شادی صدر درباره پخش جلسات محاکمه اعضای اتحادیه
کمونیست‌های ایران از سیمای جمهوری اسلامی
http://iranscope.blogspot.com/2016/03/blog-post_83.html
برای همه بازیگران روی صحنه مشخص است که این نه یک دادگاه، که نمایشی است که در مقابل دوربین و البته تحت تدابیر امنیتی شدید زندان اوین ترتیب داده شده است تا “مردم ایران درباره جنایت‌های اتحادیه کمونیستها بدانند و آگاه شوند.” به همین دلیل است که اجزای نمایش، در غیاب وکیل و هر نوع دفاع حقوقی، با ترکیب بالا که از دید دادسرا و دادگاه انقلاب، بی‌نقص به نظر می‌آمده، چیده شده‌اند. همه، متهم، تماشاچیان، دادستان و قاضی می‌دانند که حکم، پیش از دادگاه صادر شده و آن‌طور که محمدی گیلانی بارها و بارها می‌گوید، نتیجه این دادگاه برای متهمان، “سربدار” شدن و اعدام است. اما روند تواب سازی و اعتراف گیری، آن‌چه لاجوردی در یکی از جلسات به آن “گذشتن از پیچ اوین” می‌گوید، به شکلی برنامه‌ریزی شده که با اینکه همه محاکمه‌شوندگان می‌دانند حکم‌شان اعدام است، باز هم آن‌چه را که “برادران بازجو” خواسته اند، بر زبان می‌آورند.
*محاکمه عیدی محمد نوروزی از این حیث اما با دیگر جلسات محاکمه متفاوت است. او در روند دفاع از خود، هر چند ما نمی‌دانیم و هیچوقت نخواهیم دانست آگاهانه یا از سر اتفاق، نظم سناریونویس و برنامه‌ریزی نمایش را چندین بار به‌هم می‌زند و در این به هم‌ریختگی است که مای تماشاچی از ورای قاب تلویزیون و بیش از سه دهه بعد، تکه‌های کوچکی از حقیقت را درمی‌یابیم.
* اگر بتوان مجموعه جلسات محاکمه اعضای اتحادیه کمونیست‌های ایران را به عنوان سندی بی نظیر از دادگاه‌های نمایشی، اعترافات اجباری و نحوه کار محاکم شرع به حساب آورد، دادگاه عیدی محمد نوذری شاه بیت آن است. در این دادگاه است که آن تصویر سیاه و سفیدی که لاجوردی، محمدی گیلانی، موسوی تبریزی، دادگاه‌های انقلاب، سپاه پاسداران و سیمای جمهوری اسلامی قصد ارائه آن را دارند، کنار می‌رود و ما رنگ خاکستری حقیقت را می‌بینیم.
- از مقاله ام درباره پخش اخیر 22 جلسه محاکمه اعضای اتحادیه کمونیست های ایران (سربداران) از سیمای جمهوری اسلامی
خوشحال می شوم اگر مقاله را به طور کامل بخوانید و از نظراتتان دریغ نفرمایید.
http://www.radiozamaneh.com/265223
منبع:
https://goo.gl/L2okwc
http://iranscope.blogspot.com/2016/03/blog-post_83.html
برای همه بازیگران روی صحنه مشخص است که این نه یک دادگاه، که نمایشی است که در مقابل دوربین و البته تحت تدابیر امنیتی شدید زندان اوین ترتیب داده شده است تا “مردم ایران درباره جنایت‌های اتحادیه کمونیستها بدانند و آگاه شوند.” به همین دلیل است که اجزای نمایش، در غیاب وکیل و هر نوع دفاع حقوقی، با ترکیب بالا که از دید دادسرا و دادگاه انقلاب، بی‌نقص به نظر می‌آمده، چیده شده‌اند. همه، متهم، تماشاچیان، دادستان و قاضی می‌دانند که حکم، پیش از دادگاه صادر شده و آن‌طور که محمدی گیلانی بارها و بارها می‌گوید، نتیجه این دادگاه برای متهمان، “سربدار” شدن و اعدام است. اما روند تواب سازی و اعتراف گیری، آن‌چه لاجوردی در یکی از جلسات به آن “گذشتن از پیچ اوین” می‌گوید، به شکلی برنامه‌ریزی شده که با اینکه همه محاکمه‌شوندگان می‌دانند حکم‌شان اعدام است، باز هم آن‌چه را که “برادران بازجو” خواسته اند، بر زبان می‌آورند.
*محاکمه عیدی محمد نوروزی از این حیث اما با دیگر جلسات محاکمه متفاوت است. او در روند دفاع از خود، هر چند ما نمی‌دانیم و هیچوقت نخواهیم دانست آگاهانه یا از سر اتفاق، نظم سناریونویس و برنامه‌ریزی نمایش را چندین بار به‌هم می‌زند و در این به هم‌ریختگی است که مای تماشاچی از ورای قاب تلویزیون و بیش از سه دهه بعد، تکه‌های کوچکی از حقیقت را درمی‌یابیم.
* اگر بتوان مجموعه جلسات محاکمه اعضای اتحادیه کمونیست‌های ایران را به عنوان سندی بی نظیر از دادگاه‌های نمایشی، اعترافات اجباری و نحوه کار محاکم شرع به حساب آورد، دادگاه عیدی محمد نوذری شاه بیت آن است. در این دادگاه است که آن تصویر سیاه و سفیدی که لاجوردی، محمدی گیلانی، موسوی تبریزی، دادگاه‌های انقلاب، سپاه پاسداران و سیمای جمهوری اسلامی قصد ارائه آن را دارند، کنار می‌رود و ما رنگ خاکستری حقیقت را می‌بینیم.
- از مقاله ام درباره پخش اخیر 22 جلسه محاکمه اعضای اتحادیه کمونیست های ایران (سربداران) از سیمای جمهوری اسلامی
خوشحال می شوم اگر مقاله را به طور کامل بخوانید و از نظراتتان دریغ نفرمایید.
http://www.radiozamaneh.com/265223
منبع:
https://goo.gl/L2okwc
----------------------
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر