سام قندچی
http://www.ghandchi.com/680-AttackingIran.htm
متن انگليسی English Version
http://www.ghandchi.com/680-AttackingIranEng.htm
بحث در مورد مسأله حمله نظامی احتمالی به ايران موضوع تازه ای نيست و سالها است که در اين باره موافقان و مخالفان چنين رويکردی، سخن گفته اند (1).
در آغاز تجاوز عراق به ايران، بسياری از روشنفکران ايران که تنش های دو کشور ايران و عراق را حس می کردند، پيش از آغاز جنگ چنين واقعه ای را پيش بينی می کردند و بر عليه چنين احتمالی، صحبت ميکردند. اين حقير که خود يکی از آن ها بودم متأسفانه هيچ تلاشی برای طرح کردن افکار خود در اين مورد در سطح بين المللی در آنزمان نکردم. دو روز پيش از حمله عراق به ايران، اتفاقاً برای ديدار با چند نفر از دوستانم به خرمشهر رفته بودم و نظراتم را با آنها در ميان گذاشتم و متذکر شدم که سطح تنش ها در مطبوعات، نزديک بودن احتمال جنگ با عراق را نشان می دهد، و اينکه لازم است پيش از آغاز شدن جنگ به هر وسيله ای شده است از وقوع آن جلوگيری شود. دو روز بعد که بليط اتوبوس برای بازگشت به تهران در دستم بود، صدای اولين شليک های گلوله از عراق بسوی خرمشهر را شنيدم و اولين خط دفاع ايران در خيابانهای خرمشهر را ديدم که موضع گرفته بودند. همه ما بقيه ماجرا را ميدانيم و اينکه طی 8 سال جنگ چه بر سر ايران و عراق آمد.
امروز وقتی آن روزها را به خاطر ميآورم، فکر ميکنم کسانی که اينچنين ميانديشيدند می بايست ديدگاه خود را در مورد سير وقايع، و بويژه موضع خود را در مورد حمله به ايران، به روشنی و با شفافيت کامل و بدون جملات مبهم، به جامعه بين المللی، ابراز ميکردند. چه ارزشی دارد که سالها بعد فهميديم که برخی از رهبران اپوزيسيون ايران بجای تلاش برای متوقف کردن جنگ، بطور مخفيانه در حال معامله کردن با صدام حسين بودند؟ در مقياس بين المللی، همه اقدامات اپوزيسيون ايران در گفتگوهايشان با سازمان های بين المللی به برخوردهای تاکتيکی به جنگ، محدود شده بود.
اين بار، لازم است که موضع خود را به روشنی در اختيار جامعه بين المللی قرار دهيم؛ مثلاً با يک صفحه آگهی در روزنامه نيويورک تايمز، با امضاهای همه ايرانيانی که ضد حمله نظامی به ايران هستند. هزينه چنين تلاشی ميتواند از طريق امضا کنندگان بيانيه، تأمين شود. ما نميتوانيم انتظار داشته باشيم کسانيکه خواستار حمله به ايران هستند، چنين بيانيه ای را امضا کنند يا برای چنين اقدام شفاف سازی، کوشش کنند، و هزينه آن را بپردازند. چنين بيانيه ای، نظر روشن همه آنهايی خواهد بود که ميخواهند در اين مورد هرچه رساتر موضع خود را به اطلاع جامعه بين المللی برسانند که ما امضاء کنندگان *بدون قيد و شرط* ضد هرگونه حمله نظامی به ايران هستيم.
ميخواهم به خوانندگان پيشنهاد کنم که نظرات خود را در مورد اين اقدام پيشنهادی در "صفحه شما" در سايت ايران گلوبال http://www.iranglobal.info با ديگران در ميان گذارند.
سام قندچی، ناشر و سردبیر
ایرانسکوپ
http://www.iranscope.com
هفتم دی ماه 1390
December 28, 2011
پانويس:
1. حمله پيشگيرانه به تأسيسات اتمی نسل کشی است
http://www.ghandchi.com/679-Preemptive.htm
خطر جنگ جمهوري اسلامي و اسرائيل (و اينکه اپوزيسيون چه کار ميتواند بکند)
http://www.ghandchi.com/465-IRI-IsraelWar.htm
دليل جنگ بخاطر برنامه اتمي
http://www.ghandchi.com/483-dalilejang.htm
چرا من با هرگونه حمله به ايران مخالفم
http://www.ghandchi.com/475-Notoanyinvasion.htm
Action Regarding Military Attack on Iran
Sam Ghandchi
http://www.ghandchi.com/680-AttackingIranEng.htm
Persian Version نسخه فارسی
http://www.ghandchi.com/680-AttackingIran.htm
Discussing the issue of possible military attack on Iran is not anything new and has been talked about for many years by those supporting and opposing such action (1).
At the start of Iraq's invasion of Iran, many Iranian intellectuals feeling the vibes between Iran and Iraq saw it coming long before the start of the war and spoke against such a possibility. Being one of those, unfortunately did not communicate anything about my thoughts at the international level. Two days before Iraq's attack on Iran, I just happened to travel to Khorramshahr visiting a few friends and shared my thoughts with them noting all the political vibes in the press, that it was imminent, and the need to do anything possible to stop a war from starting. Two days later with my bus ticket to go back home to Tehran, while walking on the street, heard the first shots from Iraqi army and saw Iran's first line of defense on the streets of Khorramshahr, taking position. We all know the rest and what happened to Iran and Iraq for 8 years.
Today when remembering those days, think that people like me should have communicated our view about the course of events, and especially should have clearly stated our position about the attack on Iran, in no uncertain words, to the international community. What value is there that years later we found out about some of Iran's opposition leaders secretly making deals with Saddam Hussein? At the international scale, all the actions of Iranian opposition were limited to tactical approach in talks with various international entities.
This time we need to clearly submit our position to the international community; e.g. with a full page ad in New York Times, having the signature of Iranians who are against any military attack on Iran. The cost of such an effort can be raised from those who will sign the statement. We cannot expect those who want an attack on Iran, to sign such a statement, or work and pay for such transparent actions. Such a statement, will be a clear stand by all those who want to speak up on this issue to the international community, to inform them that we who have signed it, *unconditionally* oppose any military attack on Iran.
I would like to suggest to the readers to share your views about this proposed action in the "safhe shomaa" section of IranGlobal http://www.iranglobal.info web site.
Sam Ghandchi, Publisher/Editor
IRANSCOPE
December 28, 2011
Footnote:
1. Preemptive Strike on Nuclear Sites is Genocide
http://www.ghandchi.com/679-PreemptiveEng.htm
Danger of IRI-Israel War (and What Iranian Opposition Needs to Do)
http://www.ghandchi.com/465-IRI-IsraelWarEng.htm
Reason for War Because of Atomic Program (in Persian)
http://www.ghandchi.com/483-dalilejang.htm
Why I Oppose any Invasion of Iran
iran#
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر