شب يلدا در نقاط مختلف ايران با سنت های گوناگون جشن گرفته شد
http://www.voanews.com/persian/news/Yalda_Night-2010-12-22-112304024.html
چهارشنبه شب در طولانی ترين شب سال مردم ايران در نقاط مختلف کشور و همچنين ايرانيان خارج کشور مراسم شب يلدا، برگزار کردند. اما در نقاط مختلف ايران سنت های گوناگونی برای اين شب وجود دارد.
در آذربايجان، «چيلله قارپيزی» يا همان هندوانه چله را می خورند و رسم است که کسانی که نامزد هستند، در اين شب برای نامزد خود طَبَق خوانچه می فرستند. آش شير و تنقلاتی چون «قاورقا» يا همان گندم برشته با شاهدانه در ميان آذربايجانی ها رايج است و معمولا ريش سفيد خانواده وقتی هندوانه شب يلدا را می برد می گويد «قادا بلاميزی بو گئجه کسدوخ» يعنی «بلای خودمان را امروز بريديم.»
در غرب ايران و بخصوص مناطق کرد نشين، يلدا از جايگاهی ويژه برخوردار است و معمولاً ريش سفيدان داستانهايی از شيرين و فرهاد، رستم و سهراب و حکايت های حسين کرد شبستری را نقل می کنند. راحت الحلقوم، نان پنجره ای و کاک و نان برنجی از شيرينی های اختصاصی اين شب است.
در شمال ايران و بويژه گيلان، سبزی پلو و ماهی، شام شب يلدا را تشکيل می دهد. همچنين معمولا ازگيل را از چند ماه پيش در آب نمک می خوابانانند و محصول را که «آو کونوس» نام دارد، چاشنی دور هم نشينی در اين شب می کنند. برای نوعروسان در يک سينی، ماهی سفيد بزرگی فرستاده می شود تا نماد برکت و فراوانی باشد.
در خراسان هم مراسم کف زدن برپاست. گياهی به نام چوبک که در آنجا «بيخ» نام دارد در ظرف سفالی «تــَـغار» می جوشانند و مردان و جوانان با دسته ای از چوب های نازک درخت انار به نام دسته گز آن را بهم می زنند. محصول، خوراکی شب يلداست، اما در اين ميان گروهی از جوانان با پرتاب آن به شادی و نشاط می پردازند.
در استان مرکزی هم يکی از بازی های شب ِ يلدا «پر يا پوچ» است که بزرگان و کودکان با هم بازی می کنند. در اصفهان هندوانه را زمانی که يخچال وجود نداشت به بند می کشيدند تا برای اين شب تازه بماند.
در کرمان و شرق ايران نيز بنا بر افسانه ای، انتظار می کشند تا قارون افسانه ای، در لباس هيزم شکن، برای خانواده های فقير تکه های چوب بياورد. چوب هايی که به طلا تبديل می شوند وبرای خانواده برکت و ثروت می آورند.
در همدان خواندن اشعار باباطاهر رايج است و مراسمی که فال سوزن نام دارد.
http://www.voanews.com/persian/news/Yalda_Night-2010-12-22-112304024.html
چهارشنبه شب در طولانی ترين شب سال مردم ايران در نقاط مختلف کشور و همچنين ايرانيان خارج کشور مراسم شب يلدا، برگزار کردند. اما در نقاط مختلف ايران سنت های گوناگونی برای اين شب وجود دارد.
در آذربايجان، «چيلله قارپيزی» يا همان هندوانه چله را می خورند و رسم است که کسانی که نامزد هستند، در اين شب برای نامزد خود طَبَق خوانچه می فرستند. آش شير و تنقلاتی چون «قاورقا» يا همان گندم برشته با شاهدانه در ميان آذربايجانی ها رايج است و معمولا ريش سفيد خانواده وقتی هندوانه شب يلدا را می برد می گويد «قادا بلاميزی بو گئجه کسدوخ» يعنی «بلای خودمان را امروز بريديم.»
در غرب ايران و بخصوص مناطق کرد نشين، يلدا از جايگاهی ويژه برخوردار است و معمولاً ريش سفيدان داستانهايی از شيرين و فرهاد، رستم و سهراب و حکايت های حسين کرد شبستری را نقل می کنند. راحت الحلقوم، نان پنجره ای و کاک و نان برنجی از شيرينی های اختصاصی اين شب است.
در شمال ايران و بويژه گيلان، سبزی پلو و ماهی، شام شب يلدا را تشکيل می دهد. همچنين معمولا ازگيل را از چند ماه پيش در آب نمک می خوابانانند و محصول را که «آو کونوس» نام دارد، چاشنی دور هم نشينی در اين شب می کنند. برای نوعروسان در يک سينی، ماهی سفيد بزرگی فرستاده می شود تا نماد برکت و فراوانی باشد.
در خراسان هم مراسم کف زدن برپاست. گياهی به نام چوبک که در آنجا «بيخ» نام دارد در ظرف سفالی «تــَـغار» می جوشانند و مردان و جوانان با دسته ای از چوب های نازک درخت انار به نام دسته گز آن را بهم می زنند. محصول، خوراکی شب يلداست، اما در اين ميان گروهی از جوانان با پرتاب آن به شادی و نشاط می پردازند.
در استان مرکزی هم يکی از بازی های شب ِ يلدا «پر يا پوچ» است که بزرگان و کودکان با هم بازی می کنند. در اصفهان هندوانه را زمانی که يخچال وجود نداشت به بند می کشيدند تا برای اين شب تازه بماند.
در کرمان و شرق ايران نيز بنا بر افسانه ای، انتظار می کشند تا قارون افسانه ای، در لباس هيزم شکن، برای خانواده های فقير تکه های چوب بياورد. چوب هايی که به طلا تبديل می شوند وبرای خانواده برکت و ثروت می آورند.
در همدان خواندن اشعار باباطاهر رايج است و مراسمی که فال سوزن نام دارد.
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر