درگذشت مقبول فیدا حسین ، نقاش تبعیدی و پیکاسوی هند
آنجانا پاسیشا
http://www.voanews.com/persian/news/arts/Maghbolhosseinindiandies-2011-6-9-123569644.html
مقبول فیداحسین، نقاش معاصرهندی و هنرمندی که به پیکاسوی هند معروف بود و آثارش به مبالغ چند میلیون دلاری فروخته می شد، در سن ٩٥ سالگی در تبعید در شهر لندن درگذشت.
با شنیدن این خبر، پیام های تسلیت از سوی رئیس جمهور هند، پراتیبها پاتیل و نخست وزیر این کشور «منموهان سینگ» و جمع کثیری از هنرمندان و شهروندان هندی به سوی رسانه های خبری این کشور سرازیر شد.
تاثیری که مقبول فیدا حسین بر صحنه هنرهای معاصر هند داشته است بدون شک قابل توجه و تعمق است. نها کرپال پایه گزار «بازار هنر هند» و مدیراجرایی نمایشگاه های هنرهای معاصر این کشور می گوید:«ده ها سال است که حسین یکی از مهم ترین و ارزشمندترین نقاشان هند بوده است. هنرمندی که هنرمعاصر این کشور را درمرکز توجه هنردوستان در سطح جهان قرار داده است.»
کرپال درادامه این سخنان می گوید:«اما این هنرمند مسلمان وقتی خدایان هندو را به شکل عریان درنقاشی های خود گنجاند ناگهان مورد خشم و غضب هم کیشان خود قرار گرفت. «هند» از نگاه حسین یک زن عریان بود.»
گروه های تندروو خشمگین«هندو» این نقاشی ها را توهینی به دین خود خواندند و برای سر حسین جایزه ای تعیین کردند. درگالری های مختلف به سراغ کارهای او رفتند و آن ها را پاره کردند و از بین بردند و صدها ادعای خسارت قانونی برعلیه او دردادگاه های مختلف به ثبت رساندند.
حسین در سال ٢٠٠٦ بالاخره مجبور به ترک وطن شد و ابتدا در «دوبی» زندگی کرد و بعدهم به شهروندی «قطر» درآمد.
او درطول این مدت از هرگونه اظهارنظری در رابطه با جنجال هایی که در اطراف او و آثارش برپا شده بود خودداری می کرد. او خود را «شهروند همیشگی هند» می خواند و گفته بود که ریشه هایش همیشه در این کشور باقی خواهد ماند اما برای انجام کارهای هنری اجبارا در خارج از هند زندگی می کند.
مقبول فیدا حسین بارها به خاطر رنجاندن دیگران عذرخواهی کرده بود و یک بار در یک مصاحبه تلویزیونی گفته بود که فکر می کند شاید مخالفان این آثار به درستی مقصود او را درک نکرده اند:«من در رشته هنرهای مدرن و معاصر کار می کنم و فهم ودرک همین مسئله برای خیلی ها می تواند مشکل باشد. من اندام یک زن را می کشم که هرچند عریان است اما او واقعی نیست واقعیت ندارد ونقاشی من هم واقع گرا نیست.»
تصمیم ترک تبعیت هند برای «حسین» باعث شد تا موضوعات تازه ای درسطح کشوردر رابطه با شرایط او مطرح شود. هنرمندان و شهروندان هندی به این مسئله که دولت نتوانسته است امکاناتی بوجود بیاورد تا این هنرمند بتواند در کشور زادگاه خود بدون مزاحمت و تهدید های جانی و خسارت های مالی زندگی کند اعتراض کردند.
از سوی دیگر دولت هند به «حسین» گفته بود که آن ها حاضرند از او حفاظت کنند. «نها کرپال» می گوید برای مدتی در اوائل سال جاری پس از آنکه مقامات دولتی امنیت او را تضمین کردند، امکان نمایش کارهای «مقبول فیدا حسین» در دهلی نو یک بار دیگر بوجود آمد:«در طول دوسال گذشته ما نتوانسته بودیم آثار حسین را درجایی به نمایش بگذاریم. پیش از آن هم درچند جای مختلف باز به آثار او حمله شده بود. بخاطر همین مسئله هم بسیاری از گالری های هنری از برگزاری نمایشگاهی از آثار او خودداری می کردند.»
سئوالاتی در رابطه با آزادی هنری و نیازی که به پیشبرد بردباری درجامعه وجود دارد هنوز مطرح است و حتی پس از مرگ حسین نیز مطرح خواهد بود. کرپال هم مثل بسیاری دیگر از هنرمندان و شهروندان معمولی هند معتقد است:«ما به عنوان یک ملت مسئولیم که برای حسین یا هرهنرمند دیگری امکاناتی بوجود بیاوریم تا آن ها بتوانند عقاید خود را آزادانه بیان کنند. این حقوق بنیادین بشر است و هیچ انسانی نباید بخاطر ابراز عقاید خود مجبور به ترک کشور و مملکت خود شود. این به هیچوجه قابل قبول نیست.»
یکی از نهادهایی که به دفاع از حسین و هنر او برخاستند، دادگاه عالی هند بود که عریانگرایی را نه مستهجن بلکه یکی از نمادهای موجود و دیرپا در هنرهای تجسمی هند خواند.
آنجانا پاسیشا
http://www.voanews.com/persian/news/arts/Maghbolhosseinindiandies-2011-6-9-123569644.html
مقبول فیداحسین، نقاش معاصرهندی و هنرمندی که به پیکاسوی هند معروف بود و آثارش به مبالغ چند میلیون دلاری فروخته می شد، در سن ٩٥ سالگی در تبعید در شهر لندن درگذشت.
با شنیدن این خبر، پیام های تسلیت از سوی رئیس جمهور هند، پراتیبها پاتیل و نخست وزیر این کشور «منموهان سینگ» و جمع کثیری از هنرمندان و شهروندان هندی به سوی رسانه های خبری این کشور سرازیر شد.
تاثیری که مقبول فیدا حسین بر صحنه هنرهای معاصر هند داشته است بدون شک قابل توجه و تعمق است. نها کرپال پایه گزار «بازار هنر هند» و مدیراجرایی نمایشگاه های هنرهای معاصر این کشور می گوید:«ده ها سال است که حسین یکی از مهم ترین و ارزشمندترین نقاشان هند بوده است. هنرمندی که هنرمعاصر این کشور را درمرکز توجه هنردوستان در سطح جهان قرار داده است.»
کرپال درادامه این سخنان می گوید:«اما این هنرمند مسلمان وقتی خدایان هندو را به شکل عریان درنقاشی های خود گنجاند ناگهان مورد خشم و غضب هم کیشان خود قرار گرفت. «هند» از نگاه حسین یک زن عریان بود.»
گروه های تندروو خشمگین«هندو» این نقاشی ها را توهینی به دین خود خواندند و برای سر حسین جایزه ای تعیین کردند. درگالری های مختلف به سراغ کارهای او رفتند و آن ها را پاره کردند و از بین بردند و صدها ادعای خسارت قانونی برعلیه او دردادگاه های مختلف به ثبت رساندند.
حسین در سال ٢٠٠٦ بالاخره مجبور به ترک وطن شد و ابتدا در «دوبی» زندگی کرد و بعدهم به شهروندی «قطر» درآمد.
او درطول این مدت از هرگونه اظهارنظری در رابطه با جنجال هایی که در اطراف او و آثارش برپا شده بود خودداری می کرد. او خود را «شهروند همیشگی هند» می خواند و گفته بود که ریشه هایش همیشه در این کشور باقی خواهد ماند اما برای انجام کارهای هنری اجبارا در خارج از هند زندگی می کند.
مقبول فیدا حسین بارها به خاطر رنجاندن دیگران عذرخواهی کرده بود و یک بار در یک مصاحبه تلویزیونی گفته بود که فکر می کند شاید مخالفان این آثار به درستی مقصود او را درک نکرده اند:«من در رشته هنرهای مدرن و معاصر کار می کنم و فهم ودرک همین مسئله برای خیلی ها می تواند مشکل باشد. من اندام یک زن را می کشم که هرچند عریان است اما او واقعی نیست واقعیت ندارد ونقاشی من هم واقع گرا نیست.»
تصمیم ترک تبعیت هند برای «حسین» باعث شد تا موضوعات تازه ای درسطح کشوردر رابطه با شرایط او مطرح شود. هنرمندان و شهروندان هندی به این مسئله که دولت نتوانسته است امکاناتی بوجود بیاورد تا این هنرمند بتواند در کشور زادگاه خود بدون مزاحمت و تهدید های جانی و خسارت های مالی زندگی کند اعتراض کردند.
از سوی دیگر دولت هند به «حسین» گفته بود که آن ها حاضرند از او حفاظت کنند. «نها کرپال» می گوید برای مدتی در اوائل سال جاری پس از آنکه مقامات دولتی امنیت او را تضمین کردند، امکان نمایش کارهای «مقبول فیدا حسین» در دهلی نو یک بار دیگر بوجود آمد:«در طول دوسال گذشته ما نتوانسته بودیم آثار حسین را درجایی به نمایش بگذاریم. پیش از آن هم درچند جای مختلف باز به آثار او حمله شده بود. بخاطر همین مسئله هم بسیاری از گالری های هنری از برگزاری نمایشگاهی از آثار او خودداری می کردند.»
سئوالاتی در رابطه با آزادی هنری و نیازی که به پیشبرد بردباری درجامعه وجود دارد هنوز مطرح است و حتی پس از مرگ حسین نیز مطرح خواهد بود. کرپال هم مثل بسیاری دیگر از هنرمندان و شهروندان معمولی هند معتقد است:«ما به عنوان یک ملت مسئولیم که برای حسین یا هرهنرمند دیگری امکاناتی بوجود بیاوریم تا آن ها بتوانند عقاید خود را آزادانه بیان کنند. این حقوق بنیادین بشر است و هیچ انسانی نباید بخاطر ابراز عقاید خود مجبور به ترک کشور و مملکت خود شود. این به هیچوجه قابل قبول نیست.»
یکی از نهادهایی که به دفاع از حسین و هنر او برخاستند، دادگاه عالی هند بود که عریانگرایی را نه مستهجن بلکه یکی از نمادهای موجود و دیرپا در هنرهای تجسمی هند خواند.
iran#
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر