعی گرام، چون برای عدالت و رفاه انسان ها به دور از رانت خواری و تبعيض و با کمک نهادهای تعاون و امدادگر اهميت دارد . من ايران را در آستانه يک انقلاب تمام عيار می بينم . تا زمانی که حاکميتی سکولار و دموکراتيک در کشور برقرار نشود و حکومت فرقه ای نظامی وجود داشته باشد، هر روز بيش از گذشته به دام فروپاشی خواهد غلتيد . » آقای طبرزدی مشاهدات خود از تظاهرات روز ۱۳ آبان ۱۳۸۸ را با عنوان « خشونت کور رژيم عليه تظاهرات ميليونی و مسالمت آميز مردم تهران و ديگر شهرها » در وبلاگش منتشر و چنين اظهار نظر می دارد : « در اين تظاهرات که به غير از شخصيت ها و گروه های اصلاح طلب، اپوزيسيون و شورای ملی - مذهبی نيز حضور داشتند . آقای کروبی با يورش نيروهای سرکوب نتوانست در بين مردم به حرکت خود ادامه بدهد . همچنين، مهندس طبرزدی سخنگوی همبستگی، عيسی خان حاتمی دبير اجرايی همبستگی و نيز دکتر پيمان در ميدان ۷ تير مورد هجوم نيروهای سرکوب قرار گرفتند . نکته مهم اين است که جنبش مردمی می بايست دست به ابتکار می زدند و با برنامه های درست از شرايط موجود به نفع خود بهره برداری کند . نبايد با انفعال اجازه داد تا دختران و پسران اين گونه مورد ضرب و شتم و توهين قرار بگيرند . مدت هاست که مردم خواهان اين هستند که جنبش مردمی برنامه اعتصاب ها را دستور کار قرار بدهد و اجازه ندهد رژيم جنبش را با خشونت با روند فرسايشی روبرو کند، اگرچه در يک جنگ فرسايشی بين مردم و رژيم، قطعا بازنده آن جنگ رژيم خواهد بود . چنان که رژيم شاه نيز در يک جنگ فرسايشی از ملت شکست خورد . »
آقای طبرزدی در مصاحبه خود با صدای امريکا در تاريخ ۰۹/۰۹/۱۳۸۸، در آستانه ۱۶ آذر ماه با اشاره به اتفاقات پس از انتخابات، اظهار می دارد : « اين روحيه و بسيج عمومی که الان هست برای شرکت در مبارزات مسالمت آميز در ۱۶ آذر، به نظرم اين مسئله الان خيلی مهم است . اميدوارم حرکت بزرگی در سراسر کشور بوجود بيايد . » وی سپس به دستگيری تعدای از فعالان دانشجويی اشاره کرده و ادامه می دهد : « خيلی از دانشجويان را گرفته اند، خيلی ها را تعليق کرده اند . وحشت کرده اند، می ترسند که مردم دوباره بيايند . خوب حالا چکار می خواهند بکنند، زندانی کنند، باتوم بزنند . با اين مسايل که مردم جا نمی زنند . خود اينها گفتند که بذار اما نکشيم . خودشان می دانند که دورانی که بکشند سرآمده است . بنابراين، در چنين شرايطی طبيعی است که مردم پيروز می شوند . بياييد در ميدان حضور داشته باشيد . در دانشگاه و شهرستان ها و مراکز استان ها، بهترين کاريست که مردم انجام می دهند . من اعلام می کنم همراه هزاران دانشجو و جوان در دانشگاه تهران خواهم بود . من اصولا زير بار حرف زور نمی رود . دلم می خواهد همه کار بکنم، اما کسی به من زور نگويد . »
وی در پايان مصاحبه با تلويزيون صدای امريکا خطاب به ايرانيان خارج از کشور اظهار می دارد : « اختلافات حزبی و جناحی را فعلا کنار بگذاريد، اگر بتوانند مانند روزهای اولی که جنبش سبز بوجود آمده بود، دست به دست هم دهند و با هم باشند و حرکت های اعتراضی قدرتمندی بوجود آورند، بسيار تاثير دارد . » طبرزدی در تاريخ ۱۱/۰۹/۱۳۸۸ و در آستانه ۱۶ آذر مقاله ای با عنوان « ۱۶ آذر اتحاد، مبارزه، پيروزی » منتشر و عملا مانيفستی برای ادامه جنبش سبز ادامه می نمايد . اين مقاله که داراس ۴ بخش « آرمان و الگوی علنی، استراتژی، شعارهای اصولی و تاکتيک های مبارزاتی » می باشد در واقع، نقش و نقشه راه برای ادامه اين فتنه می باشد که عين مقاله طبرزدی در پرونده مضبوط می باش د. اقای طبرزدی پس از اغتشاشات روز ۱۶ آذر در وبلاگ خود با عنوان « جنبش دانشجويی در برابر فاشيسم تا دندان مسلح »، روايت و با فاشيست و اشغالگر خواندن نيروهای انتظامی و امنيتی اظهار می دارد، « آيا حکومت روحانيون يعنی همين ؟ يا اين که بسياری از روحانيون در وحشت افتاده اند ؟ اگر اين فاشيسم و کودتا نيست، پس چيست ؟ نامبرده سپس با انتشار مطلبی با عنوان « در آستانه محرم، درسی که بايد از ۱۶ آذر آموخت » ( جمعه ۲۰ آذر ۱۳۸۸ )، تحليل حکومت از انفعال جنبش سبز را اشتباه خواند و اظهار می دارد : « من خود از ساعت ۱۰:۳۰ صبح ۱۶ آذر در خيابان اميرآباد به سمت ميدان انقلاب بودم . دو طرف خيابان به فاصله کمتر از ۵ متر، نيرو چيده بودند . خشونت بی حد و حصر نتيجه معکوس دارد و اين واقعيت در روز ۱۳ آبان و ۱۶ آذر آشکار شد . با بازداشت همه رهبران و فعالان و بازداشت هزاران جوان مبارز تنها اثر اجتماعی اش اينست که جنبش راديکال تر و جری تر می شود . ماه محرم در پيش است و اعتراضات بيشتر خواهد شد . تفاوت امسال اين است که آنها اين بزرگداشت را جهت دار خواهند کرد . هيچ اشکالی ندارد که خواهان جدايی دين از سياست باشی و در عين حال از روحيه آزادگی و ضد ظلم بودن امام حسين نيز تجليل کنی . آنها نيز در مقابل ظلم يزيد زمان دست به مبارزه و مقاومت زدند . البته، اگر مذهبی ها بخواهند به بهانه روز محرم جنبش را بسوی يک سکتاريستی بکشانند عملا موقعيت خود را در جنبش ضعيف تر خواهند کرد . بقول مردم « موسوی يک بهانه است، کل نظام نشانه است . » پس محرم مناسبت محرم نيز می تواند بهانه و فرضی خوب باشد مگر خمينی از همين فرصت عليه شاه استفاده نکرد ؟ پس پيش به سوی گسترش جنبش دموکراسی خواهی ملت ايران با استفاده از هر مناسبتی حتی اگر روزهای محرم با ۲۱ و ۲۲ بهمن باشد . ۱۶ آذر به ما آموخت که جنبش سبز شکست ناپذير است . »
طبرزدی در مصاحبه با يکی از نشريات کردستان عراق که متن آن در تاريخ سه شنبه ۱۷ آذر ۱۳۸۸، در وبلاگ وی منتشر شده است، پس از اظهار دلايل خود مبنی بر اتخاذ الگوی مبارزه مسالمت آميز در مقابل نظام، روش مبارزه چريکی يا قهرآميز را به دليل هزينه زياد و نتيجه اندک آن رد می کند . وی در ادامه اظهار می دارد : « البته اين نظريه به مفهوم نفی هرگونه اقدام مسلحانه نيست و ممکن است در دوره ای مبارزات قهری به کمک جنبش های مدنی بيايند . اما به مفهوم پذيرش الگوی مبارزاتی قهرآميز نيست . الگوی مبارزه مسالمت آميز همچنان مورد توجه است، حتی اگر مبارزات مسلحانه در دوره ای مثل آنچه در ۲۱ و ۲۲ بهمن ۵۷ برای برانداختن رژيم شاه به کار آمد . »
وی در ادامه با مقايسه جنبش سبز با انقلاب مشروطه، اظهار می دارد : « امروز نيز دموکراسی خواهان در مقابل خودکامگی خامنه ای قرار گرفته اند و اسقلال قضاء را به عنوان تضمين کننده آزادی ها می خواهند . » آقای طبرزدی در مقاله ای که از سوی اتحاديه دانشجويان و دانش آموختگان ايران در تاريخ ۲۷/۰۹/۱۳۸۸، با عنوان « محرم سبز » در وبلاگش منتشر نموده است، با اشاره به واکنش سخت نظام به پاره شدن تمثال حضرت امام (ره) و انفعال رهبران اصلاح طلب، آن را پيروزی موقت برای کودتاگران ناميده اظهار می دارد : « روزهای تاسوعا و عاشورای حسينی فرصت خوبی است تا ايرانيان يک بار ديگر اين مناسبت را به جايگاه اصلی خود خود باز گردانند و با خارج ساختن پيام حق گويی و حق خواهی و آزادگی امام حسين و ياران از بند حکومتگران ظالم و ستمگران، آن را به فرياد رسای آزاديخواهی و رهايی توده های به ستوه آمده بدل سازند . جوانان سبز ايران که همواره در قالب هيات های عزاداری به فعاليت و تلاش برای زنده نگاه داشتن اين آيين مذهبی – ملی پرداخته اند، امسال خواهند توانست از محرم به معنای درست کلمه بهره ببرند . هيچگاه حکومت ها نمی بايست در سنت های ملی يا مذهبی مردم دخالت کنند و يا آن را به نفع خود مصادره نمايند . جدايی حکومت از امور مذهبی حتی از آن حکومت به دروغ نام مذهب را يدک بکشد امری حتمی و الزامی است . به همين دليل، همواره بر جدايی دين از حکومت تاکيد کرده ام . »
دادگاه با توجه به مراتب مذکور و دفاعيات غيرموجه متهم و وکلای مدافع وی، کليه اتهام های انتسابی را وارد تشخيص و با استناد به مواد ۵۰۰، ۵۱۴، ۶۱۰ و ۶۱۸ قانون مجازات اسلامی حکم بر محکوميت متهم به تحمل يک سال حبس تعزيری با احتساب ايام بازداشت قبلی به جهت فعاليت تبليغی عليه نظام جمهوری اسلامی ايران و دو سال حبس تعزيری به جهت توهين به مقام معظم رهبری و پنج سال حبس تعزيری به جهت اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرايم عليه امنيت کشور و يک سال حبس تعزيری و تحمل ۷۴ ضربه شلاق تعزيری به اتهام اخلال در نظم عمومی از طريق شرکت در تجمعات غيرقانونی که تصوير آن ضميمه پرونده می باشد، صادر و اعلام می نمايد . اين رای ظرف ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل تجديد نظرخواهی در محاکم تجديد نظر استان تهران می باشد .
رئيس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران
پيرعباس
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر