در پاسخ به دکتر اسماعیل نوری علا

در پاسخ به دکتر اسماعیل نوری علا

http://iranscope.blogspot.com/2016/01/blog-post_49.html

 

بعد التحریر بیست و پنجم دی ماه 1394:

نظراتی را که در این نوشتار مطرح کرده ام، قبل از انتخابات 1388 نیز یعنی پیش از آغاز جنبش سبز به تفصیل از جمله در مقاله ای تحت عنوان "آیا من در انتخابات شرکت میکنم؟" توضیح داده بودم که در لینک زیر قابل دسترسی است:

http://www.ghandchi.com/567-SherekatDarEntekhabat.htm

 

------------------------------------

در پاسخ به دکتر اسماعیل نوری علا

 

در شهریور ماه امسال دوست بسیار عزیزم دکتر اسماعیل نوری علا به آنچه سالها پیش درباره یکتایی انفصالی بحث شده بود (1)، در مقاله ای بسیار غنی پرداخته و حق مطلب را از اینجانب بهتر بیان کردند (2) و اینهمه حکایت از نزدیکی فکری ما دارد و از ایشان سپاسگزارم که با دانش وسیع خود همیشه در کارهای انتشاراتی یار و یاورم بوده اند.

 

امروز نوشته ای از آقای نوری علا در مورد کاندیداهای همبستگی نظیر حشمت طبرزدی و کورش زعیم در انتخابات پیش رو منتشر شده (3) که مرا بر آن داشت توضیحات زیر را بنویسم. در واقع 10 روز پیش، دکتر نوری علا مقاله ای را در پاسخ به یادداشت مختصری از اینجانب در مورد انتخابات و پال کیتینگ در استرالیا منتشر کردند که از خود نوشته اینجانب خواندنی تر بود (4). در پایان آقای نوری علا می نویسد "من می دانم که دوست عزيز من مدت ها است که راه حل های اصلاح طلبانه را چارهء کار می داند اما هنوز نتوانسته ام بفهمم که اين راه حل ها در طی چهار دههء اخير کدام ثمر را داشته اند."

 

پاسخم این است که حتی در همه دوران بعد از 28 مرداد در رژیم شاه نیز اپوزیسیون در رابطه با انتخاباتها غلط عمل کرد. افراط فقط از سوی رژیم نیست، از اپوزیسیون هم هست، چه آنزمان و چه امروز. گزیدن راه های افراطی در پایان نیز به رژیم های افراطی می انجامد. در سال های پیش از 1776، مخالفان دولت بریتانیا در کلونی های قاره آمریکا هیچگاه از هیچ اقدام قانونی کوتاهی نکردند و حتی در پایان هم که مجبور شدند راه انقلاب را برگزیده و اسلحه بردارند، نتیجه انقلابشان به خشونت نیانجامید چون پایه آن را با افراط در تئوری و عمل نگذاشته بودند. بیانیه استقلال جفرسون که در 1776 منتشر شد دقیقاً با همین بحث شروع می شود و در آن همه تلاشهای قانونی را برشمرده است. فکر نکنید دولت بریتانیا آن زمان خیلی خوش اخلاق بوده، اگر هر کدام از امضا کنندگان بیانیه استقلال دستگیر می شد ارتش بریتانیا طناب دار را بالا می برد اما قبل از مرگ پایین آورده و روده های آزادیخواه را بیرون می کشید.

 

بسیاری از رهبران اپوزیسیون ما پس از 28 مرداد حتی از شرکت وزرای اپوزیسیون در سالهای پیش از کودتا در کابینه قوام، انتقاد می کردند. برای همین هم مثال پال کیتینگ در استرالیا را آوردم نه اینکه فکر کنم ایران از آزادیهای استرالیا برخوردار است بلکه منظورم برخورد اپوزیسیون است که مرتب می ترسیم با شرکت در سه قوه به رژیم مشروعیت دهیم و هم در رژیم شاه و هم در 37 سال گذشته مردم را در عرصه سیاسی تنها گذشته ایم و در خیال خود خالص، اما در حقیقت باید بگوییم افراط گرا مانده ایم، که به اینصورت در صورت پیروزی هم یک نوع افراط تازه جایگزین افراط موجود خواهد شد. ثمر راه حل های افراطی با همان نتیجه انقلاب 57 روشن شد، اما گویی بعد از چهار دهه هنوز نمی خواهیم واقعیت را ببینیم.

به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران

سام قندچی، ناشر و سردبیر ایرانسکوپ
http://iranscope.blogspot.com
http://www.iranscope.com
http://www.ghandchi.com
بیست و پنجم دی ماه 1394
January 15, 2016
 

پانویس:

 

1. یکتائی انفصالی و ما
http://www.ghandchi.com/423-Singularity.htm

 

2. دکتر اسماعیل نوری علا: پيامبران سيارهء جديد ميمون ها
http://iranscope.blogspot.com/2015/08/blog-post_27.html

 

3. دکتر اسماعیل نوری علا: پيکار عليه نظارت استصوابی!
http://iranscope.blogspot.com/2016/01/blog-post_84.html

 

4. دکتر اسماعیل نوری علا: تعريضی ضروری بر امر مطالبه محوری
(در پاسخ به يادداشت سام قندچی)
http://iranscope.blogspot.com/2016/01/blog-post_61.html

 

مطلب مرتبط
جوانان امروز چندان شباهتی به نسل جنبش سبز ندارند
http://www.ghandchi.com/833-new-youth.htm
 

متون برگزیده
http://featured.ghandchi.com 

 

SEARCH

 

----------------------

http://www.iranscope.com