برای مشاهده ويدديو مرتبط با اين مقاله اينجا را کليک کنيد
حساسیت بیننده با این تیتر تحریک میشد ، البته خود تیتر دقیقاَ آن چیزی نبود که من گفته بودم ، اما عمدی هم در کار نبود ، ارسال کننده لینک را میشناسم . از دوستان من است و مطمعنم کارش عمدی نبوده است . اما به هر حال دیدن چنین عنوانی برای هر کسی حساسیت برانگیز است . خصوصاَ برای خارج نشین ها .
چند هفته پیش گردانندگان سایت سبز لینک از من خواستند که به عنوان میهمان هفته به سوالات کاربران این سایت پاسخ بدهم . چند سوال انتخاب شد و من برخلاف همیشه که به صورت رسمی مقابل دوربین قرار میگرفتم ، اینبار وبکم کامپیوترم را روشن کردم و بدون اینکه متنی را از قبل آماده کرده باشم ، اولین پاسخی که به ذهنم می آمد دادم . به نظرم به این شکل بهتر است . هم صمیمی تر و هم اینکه پاسخ ها صریح و غیر دیپلماتیک تر است . آدم بیشتر به خود واقعی اش نزدیک است تا زمانی که به شکل رسمی جلوی دوربین می نشیند و با چهارچوب رسمی و عرفی صحبت می کند .
ارسال لینک این ویدئو به بالاترین ، حساسیت های فراوانی را به همراه داشت . به هرحال طبیعی است که شنیدن این حرف ها نه برای خارج نشینها خوشایند است ، نه داخلی هایی که چشم به این سو دوخته اند . برخی انتقاد و برخی دفاع و برخی هم حاشیه . البته من وارد هیچ کدام از مباحث نشدم و صرفا در نظری کوتاه نوشتم : من از حرفایی که زدم صد در صد دفاع میکنم .
مطمعن هستم که برخی از کاربران ارسال کننده نظر ، حتی این ویدئو را یک بار هم نگاه نکردند ، چرا که عموما نوک پیکان حمله این دوستان ، به تیتر خود مطالب احمد باطبی: روی ایرانیان مقیم خارج نمیتوان حساب کرد! بود . و اگر کسی یک بار به این ویدئو نگاه میکرد ، متوجه میشد که موضوعی را که من در مورد برخی از ایرانیان خارج از کشور مطرح کردم ، بسیار متفاوت است با مفهومی که این لینک در نگاه اول به مخاطب منتقل میکند . من به طور مشخص گفتم فقط روی بخش کوچکی از ایرانیان خارج کشور میتوان حساب کرد که از این ادعا هم دفاع میکنم .
این ویدئو یک روز قبل در سایت سبز لینک ، فیس بوک ، فرند فید و ... منتشر شده بود و قبل از ارسال به بالا ترین بیش از 200 بازدید کننده داشت ، اما زمانی در بالا ترین 935 کلیک خورد و 97 امتیاز مثبت و منفی گرفت ، تازه بازدید کننده های آن در سایت یو تویب از دوبیست و اندی کاربر ، به 313 نفر رسید .
البته این موضوع چندان مهم نیست و با فرض اینکه کسی صرفا از روی تیتر این مطلب در سایت بالاترین قضاوت نکرده و آن را یک بار کامل و با دقت دیده است ، انتقاد های ارائه شده را میتوان به چند بخش دسته بندی کرد .
جدا از برخی کاربران فضاهای مجازی که همیشه در حالت پیش فرض با همه چیز مخالف هستند ، طبیعی است که انتقاد اینچنینی از جامعه ایرانی و ایرانی تبار خارج از کشور در لحظه اول حساسیت بر انگیز و بَرخورنده باشد . حتی کسانی که جزء ایرانیان فعال محسوب شده و در این دسته بندی هم قرار نمیگیرند ، در ابتدای امر با نگاهی شکاک به موضوع نگریسته و از خودشان میپرسند ، آیا منظور ما هستیم ... ؟
دلیل این حساسیت هم چیزی نیست به جز بار وجدانی حمایت از مردم سر زمین مادری . هرچند که ما هیچ شاخصی برای سنجش این گونه حمایتها نداریم تا به طور مشخص بگوییم چه کسی این عمل را به شکل صحیح انجام داده یا نه ، اما اثبات تقریبی این ادعا که حمایت ها مورد انتظار کافی بوده یا خیر هم کار مشکلی نیست .
خیلی ها به هیچ عنوان دوست ندارند حتی در تنهایی خود ، با این سوال وجدانی روبرو شوند که آیا به راستی به توقع هموطنانشان خصوصاَ در این شرایط پاسخ جدی و کافی داده اند ؟ اما تجربه دست کم یک سال پیش ، من را به این نتیجه رسانده که وقت شستن چشم ها و دیدن و پذیرفتن واقعیت ها است .
کمال احترام و ادب را برای همه بزرگوارانی که در خصوص این ویدئو نظر داده اند را دارم . چه آنهایی که ادب و احترام را پایشان له کردند ، و چه آنهایی که دلسوخته ، گلایه های خود را از ابراز عقیده من بیان کرده بودند . هر چند که برای بسیاری از این انتقادها پاسخ مناسب دارم ، اما واقعیت این است که پرداختن به همه آنها در حد قانع کننده در این نوشته امکان پذیر نیست . از این رو سعی میکنم در حد امکان دلایلی را که باعث شد به این اعتقاد برسم که بسیاری از ایرانیان خارج از کشور ، نسبت به وضعیت کشور مادری شان تعهد وجدانی ندارند و نمیتوان روی حساب کرد را برای خوانندگان محترم بیان کنم .
انتقاد من از ایرانیان خارج از کشور نه از سر اشتباه سهوی و نه از سر بی فکری و ندانم کاری بود. بلکه حاصل تعامل و تجربه ای است که دست کم در یک سال گذشته با ایرانیان خارج از کشور عموماَ آمریکا و اروپا داشته ام . که البته نتیجه آن هم البته به هیچ عنوان خوشایند نبود . در حقیقت انتقاد یعنی بیان نقاط ضعف و رصد صحیح موقعیت و همچنین سنجش توان واقعی و نیرویی که داریم و میتوانیم روی آن حساب کنیم . و اگر این رصد صحیح را نداشته باشیم ، حاصل آن به جز تجربه ای تلخ و نا امیدی چیز دیگری نخواهد بود . انتقاد و مرور تجربه ها یعنی آسیب شناسی و این مقوله ای است که بیش از هر چیز به آن نیاز داریم .
کسی منکر این واقعیت نیست که در میان هم وطنان مقیم خارج کسانی هستند که به صورت تمام وقت و یا حرفه ای و جدی چه در قالب فردی و چه در شکل سازمانی بخشی از زندگی خود را صرف فعالیت های اینچنینی میکنند . این افراد در حقیقت نیروی محرکه و عامل دوام و حیات فعالیت های خارج کشور هستند اما نتیجه تلاش های طاقت فرسای آنان به پای همه خارج نشینان نوشته میشود و هر کسی که حتی یک پتیشن ساده را با نام مستعار امضاء کرده باشد ، خودش را جزء این افراد فعال و همکار این آنها معرفی میکند . آنها چه در اوج و چه در نزول ، بدون توجه به شرایط کار میکنند . آنها عموما متعلق به احزاب و سازمانها و یا متعلق به یک ایدئولوژی فکری هستند . هرچند که نتیجه فعالیت های این افراد در بسیاری از موارد بسیار چشمگیر است ، اما تعداد آنان نسبت به حوزه کاری و وسعت زمینه های کاری بسیار کم است .از آن جمله میتوان به افراد فعال و گرداننده گان تحرکاتی نظیر کمپین علیه سنگسار سکینه محمدی ، و یا دیگر گروه ها نام برد . اما منظور از این نوشتار این افراد نیستند . بلکه حجم عظیمی از ایرانیان مهاجر هستند که بنا به دلایل سیاسی و غیر سیاسی در خارج از ایران زندگی میکنند .
کسی به درستی نمیداند که چه تعداد ایرانی خارج ار کشور زندگی می کنند. محمدشریف ملک‌زاده دبیرکل شورای عالی ایرانیان در این باره میگوید : هیچ آمار رسمی از ایرانیان خارج از کشور وجود ندارد ، اما مرتضی بختیاری وزیر دادگستری اعلام گرده که در سال 88 چهار میلیون ایرانی مقیم خارج از وبسایتهای قانونی و قضائی بازدید کرده اند . وی در ادامه می افزاید :
از تعداد 87 هزار و 950 مراجعه کننده به سایت دادگستری استان تهران در 10 ماهه سال 88، تعداد 9 هزار و 850 نفر ایرانی از کشور انگلستان، 15 هزار و 500 نفر از آلمان، هفت هزار و 600 نفر از آمریکا، چهار هزار و 800 نفر از کانادا و بقیه آنها از کشورهای فرانسه، ایتالیا، هلند، بلژیک، سوئد، کویت و عربستان بوده‌اند. تعداد مراجعه کنندگان به سایت قوانین در سال 88 حدود یک میلیون و 800 هزار نفر و مراجعه به سایت قضاوت حدود دو میلیون نفر بوده است. وبسایت شواری عالی امور ایرانیان خارج از کشور - وبسایت خبرآنلاین
اما حسن قشقاوي معاون کنسولي و امور ايرانيان وزير امور خارجه نیز براساس آمارهایی که که از پرونده ها و مراجعات کنسولي به دست آمده میگوید :
حدود 4 ميليون نفر ايراني در خارج زندگی میکنند، اما از نظر خود من شخصا فکر مي کنم 5ميليون ايراني در خارج از کشور داريم .... روزنامه مردم سالاری ، شماره 2398 - 1389/04/17 – وبسایت مردمک
این آماری است که منابع دولتی ایران تخمین میزنند ، اما بهتر است سری هم به آمار هایی بزنیم که از سوی دولت و نهاد های خارجی منتشر شده است ، پایگاه مطبوعاتی پارلمان آلمان در گزارش اسفند سال گذشته خود آماری منتشر کرد که نشان می‌دهد تنها در سال 2009 میلادی شش هزار و 879 ایرانی به این کشور پناهنده شده‌اند و همین سبب شد که وزارت خارجه جمهوری اسلامی به دولت آلمان به دلیل سیاست اعطای پناهندگی به پناهجویان ایرانی اعتراض کند روزنامه مردم سالاری ، شماره 2306 - 1388/12/15 – وبسایت دیپلماسی ایرانی - شیعه نیوز
شمار ایرانیان مقیم هلند، بر پایه داده‌های مرکز آمار آن کشور سی.بی.اس. بیش از سی و یک هزار نفر است. بیشتر تعداد ایرانیان هلند در پایتخت، آمستردام، ساکن هستند . Iraniërs in Nederland, een profiel . اداره دادگستری هلند
منابع نیمه رسمی جمعیت ایرانیان امارات را حدود ۵۰۰٫۰۰۰ نفر تخمین زده اند که حدود ۴۰۰٫۰۰۰ نفر ساکن دبی هستند . علاوه بر این ۱۷٪ جمعیت امارات ایرانیالاصل هستند. الشرق الوسط - اطلس کامل گیتاشناسی. بختیاری، سعید. ویرایش دوم. چاپ نوزدهم، تهران: مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی ۱۳۸۱ .
در مجموع رقم تقریبی ایرانیان که بعضاً نیوزیلندی بطور غیر رسمی به آن اشاره دارند، حدود 8000 نفر تخمین زده می شود که عمدتاً در بزرگترین شهر کشور یعنی آکلند ساکن هستند. دیگر مراکز جمعیتی ایرانی شهرهای کرایست چرچ، دنیدنجزیره جنوبی، ولینگتون و هامیلتون جزیره شمالی می باشند ویکیپدیا - نیازمند منبع بیشتر
طبق آخرين آمارهاي ارائه شده از طرف مراجع ذيصلاح ژاپني حدود شش هزار ايراني بصورت قانوني در اين كشور اقامت دارند. اخبارایرانیان مقیم خارج جمعه ۷ بهمن ۱۳۸۴ - وبلاگ ایرانیان ژاپن
دفتر حفاظت منافع ایران در واشنگتن دی سی اعلام کرده که ۹۰۰٬۰۰۰ پرونده گذرنامه از ایرانیان در آمریکا در اختیار دارد . وبسایت دفتر حفاظت از منافع ایران در واشنگتن – وبسایت آمریکا نگاه نو - Iran Census Report
اما شورای ملی ایرانیان آمریکا معتقد است که جمعیت ایرانیان در آمریکا بیش از یک میلیون نفر است . توزیع جمعیتی ایرانیان آمریکا بر حسب درصد جمعیت هر ایالت بر طبق تخمین اداره آمار آمریکا در سال 2003 به این گونه است اینجا
تنها آمار رسمی از جمعیت ایرانیان مقیم آمریکا متعلق به یک همه پرسی سال ۲۰۰۰ میلادی است، که در آن بیش از ۳۷۰ هزار نفر داوطلبانه خود را «ایرانی» یا ایرانی‌تبار معرفی کردند. CNN : Iranian-American youth struggle to define themselves - VIDEO که بنا بر آمار معتبر غیررسمی آن زمان یک پنجم تعداد واقعی بوده است . بسیاری از ایرانیان بواسطه محافظه کاری غیر منطقی و ترسهای واهی از اذیت شدن توسط اداره مالیات و یا سیستمهای اطلاعاتی و اداره آگاهی اف بی آی آمریکا، و یا از روی "خود کم بینی" خود را ایرانی -الاصل معرفی نکردند حال آنکه ۱۹ اداره مربوط به سیستم اطلاعاتی و امنیتی آمریکا خود به طور مجزا لیست کاملی از تمام اقلیتها و مهاجران را دارند . بنا بر آمار های غیر رسمی ولی معتبر دیگر ، بین ۱ و نیم تا ۲ میلیون ایرانی - الاصل در آمریکا زندگی میکنند . وبسایت کدوم .
کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگی در گزارشی آمار متقاضیان پناهندگی در سال 2007 در کشورهای صنعتی و عمده ترین کشورهائی که پناهجویان در آنجا درخواست خود را ارائه داده اند را منتشر کرده است . طبق این گزارش ایرانیان در سال 2006 با 7.065 درخواست در ردیف ششم و در سال 2007 با 5.812 درخواست در ردیف هشتم متقاضیان پناهندگی در 26 کشور اتحادیه اروپا بجز ایتالیا قرار داشته اند . متن گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگی - ترجمه در سایت فوروم انتگراسیون ایرانیان ساکن نروژ
صندوق بین‌المللی پول گزارش داده است که سالانه حدود 180 هزار ایرانی تحصیل‌کرده به امید زندگی و یافتن موقعیت‌های شغلی بهتر از کشور خارج میشوند. وبسایت خبر آنلاین - وبسایت جهان نیوز
این ارقام ، برخی از آمار های ارائه شده از سوی دولت و یا سازمان های مربوطه است که با آن میتوان جمعیت تقریبی ایرانیان مقیم خارج را حدس زد . اما من نه رقم پنج میلیون آقای قشقاوی را فرض میگیرم ، نه رقم واقعی جمعیت ایرانی که کسی از میزان دقیق آن خبر ندارد . ملاک من همین رقم 180 هزار ایرانی تحصیل کرده صندوق بین المللی پول که هر ساله به امید زندگی و یافتن موقعیت‌های شغلی بهتر از کشور خارج میشوند .
برای آغاز به دلیل قابل لمس بودن ، مقوله تظاهرات را شاخص فعالیت افراد فرض میگیریم . چرا که تظاهرات عینی ترین شیوه حضور فیزیکی و معنوی افراد ، فارغ از هویت ، موقعیت ، توانمدنی ها و امکانات آنان است . در تجمع اعتراضی یک ایرانی برجسته ، نخبه ، با نفوذ ، موفق ، ثروتمند و یا یک ایرانی معمولی و فقیر فرق خاصی با هم نداشته و همه عمو ماَ به صورت فیزیکی و جمعیتی سنجیده میشوند .
طبق اخبار و شواهد یکی از بزرگترین تحرکات اعتراضی ایرانیان خارج کشور در چند سال اخیر ، تظارهات های نیویورک علیه سفر محمود احمدی نژاد بود . من در تمام این تظاهرات ها از ابتدا تا انتها حضور داشتم و مقدار جمعیت شرکت کننده را از نزدیک دیدم . در اینترنت به دنبال ارقام اعلام شده توسط رسانه ها از تعداد جمعیت شرکت کننده گشتم ، ارقام از پنجاه نفر در روزنامه رسالت گزارش شده بود ، تا بیست هزار نفر توسط منابع خبری سازمان مجاهدین خلق ایران . حالا من فارغ از صحت ارقام اعلام شده ، ملاکم را حد اکثر جمعیت اعلام شده ، یعنی بیست هزار نفر فرض میگیرم . و همچنین فرض میکنم که تمام تظاهرات های اعتراضی سالهای 1386، 1387 ، 1388 و 1389 علیه محمود احمدی نژاد در نیویورک ، به همین وسعت بوده و همین تعداد جمعیت در آن شرکت کرده اند . در این صورت در مجموع در فاصله زمانی چهار سال اگر هر نفر تنها یک بار در تظاهرات شرکت کرده باشد ، جمعاَ هشتاد هزار نفر در این تجمعات شرکت کرده اند . یعنی حتی کمتر از نصف جمعیت به اصطلاح تحصیل کرده ای که تنها در یک سال از کشور خارج شده است . حالا قضاوت با شما ... روی چند درصد از ایرانیان خارج نشین میتوان حساب کرد ؟
طبق اخبار و مشاهدات ، همه این هشتاد هزار ایرانی دلسوز ، فعال و نگران وطن که در خوش بینانه ترین حالت ممکن در تضاهرات ها ی نیویورک شرکت کرده بودند مقیم ایالات متحده نیستند ، و عموما از سراسر جهان برای شرکت در این تظاهرات به آمریکا سفر کرده اند . پس این جمعیت میبایست در کشورهای مختلف دنیا پراکنده باشد . طبق آمار فوق و دیگر تحقیقات ایالات متحده ، کانادا ، اروپا ، استرالیا ، آسیای مرکزی و کشورهای حاشیه خلیج فارس بیشترین تمرکز جمعیتی ایرانیان مهاجر را دارا هستند . بایک جستجوی ساده در اینترنت هم خواهیم دید که تمام اخبار ، فیلم ها و تصاویر منتشر شده از تجمعات اعتراضی ایرانیان مقیم خارج ، از محدوده این چند منطقه خارج نمیشود . پس ما فرض میگیریم که از 193 کشور عوض سازمان ملل متحد ، تنها در چهل کشور ایرانی مهاجر داریم . پس اگر این جمعیت 80هزار نفری از ایرانیان دلسوز ، فعال و نگران وطن را به تعداد مساوی بین این کشور ها تقسیم کنیم ، باید در هر کشور به طور میانگین 2 هزار نفر داشته باشیم . حال باز قضاوت را به شما و خصوصاَ ایرانیان مقیم خارج میسپارم . انصافاَ آیا شما واقعاَ در محل سکونت خود ،2 هزار ایرانی دلسوز ، فعال و نگران وطن و فعال دارید که همهیشه برای فعالیت های اینچنینی رویشان حساب می کنید؟
من نمیدانم پاسخ وجدانی شما به این پرسش چیست . اما در منطقه ای که من زندگی میکنم یعنی ایالت های ویرجینیا ، مریلند و واشنگتن دی سی در ایالات متحده آمریکا ، طبق آمار محلی و تحقیق خودم ، بیش از پنجاه هزار ایرانی داریم ، اما تنها و بزرگترین تجمع اعتراضی این جمعیت ، تظاهرات اعتراضی ایرانیان یکی دور روز پس از انتخابات ریاست جمهوری سال پیش ، مقابل کاخ سفید ، و زنجیره انسانی از دفتر حفاظت از منافع ایران تا دفتر سازمان ملل در واشنگتن بود . که حدود 3000 تا 3500 ایرانی به طور تقریبی حضور یافته بودند و بعد از آن من هیچ گاه دیگر حتی یک دهم این جمعیت را هم ندیدم . حال اگر بخواهیم این قیاس را با رقم واقعی ایرانیان مقیم خارج داشته باشیم ، چه عددی حاصل شده و چه نتیجه ای حاصل خواهد شد ؟
حال مجددا همه پیش فرض ها را عوض کرده و فرض بحثمان را روی این موضوع میگذاریم که اساسا تضاهرات شاخص خوبی برای فعال بودن یک ایرانی دلسوز ، فعال و نگران وطن نیست . شرکت در تظاهرات زمان و موقعیت میخواهد . ممکن است کسی به هر دلیلی موفق نشود که در یک تظاهرات شرکت کند . پس باید او را یک ایرانی غیر دلسوز ، غیر فعال و بیتفاوت نسبت به وطن دانست؟ و یا او را در جمع این 160 هزار ایرانی ذکر شده محاسبه نکرد؟ طبعاَ خیر .
پس شاخص دیگری را که میتوان به عنوان معیار انتخاب کرد ، میزان فعالیت افراد در حوزه های اچتماعی و سیاسی ، با هدف تاثیر گذاری بر افکار عمومی کشور های محل سکونت ، و تغییر سیاست رسانه های گروهی و دولت های آنان در راستای حمایت از منافع مردم ایران .
ادامه دارد...
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر