شنبه، آذر ۱۲، ۱۳۹۰

«جدایی نادر از سیمین اسکار را خواهد ربود!»


«جدایی نادر از سیمین اسکار را خواهد ربود!»
http://www.voanews.com/persian/news/arts/Oscarbuz-2011-12-2-134922913.html

درحالی که نمایش فیلم ایرانی«جدایی نادر از سیمین» هنوز درسینماهای آمریکا آغاز نشده است، نشریات و سایت های اینترنتی داخل کشور از هم اکنون این فیلم را برنده جایزه اسکار در بخش رقابت های فیلم های خارجی می خوانند.

روزنامه نیویورک تایمز روز جمعه در گزارشی به قلم «لاری رادر»ضمن بررسی فیلم های خارجی اسکار می نویسد:« بیش از ٦٣ فیلم به نمایندگی از کشورهای مختلف برای ورود به بخش رقابت های فیلم های خارجی اسکار٢٠١٢ ارسال شده اند اما اغلب آن ها هنوز درسینماهای آمریکا به نمایش درنیامده و برخی از این فیلم ها هم ممکن است هرگز درسینماهای آمریکا به نمایش گذاشته نشوند.»

این گزارشگر در ادامه مطلب خود می نویسد:«اما از سال ١٩٤٧ و زمانی که رده بندی فیلم های زبان خارجی به رقابت های جایزه اسکار اضافه شده تا کنون، این بخش از جوایز همواره موضوعی برانگیزنده همراه با جنجال و حدسیات بوده و امسال نیز از این قاعده مستثنی نیست.»

چرا جنجال برانگیز؟

نخستین باری که بخش فیلم های خارجی «اسکار» با جارو جنجال روبرو شد زمانی بود که نماینده «پورتوریکو» از حضور در این جوایز محروم شد. در آن زمان آکادمی اسکار به نماینده پورتوریکو اعلام کرد که آن ها نمی توانند با یک فیلم به زبان اسپانیایی وارد بخشی رقابت های فیلم های خارجی اسکار شوند چرا که «پورتوریکو» یکی از ایالت های آمریکا محسوب می شود.

پس از «پورتوریکو» نوبت کشور «آلبانی» بود که فیلم « بخشش خون » را به عنوان نماینده خود به آکادمی معرفی کرد اما از آن جایی که در این فیلم از دیالوگ هایی به زبان انگلیسی استفاده شده بود، آکادمی آن را رد کرد و درعوض فیلم «عفو» به عنوان نماینده رسمی «آلبانی» به اسکار فرستاده شد.

نشریه معتبر «نیویورک تایمز» در ادامه این مقاله می نویسد:«امسال فیلم های برجسته ای از برخی از موفق ترین کارگردان های سینمای جهان که پیش از این نیز نامزد و برنده جوایز اسکار بوده اند درفهرست فیلم های زبان خارجی قرار دارد. اما سئوالی که در اینجا مطرح می شود این است که آیا یکه تازی فیلم های اروپائی در این بخش از جوایز اسکار امسال هم ادامه خواهد یافت یا نه؟»

«از زمان راه اندازی بخش رقابت های فیلم ها به زبانی غیر از انگلیسی درجوایز اسکار، تنها سه فیلم از قاره آفریقا توانسته است جایزه این بخش را کسب کند. به غیر از ژاپن که تا کنون چهار بار برنده جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی اسکار بوده و تایوان که یک بار در سال ٢٠٠٠ این جایزه را از آن خود ساخته است، تا امروزهیچ کشوری ازخاورمیانه نتوانسته است جایزه اسکار فیلم های زبان خارجی را به دست بیاورد و همواره این کشورهای اروپایی بوده اند که یکی پس از دیگری جوایز این بخش از اسکار را به خود اختصاص داده اند.»

آیا«جدایی نادر از سیمین» طلسم را خواهد شکست؟

نیویورک تایمز در دنباله گزارش خود می نویسد:«امسال، به نظر می رسد فیلم ایرانی «جدایی نادر از سیمین» یکی از فیلم های محبوب گزینش های آغازفصل جوایز سینمایی است. هنوز مشخص نیست که زمزمه شایعات در اطراف برنده شدن این فیلم که «اصغر فرهادی» آن را نوشته و کارگردانی کرده است در بخش فیلم های خارجی اسکار از کجا آغاز شده است؟ چرا که این فیلم هنوز در ایالات متحده آمریکا به نمایش عموم گذاشته نشده است. اما در دایره دست اندرکارانی که به کار تبلیغات و فروش فیلم های خارجی اشتغال دارند از فیلم «جدایی نادر از سیمین» که قرار است در اواخر ماه دسامبربرای نخستین بار در آمریکا به نمایش در آید تا بتواند شرایط شود ازهم اکنون به عنوان برنده جایزه اسکار فیلم های خارجی نام برده می شود. فیلمی که به صورت یک درام خانوادگی آغاز شده و درنهایت تبدیل به یک داستان کارآگاهی با پایانی نا مشخص می شود.»

در اين ميان، برخي تصميمات عجيب كشورهای اروپايی در انتخاب فیلم های نماینده اسکار خود موجب شده است تا فيلم‌هايي مانند «روزي روزگاري در آناتولي» محصول كشور تركيه، ‌اميد به دريافت جايزه اين بخش داشته باشد. از جمله اين تصميمات سوال‌برانگيز مي‌توان به حذف فيلم «پوستي كه در آن زندگي مي‌كنيم» ساخته پدرو آلمادوار از اسپانيا و فيلم «ما يك پاپ داريم» ساخته ناني مورتي از ايتاليا اشاره كرد.

كشور آلمان نيز با فرستادن مستند «پينا» ساخته «ويم وندرس» به آكادمي اسكار دست به ريسك بزرگي زده است. چراكه تاكنون سابقه نداشته اثري مستند جايزه اول اين بخش را دريافت كند. هرچند پرتغال نيز با انتخاب فيلم «ژوزه و پيلار» كه اثری مستند درباره «ژوزه ساراماگو» است، كور سوی اميدی برای خود ايجاد كرده است.

نمایندگان جايزه اسكار بهترين فيلم زبان خارجی امسال اكثرا با موضوعاتي چون جنگ‌، درگيري‌، سركوب و فساد وارد اين رقابت شده‌اند، دقيقا برخلاف سال‌های گذشته كه انتقام و تاوان موضوع اصلي فيلم‌هاي نامزد اسكار خارجي بودند.

اعضاي آكادمي اسكار امسال براي انتخاب نامزدهاي نهايي بهترين فيلم غيرانگليسي بايد صبوري بيشتري داشته باشند. حضور فيلم چهار ساعت‌ونيم «داستان صديق؛ نگهبانان رنگين كمان» از تايوان كه مقاومت مردم بومي تايوان در مقابل نيروهاي پادشاهي ژاپن را به تصوير كشيده است يا فيلم دو ساعت‌ونيم «گل‌هاي جنگ» ساخته ژانگ ييمو از چين كه موضوعي جنگي دارد از جمله فيلم‌هايي هستند كه آكادمي اسكار را بي‌حوصله خواهد كرد.

اما همه فيلم‌هایی که امسال به بخش فیلم های خارجی اسکار ارسال شده اند هم جدی و طاقت فرسا نیستند و مي‌توان به نمونه‌هايي كه انسان را به تفكر وامي‌دارد و الهام‌بخش هستند نیزاشاره كرد. فیلم هایی چون «Le Havre» ساخته آكه كوريسماكی ازکشور فنلاند که یک داستان فانتزی یک ساعت و نیمه درباره یک جوان پناهنده آفريقایی است كه تحت حمايت يك مرد «واکسی» فرانسوی درمی ‌آيد و از درونمايه سياسي برخوردار است و البته سخاوت روح و انسانيت بشری را نيز نشان می دهد.

امسال فیلم های نماینده برای رسیدن به نامزدی جايزه اسكار خارجی از هر ژانری حضور دارند. شانس بالای «جدایی نادر از سیمین» هم شاید از این جهت است که این فیلم شباهت های زیادی به ملودرام های هالیوودی دارد که طرفداران آثار برنده اسکاری چون «کرامر علیه کرامر» (فیلمی با شرکت مریل استریپ و داستین هافمن درباره طلاق) از نزدیک با آن آشنایی دارند.

كشور نيوزلند نيز براي اولين‌بار در اين بخش از جوايز اسكار حضور يافته است. از سوي ديگر، دو فيلم تحسين ‌شده‌ سينماي جهان از جمله «پوستي كه در آن زندگي مي‌كنم» به كارگرداني پدرو آلمادوار از اسپانيا و «ما يك پاپ داريم» ساخته ناني مورتي از ايتاليا از راهيابي به جمع نامزدهاي اوليه‌ جوايز اسكار ٢٠١٢ بازماندند.

در طول سال های گذشته، از ٦٢ جايزه بهترين فيلم غيرانگليسي اسكار تا به امروز، ٥١ جايزه نصيب فيلم‌هاي اروپايي شده است و كشورهای آسيايی تنها پنج بار و کشورهای آفریقایی و قاره آمریکا نیز هریک سه جایزه را از آن خود ساخته اند.

يكي از انتقاداتي كه هميشه به آكادمي اسكار در برگزاري اين بخش وارد مي‌شود، محدود بودن كشورها در معرفي تنها يك فيلم است. قانون آكادمي اسكار مي‌گويد «هر كشور، يك فيلم» و اين قانون اگرچه فرصت برابري براي همه كشورها در اين رقابت ايجاد مي‌كند، اما ازسوي ديگر موجب مي‌شود تا كشورهايي چون ايتاليا، آلمان يا فرانسه كه از سينماي پويا و قدرتمندي بهره مي‌برند، مجبور به ناديده گرفتن برخي فيلم‌هاي مطرح خود شوند.

منتقد سینمایی روزنامه نیویورک تایمز در پایان مطلب خود می نویسد:«در ماه ژانویه از میان تعداد ٦٣ فیلمی که از کشورهای مختلف به اسکار فرستاده شده ٩ فیلم انتخاب خواهد شد و در نهایت ٥ فیلم عنوان نامزدهای بخش رقابت های خارجی اسکار را به دست خواهند آورد. شاید آن زمان بهتری برای ابراز عقیده درمورد برنده اول این جوایز باشد.»




iran#

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

بايگانی وبلاگ