بوسه ی پرستو!
(برای پرستو جانِ فروهر)
اگر چه؛
هنوزم؛
گلویم؛
پُر از بغضِ پرپر زدن های پروانه؛
در یورشِ آن شبِ ناگهان است:
زمستان شکن می دمد لاله در کوهساران
بنفشه عرق می کند در تبِ گُل
سحر دل سپرده به رقصِ چناران،
به آوازِ سِهره، به تنبورِ باران
خدارا! چه غوغایی اندر میان است!
پرستو هنوزم، نفس می کشد؛
جانِ پروانه ای را.
چه هنگامه ای
در بهارِ جهان است!
اسن. فروردین 1395
منبع:
https://goo.gl/6pnUWm
اگر چه؛
هنوزم؛
گلویم؛
پُر از بغضِ پرپر زدن های پروانه؛
در یورشِ آن شبِ ناگهان است:
زمستان شکن می دمد لاله در کوهساران
بنفشه عرق می کند در تبِ گُل
سحر دل سپرده به رقصِ چناران،
به آوازِ سِهره، به تنبورِ باران
خدارا! چه غوغایی اندر میان است!
پرستو هنوزم، نفس می کشد؛
جانِ پروانه ای را.
چه هنگامه ای
در بهارِ جهان است!
اسن. فروردین 1395
منبع:
https://goo.gl/6pnUWm
----------------------
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر